Waarom beschouwt de VS de Koude Oorlog met China als een oorlog tegen de Chinese Communistische Partij (CCP)?

2

De Amerikaanse regering zegt graag dat ze in confrontatie is met de Chinese Communistische Partij (CCP) in plaats van tegen het Chinese volk. Het Amerikaanse Congres doet vaak moeite om zijn anti-Chinese wetgevingen te bestempelen als anti-CCP.

De gecontroleerde media hanteren ook deze politiek correcte benadering om de concurrentiestrijd tussen de VS en China te beschrijven, schrijft Hua Bin.

Ik vraag me vaak af waarom. Ik vraag me verder af –

  • Begrijpen de Amerikanen werkelijk wat communisme is?
  • Wordt China echt als een communistisch land geregeerd?
  • Maakt het de VS eigenlijk iets uit wat voor soort politiek systeem China heeft?
  • Gaat de nieuwe Koude Oorlog tussen de VS en China echt over ideologie?

Het antwoord op elke vraag is nee. Ik vermoed dat ieder denkend mens de antwoorden op een intuïtief niveau kent.

Maar het is leuk om elk van deze vragen te beantwoorden om de hypocrisie bloot te leggen die het Amerikaanse regime gebruikt om zijn echte agenda te verbergen en de geïndoctrineerde bevolking van zichzelf en het collectieve westen te gaslighten.

Wat is communisme?

Wikipedia definieert communisme als volgt:

– Een sociaal-politieke, filosofische en economische ideologie die draait om het publieke eigendom van de productiemiddelen, distributie en uitwisseling, die het product aan iedereen in de samenleving toewijst op basis van behoefte (klinkt een beetje idealistisch en onpraktisch, maar is niet bepaald slecht)

– Een communistische maatschappij zou de afwezigheid van privébezit en sociale klassen inhouden, en uiteindelijk geld en de natiestaat (Wikipedia lijkt zichzelf direct tegen te spreken – het communisme pleit voor publiek bezit van ‘productiemiddelen’ in plaats van het verbieden van privébezit, een groot onderscheid dat de redacteuren van Wikipedia ontgaat)

– Communistische partijen worden over het algemeen beschreven als radicaal-links of extreem-links (interessant genoeg lijkt de Amerikaanse afkeer van politiek radicalisme zich uitsluitend te richten op de extreem-linkse variant in plaats van de extreem-rechtse – Benjamin Netanyahu, Giorgia Meloni, Victor Orban, Yoon Suk Yeol worden allemaal regelmatig door de reguliere media in het westen beschreven als extreem-rechts, maar ze worden allemaal beschouwd als goede vrienden van het Amerikaanse regime)

– Communisten zijn intolerant tegenover andere regeringssystemen, prediken de universaliteit van de ideologie en pleiten voor wereldwijde revoluties om hun ideologie te verspreiden (een opvallende gelijkenis met het westerse neoliberalisme, knipoog knipoog)

Is China een communistisch land?

China kan niet meer verschillen van het model-‘communistische’ land, de USSR.

– China heeft staatseigendom over de meeste cruciale productiemiddelen (bijvoorbeeld land, infrastructuur, nutsvoorzieningen, onderwijssysteem, gezondheidszorg, bankwezen, etc.).

Maar privébezit bestaat naast elkaar – inclusief alle bovengenoemde kritische productiemiddelen. Volgens de Wereldbank draagt ​​de private sector in China (inclusief buitenlandse bedrijven) 60% bij aan het BBP, 80% aan stedelijke werkgelegenheid en 90% aan nieuwe banen.

– Privébezit is nauwelijks verboden in China. China heeft het op één na hoogste aantal miljardairs na de VS. China heeft een van ’s werelds hoogste huiseigendom (~93%). Privébesparingen in China zijn groter dan in de VS. De Chinezen bezitten meer auto’s dan de Amerikanen.

Telsa bezit zijn Chinese gigafabriek voor 100%, die meer dan 50% van zijn wereldwijde productie produceert. Apple, VW, BMW, GM, Starbucks, P&G, HSBC Bank, PriceWaterhouse hebben allemaal enorme operaties in China en beschouwen China als een van hun grootste markten wereldwijd.

Enkele van de succesvolste Chinese bedrijven zijn in particuliere handen, waaronder Huawei, BYD, CATL, DJI, Alibaba, Tencent en ByteDance.

– China stelt nationale soevereiniteit als een van de belangrijkste pijlers van het buitenlands beleid. Het ontmoedigt immigratie of invloeden van buitenaf om zijn beschaving en natiestaat te verwateren. China viert zijn unieke beschaving. China heeft nauwelijks een communistisch globalistisch wereldbeeld.

– China heeft geen interesse en geen staat van dienst om de regeringssystemen of het binnenlands beleid van andere landen te beïnvloeden. Het heeft een stevig non-interferentiebeleid als basis voor de relatie tussen staten. Het heeft geen verdragsallianties met een buitenlandse staat. Het heeft of exporteert geen universalistische ideologie of “waarde”-systeem zoals de USSR of de VS. Er is geen Communistische Internationale en geen satellietstaten.

China wil de VS of welk ander land dan ook net zo graag veranderen als het een wortelkanaalbehandeling wil.

Als u de missieverklaring van de CCP leest, zijn de aspiraties eenvoudig genoeg:

  • Verbeter de levensstandaard van het Chinese volk
  • Verdedig de territoriale integriteit en soevereiniteit van het land
  • Modernisering van de economie en wetenschap en technologie
  • Heropleving van de Chinese beschaving en herstel van de Chinese natie in haar rechtmatige historische positie als een rijk en machtig land

Dit zijn allemaal intern gerichte doelen. Nergens zijn aspiraties te vinden om wereldwijde communistische revoluties te verspreiden of privébezit af te schaffen of het kapitalisme terug te draaien.

Ik moedig iedereen aan om een ​​land in de wereld te noemen dat oprecht gelooft dat het een potentieel ideologisch slachtoffer van de CCP is.

Als je de definitie van communisme vergelijkt met de bestuurs- en economische realiteit in China, dan besef je dat het labelen van China als ‘communistisch China’ gelijk staat aan het labelen van de Habsburgse monarchie als het ‘Heilige Roomse Rijk’ – dat bekendstaat als noch heilig noch Romeins.

China is net zo communistisch als Federal Express federaal is.

Maakt het uit welk regeringssysteem China heeft?

Als het Amerikaanse regime tegen het communisme is, dan toont het zeker niet dezelfde mate van vijandigheid tegenover andere communistische landen, zoals Vietnam. Het probeert Vietnam actief te verleiden zich bij de VS aan te sluiten om China te bestrijden.

Historisch gezien heeft het Amerikaanse regime zich zeer op zijn gemak gevoeld bij het samenwerken met allerlei ‘ongewenste’ niet-democratische regeringen, van de Arabische sjeikdommen tot Latijns-Amerikaanse en Aziatische militaire dictaturen tot Europese en Midden-Oosterse terroristische organisaties –

[ nu volgt een enorme lijst van ‘slechte’ landen en regimes, maar die kunnen u en ik zelf ook wel invullen – Dissident ]

Denkt u dat het Amerikaanse regime zich werkelijk druk maakt om wat voor soort regering China heeft, gezien de historische banden en allianties met enkele van de meest reactionaire regeringen en organisaties ter wereld?

Denkt u werkelijk dat het de gemiddelde Amerikaanse burger iets kan schelen of China geregeerd wordt door een keizer, een militaire dictator, een kapitalistische liberaal, de communistische partij of iemand van Mars?

Als ik alleen voor mezelf spreek, zou het me GEEN ene f**k schelen of de VS wordt geregeerd door een vlammende liberale raciale minderheid en woke LGBTQ of een ouder wordende oranjeharige ongeletterde hillbilly die denkt dat hij een stabiel genie is en Gods grote geschenk of een nep-libertarische narcistische oligarch miljardair. Hoe dan ook, ik zou de VS met rust laten en er met geen stok van drie meter aankomen.

Waarom zou de gemiddelde Amerikaan anders zijn als het om China gaat?

Hebben ze geen betere dingen om zich zorgen over te maken, zoals hun tweede of derde baan , de huur van volgende maand, de afwijzing van hun verzekering door United Healthcare of de kont van Kim Kardashian?

Ik denk niet dat het probleem van het Amerikaanse regime met China te maken heeft met communisme of ideologie of de Chinese Communistische Partij (CCP). Als CCP staat voor China Civilization Party, China Confucius Party, China Conservative Party of zelfs China Capitalist Party, dan zou de VS niet anders met China omgaan. Als China geregeerd zou worden door Trump of Bidens ideologische tweeling, dan zou de VS niet anders met China omgaan.

Dus de nieuwe Koude Oorlog die het Amerikaanse regime is begonnen, is niet tegen de CCP, maar tegen de Chinese natie en het Chinese volk. En het doel is om de ontwikkeling en soevereiniteit van China te stopp en en terug te draaien.

Advertisement

Het conflict tussen de VS en China heeft niets te maken met hoogdravende ismen. Het heeft alles te maken met macht – economische, militaire, diplomatieke en culturele macht.

Simpel gezegd onderschrijft het Amerikaanse regime de maffiawet en beschouwt het zichzelf als een maffiabaas in een wereldorde die het wil organiseren als een criminele bende, net zoals de huidige binnenlandse orde een afspiegeling is van de georganiseerde misdaad.

Net zoals Tony Soprano niemand in de bende mag hebben die hem uitdaagt, zo mag het Amerikaanse regime als regerend leider geen enkel land toestaan ​​zijn dominante machtspositie uit te dagen.

Het maakt niet uit wie de uitdager is – dat is nu toevallig China – maar als Frankrijk, Rusland, Japan, India, Canada of Soedan het potentieel hebben om de Amerikaanse machten te overtreffen, zal het Amerikaanse regime geen minuut aarzelen om deze landen, vrienden of vijanden die ze nu zijn, in te dammen en terug te dringen.

Het westen praat over de opkomst van China om de wereldorde uit te dagen. Voor China is dit simpelweg de terugkeer van China naar de positie die het twee millennia lang genoot.

China werd verenigd als één gecentraliseerde politieke entiteit in 221 v.Chr., een volle 200 jaar voor het Romeinse Rijk. China is de langstlopende ononderbroken beschaving en natiestaat ter wereld. Het is de rijkste economie ter wereld geweest gedurende 2300 van de laatste 2500 jaar. Er is geen “opkomst” van China, alleen de normalisatie van een korte maar pijnlijke afwijking geleden door beter bewapende kolonisten.

Het westen heeft geen superieure waarden of moraal. Het heeft superieur georganiseerd geweld. En nu is die superioriteit er niet meer.

Terug naar China, de concurrentie van de VS, China vormt geen rationele nationale veiligheidsbedreiging voor de VS. De VS is het veiligste land ter wereld met twee enorme oceanen en “51e staat ” Canada en “God is te ver weg, en de VS is te dichtbij” Mexico als buren. Het heeft ’s werelds grootste voorraad kernwapens en het grootste militaire budget en de meest zwaar bewapende bevolking op de planeet.

China patrouilleert niet langs haar kusten met een of ander verzonnen excuus van “vrijheid van navigatie” in de Golf van Mexico. China omringt de VS niet met 300+ militaire bases rond haar grens. China organiseert geen multinationale marineoefeningen in de buurt van San Francisco of Hawaï. Het Amerikaanse regime doet al het bovenstaande met China.

China is ook geen bedreiging voor de Amerikaanse welvaart, omdat het van nature goed bedeeld is en fiatgeld kan drukken om goederen en diensten van andere mensen gratis te krijgen. Het Amerikaanse regime zelf doet zijn best om de rest van de wereld te bevrijden van afhankelijkheid van de Amerikaanse dollar en Amerikaanse financiële systemen door beide te wapenen. Het roofzuchtige Amerikaanse buitenlandse beleid en handelsbeleid vormen een veel grotere bedreiging voor zijn welvaart dan China.

China vormt geen enkele bedreiging voor de leidende rol van de VS in de wereldeconomie en -politiek, aangezien de VS een grote bevolking heeft, enorm veel rijkdom heeft vergaard, militaire bases over de hele wereld heeft, overal vazalstaten heeft, Hollywood heeft en Engels de wereldtaal is.

Maar… het Amerikaanse regime kan niet zomaar de eerste onder gelijken zijn. Als een land de anderen wil domineren, kan het geen gelijken hebben. Net als een maffiabaas kan het alleen ondergeschikten hebben – hetzij bereidwillige sycophanten of tegenstanders die je kunt pesten. Een multipolaire wereld kan de VS accommoderen, maar de VS kan geen multipolaire wereld accommoderen.

Het Amerikaanse regime zegt graag dat China het enige land is met de intentie en het vermogen om de zogenaamde “regelgebaseerde internationale orde” uit te dagen, oftewel de Amerikaanse hegemonie over anderen. Ik zou zeggen dat die intentie er helemaal niet toe doet – alles draait om China’s vermogen of potentieel vermogen om de Amerikaanse macht te overtreffen.

China heeft in geen enkele uitspraak van haar leiderschap of in het sociale contract dat de partij met haar bevolking heeft gesloten, de intentie getoond om de rol van de VS over te nemen en wereldheerser te worden.

Welke voordelen heeft de gemiddelde Amerikaanse burger immers gehad door de politieagent en grootste pestkop van de wereld te zijn? Waarom zou China de stappen van een mislukte ideologie van wereldheerschappij willen volgen?

Het zijn de VS die hun universalistische woke neoliberale “waarden” en ideologie willen verspreiden, niet China. China kan het niks schelen wat uw genderkeuzes, de vrijheid om vuurwapens te dragen, recreatief drugsgebruik, pro-life pro-choice debat, open grensbeleid, aandeelhouderskapitalisme of uw nep DEI-idealen zijn.

Maar China’s gebrek aan intentie doet er voor het Amerikaanse regime helemaal niet toe, omdat China wel degelijk de capaciteit of potentiële capaciteit bezit om zijn bevoegdheden te overstijgen. En dat is een doodzonde.

Omdat China zijn ontwikkeling niet zal tegenhouden zoals Japans zelfcastratie met het Plaza-akkoord en het Amerikaanse regime zijn imperiale ontwerp voor wereldheerschappij niet zal opgeven, is een conflict onvermijdelijk. Dit geldt ook voor Rusland, Iran, Noord-Korea of ​​andere landen die niet onderworpen willen worden.

Er is geen ruimte voor compromissen en er zal waarschijnlijk de komende jaren een kinetische oorlog uitbreken tussen China en de VS. Of een van de twee kan als eerste imploderen als de USSR.

Ik wed dat het Amerikaanse regime de volgende USSR zou worden vanwege de interne tegenstellingen: ongelijkheid in welvaart, politieke polarisatie, raciale en religieuze conflicten, wantrouwen in de overheid, de ineenstorting van de sociale orde en het karma van opgehoopte zonden.

Welk doel dient het oneerlijke verhaal?

Ik heb laten zien dat de ware motivatie van het Amerikaanse regime om China te confronteren gemakkelijk te interpreteren is als je hun wereldbeeld en hun historische track records begrijpt. Wat is dan het doel van het oneerlijke verhaal over het confronteren van de CCP?

Is het om het Chinese volk het gevoel te geven dat de vijandigheid van de VS uitsluitend gericht is op de CCP in plaats van op de Chinese natie? Is het om het Chinese volk minder steun te geven aan de regering in het komende conflict?

Ik heb nog geen enkel teken gezien dat er Chinezen zijn, behalve de paar gehersenspoelde westerse sycophanten, die het verhaal geloven. Ik betwijfel of het Amerikaanse regime zelf ook maar enige illusie heeft dat het kinderspel de Chinezen tegen hun eigen regering en hun eigen belangen in zou lokken. De Chinezen staan ​​er niet om bekend dom te zijn.

Is het gericht op de VS en andere westerse bevolkingsgroepen? Met welk doel?

Dit is het echte doel van het nepverhaal, net als de zogenaamde ongeprovoceerde Russische agressie tegen Oekraïne. Het nepverhaal tegen de CCP dient drie doelen –

– Het is een hondenfluitje voor extreemrechts. De VS is een maatschappij die al tientallen jaren naar rechts opschuift in het politieke spectrum. Voor extreemrechts is anticommunisme, echt of ingebeeld, een mantra en een waarheid. Voor extreemrechts is het nepverhaal een oproep tot mobilisatie.

– Het Amerikaanse regime wil elk rationeel publiek discours over zijn brinkmanship om de wereld naar een mogelijke nucleaire uitwisseling te brengen, sluiten. Elk evenwichtig en logisch discours zal onthullen dat de grondoorzaak van het conflict tussen de VS en China de intentie van het Amerikaanse regime is om de wereld te domineren en de ontwikkeling van China te onderdrukken. De regeringsvorm van China en de Chinese intentie zijn geen grondoorzaak. Ze zijn irrelevant voor de Amerikaanse berekening.

– Het Amerikaanse regime heeft een nepverhaal nodig om zijn eigen burgers te manipuleren. Uiteindelijk zal de prijs van het conflict door de bevolking worden betaald. Net als het nepverhaal over de oorlog tussen Rusland en Oekraïne, waarvan de prijs door de Europeanen wordt betaald, zal de komende oorlog tussen de VS en China – koud of warm – door de Amerikanen worden betaald. Het nepverhaal is een psyops om de bevolking voor te bereiden op de offers en het lijden dat ze zonder goede reden moeten ondergaan.

Uiteindelijk is het verhaal een vijgenblad dat een onuitsprekelijke waarheid verhult. Net als de leugens over de moord op JFK, de valse vlag van 9/11, Saddams massavernietigingswapen, is het valse verhaal niet bedoeld om iedereen voor de gek te houden (omdat het vol zit met makkelijk te ontmaskeren leugens), maar om de onnadenkende massa voor de gek te houden.

Maar het is nuttig als vijgenblad. Het is tenslotte een beetje onsmakelijk om te zeggen dat je een oorlog gaat voeren om de wereld te domineren.

Als je dit allemaal verhult onder het mom van ‘democratie versus autoritarisme’, wordt het makkelijker om de hondenpoep te slikken.

Maar wie weet, misschien komt Trump wel gewoon binnen en vertelt hij het zoals het is…


Als u de artikelen van Dissident.one waardeert, kunt u HIER een donatie doen om de site in de lucht te houden.


Geef censuurkoning Elon Musk een dikke vinger en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over

Meer Laden
Abonneer
Laat het weten als er
guest
2 Comments
Oudste
Nieuwste Meest gestemd
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties
Hagar
Hagar
19 dagen geleden

De internationale samenzwering van massamoordende duivelaanbidders zou er geen enkel probleem mee hebben als China een communistisch land zou zijn, want communisme, dat is één van hun eigenste creaties, en het dient hun plan van werelddominantie.

Maar China is een Nationalistisch land, en bovendien is het een sociaal land: het streeft naar het beste voor het geheel van de bevolking, en er is niets dat de satanisten meer haten dan Nationalisme.

Hagar
Hagar
18 dagen geleden

Individualisme is zelfmoord:

comment image