Over het algemeen zijn centrale banken bevoegd om de geldhoeveelheid te beheersen door een aantal instrumenten te gebruiken, waaronder het kopen van staatsschuld, het verkopen van staatsobligaties en het vaststellen van officiële rentetarieven.
Opererend onder verschillende wettelijke mandaten om een algeheel gezonde economie in stand te houden, voeren centrale banken ogenschijnlijk een beleid dat zal leiden tot relatief lage inflatie, gestage economische groei en lage publieke werkloosheid, schrijft J.B. Shurk.
Wat als deze gestelde doelen slechts praatpunten zijn die bedoeld zijn om het voortdurende monopolie van een centrale bank op de geldschepping van een natie te rechtvaardigen, en het ware doel van elke centrale bank is om de rijkdom van de rijkste economische spelers te maximaliseren?
Centrale banken zijn immers meestal institutioneel onafhankelijk van overheidsbemoeienis. Het zijn particuliere bedrijven die worden beheerd door de financiële elite van de wereld, een kleine wortelloze internationale kliek, het roofbankierskartel. Hoe kan een centrale bank een verborgen agenda nastreven om de rijkdom van haar vrienden te laten groeien ten koste van het publiek?
De eenvoudigste en meest effectieve manier zou zijn om kunstmatige ‘boom-and-bust’-cycli te creëren waarin economieën enorm groeien en vervolgens snel krimpen. Hoe werkt dit in de praktijk?
Ten eerste verlaagt een centrale bank de rente – de kosten van het lenen van geld – en moedigt zo gewone burgers aan om leningen af te sluiten. Deze leningen worden gebruikt om huizen en auto’s te kopen en kleine bedrijfjes te starten. Door de rentetarieven kunstmatig te verlagen stimuleren centrale banken consumentenaankopen en uitgaven voor kleine bedrijven. Beleggers die een economisch belang hebben bij de verkoop van huizen, auto’s en voorraden voor kleine bedrijven profiteren allemaal van de tussenkomst van de centrale bank.
Bovendien, omdat centrale banken lenen hebben aangemoedigd, hebben ze meer geld in de grotere economie gepompt. Nu de geldhoeveelheid kunstmatig is vergroot, zijn sommige individuen bereid nu meer te betalen dan voorheen voor dezelfde goederen of diensten. Bijgevolg stijgen de prijzen van goederen en diensten, wat leidt tot inflatie.
Inflatie heeft twee belangrijke effecten:
- (1) een burger uit de middenklasse met een vast inkomen moet nu meer betalen voor levensonderhoud, terwijl
- (2) een burger uit de hogere klasse die aandelen, huizen en andere activa bezit, de in valuta luidende waarde van die activa stijgt.
Met andere woorden, inflatie werkt als een belasting voor armere individuen die weinig bezitten en een winst voor rijkere individuen die veel bezitten. Inflatie zorgt voor een vermogensoverdracht van arm naar rijk.
Nu zal een centrale bankier volhouden dat kunstmatig lage rentetarieven en gemakkelijk lenen het voor consumenten mogelijk hebben gemaakt om meer dingen te bezitten en voor beginnende ondernemers om kleine bedrijven te starten die anders nooit zouden hebben bestaan. Een minder liefdadige beschrijving zou zijn dat lage rentetarieven gewone burgers ertoe hebben aangezet dingen te kopen die ze zich niet kunnen veroorloven, langlopende schulden aan te gaan en hun financiële toekomst op het spel te zetten bij het opstarten van bedrijven die wel eens zouden kunnen mislukken. Soms lonen die risico’s en produceren ze succesverhalen van vodden tot rijkdom. Wanneer de rentetarieven echter plotseling stijgen, eindigen ze vaak met onbetaalde rekeningen en de uiteindelijke bankbeslag op die auto’s, huizen en bedrijfsmiddelen.
Tijdens de “boom”-kant van de cyclus produceren centrale banken veel kortstondige “winnaars” en vergroten ze de algehele nationale rijkdom door consumentenuitgaven aan te moedigen en de waarde van activa in valuta op te blazen. Tijdens de onvermijdelijke “baisse” kant van de cyclus komen de echte winnaars echter tevoorschijn wanneer de superrijken de primaire activa van een failliete bevolking opkopen voor een appel en een ei.
Voor de grootste bedrijven, banken en investeringsgroepen ter wereld die in staat zijn om snel over te stappen op goud, zilver of andere relatief stabiele middelen om hun rijkdom te behouden, zijn economische crises als een gigantische “faillissementsverkoop”, waarbij alles wat een land bezit “weg moet”, ongeacht hoe laag de uiteindelijke verkoopprijs is. Terwijl gewone consumenten hun spaargeld verliezen en kleine bedrijven snel omvallen, slokken de überrijken die direct of indirect het beleid van de centrale banken bepalen, huizen en andere bezittingen op die gebruikt zijn als onderpand voor risicovolle leningen. Multinationals nemen voor een habbekrats concurrerende mammoetwinkels over; bankconglomeraten nemen lokale en regionale banken op in hun portefeuilles; en enorme investeringsgroepen nemen een nog groter deel van de grondstoffen, goederen en beursgenoteerde aandelen van een land in handen.
Wanneer centrale banken rentetarieven en inflatie manipuleren om de illusie van reële economische groei te creëren, is dit het achterliggende doel.
Als het stof eindelijk is neergedaald, bezitten minder mensen meer dan ooit tevoren. Dan, steevast, na genoeg publiek lijden en zakelijke consolidatie, begint de cyclus van “boom en bust” opnieuw.
Het hele proces is als het omgekeerde van een slang die zijn huid afwerpt, waarbij centrale bankiers en de financiële kolossen achter hen de ene laag rijkdom na de andere toevoegen, totdat ze alles bezitten. Tegen die tijd is elke muis die hen in de weg staat zo broodmager en wanhopig dat hij graag opgegeten zal worden of de kleinste hap zal accepteren in ruil voor een belofte om te gehoorzamen. Op deze manier zien slangen van centrale banken alle anderen als een gemakkelijke prooi of een toekomstige schuldslaaf.
Waarom zouden naties een stel wereldwijde bankiers een monopolie geven om de geldvoorraad te beheersen, terwijl die ontzagwekkende macht hen in staat stelt om alle anderen te verarmen en te beheren? Waarom zouden politici die beweren om inkomensongelijkheid te geven, een systeem in stand houden dat gespecialiseerd is in het produceren van inkomensongelijkheid? Het antwoord is simpel: regeringen houden zich uitsluitend bezig met macht en geven niet om het behoud van democratische idealen, persoonlijke vrijheid of het levensonderhoud van hun volk.
Centrale banken stellen politici op twee manieren in staat om hun betalingsmacht te vergroten:
- (1) door staatsschulden op te kopen en de geldvoorraad te vergroten, maken ze het voor regeringen mogelijk om veel meer uit te geven dan anders mogelijk zou zijn door belastinginkomsten, en
- (2) door munt na verloop van tijd te devalueren en spaargeld van de middenklasse uit te hollen, dwingen centrale banken burgers om voor basisbehoeften meer afhankelijk te zijn van overheidsdiensten en -uitkeringen.
In feite stelt het drukken van geld door centrale banken politici in staat om geld uit te geven voor stemmen en invloed, en om sociale voorzieningen en andere vormen van overheidssteun aan te bieden aan een steeds armer wordende bevolking in ruil voor hun voortdurende verkiezingssteun.
Er is niemand zo gehoorzaam als een man die van een ander afhankelijk is om te overleven. Als de kosten van gezondheidszorg, brandstof voor verwarming, benzine en voedsel allemaal te duur zijn na jaren van gestage inflatie, dan verandert de beslissingsbevoegdheid van de overheid over wie wat krijgt politici in prinsen.
Omgekeerd is iemand die vrij is van schulden aan financiële instellingen of overheidsapparaat een persoon die vrij is om een leven in te richten buiten het bereik van hun dwang. Daarom hebben degenen die streven naar het maximaliseren van rijkdom en macht een perverse drijfveer om te heersen over arme naties.
Noem het de weg naar lijfeigenschap. Noem het communisme dat zich verschuilt in het Trojaanse paard van het kapitalisme. Noem het globalisme dat erop gericht is een kleine klasse van meesters en verschillende continenten van slaven te creëren.
Hoe het ook genoemd wordt, het vertegenwoordigt de gecontroleerde afbraak van hele natiestaten. Wanneer centrale banken en politici samenwerken om gewone burgers uit te buiten, creëren ze de voorwaarden voor despotisme, armoede en… soms… revoluties ..
Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:
Telegram: t.me/dissidenteen
Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:
Er wordt de eerste tijd streng gemodereerd op de nieuwe site tot iedereen het een beetje begrijpt.
Stel je op de hoogte van het moderatiebeleid voor je iets post.
Ongepaste ‘boemer Hitler- en nazivergelijkingen’ verdwijnen in de prullenbak, en –
Oproepen tot geweld in de comments worden beantwoord met een onmiddellijke permaban !
Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over
Ik val onder de mensen die geheel buiten bereik zijn.
Ik heb nog nooit ergens geld voor geleend en ben het niet van plan ook.
Ik ben ook nog nooit genoteerd geweest bij het BKR dus ik kan, als ik zou willen, overal een lening krijgen zonder probleem.
Lenen is het begin van een hoop ellende. En zeker met een laag inkomen.
En daar heb ik er al veel te veel zwaar in de problemen door zien komen omdat ze het toch niet helemaal goed konden overzien.
Eerst sparen is mij geleerd, en anders jammer. Volgende keer beter.
Dat heb jij heel goed door beste Bert maar, een enorm deel van onze medemensen is gewoon blind hebzuchtig. En daar is handig gebruik van gemaakt om die blinde massa effectief aan de ketting te leggen. Het is een ragfijn spel maar jij hebt het wel door.
Omwille van deze bankactiviteiten (en ook omwille van nog veel andere destructieve activiteiten) staan de internationale samenzweerders al eeuwenlang bekend als “destroyers of nations”
We zitten nu in de nadagen van de winter waarin geld tot zijn houdbaarheid ophoudt. Het huidige geld is stuk. De rek is er allang eruit. Centrale banken zijn rovers. Ze creëren geld uit het niets en boeken dat weg op naam van jouw gestolen naam. Die genoteerd is als jouw voornamen in initialen met je achternaam en jouw adres. Dat moment van jouw beroven werd gedaan door een gemeente ambtenaar bij jouw geboorte aangifte. Toen werd de frauduleuze truc uitgehaald om van jouw als vrije mens om te dopen tot een natuurlijk persoon met registratie nummer. Jij als levende mens bent vanaf toen al dood verklaard en na je 7e jaar dood en verloren op zee verklaard. Jij als levende mens besta jij niet meer volgens het geld systeem van het fiatgeld.
Een natuurlijk persoon is een entiteit die enkel op papier bestaat, wat een fictief bedrijf moet voorstellen. Dat fictieve bedrijf dat gecreëerd is door de overheid en dus eigenaar ervan is en zodanig onder gebracht is onder de coöperatie Staat der Nederlanden. Als jij gaat werken of dat nu in loondienst of als zelfstandige maakt niet uit. Dit kan alleen in naam van de natuurlijke persoon met registratienummer. Als jij loon krijgt van je baas of opdrachtgever, wordt dat geld eerst aangemaakt door de centrale banken en in de boeken gezet als zijnde een schuld op de natuurlijke persoon met registratie nummer. Want alle geld wat in omloop is of dat nu contant of digitaal op je bankrekening staat is in wezen een schuld of schuldbewijs. De centrale banken brengen sinds dat zij bestaan 6% rente in rekening bij de coöperaties die zich Staat noemen. Deze coöperaties die zich uitgeven als Staten hebben zelf geen rode cent geïnvesteerd in hun coöperatie. Het zijn eigenlijk lege failliete B.V.s die op de pof leven op de natuurlijke personen met registratie nummers. Dus al het geld wat de staten uitgeven c.q. lenen bij de centrale banken, wordt op naam van de natuurlijke personen met registratie nummer gezet. Zodat die natuurlijke persoon met registratie nummer borg staat voor die leningen.Wat in de volksmond staatsschuld noemen. De borgsteller wordt in de volksmond ” Burger ” genoemd. Alle wetten en regels zijn alle alleen van toepassing voor de natuurlijke persoon met registratie nummer.
Maar als jij als levende mens een bewijs zou halen bij je gemeente dat jij leeft. Dan heb jij in principe van borgsteller c.q. burger af. Want een fictief bedrijf wat enkel op papier bestaat kan geen levend mens zijn. Jouw eigen koophuis staat op naam van je mens zijn en niet op je natuurlijke persoon. Je auto en je bankrekening staat wel op naam van jouw toegewezen handelsnaam met registratie nummer. Dus als de grote reset komt, dan behoudt jij je huis inclusief je grond(mits je het af betaald hebt). Ook alle materiële spullen in huis (mits dat ze niet gehuurd zijn).
De tijd van het gratis geld en zelfs geld toe krijgen als jij geld leende, vanwege de negatieve rente is helaas voorbij. Maar de coöperatie c.q. de staten zijn inmiddels verslaaft geraakt aan dat gratis geld lenen bij de centrale banken en geven het nog steeds uit alsof het water is. De grote internationale beursgenoteerde coöperaties konden ook gratis geld krijgen bij de centrale banken en hebben dat gebruikt om vele concurrenten op te kopen en zo ook veel landerijen e.d. opgekocht overal ter wereld. Zo ook al hun aandelen zoveel mogelijk terug gekocht. Zodat als de grote reset er komt, dat zij er warmpjes bij zitten. Zo koopt Blackrock zich nu in bij de bitcoin om zo de grote reset te kunnen omzeilen.
Met de veronderstelde digitale CBDC als het nieuwe geld systeem. Is het nog afwachten wat vele zijn hier niet van gediend. Daar nu al het fiatgeld op niets gebaseerd is is digitaal geld niet eens geld. Het is enkel fictief.