VIDEO: Vrouwen kunnen niet meer veilig over straat in Parijs

0

Het gevoel van onveiligheid groeit voor vrouwen die na de avondklok thuiskomen. Velen van hen gebruiken technieken, uitvluchten of reflexen om zo weinig mogelijk risico te lopen. Een constante druk die lijkt op “een overlevingsinstinct”, vertelt ons Ines, 25 jaar oud.

Houd uw sleutels in uw handen, doe slechts één van de twee oortelefoons in om alert te blijven, kleed u zo discreet mogelijk, controleer of u gevolgd wordt, kies de metrotrein met de meeste mensen, loop op volle snelheid in slecht verlichte straten, voer onderweg telefoongesprekken, zowel echte als valse. Deze paar reflexen, uitvluchten, mechanismen, zijn door vele vrouwen overgenomen zonder dat zij het zelfs beseffen, aldus Le Parisien. Deze gebaren en reflexen zijn zo vaak herhaald dat zij ze als normaal zijn gaan beschouwen, als gewoonte. “Het is ons aangeboren, we zijn ermee opgegroeid,” zegt Ines, 25, studente medicijnen.

Na 19.00 uur, het uur van de avondklok, lopen de straten en het vervoer snel leeg. Eenzaamheid verhoogt het gevoel van onveiligheid. s Avonds laat naar huis gaan kan een bron van stress worden, “met de avondklok zijn er veel minder mensen en is het niet dezelfde bevolking die we op straat vinden,” zegt Ines. Het kost me moeite met al die mechanismen,” legt ze uit, “maar het risico is te groot, het kan zo snel gaan, het is toch een leven,” zegt ze, terwijl ze haar capuchon weer op zet. Met haar haar naar achteren gebonden en een lange fleece jas, geeft Inès toe dat ze probeert om “zo onopvallend mogelijk” te zijn. De jonge vrouw herhaalt al deze automatismen, uitvluchten en beschermingsmechanismen elke dag op mechanische wijze. “Het is niet normaal dat het zover gekomen is,” zegt ze, wensend dat ze haar gedrag niet hoefde te veranderen uit “overlevingsdrang”.

Lees meer
Frankrijk neemt bio-ethiekwet aan die chimaeren, genetische manipulatie van "menselijk materiaal" zal introduceren
Advertisement

                                                                                                Fransen in Parijs starten stedelijke guerrillaoorlog tegen door Macron geïmporteerde cracknegers in de wijk Stalingrad

Ines is meer dan eens gewelddadig mishandeld. Veel van haar vrienden hebben soortgelijke verhalen te vertellen, “of het nu gaat om een beroving voor een telefoon, aanranding, en meer,” zegt ze. Volgens een IFOP-enquête voor de stichting Jean-Jaurès die op 19 november 2018 openbaar is gemaakt, is 86% van de Franse vrouwen ten minste één keer slachtoffer geweest van een of andere vorm van seksuele aanval of aanranding op straat.”


Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief:

[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]

[newsletter_field name=”email” label=”Email”]

[/newsletter_form]


https://dissident.one/2020/12/16/getuigenis-van-een-jonge-afghaan-die-in-parijs-aankwam-ik-was-geschokt-toen-ik-ontdekte-dat-alle-zwarten-er-waren-ik-ben-verkeerd-gereisd-dacht-ik-ik-ben-in-afrika-aangekomen-niet-in-frankrijk/?swcfpc=1

Meer Laden
Abonneer
Laat het weten als er
guest
0 Comments
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties