De Europese Commissie heeft nu bekend gemaakt hoe zij de invoer van energie uit Rusland wil stoppen. Zij wil onder meer meer “hernieuwbare” elektriciteit en biogas produceren in de EU-landen, het aantal warmtepompen verhogen en de energie-efficiëntie in het algemeen verhogen. Kernenergie is niet in het plan opgenomen.

Olle Felten, voormalig lid van de fiscale commissie van de Zweedse Riksdag en van de Algemene Raad van de Riksbank, is er nog steeds niet van overtuigd dat de EU een realistische visie heeft op energie. Hij legt in detail uit waarom de EU kortzichtig is, meldt Free West Media.

Het voorstel bevat ook voorbereidingen voor de rantsoenering van aardgas, maar heeft de “positieve” naam “REPowerEU” gekregen. De Commissie beweert dat de maatregelen energie in Europa goedkoper zullen maken, wat met grote scepsis is ontvangen. Ook het tijdschema is over het algemeen als onrealistisch bestempeld.

Op 18 mei heeft de Europese Commissie een voorstel ingediend voor een project om een einde te maken aan de afhankelijkheid van de EU van Russische energie, met als doel dat de EU in 2030 onafhankelijk is van Russisch aardgas. Doel van het project is “gezamenlijke Europese maatregelen voor veiligere en duurzamere energie tegen een meer betaalbare prijs”.

De maatregelen in “REPowerEU” hebben betrekking op:
– het besparen van energie
– productie van schone energie
– diversificatie van de energievoorziening

Ze willen gewoon in recordtempo een nieuwe energie-infrastructuur bouwen, “Het nieuwe energiesysteem dat Europa nodig heeft”. Aangenomen wordt dat het plan een antwoord is op “de moeilijkheden en de verstoring van de mondiale energiemarkt als gevolg van de Russische inval in Oekraïne”. Het is echter niet mogelijk aan te tonen hoe het alternatief “betaalbaarder in prijs” zal zijn dan het goedkope Russische gas.

Aangezien veel EU-landen een groot deel van hun energievoorziening op aardgas hebben gebouwd, is het stopzetten van de invoer een grote uitdaging. In 2021 werd ongeveer 155 miljard kubieke meter gas uit Rusland ingevoerd. De meest extreme maatregel in het project is om dit in slechts één jaar met twee derde, of 100 miljard kubieke meter, te verminderen. Dit zal gebeuren doordat van de lidstaten van de Unie wordt verwacht dat zij investeren in vervangende productie, het verbruik stroomlijnen en verminderen, en nieuwe leveranciers van grote hoeveelheden aardgas vinden, wat normaliter prijsstijgingen met zich meebrengt.

Bovendien zijn er reeds belangrijke verbintenissen die een uitgebreide uitbreiding van de elektriciteitsproduktie vereisen, zoals fossielvrij staal, het kooldioxide-plan van de cementindustrie, elektrificatie van de vervoersector en andere energie- verbruikende projecten.

De mix van voorgenomen maatregelen in “REPowerEU” wordt globaal voorgesteld, met zeven verschillende blokken die betrekking hebben op verschillende maatregelen en hoeveel geld aan elk onderdeel moet worden besteed. In de tekst wordt benadrukt dat het snel moet gaan – 210 miljard euro moet vóór 2027 worden uitgegeven. Ook het feit dat het de burgers van de EU-lidstaten zijn die de eindafrekening moeten betalen, komt in de projectadvertentie van de Commissie niet uit de verf.

Kernenergie komt in de huidige plannen helemaal niet voor. Het zou mogelijk zijn geweest als de Europese Commissie naar Duitsland had gewezen om hen te dwingen de kernenergie te gebruiken die ze hebben om hun doel te bereiken. Maar zelfs dit ontbreekt in de informatie over de plannen van de Commissie, wat een verrassend feit is omdat Duitsland een van de EU-landen is die de grootste behoefte hebben aan bijvoorbeeld Russisch gas.

Op korte termijn, d.w.z. in dit lopende jaar, stelt de Europese Commissie voor om gezamenlijk gas in te kopen en zonne- en windenergie snel uit te breiden, met als doel ongeveer 50 miljard kubieke meter gasimport te besparen.

Zij wil de productie van biomethaan verhogen om 17 miljard kubieke meter gasimport te vervangen. Door besparingen en efficiëntie zal 13 miljard kubieke meter worden bespaard.

Tegelijkertijd zal een eerste waterstofproject voor de hele EU worden opgestart, waarvoor op zich al veel energie nodig is. Waterstof wordt geproduceerd door watermoleculen met behulp van elektriciteit af te breken tot zuurstof en waterstof.

Ook wordt ernaar gestreefd de Europese aardgasvoorraden voor het najaar snel weer aan te vullen, voordat de invoer uit Rusland geleidelijk wordt stopgezet – ten minste 80 procent tegen 1 november. Een andere maatregel, omschreven als “door de EU gecoördineerde plannen om de vraag te verminderen in geval van een onderbreking van de gasvoorziening”, houdt in dat plannen worden gemaakt voor een situatie die niet anders kan worden omschreven dan rantsoenering van aardgas, zij het op ordelijke wijze.

Voor de productie van biomethaan is energie nodig

Een groot deel van de investeringen, 37 miljard euro tegen 2030, zal worden besteed aan de nieuwe productie van biogas, “biomethaan”. Methaan wordt als basisgrondstof geproduceerd uit restproducten van voornamelijk de landbouw (bijvoorbeeld mest van de veehouderij), de bosbouw, zuiveringsinstallaties en slachthuizen. Steeds hogere productiedoelstellingen vereisen in plaats daarvan een groter aandeel van de grondstof op cultuurgrond.

De industrie gelooft dat dit kan gebeuren “zonder conflict met de voedselproductie”. Analisten menen echter dat het niet mogelijk is het gestelde productiedoel te bereiken zonder akkerland te gebruiken voor de productie van energiegewassen voor de gasproductie. Grote oppervlakten worden ook reeds gebruikt voor de productie van grondstoffen voor biodiesel.

Een interessant aspect van biomethaanproductie is echter dat men veel gas kan halen uit dierlijke mest. Dit zou betekenen dat het mogelijk zou zijn het fokken van vleesdieren aanzienlijk uit te breiden en de mest te gebruiken voor gasproductie. De kritiek vanuit globalistisch oogpunt op de veehouderij als een belangrijke producent van “klimaatgassen” zou worden omgebogen in een positieve factor voor de energieproductie. Deze redenering is echter niet terug te vinden in de projectbeschrijving van de Europese Commissie. In plaats daarvan blijven de plannen voor een drastische inkrimping van de Europese veestapel “omwille van het klimaat” overeind.

Optimistisch tijdschema

De Europese Commissie schrijft in haar presentatie van het ambitieuze plan dat het doel om het gebruik van aardgas in de EU terug te brengen tot 155 miljard kubieke meter in 2030 moet zijn bereikt. Dan hebben ze ook een eerder al zeer ambitieus plan, dat gaat onder de naam “Fit for 55” samengevoegd met een aantal nieuwe maatregelen binnen “REPowerEU”. Tegelijkertijd wordt gezegd dat besparingen en andere energiebronnen maar liefst tweederde van dat doel, oftewel 100 miljard kubieke meter, moeten kunnen bereiken binnen een jaar, namelijk in 2023.

De hele presentatie van “REPowerEU” is echter zeer onsamenhangend. Een document getiteld “Financiering REPowerEU” voorziet in projecten voor een bedrag van 210 miljard euro tegen 2027. In dezelfde presentatie worden de op een rij gezette projecten geraamd op 288 miljard euro tegen 2030 en in een ander deel van de warrige beschrijving wordt een bedrag van 225 miljard euro genoemd. Het eerder gelanceerde “Herstelfonds” (RRF) zal ter beschikking staan van de lidstaten. Het was opgezet om de economie te helpen stimuleren na de beperkingen en sluitingen als gevolg van de Coronapandemie.

Het is duidelijk dat er in het geplande “fonds” geld overblijft dat niet nodig is voor het oorspronkelijke doel en dus voor andere doeleinden kan worden gebruikt.

Het vreemde aan die redenering is dat de meer dan 800 miljard euro die onder het RRF vallen, in de markt werden gezet als absoluut cruciaal voor de EU-landen om te kunnen voorkomen dat ze zouden instorten na de Covid-pandemie. Het feit dat nu wordt beweerd dat er iets meer dan 200 miljard euro, of ongeveer een kwart, over is om de onafhankelijkheid van de EU-landen van Russische energie te bevorderen, zou de meest fervente EU-aanhanger moeten doen afvragen hoe de Commissie met het geld van de burgers omgaat.

Het is niet erg duidelijk hoeveel het de bevolking van de EU-landen werkelijk zal kosten om Russische energie te vermijden. Er staan geen duidelijke cijfers in de haastig geopperde plannen om de aardgasinvoer binnen een jaar terug te brengen tot slechts een derde van de invoer in 2021. Dit komt misschien omdat zij zelf niet geloven dat het mogelijk is.

Het zou wel eens bijzonder moeilijk kunnen worden wanneer de gevolgen van een dergelijke strategie duidelijk worden voor de bevolking van de verschillende lidstaten en wanneer politici zich ten volle beginnen te realiseren wat de economische nasleep zal zijn.

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:

[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]

[newsletter_field name=”email” label=”Email”]

[/newsletter_form]

https://dissident.one/2022/04/08/30475/?swcfpc=1

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over: