Uit berichten in de kranten van deze week bleek dat de Britse binnenlandse energieproductie een nieuw laagterecord heeft bereikt. Het nieuws komt van handelsgroep Offshore Energies UK (OEUK), wiens analyse, verre van onverwacht, de druk beschrijft op investeringen in conventionele energieproductie, zoals de meevallerbelasting op olie- en gasbedrijven. Sinds de eeuwwisseling is de Britse energieproductie met tweederde gedaald, terwijl de consumptie met een derde is gedaald. Het verschil wordt opgevangen door een grotere afhankelijkheid van import. Toch lijken noch het rapport zelf, dat op zijn best agnostisch is over hernieuwbare energiebronnen, noch de verhalen die erover gaan, de schade serieus te hebben genomen die Net Zero en aangrenzende agenda’s hebben toegebracht aan onze industrieën, bedrijven en economie – en het zal nog erger worden schrijft Ben Pile.
Het Verenigd Koninkrijk was in 2004 niet langer een netto-exporteur van energie, te midden van een golf van groene beleidsvorming, die culmineerde in de Climate Change Act van 2008 en de verhoogde ‘Net Zero’-doelstelling die in 2019 werd aangenomen. In de loop van de tijd werden kolencentrales gesloopt, maar niet vervangen door gelijkwaardige (dat wil zeggen betrouwbare) opwekkingscapaciteit, werd de exploratie van schaliegas afgeschaft voordat deze zelfs maar was begonnen. Energie-investeerders in Groot-Brittannië en het hele continent, die door subsidieregimes naar aantrekkelijke gegarandeerde winsten werden gelokt en door de stijgende kapitaalkosten werden afgeschrikt van conventionele energie, verloren hun interesse in olie en gas. Ondanks dat beloften van ‘groene banen’, een ‘groene industriële revolutie’ en ‘groene economische groei’ en lagere prijzen het constante refrein zijn van de energieministers van alle regeringen en hun zogenaamde ‘oppositie’-tegenhangers, zijn de binnenlandse energieprijzen verdrievoudigd. Dus als deze nieuwe gegevens over de energieproductie in Groot-Brittannië niet de dure en gevaarlijke dwaasheid bewijzen van meer dan twee decennia klimaatbeleid in Groot-Brittannië, wat dan wel?
Het is alsof het hele politieke establishment in één keer heeft besloten te vergeten dat er een relatie bestaat tussen schaarste en prijs. Toch is het effect van het afschaffen van steenkool precies dat: het creëert schaarste. Ook beleid dat de exploratie van olie en gas beperkt of de kapitaalkosten verhoogt, creëert schaarste. Politici, gelobbyd door groene miljardairs-ersatz-organisaties van het maatschappelijk middenveld die valse claims in de publieke sfeer pompen, beweren vervolgens dat het probleem altijd al de ‘afhankelijkheid’ van olie en gas was. Groene energie zal de prijzen verlagen en de macht van dictators verminderen, die energie in een ‘wapen’ veranderen dat Europa terroriseert, beweren zij. Ze zijn zo succesvol in hun beleidsvorming dat de regering sinds 2019 de energieprijzen heeft beperkt – een beleid dat ze in 2017 van Ed Miliband hebben gestolen, voordat ze ons naar Net Zero brachten. Als ‘groen’ überhaupt iets betekent, betekent het acute cognitieve dissonantie.
Volgens het OEUK-rapport staat er een enorme waarde op het spel die uit de Noordzee kan worden ontketend. Maar de investeringen worden afgeremd door beleid dat “grote gevolgen heeft voor de winstgevendheid van de Britse offshore-energie” ter waarde van een biljoen pond aan export en £450 miljard in eigen land “binnen de komende 15 jaar”. Hoewel het grootste deel van dat potentieel in olie en gas ligt, omvat het rapport in zijn analyse ook windenergie, CCS en waterstof. Het lijkt erop dat zelfs olie- en gasbestuurders de groene Kool-Aid hebben geslikt. En dat is een gemiste kans om na te denken over de mislukkingen van de groene agenda, en ook over het teleurstellende onvermogen van een industrie om goed voor zichzelf op te komen en de industrie in principe te verdedigen.
En het heeft verdediging nodig. Het vijgenblad dat de beschamende industriële achteruitgang van Groot-Brittannië heeft verborgen en politici de afgelopen jaren heeft verblind voor de realiteit, is het idee geweest dat groen beleid er met succes voor heeft gezorgd dat de groei van het bbp is ‘ontkoppeld’ van het gebruik van fossiele brandstoffen
Het omarmen van de groene economie, ten koste van de gevestigde economische orthodoxie, leidt tot regressieve minachting voor de industrie. Het lijkt velen niet te hebben gestoord dat we minder goed in staat zijn dingen te produceren en onszelf in stand te houden – een kwestie die ooit een moderne regering in een neerwaartse spiraal zou hebben gebracht. Het is alsof minder energie gebruiken op zichzelf een ‘goede zaak’ is, en niet een weerspiegeling van stijgende prijzen en stagnerende (of slechtere) productiviteit. Als om mijn punt duidelijk te maken, hebben het half naar waarheid genoemde Department for Energy Security and Net Zero en de gehoorzame pers, naar aanleiding van het rapport van de OEUK, een andere draai aan de zaak gegeven. “Het Verenigd Koninkrijk registreerde vorig jaar het hoogste aandeel van de elektriciteitsopwekking ooit door hernieuwbare energiebronnen”, aldus de Standard.
Terwijl de groenen zich verheugen over onze productie van minder voor meer, kondigde de Britse toezichthouder voor de energiemarkt, Ofgem, zijn “discussie aan over de toekomst van het prijsplafond”, dat is “zodat klanten beschermd blijven terwijl de energiemarkt evolueert naar een slimmer, flexibeler systeem” . Waarom zouden klanten ‘bescherming’ nodig hebben tegen een ‘slimmer, flexibeler systeem’? Het is uiteraard dubbelzinnig. De ‘dynamische prijslimiet’ is de prijsbepaling op het tijdstip van de dag, beter bekend als rantsoenering. En ‘flexibiliteit’ betekent het gebruik van prijzen om klanten te dwingen hun leven te organiseren rond het ‘slimmere’ systeem, in plaats van dat de energiemarkt tegemoetkomt aan de behoeften van mensen. En het wordt noodzakelijk gemaakt door de schaarste die wordt gecreëerd door het groene energiebeleid en de groene ideologie.
Het zou allemaal ten goede zijn als toezichthouders, brancheverenigingen en natuurlijk politici eenvoudigweg zouden toegeven dat ze een catastrofale puinhoop hebben gemaakt van juist de industrieën die in dit land zijn ontwikkeld. Het stellen van groene politieke ambities boven iedere andere praktische overweging heeft ons armer gemaakt, en zal een probleem creëren dat veel erger is dan de klimaatverandering.
Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:
Telegram: t.me/dissidenteen
Meld je aan om onze gratis dagelijkse nieuwsbrief met het belangrijkste nieuws direct in je mailbox te ontvangen:
Vergeet niet de bevestigingsmail te openen om de nieuwsbrief te activeren (check je spambox als je hem niet ziet)
Er wordt vooraf gemodereerd dus het kan even duren voor je comment verschijnt.
Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over
