Waarom haten Britten Russen ?

Groot-Brittannië is de wereldleider in de anti-Russische politiek. De Britten haten Poetin en moedigen de Britten ijverig aan om hun Russische neven tot de laatste druppel bloed te bevechten. De Russen en de Britten waren in februari 2022 klaar om een ​​deal te tekenen, totdat de Britse premier Johnson in Kiev arriveerde om de Britten ervan te overtuigen de deal te laten vallen.

En dat deden ze. Sindsdien zijn de Britten de leidende kracht geweest om de Oekraïners tot vechten aan te zetten en om NAVO-leden ervan te overtuigen hen te helpen vechten. De Britten leiden de wereldwijde anti-Russische campagne. Dit zijn de feiten. Maar de uitleg van deze feiten ontging me tot nu toe, schrijft Israel Shamir.

Onlangs sprak een veelbelovende jonge verslaggever genaamd Dood (of misschien Doodj) met een leider van de Russische pro-westerse oppositie, de weggelopen ex-oligarch Michael Chodorkovski. De heer Ch is gedegradeerd naar de schaduwen en marges van de geschiedenis, hoewel hij ooit de rijkste magnaat van Rusland was, en een van de rijkste mannen ter wereld. Nu is hij iets minder dan een miljard dollar waard, peanuts zoals oligarchen tellen.

Hij was een van de Dirty Seven [ semiboyarshina ] oligarchen die tijdens het zwakke bewind van Jeltsin de controle over Rusland overnamen. Ze waren allemaal min of meer joods, en hun solidariteit en destructiviteit konden alleen maar concurreren met hun meedogenloosheid en hebzucht. Veel van mijn vrienden beschouwen zionisten als toproofdieren, terwijl joden schattige en harige prooien zijn. Ze vergissen zich: deze zeven Russische oligarchen waren geen zionisten, het waren gewoon joden die alles op hun pad wilden vernietigen. Deze zeven mannen hebben het millennium-oude Rusland praktisch vernietigd. Ze verarmden de bevolking, legden de industrie in de as, verkochten de fabrieken als schroot; ze stalen alle bezittingen van particuliere banken. Ze hebben zelfs de Russische democratie geruïneerd toen ze in 1993 het Parlement beschoten met Jeltsins tanks, en vervolgens, met de hulp van Amerikaanse adviseurs, de herverkiezing van president Jeltsin in 1996 in scène zetten.

Als sprinkhanen die een boom aanvallen, nam elke Joodse oligarch een andere tak over : de heer Berezovsky ging achter de auto-industrie aan en Rusland stopte met de productie van auto’s; De heer Gusinsky greep de televisie en maakte er aanstootgevende propaganda van; De heer Tsjoebais beheerde de grootste overdracht van rijkdom ter wereld sinds 1917. De heer Chodorkovski nam alle Russische olie- en gasvoorraden over. Overal stalen ze alles wat ze konden stelen, bouwden ze jachten en paleizen, waarbij ze de spot dreven met gewone Russen door hun opvallende consumptie. Hun officiële heerschappij eindigde ergens na 2005 toen de heer Berezovski Jeltsin ervan overtuigde om zijn heerschappij over te dragen aan de jonge heer Poetin, waarna de heer Poetin tegen de oligarchen zei dat ze uit de buurt van de staat moesten blijven of anders. De heer Ch lachte en zei dat hij van Poetin af zou komen. Poetin stopte hem in de gevangenis en nationaliseerde het mammoetoliebedrijf Lukoil van de oligarch. Tien jaar later mocht de heer Ch vertrekken, en dat deed hij ook. Russische olie is nog steeds in handen van de Russische staat en vormt nog steeds de basis van de Russische welvaart.

Nu, in een recent interview, onthulde de heer Ch aan een jonge verslaggever dat de echte eigenaar van Lukoil wijlen Lord Rothschild was, die zojuist (24 februari) op ​​de hoge leeftijd van 89 jaar overleed. Het was nogal een verrassing om te ontdekken dat de oude Jood nog steeds snel genoeg was om alle Russische olie in zijn zak te steken terwijl hij de goddeloze communisten eruit schopte. Wij Russen hebben dit gerucht inderdaad gehoord toen het zich afspeelde, maar we namen het destijds niet serieus. ‘Rothschild’ de schuld geven is hetzelfde als ‘Lizard People’ de schuld geven; een antisemitische trope. Zo iemand bestaat in het echte leven niet, dacht ik. Maar na de publicatie van de video van Doodj keek ik terug in de archieven van de Times en ontdekte dat het geen fictie was:

Het was dus toen al bekend, maar ik (en anderen) konden het destijds niet geloven. Zelfs nu nog hebben we de neiging antisemitische feiten buiten beschouwing te laten, samen met de antisemitische stijlfiguren die het internet overspoelen.

🇬🇧🇷🇺‼️🚨 Khodorkovsky says that Yukos, the oil company that produced 20% of Russia’s, was controlled by the Rothschilds!

Hence Putin took Russian resources back from Rothschild’s control back to Russia.

-> That’s why the west hates Putin! He stopped their feast in Russia. pic.twitter.com/BX3LYveVpe

— Lord Bebo (@MyLordBebo) May 23, 2024

Back-up:

Maar dit is de sleutel waarom de Britten Rusland zo graag willen ondermijnen. Lord Rothschild is zo Brits als 5 uur thee. De Britten kunnen een Indiase premier, een Paki-burgemeester van Londen en Ghurkha’s als hun elitetroepen hebben, maar de Bank of England is van de Joden. Engelsen zijn slechts mijnwerkers om de mondiale bank van Lord Rothschild draaiende te houden. En joden staan ​​erom bekend dat ze de controle behouden over alles wat door hun klauwen is gegaan. Zelfs de koninklijke familie werd quasi-joods: ze besnijden hun jongens en geloven dat ze afstammelingen zijn van koning David.

Feit is dat het verlies van al die fantastische Russische rijkdom de oligarchen irriteerde. Dit is de reden waarom ze Vladimir Poetin ‘de bloedige tiran’ noemen, omdat hij de Russische olie en gas, goud en tarwe heeft weggenomen waarvan zij vonden dat ze die verdienden. Toch laat de geschiedenis zien dat Poetin een zachte heerser was: hij heeft zich geen beslag gelegd op de rijkdommen van de oligarchen, zoals hij wel had kunnen doen; ze behielden hun jachten en paleizen en hun miljarden. Maar het stelde hen niet gerust; ze begeren nog steeds het hele varken.

Net als de meesten van ons leefde Poetin in de illusie dat Engeland en de VS om ideologische redenen tegen de USSR waren. Hij dacht: “Zeker, ze hebben een hekel aan het communisme, zoals elke goede kapitalist dat zou doen.” Hij geloofde dat ze blij zouden zijn nu de Russen de vruchten plukken van particulier bezit. Maar het blijkt dat de Britten en Yanks nooit in theorie geïnteresseerd waren. Ze haatten de communisten omdat ze Russische grondstoffen uit de hebzuchtige handen van Lord Rothschild hielden. Nu het Poetin is die in de bres staat, heeft het mondiale banksysteem hem tot de man van het kwaad verklaard. Misschien hebben de Russen hun Sovjet-Unie toch zonder goede reden vernietigd.

Alles, of het nu communistisch of kapitalistisch was, wat tussen Lord Rothschild en zijn wensen stond, werd natuurlijk verguisd door de wereldpers. Toch is het veelzeggend dat de dood van Rothschild geen invloed heeft gehad op de wereldwijde stroom van beschimpingen tegen Poetin en Rusland. Er is geen pauze in de oorlog. De oligarchische druk blijft. Het kan zijn dat de uitgebreide bezittingen van Lord Rothschild zijn overgegaan op zijn wettige erfgenamen, maar dergelijke rijkdom is onderworpen aan de langetermijnplannen van globalistische machtsmagnaten, niet aan de grillen van bevoorrechte familieleden. Dergelijke geruchten zijn echter slechts antisemitische tropen en moeten niet worden geloofd.

Het belangrijkste doel van de reguliere pers lijkt het onderdrukken van verhalen of het opfrissen van verhalen die de deals achter de schermen tussen Engelse en Russische oligarchen, van wie velen toevallig (toevallig) Joods zijn, kunnen verstoren. Het hele idee van een Joods mondiaal financieel systeem, hoewel het aan de basis ligt van het historische banknetwerk van Nathan Rothschild, is door de beheerste pers tot een antisemitische trope verklaard. De veiligheid van de Joden komt op de eerste plaats, en de pers zal het publiek vurig verkeerd informeren bij het nastreven van dit doel.

Zo’n systeem zorgt ervoor dat de gewone mensen van de wereld, die ‘s ochtends gewoon op hun werk proberen te komen, altijd een dag te laat en een dollar te kort komen. We blijven voor altijd in het ongewisse over de machinaties van de mondiale oligarchen, van wie velen (toevallig) Joods zijn. De waarheid van de zaak lekt mondjesmaat uit de oligarchen zelf, met behulp van jonge, ondernemende verslaggevers als Dood. Maar Engeland is niet het enige toevluchtsoord voor de financiers. De familie Rothschild heeft een Engelse en een Franse vleugel. De Franse vleugel wordt vertegenwoordigd door president Macron.

De Frans-Joodse leiders benoemden Emanuel Macron tot president van de Republiek, zegt een Frans-Joodse schrijver die blogt onder de naam Tsarfat (de Hebreeuwse naam voor Frankrijk).

In een lang en gedetailleerd stuk vertelt Tsarfat over een paar prominente Joden (Alain Minc, Serge Weinberg, Jacques Attali en Bernard Mourad) die samen met David de Rothschild instaan ​​voor Macron. In 2011 werd Macron junior partner bij Rothschild en verdiende hij een aanzienlijk salaris. Hij was elke cent waard – hij bedroog Le Monde, hij bedroog president Hollande, hij bedroog de Franse staat, hij deed wat Rothschild eiste en in ruil daarvoor heeft hij het presidentschap van de Republiek gekregen. Hij was de nieuwe koning, benoemd door de nieuwe Abravanel. Nu moet hij de oorlog tussen het christendom en de islam tot stand brengen, voor de opperste glorie van Israël.

Deze toekomstige oorlog zal betrekking hebben op de ramp in Gaza. Als de Engelse Rothschilds de oorlog met Rusland verzorgen, zullen de Franse Rothschilds voor de oorlog met de islam zorgen. Zo zijn financiers dodelijker dan zionisten, ook al spelen ze een spelletje met hen. Ron Unz bewees dat deze financiers een prominente rol speelden bij het betrekken van de VS bij de Eerste en de Tweede Wereldoorlog. Ik denk dat ze krachtig genoeg zijn om ons allemaal in de Derde Wereldoorlog te betrekken.

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over