De EU wil hongersnood creëren op het continent door de landbouw te vernietigen

De Europese Unie zou bijna alle voedselgrondstoffen moeten importeren als de door de Europese Commissie geplande beperkingen op landbouwgebied tegen 2030 moeten worden uitgevoerd, meldt Magyar Nemzet. De Green Deal zou ook een terugslag betekenen voor de verzorgingsstaat, aangezien elke Europese burger 157 euro per jaar zou moeten inleveren, terwijl de prijzen voor veel basislevensmiddelen met wel 50 procent zouden stijgen.

De Green Deal brengt de zelfvoorziening van de EU op voedselgebied in gevaar en vernietigt kleine landbouwbedrijven. En onnodig, want de wereldwijde landbouwproductie zal ondanks het beoogde doel van de strategieën niet afnemen, zoals blijkt uit een recente impactstudie van de universiteit van Kiel.

In opdracht van de Duitse graanvereniging heeft het traditionele instituut een effectbeoordeling uitgevoerd van de Europese Green Deal’s Farm to Fork en de biodiversiteitsstrategie voor de landbouw. Daarin voorziet Brussel tegen 2030

• Het gebruik van meststoffen met 20% verminderen,
• een vermindering van het gebruik van bestrijdingsmiddelen,
• een vermindering van vijftig procent van de stikstofbalans,
• verhoging van het aandeel van de biologische landbouw van de huidige 8-9% tot 25%,
• en het opgeven van de teelt van tien procent van de huidige akkerbouwgrond.

De strenge eisen hebben tot doel de biodiversiteit te herstellen en de emissies door de landbouw te verminderen om de klimaatdoelstellingen voor 2030 te halen.

Het beleid van Brussel draagt niet bij tot het halen van de klimaatdoelstellingen en vermindert tegelijkertijd de welvaart van de Europese bevolking. Een aanzienlijke daling van de landbouwproductie met meer dan 20% en stijgende kosten zouden de EU ertoe dwingen belangrijke voedingsmiddelen in te voeren en zo haar rol als netto-exporteur te laten varen. Dit zou Europa kwetsbaar maken ten opzichte van derde landen, terwijl de bevolking met aanzienlijke extra kosten zou worden geconfronteerd als gevolg van de sterke stijging van de voedselprijzen

– volgens de studie van de beroepsvereniging van Duitse graanproducenten. De Duitse landbouwers roepen de beleidsmakers dan ook op om de strategieën voor de periode tot 2030 te heroverwegen.

Uit een effectbeoordeling van de universiteit van Kiel blijkt dat een verlaging van de sociale bijstand zou leiden tot een gemiddeld verlies van 157 euro per persoon ten opzichte van het huidige jaarinkomen. Bovendien zou een aanzienlijke stijging van de voedselprijzen de lasten voor de bevolking verzwaren: Rundvlees zou tegen 2030 58% duurder worden, varkensvlees 48% en melk 36%. De prijzen van groenten en fruit zouden met 15% stijgen, terwijl granen en oliehoudende zaden 13 à 15% duurder zouden worden.

In niet-EU-landen daarentegen zou de prijsstijging slechts 7-10 procent bedragen voor vlees en 3-4 procent voor groenten en fruit.

In haar commentaar op de prijswijzigingen verklaarde de Duitse landbouwersvereniging dat de vraag van de consument als gevolg van de drastische prijsverhoging niet wezenlijk zou veranderen en dat de consument in het beste geval zou overschakelen op onveilige maar goedkopere invoer uit het buitenland.

De Duitse graanvereniging vindt het bijzonder stuitend dat strategieën voor gezonde voeding worden voorgesteld op een moment dat groenten en fruit aanzienlijk duurder zullen worden. De grootste schade zou worden aangericht door een vermindering van de stikstofbalans: De graan- en oliezaadoogsten en de rundvleesproductie in de EU zouden met meer dan 20 procent dalen. In de plantaardige productie en de tuinbouw zou een verplichte vermindering van het gebruik van gewasbeschermingsmiddelen leiden tot een stijging van de kostprijs met 50%.

Het alternatief, mechanisch wieden en andere beschikbare grondbewerkingsmethoden, zou namelijk een aanzienlijke arbeidsinput vergen, en gratis arbeid is er niet. In het belang van de biodiversiteit zou 11 miljoen hectare uit de teelt moeten worden genomen, wat meer is dan ongeveer de hele oppervlakte van Hongarije.

De winnaars van de maatregelen zouden de concurrerende grote landbouwbedrijven zijn, aangezien de bezuinigingsmaatregelen aanzienlijke overheadkosten met zich zouden brengen, maar ook een hogere toegevoegde waarde, terwijl de meeste kleine landbouwers spoedig failliet zouden gaan. De lidstaten zouden ook diep in de buidel moeten tasten om de gevolgen op te vangen: 42 miljard euro zou nodig zijn en 70 miljard euro voor de Europese burgers.

Bovendien zouden de hoge uitgaven onnodig zijn, aangezien niet-EU-landen hun productie zouden opvoeren om aan de vraag van de Europese consumenten te voldoen. Dit zou leiden tot een toename van de broeikasgasemissies met 54 miljoen ton, wat betekent dat de vermindering in Europa elders als een toename zou veroorzaken.