In 1976 veroorzaakte een uitbraak van de varkensgriep, influenza A virus subtype H1N1 in Fort Dix, New Jersey een massale vaccinatie van Amerikanen. Nadat het programma was begonnen, werd het vaccin in verband gebracht met een toename van meldingen van het Guillain-Barré-syndroom, dat verlamming, ademhalingsstilstand en de dood kan veroorzaken. Dit is het verhaal van hoe de Amerikaanse regering in 1976 een pandemie in scène zette.

Deze chronologie is sterk beïnvloed door de officiële geschiedenis van de affaire, in 1978 gepubliceerd door de National Academies Press: The Swine Flu Affair: Decision-Making on a Slippery Disease.

In januari 1976 klaagden verschillende soldaten in Fort Dix over een ademhalingsziekte die als griep werd gediagnosticeerd. De volgende maand nam soldaat David Lewis, die de symptomen had, deel aan een geforceerde mars van vijf mijl, stortte in en stierf, meldt Great Game India.

Het New Jersey Department of Health testte monsters van de Fort Dix soldaten. De meeste monsters waren van de meer gebruikelijke A Victoria griepstam, maar twee waren dat niet. De atypische monsters werden opgestuurd naar het Centers for Disease Control in Atlanta, Georgia, dat aanwijzingen vond voor varkensgriep A die verband hield met de grieppandemie van 1918, die wereldwijd aan 50 tot 100 miljoen mensen het leven kostte.

Het Center for Disease Control (nu de Centers for Disease Control and Prevention) verifieerde de bevindingen en bracht zowel de Wereldgezondheidsorganisatie als de staat New Jersey op de hoogte. Op 13 februari voltooide CDC-directeur David Sencer een memo waarin werd opgeroepen tot massale vaccinatie tegen de Mexicaanse griep.

De assistent-directeur voor programma’s van het Center for Disease Control van de CDC, Bruce Dull, hield op 19 februari een persconferentie om de griepuitbraak in Fort Dix te bespreken en noemde, in antwoord op vragen van verslaggevers, het verband van de griepstam met de uitbraak van 1918.

De Amerikaanse president Gerald Ford werd op 15 maart officieel op de hoogte gebracht van de memo over de uitbraak en het voorgestelde vaccinatieprogramma. Hij had een ontmoeting met een “blauw lint”-panel waarvan Jonas Salk en Albert Sabin deel uitmaakten. Ford deed vervolgens op televisie een aankondiging ter ondersteuning van het massale vaccinatieprogramma.

Er werd een hoorzitting gehouden voor de Subcommissie voor arbeid, gezondheidszorg, onderwijs en aanverwante instellingen, en C. Joseph Stetler, een woordvoerder van de geneesmiddelenfabrikanten, verzocht om schadeloosstelling van de overheid voor de fabrikanten van de vaccins.

De farmaceutische bedrijven Sharp & Dohme (Merck & Co.), Merrell, Wyeth en Parke-Davis weigerden ook doses aan de regering te verkopen tenzij zij verzekerd waren van winst, een concessie die de regering uiteindelijk ook deed.

Het House Appropriations Committee bracht een speciale kredietrekening uit, met inbegrip van 135 miljoen dollar voor het vaccinatieprogramma tegen de Mexicaanse griep, die op 5 april werd goedgekeurd. Twee dagen later hield de Wereldgezondheidsorganisatie een conferentie om de gevolgen van een uitbraak van de varkensgriep voor armere landen te bespreken.

Op 8 april deelde een ambtenaar van de Federale Verzekeringsmaatschappij aan Merck & Co., een fabrikant van het varkensgriepvaccin, mee dat zij de schadeloosstelling voor Merck’s productaansprakelijkheid voor het varkensgriepvaccin op 1 juli 1976 zou uitsluiten.

T. Lawrence Jones, voorzitter van de American Insurance Association, deelde het Office of Management and Budget mee dat de verzekeringsindustrie de aansprakelijkheid voor het vaccin niet zou dekken tenzij de regering de aansprakelijkheidsbescherming zou uitbreiden.

De voorzitter van Merck schreef een dag later, op 13 april, een memo aan verschillende regeringsinstanties, waaronder het Witte Huis, waarin hij de “plicht om te waarschuwen” benadrukte. In mei werden andere vaccinproducenten, waaronder Marion Merrell Dow, Parke-Davis en Wyeth, door hun respectieve verzekeraars op de hoogte gesteld van schadevergoedingsproblemen.

Assistent-secretaris Theodore Cooper (HEW) deelde het Witte Huis op 2 juni mee dat wetgeving inzake schadeloosstelling nodig zou zijn om de medewerking van Merrell te verkrijgen. In juni verzochten andere vaccinproducenten om dezelfde wetgeving. Iets meer dan twee weken later diende de regering Ford bij het Congres een voorstel in waarin aan de vaccinproducenten een schadeloosstelling werd aangeboden.

Bruce Dull verklaarde op een griepconferentie op 1 juli dat er geen parallellen waren tussen de grieppandemie van 1918 en de huidige situatie.

Later die maand werd J. Anthony Morris, een onderzoeker in het Bureau of Biologics (BoB) van de Food and Drug Administration, ontslagen wegens insubordinatie en maakte hij zijn bevindingen bekend die twijfel deden rijzen over de veiligheid van het vaccin

Drie dagen later kondigden verschillende fabrikanten aan dat zij de productie van het vaccin hadden stopgezet. Later die maand bleek uit onderzoek naar vermeende uitbraken van de varkensgriep in andere delen van de wereld dat er geen gevallen van de stam waren. Op 23 juli stuurde de president een brief waarin hij het Congres dringend verzocht actie te ondernemen met betrekking tot de schadeloosstelling.

Begin augustus werd gedacht dat een uitbraak van ziekte in Philadelphia verband hield met de varkensgriep. Later bleek het om een atypische longontsteking te gaan die nu de veteranenziekte wordt genoemd. Op 6 augustus hield Ford een persconferentie en drong er bij het Congres op aan actie te ondernemen met betrekking tot de schadeloosstellingswetgeving. Vier dagen later keurden beide huizen van het Congres de wetgeving goed.

Merrill was het eerste bedrijf dat monsters voor veiligheidsonderzoek indiende bij het Bureau of Biologics van de FDA, dat deze op 2 september goedkeurde. Merck bracht op 22 september de eerste zending vaccins naar de gezondheidsafdelingen van de staten. De eerste inentingen tegen de Mexicaanse griep werden gegeven op de Indiana State Fair.

In oktober stierven drie mensen aan hartaanvallen nadat ze het vaccin in dezelfde kliniek in Pittsburgh hadden gekregen, wat leidde tot een onderzoek en het terugroepen van die partij vaccin.

Uit het onderzoek bleek dat de sterfgevallen geen verband hielden met de inenting. De president en zijn gezin kregen hun vaccinaties voor de televisiecamera’s. Op 2 november verloor Ford de presidentsverkiezingen van Jimmy Carter.

Ook begin november publiceerde Albert Sabin een redactioneel artikel in de New York Times, “Washington and the Flu.” Hij was het eens met het besluit om het vaccin te maken en voorbereid te zijn op een uitbraak, maar bekritiseerde de “tactieken van paniekzaaierij” die door Washington waren gebruikt om dat te bereiken. Hij stelde voor een voorraad van het vaccin aan te leggen en een afwachtende houding aan te nemen.

Tegen 15 december waren gevallen van het Guillain-Barré-syndroom (GBS) bij gevaccineerde patiënten gemeld in 10 staten, waaronder Minnesota, Maryland en Alabama. Begin december werden nog eens drie gevallen van Guillain-Barré gemeld, en het onderzoek naar de gevallen breidde zich uit tot elf staten.

Op 16 december werd door Sencer een opschorting van het vaccinatieprogramma met een maand aangekondigd. William Foege van de CDC schatte dat de incidentie van GBS vier keer hoger was bij gevaccineerde mensen dan bij mensen die het varkensgriepvaccin niet hadden gekregen.

Ford vertelde verslaggevers dat hij het eens was met de schorsing, maar hij verdedigde het besluit om het vaccinatieprogramma op te zetten. Joseph A. Califano, Jr., werd op 20 januari 1977 beëdigd als minister van Volksgezondheid, Onderwijs en Welzijn. Op 4 februari werd Sencer meegedeeld dat hij zou worden vervangen als hoofd van de CDC. Het vaccinatieprogramma werd niet opnieuw ingevoerd.

Laurence Gostin, in zijn artikel “At Law: Swine Flu Vaccine: What Is Fair?”, schreef dat “de Mexicaanse griepaffaire ons niet vertelt of het, in het licht van wetenschappelijke onzekerheid, beter is om voorzichtigheid te betrachten of agressief in te grijpen.”

Er is zelfs geen volledige overeenstemming over het oorzakelijk verband tussen het varkensgriepvaccin en het Guillain-Barré syndroom, zoals wordt opgemerkt in Gina Kolata’s boek  Flu: The Story of the Great Influenza Pandemic of 1918 and the Search for the Virus That Caused It.

Zij schreef dat de CDC niet beschikte over een “specifieke reeks tests en symptomen om Guillain-Barré te definiëren” en dat, aangezien artsen die gevallen meldden al wisten dat er een verband werd vermoed, er een vooroordeel in de rapportage werd geïntroduceerd. Zij citeerde Keiji Fukuda: “Als er een nieuw virus wordt geïdentificeerd of opnieuw opduikt, wil je niet overhaast te werk gaan en aannemen dat er een pandemie aan de gang is.”

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief:

[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]

[newsletter_field name=”email” label=”Email”]

[/newsletter_form]

https://dissident.one/2021/06/10/we-zijn-beetgenomen-de-plandemie-was-een-dekmantel-voor-de-grootste-roofoverval-in-de-geschiedenis/?swcfpc=1