De geopolitiek van de Al-Aqsa Flood

De mondiale focus is zojuist verschoven van Oekraïne naar Palestina. Deze nieuwe arena van confrontatie zal verdere concurrentie tussen het Atlanticistische en Euraziatische blok aanwakkeren. Deze gevechten zijn steeds meer een nulsom; Net als in Oekraïne kan er maar één partij sterker en zegevierend tevoorschijn komen.

De Operatie Al-Aqsa Flood van Hamas was minutieus gepland. De lanceringsdatum werd bepaald door twee factoren, schrijft Pepe Escobar.

De eerste was de Israëlische premier Benjamin Netanyahu die tijdens de Algemene Vergadering van de VN in september pronkte met zijn ‘Nieuwe Midden-Oosten’-kaart, waarin hij Palestina volledig uitwiste en elke afzonderlijke VN-resolutie over dit onderwerp belachelijk maakte.

Ten tweede zijn er de seriële provocaties bij de heilige Al-Aqsa-moskee in Jeruzalem, inclusief de druppel die de emmer deed overlopen: twee dagen voor de Al-Aqsa-flood, op 5 oktober, lanceerden minstens 800 Israëlische kolonisten een aanval rond de moskee, waarbij ze pelgrims sloegen, en Palestijnse winkels vernietigden, allemaal onder observatie van Israëlische veiligheidstroepen.

Iedereen met een functionerend brein weet dat  Al-Aqsa een definitieve rode lijn is, niet alleen voor de Palestijnen, maar voor de hele Arabische en islamitische wereld.

Het wordt erger. De Israëli’s hebben zich nu beroepen op de retoriek van een ‘Pearl Harbor’. Dit is zo bedreigend als maar kan. De oorspronkelijke Pearl Harbor was het Amerikaanse excuus om een ​​wereldoorlog te beginnen en Japan te bombarderen, en deze “Pearl Harbor” zou voor Tel Aviv de rechtvaardiging kunnen zijn om een ​​genocide in Gaza te lanceren.

Delen van het Westen die de aanstaande etnische zuivering toejuichen – waaronder zionisten die zich voordoen als ‘analisten’ en hardop zeggen dat de ‘bevolkingsoverdrachten’ die in 1948 zijn begonnen ‘voltooid moeten worden’ – geloven dat ze met enorme wapens en massale berichtgeving in de media de zaken kunnen veranderen, korte metten maken, het Palestijnse verzet vernietigen en Hamas-bondgenoten zoals Hezbollah en Iran verzwakt achterlaten.

Hun Oekraïne-project is mislukt, waardoor niet alleen machtige figuren voor aap staan, maar ook hele Europese economieën in puin liggen. Maar terwijl de ene deur sluit, gaat er ook een andere open: spring van bondgenoot Oekraïne naar bondgenoot Israël, en richt je blik op het vijandige Iran in plaats van op het vijandige Rusland.

Er zijn nog andere goede redenen om er vol voor te gaan. Een vreedzaam West-Azië betekent  de wederopbouw  van Syrië – waarbij China nu officieel betrokken is; actieve herontwikkeling voor Irak en Libanon; Iran en Saoedi-Arabië als onderdeel van BRICS 11; het strategische partnerschap tussen Rusland en China wordt volledig gerespecteerd en communiceert met alle regionale spelers, inclusief de belangrijkste Amerikaanse bondgenoten in de Perzische Golf.

Incompetentie. Opzettelijke strategie. Of allebei.

Dat brengt ons bij de kosten van het lanceren van deze nieuwe ‘oorlog tegen het terrorisme’. De propaganda is in volle gang. Voor Netanyahu in Tel Aviv is Hamas ISIS. Voor Volodymyr Zelensky in Kiev is Hamas Rusland. Tijdens een weekend in oktober werd de oorlog in Oekraïne volledig vergeten door de westerse reguliere media. De Brandenburger Tor, de Eiffeltoren en de Braziliaanse Senaat zijn nu allemaal Israëlisch.

Egyptische inlichtingendiensten beweren Tel Aviv te hebben gewaarschuwd voor een op handen zijnde aanval van Hamas. De Israëli’s kozen ervoor om het te negeren, net zoals ze de  Hamas-trainingsoefeningen negeerden die ze de weken daarvoor hadden geobserveerd, in hun superieure wetenschap dat de Palestijnen nooit het lef zouden hebben om een ​​bevrijdingsoperatie te lanceren.

Wat er ook daarna gebeurt, de Al-Aqsa Flood heeft de mythologie rond de onoverwinnelijkheid van Tsahal, Mossad, Shin Bet, Merkava tank, Iron Dome en het Israëlische leger al onherstelbaar verbrijzeld.

Zelfs terwijl Hamas afzag van elektronische communicatie, profiteerde Hamas van de flagrante ineenstorting van Israëls miljarden-dollar elektronische systemen die de meest bewaakte grens ter wereld bewaakten.

Goedkope  Palestijnse drones raakten meerdere sensortorens, faciliteerden de opmars van een paragliding-infanterie en maakten de weg vrij voor in T-shirts gestoken, met AK-47 zwaaiende aanvalsteams om breuken in de muur aan te brengen en een grens over te steken die zelfs zwerfkatten niet durfden oversteken.

Israël ging onvermijdelijk over tot het aanvallen van de Gazastrook, een omsingelde kooi  van 365 vierkante kilometer vol met 2,3 miljoen mensen. De willekeurige bombardementen op vluchtelingenkampen, scholen, burgerflats, moskeeën en sloppenwijken zijn begonnen. De Palestijnen hebben geen marine, geen luchtmacht, geen artillerie-eenheden, geen gepantserde gevechtsvoertuigen en geen beroepsleger. Ze hebben weinig tot geen toegang  tot hightech surveillance, terwijl Israël NAVO-gegevens kan opvragen als ze dat willen.

De Israëlische minister van Defensie Yoav Gallant riep “een volledige belegering van de Gazastrook uit. Er zal geen elektriciteit zijn, geen voedsel, geen brandstof, alles is gesloten. Wij vechten tegen menselijke dieren en zullen dienovereenkomstig handelen.”

De Israëli’s kunnen zich vrolijk bezighouden met collectieve bestraffing, omdat ze, met drie gegarandeerde veto’s van de VN-Veiligheidsraad op zak, weten dat ze ermee weg kunnen komen.

Het maakt niet uit dat Haaretz, de meest gerespecteerde krant van Israël, ronduit toegeeft dat “eigenlijk de Israëlische regering als enige verantwoordelijk is voor wat er is gebeurd (Al-Aqsa Flood) vanwege het ontkennen van de rechten van de Palestijnen.”

De Israëli’s zijn niets anders dan consistent. In 2007 zei  de toenmalige Israëlische inlichtingenchef Amos Yadlin: “ Israël zou blij zijn als Hamas Gaza zou overnemen, omdat de IDF Gaza dan als een vijandige staat zou kunnen behandelen.”

Oekraïne sluist wapens naar de Palestijnen

Nog maar een jaar geleden had de bezwete sweatshirt-komiek in Kiev het over het veranderen van Oekraïne in een‘ groot Israël’, en hij werd plichtmatig toegejuicht door een stel bots van de Atlantic Council.

Nou, het pakte heel anders uit. Zoals een ouderwetse Deep State-bron mij zojuist vertelde:

“Voor Oekraïne bestemde wapens komen in handen van de Palestijnen terecht. De vraag is welk land daarvoor betaalt. Iran heeft zojuist een deal met de VS gesloten voor zes miljard dollar en het is onwaarschijnlijk dat Iran dat in gevaar zou brengen. Ik heb een bron die mij de naam van het land heeft gegeven, maar ik kan deze niet onthullen. Feit is dat Oekraïense wapens naar de Gazastrook gaan en dat ze betaald worden, maar niet door Iran.”

Na de verbluffende inval afgelopen weekend heeft een slimme Hamas al meer onderhandelingsmacht verworven dan de Palestijnen in decennia hebben uitgeoefend. Het is veelzeggend dat terwijl de vredesbesprekingen worden gesteund door China, Rusland, Turkiye, Saoedi-Arabië en Egypte, Tel Aviv weigert. Netanyahu is geobsedeerd door het met de grond gelijk maken van Gaza, maar als dat gebeurt is een bredere regionale oorlog bijna onvermijdelijk.

De Libanese Hezbollah – een trouwe bondgenoot van het Palestijnse verzet van de Verzetsas – zou liever niet meegesleurd worden in een oorlog die verwoestend kan zijn aan zijn kant van de grens, maar dat zou kunnen veranderen als Israël de facto een genocide in Gaza pleegt.

Hezbollah beschikt over minstens 100.000 ballistische raketten, van Katyusha (bereik: 40 km) tot Fajr-5 (75 km), Khaibar-1 (100 km), Zelzal 2 (210 km), Fateh-110 (300 km), en Scud BC (500 km). Tel Aviv weet wat dat betekent, en huivert bij de veelvuldige waarschuwingen van Hezbollah-leider Hassan Nasrallah dat de volgende oorlog met Israël in dat land zal worden gevoerd.

Dat brengt ons bij Iran.

Geopolitieke plausibele ontkenning

Het belangrijkste onmiddellijke gevolg van de Al-Aqsa-flood is dat de neoconservatieve natte droom van Washington over ‘normalisatie’ tussen Israël en de Arabische wereld eenvoudigweg zal verdwijnen als deze in een lange oorlog verandert.

Grote delen van de Arabische wereld zijn hun banden met Teheran in feite al aan het normaliseren – en niet alleen binnen de onlangs uitgebreide BRICS 11.

In het streven naar een multipolaire wereld, vertegenwoordigd door BRICS 11, de Shanghai Cooperation Organization (SCO), de Euraziatische Economische Unie (EAEU) en het Chinese Belt and Road Initiative (BRI), naast andere baanbrekende Euraziatische en Mondiale Zuid-instellingen, is er simpelweg geen sprake van plek voor een etnocentrische apartheidsstaat die dol is op collectieve bestraffing.

Dit jaar nog werd Israël niet uitgenodigd voor de top van de Afrikaanse Unie. Een Israëlische delegatie kwam toch opdagen en werd zonder pardon uit de grote zaal gezet, een beeld dat viraal ging. Tijdens de plenaire zittingen van de VN vorige maand probeerde een eenzame Israëlische diplomaat de toespraak van de Iraanse president Ibrahim Raisi te verstoren. Geen enkele westerse bondgenoot stond aan zijn zijde, en ook hij werd uit het pand gezet.

Zoals de Chinese president Xi Jinping het in december 2022 diplomatiek uitdrukte, steunt Peking “resoluut de oprichting van een onafhankelijke staat Palestina die volledige soevereiniteit geniet, gebaseerd op de grenzen van 1967 en met Oost-Jeruzalem als hoofdstad. China steunt Palestina om volwaardig lid te worden van de Verenigde Naties.”

De strategie van Teheran is veel ambitieuzer: het bieden van strategisch advies aan West-Aziatische verzetsbewegingen van de Levant tot de Perzische Golf:  Hezbollah, Ansarallah, Hashd al-Shaabi, Kataib Hezbollah, Hamas, de Palestijnse Islamitische Jihad en talloze anderen. Het is alsof ze allemaal deel uitmaken van een nieuw Groot Schaakbord, de facto onder toezicht van Grootmeester Iran.

De stukken op het schaakbord werden zorgvuldig gepositioneerd door niemand minder dan de overleden Quds Force-commandant van de Islamitische Revolutionaire Garde, generaal Qassem Soleimani, een militair genie dat je maar eens in je leven tegenkomt. Hij speelde een belangrijke rol bij het creëren van de basis voor de cumulatieve successen van Iraanse bondgenoten in Libanon, Syrië, Irak, Jemen en Palestina, en bij het creëren van de voorwaarden voor een complexe operatie zoals de Al-Aqsa Flood.

Elders in de regio  is de drang van de Atlanticisten om strategische corridors over de Vijf Zeeën te openen – de Kaspische Zee, de Zwarte Zee, de Rode Zee, de Perzische Golf en het oostelijke Middellandse Zeegebied – ernstig aan het wankelen.

Rusland en Iran vernietigen al Amerikaanse ontwerpen in de Kaspische Zee – via de International North-South Transportation Corridor (INSTC) – en de Zwarte Zee, die op weg is een Russisch meer te worden. Teheran besteedt zeer veel aandacht aan de strategie van Moskou in Oekraïne, ook al verfijnt het zijn eigen strategie over hoe de Hegemon kan worden verzwakt zonder directe betrokkenheid: noem het geopolitieke plausibele ontkenning.

Vaarwel corridor EU-Israël-Saoedi-India

De alliantie tussen Rusland, China en Iran is door westerse neoconservatieven gedemoniseerd als de nieuwe ‘as van het kwaad’. Die infantiele woede verraadt kosmische onmacht. Dit zijn echte soevereinen waar niet mee kan worden geknoeid, en als dat wel het geval is, is de prijs die daarvoor moet worden betaald ondenkbaar.

Een belangrijk voorbeeld: als Iran, aangevallen door een Amerikaans-Israëlische as, zou besluiten de Straat van Hormuz te blokkeren, zou de mondiale energiecrisis omhoogschieten en zou de ineenstorting van de westerse economie onder het gewicht van miljarden aan derivaten onvermijdelijk zijn.

Wat dit in de nabije toekomst betekent, is dat de Amerikaanse droom van inmenging aan de overkant van de Vijf Zeeën niet eens als een fata morgana kan worden beschouwd. De Al-Aqsa Flood heeft zojuist ook de onlangs aangekondigde en veelbesproken transportcorridor EU-Israël-Saoedi-Arabië-India begraven.

China is zich terdege bewust van al deze opflakkeringen die slechts een week vóór het derde Belt and Road Forum in Peking plaatsvinden. Op het spel staan de BRI-connectiviteitscorridors die er toe doen – door het Heartland, door heel Rusland, plus de Maritieme Zijderoute en de Arctische Zijderoute.

Dan is er nog de INSTC die Rusland, Iran en India met elkaar verbindt – en bij bijkomende uitbreiding de Golfmonarchieën.

De geopolitieke gevolgen van de Al-Aqsa-flood zullen de onderling verbonden geo-economische en logistieke verbindingen van Rusland, China en Iran versnellen, waarbij de Hegemon en zijn rijk van bases worden omzeild. Toenemende handel en non-stop vrachtvervoer hebben alles te maken met (goede) zaken. Op gelijke voorwaarden, met wederzijds respect – niet bepaald het scenario van de Oorlogspartij voor een gedestabiliseerd West-Azië.

Oh, de dingen die een langzaam bewegende paragliding-infanterie die over een muur vliegt, kunnen versnellen.

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Ongepaste ‘boemer Hitler- en nazivergelijkingen’ verdwijnen in de prullenbak, en –

Oproepen tot geweld in de comments worden beantwoord met een onmiddellijke permaban !

Er wordt vooraf gemodereerd dus het kan even duren voor je comment verschijnt.

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over