In een ontwikkeling die zeker gevolgen zal hebben voor de toenemende spanningen tussen de VS en China, hebben door de VS gesteunde oppositiepartijen de algemene verkiezingen van 14 mei 2023 in Thailand gewonnen.

Een door de VS gesteund cliëntregime dat de macht overneemt in Thailand zal gevolgen hebben voor China’s Belt and Road Initiative, een bedreiging vormen voor de bilaterale handel en het toerisme, en misschien zelfs de regionale veiligheid ondermijnen, schrijft Brian Berletic. Dit is met name het geval als Thailand nu nauwer gaat samenwerken met Washington over zaken in de Zuid-Chinese Zee, over Taiwan of een aantal andere twistpunten die de VS probeert te gebruiken om de regio tegen Peking te verenigen, maar waarin Thailand tot nu toe had geweigerd zich mee te laten slepen.

De twee grootste oppositiepartijen, Move Forward Party en Pheu Thai Party, de facto gerund door respectievelijk miljardairs Thanathorn Juangroongruangkit en Thaksin Shinawatra, behaalden het grootste aantal zetels in het parlement. Er staan ​​hen echter een aantal juridische en procedurele hindernissen te wachten, waaronder een geselecteerde senaat met aanzienlijke invloed op wie de volgende premier zal worden, evenals een aantal rechtszaken die mogelijk een of beide partijen zouden kunnen ontbinden.

De politieke verovering van Thailand

Terwijl Thailand het enige land in Zuidoost-Azië blijft dat westerse kolonisatie heeft vermeden, hebben de VS in de loop der jaren miljoenen dollars in de Thaise oppositie gestoken, niet alleen om de politieke partijen zelf op te bouwen, maar ook door een groeiende controle uit te oefenen op de Thaise media. en informatieruimte, evenals groeiende invloed op het onderwijssysteem van Thailand.

Omdat Thailand niet heeft opgetreden tegen inmenging van de VS, heeft het een kritische massa bereikt en heeft het geresulteerd in een aanzienlijke controle over een groot en groeiend electoraat, vooral onder jonge kiezers die consequent voor door de VS gesteunde partijen en tegen Thailands eigen belangen zullen stemmen.

De Amerikaanse regering heeft via de National Endowment for Democracy (verboden in Rusland) legale organisaties opgebouwd die lobbyen om de Thaise grondwet te herschrijven, mediaorganisaties die oppositiepolitici promoten en politieke protesten helpen organiseren en leiden, en organisaties die zelf bij de verkiezingen betrokken zijn.

Via het Young Southeast Asian Leaders Initiative (YSEALI) van de Amerikaanse regering hebben de VS een gehoorzaam kader opgebouwd van jonge mensen die worden geïndoctrineerd in pro-westerse verhalen, worden opgenomen in Amerikaans-Europese professionele en politieke netwerken, en vervolgens worden aangemoedigd om zich in te werken in de regeringen, media en rechtsstelsels van Zuidoost-Aziatische landen, waaronder Thailand.

In de loop der jaren hebben deze inspanningen gezamenlijk geleid tot de succesvolle politieke verovering van Thailand – een proces waartegen de vertrekkende regering en het Thaise leger niet lijken te kunnen of willen vechten. Hoewel Thaise instellingen er in het verleden in 2006 en opnieuw in 2014 met succes in geslaagd zijn om door het buitenland gesteunde cliëntregimes te ontwortelen, blijven de netwerken die deze cliëntregimes aan de macht helpen relatief ongecontroleerd.

Thais overtuigen om tegen de Thaise belangen in te stemmen 

Uiteindelijk draait de belangstelling van de VS voor de verkiezingen in Thailand om de relatie van Thailand met China op geografisch, politiek, economisch en militair gebied en de wens om deze relatie om te vormen tot een relatie die China geïsoleerd en in de greep houdt.

China bestaat momenteel als Thailand’s grootste handelspartner, investeerder, bron van toerisme en infrastructuurpartner. China is ook een steeds belangrijkere leverancier van militaire hardware voor de strijdkrachten van Thailand. Het is duidelijk dat de opkomst van China een aanzienlijk positief effect heeft gehad op de rest van Azië, en dat naarmate China opkomt, heel Azië dat ook doet.

De VS, die proberen China te omsingelen en in bedwang te houden, brengen de stabiliteit en welvaart die Azië momenteel als geheel geniet in gevaar. De VS hebben openlijk toegegeven dat ze jaarlijks miljoenen dollars investeren om anti-Chinese media te produceren, om het wereldwijde publiek te overtuigen van het vermeende “gevaar” dat werken met China met zich meebrengt. Deze propagandacampagne manifesteert zich in landen met een slecht beschermde informatieruimte, zoals Thailand, en zal uiteindelijk een rol spelen bij het opbouwen van steun voor anti-Chinese oppositiepartijen, en partijen als Move Forward in het bijzonder.

Thanathorn Juangroongruangkit, de defacto leider van Move Forward, heeft openlijk gezworen de Thais-Chinese betrekkingen terug te draaien, inclusief de belofte om het reeds in aanbouw zijnde hogesnelheidsspoorwegnet te annuleren. Hij heeft beweerd dat Thailand te dicht bij China komt en heeft verklaard dat hij er voorstander van is om terug te keren naar de VS, Europa en Japan, zonder een specifieke reden te noemen waarom dit gunstiger zou zijn voor Thailand of de Thaise bevolking.

Aanhangers van de oppositie zijn ook de straat op gegaan ter ondersteuning van andere aspecten van Amerikaanse anti-Chinese activiteiten, waaronder het betuigen van steun aan het door de VS gesteunde separatisme in Xinjiang, Tibet, Hong Kong en Taiwan, China door zich aan te sluiten bij de zogenaamde “Milk Tea Alliance”.

Nu de door de VS gesteunde oppositie klaar is om aan de macht te komen, zullen deze agenda’s, slogans en beloften omslaan in anti-China beleid, net zoals dat is gebeurd in landen als Maleisië en Myanmar toen door de VS gesteunde oppositiepartijen uiteindelijk aan de macht kwamen en begonnen met het annuleren van gezamenlijke projecten met China en het terugschroeven van hun betrekkingen met Peking. In de Filippijnen ondertekende de nieuwe regering prompt basisovereenkomsten met Washington om duizenden Amerikaanse troepen te huisvesten, met als doel China in de regio Azië-Stille Oceaan tegen zich in het harnas te jagen.

Zoals in Europa, zo ook in Azië? 

Hoewel het duidelijk is dat een constructieve en groeiende relatie met China heel Azië ten goede komt, en dat het ontwortelen en beschermen tegen Amerikaanse inmenging in de hele regio de beste belangen dient van de overgrote meerderheid van de mensen die in Azië wonen en specifiek in landen als Thailand, de VS hebben hun vermogen om zich politiek in de regio te mengen gebruikt om kiezers van het tegendeel te overtuigen en om partijen te steunen die uiteindelijk deze belangen zullen ondermijnen.

Net zoals Europa het beste gediend was door met Rusland samen te werken aan projecten zoals de Nord Stream-pijpleidingen, goedkope energie uit Rusland te ontvangen en gefabriceerde goederen naar zowel Rusland als China te exporteren, maar gedwongen werd alle banden met Rusland te verbreken en duurdere energie uit de VS te kopen, en zich inzetten voor een zelfvernietigende proxy-oorlog met Rusland in Oekraïne – lijkt het erop dat de VS met succes Azië politiek per natie veroveren, waarvan de door de VS gesteunde regeringen zich nu gretig inzetten voor een eveneens zelfdestructief buitenlands beleid ten opzichte van China.

Alleen de tijd zal uitwijzen of Zuidoost-Azië net zo onbekwaam is om zijn soevereiniteit te beschermen als Europa heeft bewezen. In de tussentijd staat Thailand voor een turbulente nabije toekomst, aangezien Thais die zich bewust zijn van hun beste belangen, het opnemen tegen degenen die overtuigd zijn om hen tegen te werken.

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:

[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]

[newsletter_field name=”email” label=”Email”]

[/newsletter_form]

Ik had in dit stuk over de Turkse verkiezingen al even kort de aandacht gevestigd op de Thaise verkiezingen.

Erdogan dwingt tweede ronde af – Ondanks Amerikaanse inmenging Turkse verkiezingen