France Stratégie, een prognoseorgaan dat is verbonden aan het kantoor van de premier, waarschuwt voor de toenemende kwetsbaarheid van elektriciteitssystemen in Europa.
Zonder elkaar te raadplegen, hebben bijna alle Europese landen dezelfde strategie gevolgd. Het bestaat uit het vervangen van zogenaamde controleerbare elektriciteitsproductiemiddelen door intermitterende en willekeurige hernieuwbare energiebronnen.
Volgens een zeer recente en alarmerende studie schat France Stratégie dan ook dat vanaf 2030 en ongetwijfeld zelfs voor die tijd het Europese elektriciteitsnet “niet langer in staat zal zijn om aan alle piekbehoeften te voldoen”.
Ze zijn het slachtoffer van een bijna algemene strategie op het continent die erin bestaat de zogenaamde controleerbare elektriciteitsproductiecapaciteiten voortdurend te verminderen om ze te vervangen door intermitterende en willekeurige hernieuwbare energiebronnen.
Het prijzenswaardige doel is om de uitstoot van broeikasgassen te verminderen. Maar het zal nooit worden bereikt als de energiesystemen niet in staat zijn om aan de vraag en de toenemende vraag naar elektriciteit te voldoen.
In elk geval, door de zwakke punten van hernieuwbare energiebronnen niet te willen erkennen, voorziet France Stratégie dat het systeem in geval van een sterke vraag en uitzonderlijke situaties niet in staat zal aan de vraag te voldoen.
Dit zal op zijn best frequente tekorten veroorzaken, stroomstoringen en in het ergste geval stroomuitval. Europa is op 8 januari al aan een stroomstoring ontsnapt en de situatie zou tegen 2030 nog moeilijker te beheren worden. Met alle veiligheidsproblemen die dit met zich meebrengt.
“Elektriciteit kan niet of zeer slecht worden opgeslagen …”
France Strategy herinnert eraan in zijn op 15 januari gepubliceerde studie dat “de juiste technische en economische keuzes gemaakt moeten zijn, zodat het elektrische systeem een samenstelling (een “mix”) heeft in overeenstemming met het verbruik die, laten we niet vergeten, permanent varieert, terwijl elektriciteit niet of zeer slecht of tegen nog zeer hoge kosten kan worden opgeslagen”.
De organisatie voegt eraan toe dat de productiecapaciteiten van de Europese elektriciteitssystemen die onderling verbonden zijn, moeten worden geanalyseerd. En de situatie is zorgwekkend. Hoewel er Europees overleg bestaat op technisch niveau, is er geen coördinatie tussen het beleid en de keuzes van elektriciteitsproductiemethoden. Elke lidstaat geeft alleen om zijn eigen strategie. En serieuzer, elk rekent op de andere om het in staat te stellen de tekortkomingen van zijn eigen elektriciteitssysteem het hoofd te bieden.
Als iedereen uitsluitend op hernieuwbare energie gokt vergroot de Europese interconnectie de risico’s alleen maar. In totaal zou tegen 2030-2035 meer dan 110 GW aan regelbaar vermogen aan het Europese net moeten worden onttrokken. Ze zijn onderverdeeld in 23 GW kernenergie (waaronder ongeveer 13 GW in Frankrijk en 10 GW in Duitsland), 70 GW steenkool / bruinkool (inclusief ongeveer 40 GW in Duitsland) en 10 GW gas of stookolie. Terwijl Duitsland en Frankrijk goed zijn voor bijna twee derde van deze downgrades, hebben België, het Verenigd Koninkrijk, Italië en Spanje vergelijkbare keuzes gemaakt.
Tegelijkertijd zal de capaciteit die is geïnstalleerd in ENRI (Intermitterende hernieuwbare energiebronnen) erg belangrijk worden. Met ongeveer 400 GW zouden ze kort na 2025 die van conventionele middelen (inclusief waterkracht) moeten overtreffen. Maar 1 GW ENRi heeft in feite niets te maken met 1 GW regelbaar vermogen, omdat het vermogen om te worden gemobiliseerd tijdens pieksituaties van het elektrische systeem helemaal niet gegarandeerd is. Het hangt af van de wind en de zon. Volgens France Stratégie zijn de risico’s aanzienlijk.
Frankrijk verkeert in een bijzonder kwetsbare situatie en niet alleen in de winter
En aangezien het probleem Europees is, heeft het absoluut niets te maken, zoals Barbara Pompili, de minister voor Ecologische Transitie, bevestigt en herhaalt, met het feit dat Frankrijk een elektriciteitssysteem heeft dat wordt gedomineerd door kernenergie. Het is zelfs een factor van stabiliteit op Europese schaal. Maar het is moeilijk voor milieuactivisten om hun identiteit en oorsprong op te geven, namelijk de strijd tegen kernenergie, zelfs als dat de strategie om de uitstoot van broeikasgassen te verminderen, helpt.
In Frankrijk komen spanningssituaties tegenwoordig over het algemeen voor tijdens verbruikspieken, die vanwege het grote aandeel elektrische verwarming op winteravonden plaatsvinden. Maar ze kunnen veel vaker voorkomen. “ Er kunnen dus ook spanningssituaties ontstaan tijdens productiedips, met name van windenergie, en dit in elk seizoen en op elk moment van de dag“, schrijft France Stratégie.
Frankrijk komt in een bijzonder risicovolle situatie terecht door een deel van zijn nucleaire capaciteit te sluiten en de exploitatie van thermische centrales te verbieden. “Zonder extra flexibiliteit te ontwikkelen, zou ons land dan afhankelijk zijn van import, wetende dat op Europees niveau de marges ook negatief zijn, zal het het niet altijd mogelijk zijn om op import te vertrouwen om het evenwicht tussen vraag en aanbod te voltooien en er moet aan worden herinnerd dat niet alle landen tegelijkertijd 100% van hun interconnectiecapaciteit zullen kunnen gebruiken”, besluit France Stratégie.
We kunnen nu al zeggen dat het risiconiveau in termen van elektriciteitsvoorziening, vastgesteld door de staat en gedefinieerd in de PPE (Meerjarige energieprogrammering) van april 2020, als drie uur per jaar, totaal onrealistisch is.
Een essentieel en toch verborgen debat
France Stratégie roept op tot een snelle bewustwording en waarschuwt “voor de talrijke stilleggingen van controleerbare centrales, steenkool of kernenergie, die momenteel gepland zijn en waarvan de concrete gevolgen weinig geïntegreerd lijken te zijn in het publieke debat. Oplossingen op het vlak van vraagbeheer en -controle, opslagcapaciteiten en, meer in het algemeen, flexibiliteit en integratie in het netwerk, blijven momenteel onvoldoende ontwikkeld“.
“Hoewel elektriciteit een bijzonder goed is, essentieel voor de continuïteit van het leven van de natie, vraagt de situatie van het elektriciteitssysteem om ambitieuze maatregelen op middellange termijn om betrouwbare en betaalbare toegang tot koolstofvrije elektriciteit te garanderen.“
Deze reflectie is des te noodzakelijker omdat elektriciteit, om de transitie uit te voeren, aan een groeiend deel van de energiebehoefte zal moeten voldoen. In Frankrijk voorziet elektriciteit momenteel in bijna 25% van de eindvraag naar energie en zal in 2050 aan 54% van deze vraag moeten voldoen. De Europese Unie heeft van haar kant een streefcijfer van 50% vastgesteld. We liggen niet echt op schema.
Meld je aan voor onze dagelijkse nieuwsbrief:
[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]
[newsletter_field name=”email” label=”Email”]
[/newsletter_form]
https://dissident.one/2021/01/09/europa-stond-op-de-rand-van-een-totale-ineenstorting-van-de-stroomvoorziening/
