“CO 2 is geen slecht gas”, zegt Valentina Zharkova, hoogleraar aan de Northumbria Universiteit in Newcastle, Verenigd Koninkrijk. Integendeel, zo benadrukt ze, elk tuincentrum gebruikt het in zijn kassen om planten weelderig en groen te maken. “We hebben feitelijk een CO 2 -tekort in de wereld, en dat is drie tot vier keer minder dan de planten zouden willen,” merkt ze op, eraan toevoegend dat het aandeel CO 2 in de atmosfeer in de geschiedenis van onze planeet op veel hogere niveaus heeft gelegen dan het is nu, schrijft Hannes Sarv.

In feite is de hoeveelheid CO 2 in de atmosfeer de afgelopen 140 miljoen jaar gestaag afgenomen en begint nu pas licht te stijgen. Het ligt momenteel rond de 420 delen per miljoen (ppm), oftewel 0,042%. 140 miljoen jaar geleden werd deze geschat op 2.500 ppm (0,25%), of ongeveer zes keer hoger. En het betekende ook een groenere en meer biodiverse wereld. Als de CO 2- uitstoot onder de 150 ppm (0,015%) zou dalen, zou dit al het uitsterven van de vegetatie en al het andere leven betekenen. We kwamen daar dichtbij tijdens het laatste ijstijdmaximum toen het 182 ppm (0,018%) bedroeg.

Zharkova zegt dat het feit dat het CO2 – niveau in de atmosfeer nu stijgt een goede zaak is. “We hoeven geen CO 2 te verwijderen , want daar hebben we juist meer van nodig. Het is voedsel voor planten om zuurstof voor ons te produceren. De mensen die zeggen dat CO 2 slecht is, zijn duidelijk niet erg goed opgeleid aan de universiteit of waar ze ook hebben gestudeerd. Alleen ongeschoolde mensen kunnen zulke absurde praatjes verzinnen dat CO2 uit de lucht moet worden gehaald”, zegt Zharkova.

De zon – een natuurlijke aanjager van klimaatverandering

Professor Zharkova kan in feite uitvoerig doorgaan over wat CO ₂ wel of niet doet in de natuur en hoe het zich gedraagt, maar zij bestudeert dit niet rechtstreeks als wetenschapper. Zharkova is een astrofysicus, oorspronkelijk afkomstig uit Oekraïne. Ze studeerde af in wiskunde aan de Nationale Universiteit van Kiev en promoveerde aan het Main Astronomical Observatory in Kiev, Oekraïne. Ze heeft sinds 1992 gewerkt en onderzoek gedaan aan verschillende Britse universiteiten en is sinds 2013 hoogleraar wiskunde aan de Northumbria University, waar ze belangrijke wiskunde- en natuurkundemodules doceert.

Haar onderzoek heeft zich echter op de zon geconcentreerd en zij kan bevestigen dat de zon, in tegenstelling tot CO 2 , een belangrijke rol speelt in de klimaatverandering op aarde. Zozeer zelfs dat het onderzoek van Zharkova suggereert dat we de komende dertig jaar een koudere periode, of in wezen een kleine ijstijd, zijn binnengegaan, omdat de activiteit van de zon verzwakt in de context van de opwarming van de aarde.

Met andere woorden: er is geen sprake van dat Zharkova – of welke andere wetenschapper dan ook die terecht sceptisch is over de almachtige kracht van het CO 2 -molecuul om de lucht op te warmen – de klimaatverandering zal ontkennen. Integendeel, de klimaatverandering en de afkoeling of opwarming van de temperatuur zijn heel reëel, beweert ze. Zharkova wijst er bijvoorbeeld op dat het weer in Schotland, waar ze al vele jaren woont, 2000 jaar geleden veel warmer was. “De Romeinen verbouwden in die tijd bijvoorbeeld druiven en maakten wijn in Schotland”, zegt ze.

Maar tussen 1645 en 1715, de periode die bekend staat als het  Maunder Minimum, toen de activiteit van de zon bijzonder scherp verzwakte, werd het weer in Europa echter veel kouder. Op de grote rivieren van Groot-Brittannië – zoals de Theems en de Tyne – kon worden geschaatst, en de Nederlandse kanalen vroor regelmatig dicht. De gletsjers in de Alpen breidden zich uit en namen grote stukken bouwland in beslag, en de ijsmassa breidde zich vanuit het Noordpoolgebied sterk zuidwaarts uit. De temperaturen over de hele planeet waren veel lager – in Europa en Noord-Amerika bijvoorbeeld, op sommige plaatsen tot 5° tot 7°C kouder. Dit is een enorme verandering.

Zharkova  schat op basis van eerder  onderzoek dat de temperatuur op aarde gemiddeld – wat uiteraard potentieel veel grotere veranderingen van regio tot regio betekent – ​​de komende dertig jaar met één graad Celsius zal dalen, en niet zal stijgen, zoals het Intergouvernementeel Panel voor Klimaatverandering van de VN heeft voorspeld.

Ze legt uit dat zulke abrupte veranderingen afhangen van de cycli van zonneactiviteit. Wanneer de zon minder actief is, zorgt het afnemende magnetische veld voor een afname van de straling. Minder zonnestraling betekent minder warmte. Volgens Zharkova komt zo’n verandering elke 350-400 jaar voor(grand solar cycle of GSC) en ze zegt dat we in 2020 een van de Grand Solar Minima (GSM) scheidende GSC’s zijn ingegaan. Deze GSM zal doorgaan tot 2053 waarna in cyclus 28 de zonneactiviteit weer normaal zal worden.

Zou een investering in zonnepanelen niet aanbevelen

Dus volgens Zharkova moeten we in de nabije toekomst niet denken aan de opwarming van de aarde, maar aan een aanzienlijke afkoeling, zoals die zich in de 17e eeuw heeft voorgedaan, die uiteraard een directe impact zal hebben op onze manier van leven. van het leven. Neem bijvoorbeeld energie: onder de vlag van de ‘groene transitie’ en de overgang naar ‘Net Zero’ is het doel om de huidige energieproductiecapaciteit te vervangen door hernieuwbare energiebronnen zoals zonnepanelen, terwijl we afstappen van fossiele brandstoffen. Volgens Zharkova is het in tijden van afnemende zonne-intensiteit niet de moeite waard om naïef te hopen dat zonnepanelen een significante hoeveelheid energie zullen kunnen produceren. “Ik heb alleen maar medelijden met de mensen die in zonnepanelen hebben geïnvesteerd”, zegt Zharkova. Als je bedenkt dat we in de lage periode van zonneactiviteit kunnen verwachten dat de winters langer zullen worden en dat het in Noord-Europa in juni zelfs kan gaan sneeuwen, zoals in de 17e eeuw, dan zijn de vooruitzichten voor zonnepanelen niet erg goed. “Tijdens het Maunder Minimum waren er jaren waarin er helemaal geen zomer was – er was een korte lente, daarna weer herfst en winter. En als er sneeuw op je zonnepanelen ligt of als er een bewolkte hemel is, zijn ze nutteloos”, zegt ze. We kunnen ook verwachten dat kouder weer de opwekking van windenergie onder druk zal zetten – er zijn genoeg voorbeelden

Een andere ernstige zorg, zegt Zharkova, is dat de voedselproductie in Europa onder druk zal komen te staan naarmate het weer kouder wordt en oogsten schraal kunnen worden. Dit betekent dat betere omstandigheden voor voedselproductie moeten worden gezocht in Zuid-Europa of zelfs in Afrika. In het noorden is meer energie nodig om voedsel te produceren, huizen te verwarmen en voor alle andere activiteiten. Volgens Zharkova is er onder deze omstandigheden geen ontkomen aan fossiele brandstoffen, die een betrouwbare energiebron zijn. “Als mensen overleefden in [de koude periode in] de middeleeuwen, dan zouden wij beter moeten overleven omdat we beter uitgerust zijn. We hebben iets meer energiebronnen als we ze verstandig gebruiken,” zegt Zharkova.

…

Volgens Zharkova is het, in de algemene context van het CO 2 -klimaatveranderingsverhaal, belangrijk om te begrijpen dat mensen feitelijk omstanders zijn in dit veranderingsproces. “Wat we ook doen op aarde, we kunnen de baan van de zon en de grote planeten zoals Jupiter, Saturnus, Neptunus en Uranus niet veranderen”, legt ze uit. “Wij kunnen er niets aan doen.”

“Net als de Spaanse Inquisitie”

Maar het is precies het feit dat dit proces natuurlijk is dat de mainstream klimaatwetenschap momenteel ontkent, en de enige aanvaardbare oorzaak van klimaatverandering is de toename van het aandeel antropogene_CO2 in de atmosfeer. Volgens Zharkova hoef je je niet druk te maken om “kleine dingen” zoals de zon. Ze wijst er zelfs op dat wetenschappelijk is aangetoond dat de toename van_CO2 in de atmosfeer de temperatuurstijging volgt, en niet andersom, maar ook dit is een punt waar de voorstanders van antropogene opwarming van het klimaat geen rekening mee willen houden. “Dit geeft je een idee van hoe ongeschoold en onprofessioneel deze mensen zijn die zeggen dat_CO2 zal leiden tot een temperatuurstijging,” merkt Zharkova op. “Ze proberen iedereen het zwijgen op te leggen die hun gebrekkige modellen in twijfel trekt”, voegt ze eraan toe.

Zharkova heeft zelf dergelijke pogingen tot zwijgen en vervolging meegemaakt. Ze haalt het voorbeeld aan van een recente intrekking in maart 2020 van een van haar wetenschappelijke artikelen ( Zharkova et al. , 2019 ) door redacteur Rafal Marszalek van Nature Scientific Reports  onder druk van de voorstanders van de antropogene opwarming van de aarde, zoals ze had vermeld in de artikel dat de helderheid van de zon kan veranderen afhankelijk van waar de zon precies staat ten opzichte van de aarde. Omdat je logischerwijs kunt beargumenteren dat dit ook van invloed zou kunnen zijn op het klimaat op aarde, moest het artikel worden ingetrokken. Ze is niet langer welkom om in  Nature te publiceren, hoewel ze dat in het verleden al meerdere keren heeft gedaan.

Deze dreiging van terugtrekking is volgens haar het geval voor iedereen die de door de mens veroorzaakte opwarming van de aarde in twijfel trekt en de klimaatverandering op een andere manier verklaart. “Ze gedragen zich net als de Spaanse Inquisitie tijdens het Maunder Minimum”, zegt Zharkova met haar karakteristieke humor over de voorstanders van de antropogene opwarming van de aarde, en noemt ze gekscherend de CO 2 -maffia.

Een jaar later na de intrekking, in april 2021, publiceerde Zharkova een boekhoofdstuk waarin ze met de officiële efemeriden van de afstanden tussen zon en aarde, geleverd door de officiële instanties van NASA en Paris-Meudon Observatory, Frankrijk, bewijst dat deze afstanden tussen zon en aarde precies zo veranderen als ze in het ingetrokken artikel worden genoemd. Ze zegt dat dit bewijst dat de zon, haar activiteit en haar positie in de baan de natuurlijke bron zijn van elke klimaatverandering op aarde en andere planeten.

Meld je aan om onze gratis dagelijkse nieuwsbrief met het belangrijkste nieuws direct in je mailbox te ontvangen:

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over