Waarom het conflict in Oekraïne zich waarschijnlijk zal ontwikkelen tot een Derde Wereldoorlog

Uit de berichten van de afgelopen dagen blijkt dat het Westen ‘all-in’ wil gaan in Oekraïne. De reden hiervoor is dat het Westen de inzet zo hoog heeft verhoogd dat het, als het in Oekraïne verliest, waarschijnlijk zijn mondiale suprematie zal verliezen. Voor het Westen is het nu een kwestie van overleven, schrijft Thomas Röper.

Begin 2022 was het Westen van mening dat Rusland geprovoceerd moest worden om in Oekraïne in te grijpen om een ​​excuus te krijgen om Rusland frontaal aan te vallen en het snel te verslaan. Dit is wat westerse sancties zouden moeten doen. In het Westen werd aangenomen dat de roebel zou instorten en de Russische economie de grond in zou trekken, wat zou leiden tot onmiddellijke verarming in Rusland en de daarmee samenhangende onvrede binnen het land. Het Russische leger zou dan ook gevechtseffectiviteit hebben verloren.

Zoals bekend heeft dit plan van het door de VS geleide Westen niet gewerkt. Integendeel, Rusland wint de oorlog tegen het Westen in Oekraïne en is grotendeels economisch stabiel. Het Westen zal binnenkort met iets nieuws moeten komen als het de oorlog tegen Rusland wil voortzetten om Rusland de gewenste strategische nederlaag toe te brengen.

In het eerste artikel over dit onderwerp heb ik laten zien wat er op het spel staat voor het Westen en waarom het Westen vindt dat het de oorlog met Rusland moet escaleren. Als u het artikel nog niet heeft gelezen, raad ik u ten zeerste aan dit voor uw begrip te doen. U kunt het hier vinden.

In dit tweede artikel zal ik de huidige rapporten gebruiken om aan te tonen dat dit precies is wat er gebeurt.

De beginsituatie

Oekraïne verliest de oorlog omdat het land droogbloedt en niet genoeg soldaten kan rekruteren. Dit valt niet langer te betwisten en het Westen moet daarom ergens over nadenken om de naderende nederlaag niet van Oekraïne, maar van het Westen zelf af te wenden. Wapenleveranties helpen niet meer als er niet langer genoeg soldaten zijn om ze te bedienen.

Dit is geen Russische propaganda, zoals alleen al uit de rapporten van vrijdag blijkt. De Associated Press (AP) berichtte vrijdag over desertie in het Oekraïense leger. Volgens AP is de angst voor het Russische leger inmiddels zo groot dat hele Oekraïense eenheden het front ontvluchten als de Russen naderen. Het aantal deserties groeit steeds sneller en tot 200.000 Oekraïense soldaten zijn al gedeserteerd. Dat is overigens meer dan Oekraïne officieel naar het front wil sturen in de huidige mobilisatiegolf.

Op dezelfde dag meldde CNN, onder verwijzing naar Oekraïense soldaten, dat de situatie aan het front kritiek was vanwege een gebrek aan personeel en dat er op elk moment werd gevreesd voor een aanzienlijke Russische doorbraak.

Reuters meldde twee dagen eerder, onder verwijzing naar een functionaris van de regering-Biden, dat de Verenigde Staten Kiev onder druk zetten om Oekraïne de militaire dienstplicht te laten verlagen van de huidige 25 naar 18 jaar. Volgens de Reuters-bron hebben “Oekraïense strijdkrachten personeel nodig” en gaf de bron toe dat Russische strijdkrachten “met vertrouwen succes boeken in het oosten van het land” en ook Oekraïense troepen terugdringen uit posities in de Koersk-regio.

Zonder extra soldaten, die niet langer in voldoende aantallen kunnen worden gerekruteerd in Oekraïne, zal er niets veranderen. En zelfs het mobiliseren van jongere Oekraïners zal daar niets aan veranderen, omdat er niet genoeg tijd is om ze adequaat op te leiden. Ze zouden dus alleen maar kanonnenvoer zijn dat de VS wat tijd zou opleveren, maar het tij van de oorlog tegen Rusland niet zou kunnen keren.

Als het Westen de oorlog tegen Rusland in Oekraïne niet wil opgeven, zal het Westen binnenkort gedwongen worden zijn eigen soldaten naar Oekraïne te sturen of een andere vorm van escalatie uit te lokken die het Westen rechtstreeks in oorlog met Rusland brengt. Er is momenteel geen andere manier om Rusland te verslaan – hoewel het over het algemeen onmogelijk is om Rusland militair te verslaan, omdat een dreigende totale nederlaag voor Rusland onvermijdelijk zou leiden tot een nucleaire oorlog waarin geen winnaars zullen zijn.

Maar het Westen is blijkbaar vastbesloten een kernoorlog te riskeren in plaats van de wereldheerschappij te verliezen, zoals blijkt uit de rapporten van de afgelopen dagen.

Het Westen is in oorlog met Rusland

Richard Dearlove, voormalig hoofd van de Britse buitenlandse inlichtingendienst MI6 (1999-2004), zei op 27 november in een interview met Sky News openlijk dat Europa al in oorlog was met Rusland:

“Donald Tusk noemde dit een vooroorlogse situatie, maar ik denk dat hij ongelijk heeft. Ik denk dat dit een echte oorlog is. Vanuit Russisch perspectief betekent dit niet noodzakelijkerwijs een gewapend conflict; het zou een hybride conflict kunnen zijn, of een conflict van andere aard dat zich in verschillende gebieden uitstrekt.”

Op 28 november gaf de voormalige Britse premier Boris Johnson in een interview met de Britse krant The Daily Telegraph ook toe dat het Westen verwikkeld is in een proxy-conflict met Rusland en Rusland bevecht met de handen van anderen:

“We voeren oorlog met de handen van anderen, maar we geven degenen wier handen we hanteren geen kans om hun werk te doen. Jarenlang hebben we ze met één hand laten vechten terwijl de andere op hun rug werd vastgebonden, en dat is wreed.”

Hij zei ook dat het VK een “morele verantwoordelijkheid” had voor de situatie waarin Oekraïne zich bevond, omdat Londen het Boedapest Memorandum over veiligheidsgaranties had ondertekend en daarmee de voorwaarden had gecreëerd voor Kiev om kernwapens op te geven. Volgens Johnson hebben het VK en de VS in feite “de kernwapens weggenomen” die de Oekraïners vandaag zouden kunnen gebruiken.

Deze verklaring van Johnson moet ook worden gezien in het licht van het feit dat de New York Times een paar dagen eerder had bericht dat de Amerikaanse regering en haar Europese bondgenoten mogelijke veiligheidsgaranties bespraken die zij Kiev konden geven. Amerikaanse functionarissen zijn echter van mening dat het versnellen van wapenleveranties aan Kiev de situatie op het slagveld op korte termijn niet zou veranderen, maar Kiev zou kunnen helpen zijn positie in de staakt-het-vuren-onderhandelingen te versterken.

Volgens de New York Times overwegen westerse staten daarom “afschrikking als een waarschijnlijke garantie voor veiligheid”. Aan de ene kant is dit de inzet van een “arsenaal aan conventionele wapens” op Oekraïens grondgebied; aan de andere kant wordt er gesproken over een voorstel om “de kernwapens die Oekraïne werden afgenomen na de ineenstorting van de USSR terug te geven aan Oekraïne”.

Richard Moore, het huidige hoofd van de Britse buitenlandse inlichtingendienst MI6, heeft zich ook uitgesproken en verklaard dat Britse inlichtingenofficieren deelnemen aan geheime operaties om Oekraïne te helpen in zijn conflict met Rusland. Op de Britse ambassade in Parijs zei hij:

“Na de Tweede Wereldoorlog fuseerde de Special Operations Executive met de Secret Intelligence Service (MI6). We hechten veel waarde aan onze traditie van geheime operaties en zetten deze vandaag de dag voort door Oekraïne te helpen bij het bestrijden van de Russische invasie.”

Sprekend over de steun aan Kiev merkte hij op dat de prijs ervan “bekend” was, maar dat “de kosten voor het intrekken van die steun oneindig veel hoger zouden zijn.” Als Rusland succesvol is in Oekraïne, denkt hij dat het Westen te maken zal krijgen met toenemende dreigingen van China, Iran en Noord-Korea.

Dit zijn slechts enkele berichten van de afgelopen dagen waaruit blijkt dat het Westen heel goed weet dat het al geruime tijd in oorlog is met Rusland en dat openlijk zegt, ook al beweren de westerse media anders.

Ook in de praktijk is het Westen al in oorlog met Rusland

De VS en Groot-Brittannië hebben Kiev toestemming gegeven om raketten af ​​te vuren die zij leveren op doelen in Rusland. In de praktijk betekent dit dat het de VS en Groot-Brittannië zijn die deze raketten op doelen in Rusland afvuren, omdat Oekraïense soldaten deze wapens niet zelf kunnen bedienen. Waarom dit het geval is, leest u hier.

Om te begrijpen wat dit betekent, moeten we ons eens voorstellen dat Rusland bijvoorbeeld raketten aan Cuba levert en Cuba toestaat die raketten te gebruiken om doelen in Florida aan te vallen. Hoe zouden de VS reageren?

De Russische president Poetin heeft duidelijk gewaarschuwd dat het afvuren van westerse raketten op doelen in Rusland betekent dat deze landen de facto in oorlog zijn met Rusland. Niettemin blijven de VS schieten op doelen in Rusland.

Het Witte Huis had de toestemming om op doelen in Rusland te schieten lange tijd niet officieel bevestigd, hoewel Amerikaanse raketten Rusland al hadden geraakt. Pas op 25 november bevestigde John Kirby, de coördinator voor strategische communicatie van het Witte Huis, dat Oekraïne toestemming had gekregen om ATACMS-raketten van Amerikaanse makelij te gebruiken om de Russische regio Koersk aan te vallen. Tijdens een briefing zei hij:

“Op dit moment hebben ze de mogelijkheid om ATACMS te gebruiken voor zelfverdediging als er een dringende behoefte is. En dit is precies wat er momenteel gebeurt rond Koersk en de Koersk-regio.”

Op 27 november ging de Parlementaire Vergadering van de NAVO verder en riep op tot de bevoorrading van Kiev met middellangeafstandsraketten. Als “middellangeafstandsraketten” worden gedefinieerd zoals in het inmiddels ter ziele gegane INF-verdrag, dan zouden dit raketten zijn met een bereik tussen de 1.000 en 5.500 kilometer. Als dat die definitie is, dan zou de Amerikaanse Tomahawk-kruisraket het enige wapen in het westerse arsenaal zijn dat daarvoor in aanmerking komt.

De Parlementaire Vergadering van de NAVO heeft geen beslissingsbevoegdheid en is feitelijk slechts een betekenisloze en zinloze babbelbox gevuld met radicale transatlantici, maar het besluit toont de geest die nu heerst onder de westerse parlementariërs.

Ook de nucleaire oorlog wordt openlijk besproken

Westerse propaganda beweert voortdurend dat Rusland dreigt kernwapens te gebruiken, maar het is andersom. Schout-bij-nacht Thomas Buchanan van het US Strategic Command (STRATCOM) verklaarde bijvoorbeeld in een toespraak op het Atom 2024-evenement van de zeer invloedrijke Amerikaanse denktank Center for Strategic and International Studies (CSIS) dat de voorwaarden voor het gebruik van kernwapens zouden omvatten: dat de Verenigde Staten ‘de wereld blijven leiden’. STRATCOM is verantwoordelijk voor het Amerikaanse nucleaire arsenaal, verdeeld over de strijdkrachten.

Buchanan bevestigde daarmee wat ik al schreef in het eerste artikel in deze serie, namelijk dat de VS vechten om hun aanspraak op de wereldmacht te behouden en geen grenzen kennen. Buchanan zei:

“Als we een uitwisseling [van nucleaire aanvallen] moeten hebben, dan willen we dat doen op de manier die het meest acceptabel is voor de Verenigde Staten.”

Bovenal betekent dit, zei Buchanan, het handhaven van een positie waarin de Verenigde Staten algemeen als wereldleider worden beschouwd. De admiraal zei ook dat de Verenigde Staten in het geval van een mogelijke nucleaire uitwisseling zouden proberen een deel van hun arsenaal te behouden als toekomstig afschrikmiddel.

Hij zei echter ook dat de VS “niet graag in een omgeving zouden verkeren die zou volgen op de uitwisseling van nucleaire aanvallen” en dat ze een dergelijk scenario zouden proberen te vermijden. In deze context drong de admiraal aan op voortzetting van de dialoog met Rusland, China en Noord-Korea om het risico op een nucleair conflict te verminderen. En hij voegde eraan toe:

“Kernwapens zijn politieke wapens.”

Wat dat betekent

Praten over kernwapens is zeker een beetje vroeg, maar als je je realiseert dat de steun aan Oekraïne in maart 2022 begon met kogelvrije vesten en helmen en, in het slechtste geval, een paar draagbare Javelin antitankraketten, en dat we nu, slechts tweeënhalf jaar later, al een heel eind op weg zijn naar zware gevechtstanks, jachtbommenwerpers, raketten en kruisraketten, die het Westen ook afvuurt op doelen in Rusland, dan wordt het duidelijk hoe het Westen zijn steun aan Kiev geleidelijk heeft uitgebreid tot een volledig open oorlogsdeelname.

Vanuit dit perspectief bezien is het sturen van Europese soldaten naar Oekraïne een logische volgende stap, vooral omdat het Oekraïense front door gebrek aan personeel dreigt in te storten. De vraag zou niet langer moeten zijn óf dit zal gebeuren, maar eerder wanneer het zal gebeuren.

Het voorwendsel dat in Europa wordt gebruikt, is dat de Amerikaanse steun voor Kiev zou kunnen afnemen of worden beëindigd onder president Trump. Als je naar de chronologie van de ontwikkelingen kijkt, is dit slechts een voorwendsel voor het domme volk, de echte reden is dat er niet langer genoeg soldaten in Oekraïne zijn die de geleverde wapens kunnen gebruiken.

Tegen deze achtergrond zijn de uitspraken van de federale minister van Defensie Pistorius, die eist dat Duitsland weer ‘oorlogsklaar’ moet worden, ook zinvol. Pistorius wil de Bundeswehr snel uitbreiden en hij zal weten waarom. De reden is zeker niet, zoals hij officieel aankondigde, dat Rusland zogenaamd klaar is om de NAVO in 2029 aan te vallen. De hectische maatregelen waarmee de Bundeswehr rekruten rekruteert op scholen kunnen andere redenen hebben.

In ieder geval verklaarde Pistorius op 23 november dat het Oekraïne-conflict niet langer een regionaal conflict was en op 25 november meldde Le Monde dat Europese politici opnieuw discussieerden over het sturen van Europese troepen naar Oekraïne.

De VS zouden zeker het sturen van Europese soldaten naar Oekraïne steunen, terwijl ze het sturen van eigen troepen naar Oekraïne categorisch zouden uitsluiten. Een half jaar geleden riep Washington de Europeanen publiekelijk op om oorlog te voeren tegen Rusland, hoewel de VS daar uitdrukkelijk niet aan wilden meedoen, maar de Europeanen alleen maar wilden steunen met wapenleveranties.

Het feit dat EU-Commissievoorzitter von der Leyen de huidige generatie Europeanen in het EU-Parlement op 27 november een “strijd voor vrijheid en soevereiniteit” beloofde, analoog aan de strijd “die de Oekraïners voeren”, zijn dan ook geen loze woorden.

Als u de artikelen van Dissident.one waardeert, kunt u HIER een donatie doen om de site in de lucht te houden.

Von der Leyen: Europeanen moeten vechten zoals de Oekraïners

Geef censuurkoning Elon Musk een dikke vinger en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over