Pierre Brochand, voormalig directeur van het directoraat-generaal Buitenlandse Veiligheid (DGSE) tussen 2002 en 2008, zei in een toespraak op 15 november en onlangs gepubliceerd in de krant Le Figaro, dat het niveau van de immigratie in Frankrijk “een transversale impact heeft gehad op ons hele collectieve leven, die ik over het algemeen negatief vind”, meldt REMIX.

Hij benadrukte dat immigratie in het algemeen “geen kwaad op zich” is. Hij zei echter dat de “zeer bijzondere immigratie waaraan we al 50 jaar zijn blootgesteld” heeft geleid tot een “sluipende derde-wereldisering van de Franse samenleving”, en stelde dat dit heeft geleid tot “achteruitgang op belangrijke gebieden, zoals onderwijs, productiviteit, openbare diensten, veiligheid en beschaving”.

Het voormalige hoofd van de DGSE, het equivalent van de Britse MI6 en de Amerikaanse CIA, waarschuwde ervoor dat de Franse regering en kiezers zich niet zouden laten adviseren door de mainstream media zoals de New York Times, of humanitaire lobbyisten zoals SOS Méditerranée, omdat degenen die lobbyen voor een bepaald beleid “nooit degenen zijn die betalen” en “als we onze vitale belangen niet in eigen hand nemen, zal niemand het voor ons doen”.

Waar gaan we heen?

Hij ontleedde zijn interventie in drie delen, waarvan het eerste werd ingeleid via de vraag “Waar gaan we heen?”. Brochand wilde “de mythe ontkrachten” die onlangs door de Franse president Emmanuel Macron werd verspreid, namelijk dat Frankrijk altijd een immigratieland is geweest.

“1000 jaar lang, van de Karolingers tot Napoleon III, is er niets gebeurd op het gebied van immigratie”, aldus Brochand, die eraan toevoegde dat het land sinds 1850 drie golven van nieuwkomers heeft gekend.

In de eerste golf, zo beweerde hij, kwamen mensen van “Europees-christelijke afkomst, discreet, hardwerkend, dankbaar” naar Frankrijk, die zich economisch en politiek aanpasten aan het ethos van het land. De tweede begon in de jaren 1970; hij zei dat dit “precies het tegenovergestelde was van de eerste,” en beschreef de nieuwkomers als afkomstig uit “de derde wereld van sterk falende samenlevingen,” waarvan de meerderheid afkomstig was uit “de moslimreligie, alsmede uit onze voormalige koloniën.” Hij betoogde dat het niveau van de immigratie tijdens deze golf het land “overweldigde” omdat opeenvolgende regeringen “stromen op de automatische piloot” beheerden.

De derde golf werd volgens hem “tien jaar geleden in gang gezet door de zogenaamde Arabische Lente”, en dat was de golf met de meest “schadelijke gevolgen”.

Waar staan we nu?

Brochand benadrukte dat de recente immigratiestroom van de afgelopen decennia heeft geleid tot de invoer van religieuze verdeeldheid, koloniaal antagonisme en “de gesel van het racisme” in het land.

Hij sprak over het feit dat er nu 25 keer meer moslims in Frankrijk wonen dan in de jaren zestig, een religie waarbinnen bepaalde facties van “jihadisme, salafisme, islamisme en culturele herislamisering” bestaan, die volgens Brochand “allemaal symptomen zijn die nu op onze bodem aanwezig zijn”.

In navolging van Charles de Gaulle zei Brochand dat men een “kolibriebrein” moet hebben om te vergeten dat moslims en Europeanen al eeuwenlang verwikkeld zijn in religieuze conflicten en dat het naïef zou zijn te geloven dat onder sommigen “een heropleving van deze eeuwenoude rivaliteit” niet zal plaatsvinden.

Verwijzend naar de sociale uitdagingen die de recente immigratiestroom met zich meebrengt, legde hij uit dat velen die uit gemeenschappen elders aankomen “niet alleen geschillen hebben met Frankrijk, maar ook onderling”. Hij wees op de aanhoudende vetes tussen Noord-Afrikanen en sub-Saharanen, Algerijnen en Marokkanen, Turken en Koerden. Je hebt “Afghanen, Tsjetsjenen, Soedanezen, Eritreeërs, Somaliërs, Pakistani, klaar om de strijd aan te gaan, elk aan hun kant.”

Hij betoogde dat Frankrijk weliswaar probeerde een beleid van assimilatie te voeren, maar dat dit snel werd opgegeven “uit zelfverloochening maar ook uit noodzaak, omdat de hoeveelheden die wij accepteerden zeer snel deze zeer veeleisende drempel overschreden.”

Wat gaan we doen?

Brochand zei dat Frankrijk “uit zijn keurslijf moet komen en het stuur van de gekke vrachtwagen die zichzelf al 50 jaar bestuurt, moet terugnemen door eindelijk politieke wil te tonen.” Hij stelde zes doelstellingen voor om dit te bereiken.

De eerste is een frontale aanval op de legale immigratie, die volgens hem “met minstens 10 moet worden verminderd”. De tweede is om het aantal visa, ook voor studenten, voor risicolanden met 20 of 30 keer te verminderen, en om “alle beloningen voor bedrog” door illegale aankomst af te schaffen.

Ten derde moeten de autoriteiten “de sociale aantrekkingskracht van Frankrijk verminderen door alle niet op premie- of bijdragebetaling berustende voordelen voor buitenlanders af te schaffen, met name HLM, een vorm van huisvesting met een laag inkomen waarvoor buitenlanders een aanvraag kunnen indienen”.

Ten vierde moet Frankrijk de soorten, de duur en het aantal verblijfsvergunningen beperken en de automatische verlengingen stopzetten.

Ten vijfde moet het automatische recht om de nationaliteit aan te vragen worden afgeschaft. En tenslotte moet Frankrijk het “christelijk secularisme” versterken door niet langer alleen de staat en de onderwijsinstellingen te neutraliseren, “maar ook de openbare ruimte, de universiteiten en het bedrijfsleven”.

Ter afsluiting van zijn toespraak mijmerde hij of Generaal de Gaulle anders zou hebben gereageerd op de huidige strijd van het land, door te zeggen: “Als hij de afgelopen halve eeuw aan de macht was geweest, zou hij ons nooit in de puinhoop hebben gebracht die ik vanavond heb beschreven, en als hij zou herrijzen, vrees ik dat hij mij voor een zeer timide gematigde zou aanzien.”

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:

[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]

[newsletter_field name=”email” label=”Email”]

[/newsletter_form]

https://dissident.one/2022/12/02/frankrijks-grootste-levende-auteur-zegt-dat-omvolking-een-feit-is-ik-was-erg-geschokt-dat-het-een-theorie-werd-genoemd-het-is-geen-theorie-het-is-een-feit/