Military exercises focused on the preparation and use of non-strategic NUCLEAR weapons have begun in Russia, according to the Russian Ministry of Defense.
During the first phase of the nuclear exercises, tasks include receiving munitions for the “Iskander” missile system and… pic.twitter.com/aDXctxNZqD
— Russian Market (@runews) May 21, 2024
Het Westen heeft duidelijk gemaakt dat het absoluut bereid is een nucleaire oorlog te riskeren in zijn streven om het voormalige Oost-Oekraïne te domineren.
De situatie vestigt de aandacht op het feit dat de mensen die de westerse wereld besturen niet alleen duivels zijn, maar ook onvoorstelbaar dom, schrijft Andrew Anglin. Het is al een miljoen keer gezegd, maar er is geen strategische relevantie voor het Westen voor Oost-Oekraïne. Het is uiteraard uiterst relevant voor de Russen en daarom waren de Amerikanen erin geïnteresseerd. Ze probeerden het conflict in Oekraïne te gebruiken om een ineenstorting van de Russische staat te veroorzaken. Het probleem is echter dat dit niet werkte. De Russische staat stortte niet in.
Er bestaat nu een zeer ernstige verwarring over wat het doel van de oorlog eigenlijk is. Het is duidelijk onmogelijk voor Oekraïne om te winnen. Niemand beweert dat zelfs nog. In plaats daarvan heeft het Westen het over een escalatie naar een soort nucleaire situatie.
Niemand heeft enig idee wat de logica hiervan is. Het enige wat we kunnen doen is hun acties observeren. Hun uitspraken betekenen niets.
Ik zou niet beweren te weten wat er werkelijk aan de hand is. Maar het ding lijkt op traagheid te draaien.
Er bestaat:
- Massale fraude in de VS en Oekraïne
- Joodse haat tegen Rusland
- Lobbyen door de wapenindustrie
- Obsessie van het NAVO-leiderschap met oorlog
- Het Amerikaanse verlangen om Europa te verzwakken
- Een algemeen Amerikaans beleid om altijd met iemand in oorlog te zijn
- Verzonken kosten
- Werkelijke gekken die willen escaleren naar een wereldoorlog en/of geloven dat Rusland probeert een christelijke versie van de Sovjet-Unie te herstellen
Er lijkt geen enkele kernlogica te bestaan. Het zijn gewoon deze verschillende factoren.
Veel ervan is hetzelfde soort zaken die de VS zo lang bij Afghanistan betrokken hebben gehouden. Het is alleen zo dat er in Afghanistan in feite nul inzet was. In de situatie in Oekraïne staat er mogelijk een nucleaire oorlog op het spel, die miljarden mensen het leven zou kunnen kosten.
OPMERKING : Ik geloof het gebrabbel over de nucleaire winter niet en ik ben er niet van overtuigd dat alle kernwapens zouden worden afgevuurd. Ik heb onlangs een deel van een interview bekeken met die mulatman uit Groot-Brittannië en een vrouw die een boek over een nucleaire oorlog heeft geschreven.
Het was behoorlijk saai. Eigenlijk gewoon propaganda uit de jaren 80. Zou iedereen daadwerkelijk alle kernwapens afvuren als er één kernwapen werd afgevuurd? Ik betwijfel het ernstig. En zelfs als ze dat wel zouden doen, is het hele ‘nucleaire winter’-gedoe niet eens reëel.
In een daad van puur masochisme herlas ik onlangs ‘The Road’ van mijn favoriete schrijver aller tijden Cormac McCarthy. (Ik ben sarcastisch. McCarthy is de slechtste schrijver en een plaag op Biden-niveau voor het Ierse ras.) Dit soort dingen zijn gewoon belachelijk. Een kernoorlog zou eigenlijk waarschijnlijk een goede zaak zijn.
Maar ik denk niet dat degene die de leiding heeft, daadwerkelijk een nucleaire oorlog wil. Nogmaals, wij weten het niet. We weten eigenlijk niet eens wie de leiding heeft. Blijkbaar zijn het Antony Blinken, Jake Sullivan, en in de tweede plaats enkele mensen zoals David Cameron en Boris Johnson. Het lijkt logisch dat deze mensen de leiding hebben, en ze zijn gewoon erg dom.
Voor alle duidelijkheid: ‘tactisch kernwapen’ is jargon dat in feite een kleine bom betekent. De VS hebben gezegd dat als Rusland Oekraïne met zo’n bom zou raken, zij Rusland niet zouden bombarderen, maar hun hele marine zouden opblazen. Dat zei David Petraeus tenminste, en het leek alsof hij in een semi-officiële hoedanigheid sprak – een soort woordvoerderrol.
Dat was bijna twee jaar geleden, maar ik ben niet op de hoogte van enige andere verklaring van een relevante functionaris over hoe de VS zouden reageren als een dergelijke kernbom in Oekraïne zou worden gebruikt.
Deze verklaring van Petraeus is echter onzinnig, want als de NAVO Rusland zou aanvallen op de schaal die hij suggereerde, zou Rusland echte kernwapens op Europese en vermoedelijk Amerikaanse steden gaan afvuren. Kortom, als Rusland een kleine atoombom in Oekraïne zou gebruiken, zou de NAVO óf een nucleaire oorlog moeten beginnen, óf gewoon niets moeten doen – misschien wat NAVO-troepen naar Oekraïne sturen, wat in feite een reeks gebeurtenissen zou veroorzaken die ertoe zouden leiden dat Rusland serieuze kernwapens zou afvuren.
Dat gezegd hebbende: hoewel Rusland momenteel “tactische kernwapenoefeningen” doet aan de grens met Oekraïne, is het niet duidelijk dat Oekraïne het doelwit is dat zij potentieel bedreigen.
Russische troepen zijn begonnen met militaire oefeningen in de buurt van Oekraïne, waarbij het gebruik van tactische kernwapens wordt gesimuleerd als reactie op wat Moskou beschouwt als bedreigingen van westerse functionarissen over een grotere betrokkenheid bij het conflict.
Vladimir Poetin gaf eerder deze maand opdracht tot de oefen ingen. Volgens Russische functionarissen was dit een waarschuwing aan het Westen om de spanningen niet verder te laten escaleren.
Het Kremlin is vooral boos geworden door de Franse president Emmanuel Macron, die de mogelijkheid opperde om Europese troepen te sturen om Rusland in Oekraïne te bestrijden, en door opmerkingen van de Britse minister van Buitenlandse Zaken, David Cameron, die zei dat Oekraïne het recht had om de door Londen geleverde wapens te gebruiken om locaties in Rusland aan te vallen.
Beweren dat Rusland “boos” is, is redactioneel. Ik denk niet dat ze het redactioneel bedoeld hebben, ik denk dat het gewoon slecht geschreven is. Rusland reageert logisch. Er is hier geen sprake van emotie. Tenminste, er is geen zichtbare emotie. In tegenstelling tot de Amerikanen is geen enkele Russische topambtenaar ooit emotioneel in het openbaar, behalve Medvedev, die eigenlijk een soort “fan service” figuur is voor het Russische volk. Maar Poetin, zijn woordvoerder Peskov, topdiplomaat Lavrov – geen van deze mensen is ooit emotioneel in het openbaar.
Nou, Poetin liet een paar tranen vallen tijdens zijn verkiezingsoverwinning terwijl hij een patriottisch lied zong. Dus ik denk dat dat emotie is. Maar het is liefde voor het land en de mensen. (Ik vermoed ook dat het behoorlijk zwaar voor hem is dat hij jongens naar Oekraïne moet sturen om te sterven. Daar dacht ik aan toen ik de tranen zag tijdens de gebeurtenis op het Rode Plein.)
De Amerikanen daarentegen zijn losgeslagen. Weet je nog die toespraak die Joe Biden hield waarin hij schreeuwde op een donker podium met bloedrode lichten?
Als je gewoon op ‘Biden screaming’ zoekt, krijg je een heleboel clips.
Hij is duidelijk een seniele en gestoorde oude man, en deze woedeaanvallen zijn relatief normaal voor iemand in deze fase van dementie. Maar hij is nog steeds het hoofd van de Amerikaanse staat.
Antony Blinken wordt niet boos, maar hij ziet er altijd uit alsof hij trilt, klaar om zich in de foetushouding op te krullen en te gaan huilen.
Dan heb je een hele hoop verschillende Amerikaanse functionarissen die op tv schreeuwen over alle mensen die ze gaan vermoorden. Lindsey Graham is waarschijnlijk de meest opvallende, maar Tom Cotton, Josh Hawley, Marco Rubio, alle verschillende Jood-Democraten – de meeste mensen die je in de Amerikaanse regering ziet, lijken erg emotioneel onstabiel. Het komt zelden voor dat normale mensen zich gedragen als Amerikaanse politici, tenzij ze dronken zijn of drugs gebruiken. Misschien worden arme mensen zo emotioneel, ik weet het niet zeker, maar ik ben niet in mijn leven met dit soort dingen bezig. (Nogmaals, tenzij mensen drinken, en ik denk niet dat deze mensen drinken. Ze zouden aan de drugs kunnen zijn.)
Het is dus heel interessant dat The Guardian het woord ‘woede’ gebruikt in relatie tot Rusland. Nogmaals, ik vind het gewoon slecht schrijven.
‘Het Kremlin is vooral boos geworden over…’ zou moeten zijn: ‘Het Kremlin heeft specifiek aangehaald…’
Maar een veelzeggend stukje slecht schrijven.
Nuclear war is the greatest threat facing humanity
because pussy politicians want to pick a fight
Russia IS NOT my enemy pic.twitter.com/6JN02HmZOY
— Alex Jones (@RealAlexJones) March 24, 2024
Het vreemdste vind ik hoe onbezorgd iedereen lijkt te zijn over de dreiging van een nucleaire oorlog.
Tijdens de Koude Oorlog leefden mensen in voortdurende paniek. Of, tenminste, dit is hoe het wordt afgebeeld. Er is een veel, veel grotere kans dat er nu een kernoorlog zou kunnen plaatsvinden dan er ooit was tijdens de Koude Oorlog, en toch krijgen we niet eens PSA’s over wat we moeten doen als het gebeurt.
Piers Morgan vertelde John Mearsheimer dat honderden miljoenen mensen die sterven in een kernoorlog de moeite waard zouden zijn om Poetin duidelijk te maken dat wij van democratie houden.
(Vergeef me, ik heb de tijdstempel niet. Het hele interview is fascinerend, voor zover Morgan representatief is voor de publieke opinie.)
Dat was een bijzonder surrealistisch interview, waardoor ik bijna ging geloven dat Morgan een soort trol is die doet alsof hij achterlijk is om de krankzinnigheid te benadrukken van mensen die de dreiging dat Londen, New York, Chicago, enzovoort van de kaart worden geblazen, luchthartig van tafel vegen.
Zou er hier een soort geheim plan aan het werk zijn?
Voor zover ik weet is er geen enkel bewijs dat er iets gebeurt dat verder gaat dan wat lijkt te gebeuren: de westerse wereld wordt bestuurd door mensen die zowel kwaadaardig als dom zijn, en zij handelen op basis van de daarmee samenhangende impulsen, in een poging een unipolaire wereld te herstellen die gedomineerd wordt door de Verenigde Staten, en wel op een manier die maniakaal is en onvermijdelijk zal eindigen in een of andere catastrofale mislukking.
Maar hierboven noemde ik The Road, een fictief werk waar we op kunnen wijzen als we analyseren hoe de populaire geest een potentiële nucleaire oorlog voorstelt. Een modieus idee onder literatuurliefhebbers is dat fictie vooral over esthetiek gaat. Hoewel ik geïnteresseerd ben in literaire esthetiek, hou ik persoonlijk vooral van fictie omdat het ideeën bevat. Dit concept dat literatuur in de eerste plaats over esthetiek gaat, is naar mijn mening in feite nihilistisch. Dit is wat ons Thomas Pynchon, Cormac McCarthy en David Foster Wallace oplevert en alles wat voortkwam uit de werken van die verschrikkelijke mannen. Zelfs Ernest Hemingway zou je niet vertellen dat literatuur in de eerste plaats over esthetiek ging.
Twee kinderlijke fictieverhalen over een kernoorlog die ik onlangs heb geconsumeerd, deelden een concept dat ik behoorlijk intrigerend vond.
Nadat ik de nogal verschrikkelijke (hoewel enigszins betoverende) Apple TV-serie “Silo” had gezien en extreem gefrustreerd was door het cliffhanger-einde, ging ik de serie romans lezen (Wool en Shift van Hugh Howey). Het verhaal gaat over schuilkelders, de titulaire silo’s, waar mensen al honderden jaren wonen. De grote onthulling is dat overheidsfunctionarissen de schuilplaatsen bouwden en vervolgens doelbewust een nucleaire oorlog begonnen om de rest van de mensheid uit te roeien, zodat de menselijke soort opnieuw kon beginnen met een kleine, verenigde bevolking die uit de silo’s tevoorschijn kwam toen het oppervlak weer bewoonbaar werd.
Ik was van plan hier ongeveer een jaar geleden over te schrijven, maar vergat het toen een beetje (zoals ik doe met veel dingen waarover ik van plan ben te schrijven). Vervolgens onderwierp ik mezelf, tegen beter weten in, aan de Fallout-serie van Amazon, gebaseerd op de gelijknamige videogameserie. Met de CEO van de ontwikkelaar van de game, Todd Howard van Bethesda, als uitvoerend producent, was het de bedoeling dat de serie deel zou uitmaken van de Fallout-canon. Het bevatte echter een nieuw stukje overlevering: de mensen die de schuilkelders bouwden (in de serie bekend als ‘kluizen’) begonnen doelbewust een nucleaire oorlog om de planeet leeg te ruimen en mensen in staat te stellen een nieuwe wereld te betreden. Het was in feite hetzelfde plot als Silo/Wool.
Wool is gepubliceerd in 2011, dus het is mogelijk dat de schrijvers van de Fallout-serie het hebben gelezen. (Ik heb veel sciencefiction gelezen, gekeken en gegamed en ik ben dit plotpunt nog nooit ergens anders tegengekomen). Maar het is ook mogelijk dat meer dan één persoon dit idee heeft bedacht, want het is gewoon logisch als je kijkt naar de manier waarop de wereld omgaat met het idee van een catastrofale wereldwijde kernoorlog.
Nogmaals: daar is geen bewijs voor, en dus geen reden om het te geloven. Maar ik heb er veel over nagedacht sinds ik het concept voor de tweede keer tegenkwam in de Fallout-serie. Er zijn mensen van wie we weten dat ze schuilkelders aan het voorbereiden zijn. Het is erg populair geworden in Nieuw-Zeeland. Mark Zuckerberg heeft op Hawaï wat WIRED ‘een ondergrondse stad’ noemt gebouwd. De gerapporteerde kosten bedragen $100 miljoen, maar het is waarschijnlijk veel meer dan dat. Het was bedoeld als geheim, maar is nu slechts ‘geheim’.
Jeff Bezos heeft ongetwijfeld zo’n bunker, maar er zijn geen gegevens over. Blijkbaar heeft hij het beter geheim kunnen houden dan Zuckerberg. En er zijn natuurlijk verschillende geruchten over enorme ondergrondse steden die worden gerund door het Amerikaanse leger.
Het is duidelijk dat de mensen die de Amerikaanse regering leiden achterlijk zijn, maar ik denk niet dat we hetzelfde kunnen zeggen over de verschillende miljardairs van de wereld. Om een Westerse politicus te zijn heb je geen enkele vaardigheid nodig, de enige vereiste is een totaal gebrek aan enige normale vorm van menselijke moraliteit (voorbij een bepaald niveau moet je waarschijnlijk ook een of andere misselijkmakende handeling op video uitvoeren om er zeker van te zijn dat je niet over de schreef gaat). Het is zeker interessant dat geen enkele miljardair, behalve Elon Musk en de cast van de All-In podcast, een punt maakt van wat een hersenloze dans in een nucleaire oorlog lijkt te zijn.
Jeff Bezos, wiens bedrijf Wool publiceerde en de Fallout-serie produceerde, is eigenaar van de Washington Post, een van de belangrijkste publicaties die verantwoordelijk is voor het normaliseren van het idee van een nucleaire oorlog om de democratie in Oekraïne te beschermen.
Miljardairs die schuilplaatsen bouwen zijn gewoon iets voor de hand liggends. Natuurlijk zouden ze zoiets doen. Maar je zou denken dat als ze tegen een kernoorlog waren, ze tussenbeide zouden komen en politici zouden betalen om zich terug te trekken. Het is een cliché, maar ook waar dat politici geld zullen nemen om iets te promoten. Als miljardairs het zouden willen, zou er een serieus contingent in het Congres zijn dat zich verzet tegen deze stap in de richting van een nucleaire oorlog.
Ik opper het maar
Uiteindelijk betwijfel ik of er een geheim plan is van de wereldelite om een nucleaire oorlog te beginnen om het grootste deel van de wereldbevolking uit te roeien en tegelijkertijd een klein deel van de mensen in schuilkelders te houden om tevoorschijn te komen en een nieuwe wereld te vormen, waar ze de beperkte grondstoffen van de aarde behouden en niet worden meegesleurd door het dode gewicht van “nutteloze eters”.
Hoogstwaarschijnlijk is dit allemaal precies hoe het eruit ziet: het Westen wordt geregeerd door een stel gekke Joden en idioten die zich niet laten inhouden omdat er geen volwassenen meer in de kamer zijn, en uiteindelijk zullen ze de wereld naar de rand duwen. Op de rand van de afgrond zal China een economisch en diplomatiek wonder tot stand brengen en voorkomen dat de wereld ten onder gaat.
Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:
Telegram: t.me/dissidenteen
Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over
