Wie wil Servië destabiliseren en waarom ?

Servië is het toneel van een brede protestbeweging, waarvan de voedingsbodem legitiem is, vooral wat de jeugd betreft. Servië is echter ook een laboratorium voor kleurenrevoluties geweest en beschikt nog steeds over een zeer actief netwerk van actoren die ondergeschikt zijn aan de Amerikaanse soft power, schrijft Philippe Scheller.

Bestaat het risico dat de eisen van het volk worden misbruikt voor een agenda waarvan de doelstellingen niet democratisch zijn ?

In het Euro-Atlantische kamp, ​​dat onder grote druk staat en gedestabiliseerd is door de verkiezing van Donald Trump, lijkt de hoop te vervagen dat het regime in Kiev de openlijke oorlog die sinds 2014 via de Oekraïners tegen Rusland wordt gevoerd, zal winnen. Tegelijkertijd is de druk vanuit alle richtingen nooit gestopt en zelfs toegenomen, met name in Georgië, Moldavië, Roemenië, Slowakije en Servië. Daar zijn en worden alle mogelijkheden aangegrepen om regeringen te destabiliseren die de westerse doctrine niet volgen.

Servië is in dit verband een “natuurlijk” doelwit, omdat het kandidaat is voor de Europese Unie, tegen de NAVO is en weigert sancties tegen Rusland op te leggen – zijn eerste misdaad. De Servische regering veroordeelde echter de Russische interventie in Oekraïne, wat in lijn is met haar standpunt over Kosovo, dat ze beschouwt als een “gestolen provincie”. Overigens hebben de VS onlangs financiële sancties opgelegd aan de Servische oliemaatschappij NIS, die van vitaal belang is voor het land en waarin Gazprom Neft sinds 2008 een meerderheidsbelang heeft.1

De tweede misdaad van Servië is dat het land niet toegeeft aan de sterke westerse druk om de onafhankelijkheid van Kosovo te erkennen. De provincie in Zuid-Servië, die onder mandaat van de VN door de NAVO (KFOR) wordt bezet, riep op 17 februari 2008 haar onafhankelijkheid uit. Er dient aan te worden herinnerd dat de afwijzing van erkenning wordt gedeeld door een meerderheid van de VN-lidstaten, waaronder vijf EU-landen: Spanje, Griekenland, Roemenië, Slowakije en Cyprus. Een groot deel van de Servische bevolking is tegen de NAVO. De NAVO heeft Servië (inclusief Kosovo) in 1999 massaal gebombardeerd, zonder dat de Verenigde Naties daar toestemming voor gaven. Aan de andere kant is er in Servië een groot respect en bij sommigen zelfs een gevoel van broederschap voor Rusland en zijn bevolking.

De Servische regering beschuldigt nu buitenlandse actoren van het aanwakkeren van de huidige protesten. Dit argument wordt door de oppositie en de demonstranten verworpen, en dat is hun goed recht. Toch zijn er enkele feiten die erop wijzen dat de onrust die sinds het voorjaar van 2023 in Servië is uitgebroken, niet uit het niets is ontstaan ​​en dat de beweging niet zo spontaan is als men ons wil doen geloven.

In 1998 ontstond in Servië de Otpor-beweging, gesteund door de Amerikaanse National Endowment for Democracy (NED), de Soros Foundation en USAID, organisaties die een leidende rol speelden bij de omverwerping van Slobodan Milosevic. ²  Srdja Popovic, leider van de Otpor-beweging, wilde de wereld veroveren en richtte  een andere organisatie op: CANVAS (Centrum voor Toegepaste Geweldloze Actie en Strategieën). Deze biedt haar ‘knowhow’ aan in ongeveer 50 landen, waaronder Georgië (voor Kmara ), Wit-Rusland (voor Subr ), Oekraïne (voor Pora ), Rusland, Iran, Zimbabwe, Vietnam en Venezuela – tegen de regeringen van Chavez en later Maduro. In januari en februari 2011 werd het Otpor-symbool in de straten van Caïro gezien, omhoog gehouden door Egyptische studenten. 3

De Otpor-organisatie legt uit dat er zoiets niet bestaat als een succesvolle spontane revolutie en dat alles afhangt van de planning en de gebruikte tactieken. Hun methode bestaat uit vier fasen: situatieanalyse, operationele planning, uitvoering en tot slot technische aspecten zoals logistiek en communicatie. De activistische oppositie in Servië beschikt daadwerkelijk over een ervaren kern die over de financiële middelen beschikt om offensieve acties uit te voeren om de regering te destabiliseren. 4

Totdat Donald Trump aantrad, werd het apparaat gesteund door het oppositienetwerk. Daartoe behoort United Media, dat in Servië over een uitgebreid en gediversifieerd portfolio beschikt, waaronder televisiestations, onlineportals – waaronder met name het oppositieplatform NOVAS – gedrukte publicaties, reclamebureaus en een distributienetwerk. Radio Free Europe/Radio Liberty  (RFE/RL), officieel gefinancierd door het Amerikaanse Congres en de CIA, is  ook actief naast het onmisbare netwerk van George Soros’ Open Society Foundation.

Het belangrijkste uitgangspunt van de protesten is de voelbare woede van een groeiend deel van de bevolking en de jeugd over de systematische corruptie die wijdverspreid is op economisch en sociaal gebied en die centraal staat in de belangrijkste aanvallen van de oppositiebewegingen tegen de regering van president Vucic. Tot de belangrijkste aanleidingen voor massaprotesten behoorden de schietpartijen op scholen in Belgrado (3 mei 2023) en Mladenovac (4 mei 2023), 5 het verzet tegen het plan van megaconcern Rio Tinto om een lithiummijn te boren in de Jadar-vallei, 6 en meer recent de instorting van het dak van het treinstation in Novi Sad met 17 slachtoffers, waaronder 15 doden.

In deze context hoef je geen scherpzinnige geostrateeg te zijn om twee niet-convergerende agenda’s te herkennen tussen wat je zou kunnen omschrijven als legitieme aspiraties – voornamelijk van de Servische jeugd – en de verborgen doelen van het destabiliseren of zelfs omverwerpen van de Servische regering, wat een voldoende chaotische situatie zou kunnen creëren die de Russische Federatie van een ‘niet-vijandige’ partner op de Balkan zou kunnen beroven.

Kunnen we een transatlantische agenda herkennen achter het radicalisme en de extreme houding van de leiders van de protestbeweging, die zich verzetten tegen elk compromis of elke democratische oplossing die de regering voorstelt? President Aleksandar Vucic, door de westerse media omschreven als een autoritaire, zelfs dictatoriale leider, heeft toegegeven aan verschillende eisen van de demonstranten, zijn regering herschikt en zelfs een referendum en nieuwe verkiezingen voorgesteld, die de oppositie verwerpt. De oppositie vreest dat de raadpleging zal ontaarden in een volksraadpleging en hekelt bij voorbaat een gemanipuleerd democratisch proces. De oproep om de huidige regering af te zetten ten gunste van een overgangsregering of ‘regering van experts’, zoals verwoord door sommige leiders van deze kleurrijke revolutie in wording, roept verontrustende aspecten op van het voorbereiden van een staatsgreep, wat ook tot uiting komt in de debatten in de Servische media. ⁷

Referenties

In tegenstelling tot propagandastructuren die door de Euro-Atlantische instelling worden gefinancierd, werkt Dissident dankzij de donaties van het publiek. Zonder uw hulp kunnen we niet overleven.

STEUN ONS WERK HIER.

Geef censuurkoning Elon Musk een dikke vinger en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over