Een nieuwe studie heeft aangetoond dat menselijk DNA elektronisch kan worden gecontroleerd door middel van draagbare apparaten die genen kunnen programmeren om bepaalde medische ingrepen uit te voeren.

Onderzoekers hebben bij één testdeelnemer met succes menselijke cellen getriggerd om meer insuline aan te maken. Ze deden dit door elektrische stromen door een “elektrogenetische” interface te sturen die was geprogrammeerd om gerichte genen te activeren, schrijft Ethan Huff.

Met behulp van dezelfde methode zeggen wetenschappers dat het op een dag mogelijk zal zijn om therapeutische doses van allerlei dingen toe te dienen voor een breed scala aan gezondheidsproblemen, waaronder diabetes, door elektriciteit te gebruiken om het menselijk DNA rechtstreeks te controleren.

Medische wearables, zoals ze ze noemen, zijn tegenwoordig helemaal in. Ze omvatten zaken als fitnesstrackers, biosensoren, bloeddrukmeters en draagbare elektrocardiogramapparaten.

Ze noemen deze dingen “slimme” wearables omdat, zoals bij deze recente experimenten is gedaan, deze apparaten kunnen worden geprogrammeerd om op commando medicijnen af ​​te geven zonder dat er een echte dokter tussen hoeft te komen.

Zou u een apparaat om uw enkel of pols dragen dat uw DNA elektronisch aanstuurt?

Het team, geleid door Jinbo Huang, een moleculair bioloog aan de ETH Zürich, creëerde een batterijgevoede interface die bekend staat als “gelijkstroom (DC)-geactiveerde regulatietechnologie” of DART, die specifieke genreacties veroorzaakt met behulp van een elektrische stroom.

Volgens Huang en zijn collega’s vertegenwoordigt het DART-apparaat “een sprong voorwaarts, het vertegenwoordigt de ontbrekende schakel waarmee wearables in de niet zo verre toekomst genen kunnen controleren”, hun studie is onlangs gepubliceerd in het peer reviewde tijdschrift Nature.

“Elektronische en biologische systemen functioneren op radicaal verschillende manieren en zijn grotendeels onverenigbaar vanwege het ontbreken van een functionele communicatie-interface”, legt de studie uit.

“Terwijl biologische systemen analoog zijn, geprogrammeerd door genetica, langzaam bijgewerkt door evolutie en bestuurd door ionen die door geïsoleerde membranen stromen, zijn elektronische systemen digitaal, geprogrammeerd door gemakkelijk bij te werken software en bestuurd door elektronen die door geïsoleerde draden stromen.”

Het artikel legt verder uit dat de ontbrekende schakel op weg naar volledige compatibiliteit en interoperabiliteit van de elektronische en genetische werelden de elektrogene interfaces zijn die elektronische apparaten in staat zouden stellen genexpressie te beheersen.

Daarom werkte het team aan het smeden van een directe verbinding tussen het “analoge” DNA van het menselijk lichaam, wat het natuurlijke, door God gegeven biologische alfabet is, dat de levenscycli van alle organismen op de planeet regelt, en de elektronische systemen die in de hele wereld van digitale technologieën worden gebruikt.

Diezelfde onderzoeksgroep publiceerde in 2020 nog een studie die aantoonde dat het inderdaad mogelijk is om genen en DNA elektrisch te activeren. Deze nieuwste studie bouwt daarop eenvoudig voort met een nieuw aangepast, eenvoudiger ontwerp in de technologie die menselijke alvleeskliercellen implanteert in muizen met diabetes type 1.

“Vervolgens gebruikten de onderzoekers elektrisch stimulerende acupunctuurnaalden om precies de genen aan te zetten die betrokken zijn bij het reguleren van doses insuline, een hormoon dat essentieel is voor de behandeling van diabetes”, meldt Vice over het onderzoek. “Als gevolg hiervan keerden de bloedglucoseconcentraties van de modelmuizen terug naar normale niveaus.”

Huang en zijn collega’s zijn ervan overtuigd dat wat ze hebben gemaakt en nu verfijnen, de weg vrijmaakt voor “op draagbare apparaten gebaseerde, elektrogestuurde genexpressie met het potentieel om medische interventies te verbinden met een internet of bodies of het internet der dingen.”

“Hoewel we kozen voor DART-gecontroleerde insulineproductie voor proof-of-concept validatie, zou het eenvoudig moeten zijn om DART-controle te koppelen aan de in situ productie en dosering van een breed scala aan biofarmaceutica“, besluit hun paper.

“Wij geloven dat eenvoudige elektrogenetische interfaces zoals DART die functioneel analoge biologische systemen verbinden met digitale elektronische apparaten een grote belofte inhouden voor een verscheidenheid aan toekomstige op genen en cellen gebaseerde therapieën.”

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Ongepaste ‘boemer Hitler- en nazivergelijkingen’ verdwijnen in de prullenbak, en –

Oproepen tot geweld in de comments worden beantwoord met een onmiddellijke permaban !

Er wordt vooraf gemodereerd dus het kan even duren voor je comment verschijnt.

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over