We hebben net een quasi-statelijke speler gezien in een van de armste landen ter wereld die de toegang tot hun luchtruim en kustwateren aan het Amerikaanse leger heeft ontzegd – een gevechtsruimte die toevallig direct de toegang tot het Suezkanaal controleert, want terwijl de Joint Chiefs hun twintigste PowerPoint-presentatie over Raytheon-vaporware uitzitten die het probleem op magische wijze zou moeten oplossen en ons door zou moeten laten gaan met de gewone gang van zaken, waren de Iraniërs metaal aan het buigen en raketbrandstof aan het maken en per vracht aan de Houthi’s aan het leveren.
It’s mind-boggling that our intel in Yemen was so catastrophically bad that we were apparently hitting targets off the Saudi list from their disaster campaign a decade ago, simply for lack of anything better to strike, and we lost 20+ Reapers trying and failing to fix that.⬇️… https://t.co/W0PWNbihOD pic.twitter.com/Az3liDQ94f
— Armchair Warlord (@ArmchairW) May 12, 2025
‼️ Confirming what I have been saying for about a year now, the New York Times acknowledges that the Yemeni inflicted a decisive strategic defeat on the US Navy — chased them right out of the Red Sea with their tail between their legs.https://t.co/BhCbSqhboq
— Will Schryver (@imetatronink) May 13, 2025
Hoewel Trump niet geneigd is fouten toe te geven, hebben we nu twee voorbeelden van Trump die zich terugtrekt door de overwinning uit te roepen… en het lijkt in zijn voordeel te werken. Het eerste voorbeeld was de “capitulatie” van de Houthi’s. Trump portretteerde dit als een overwinning van de Amerikaanse militaire macht, maar de New York Times heeft een artikel gepubliceerd dat mijn aanvankelijke oordeel bevestigt dat dit slechts een overwinning in naam was:
Toen hij een campagne goedkeurde om de scheepvaart in de Rode Zee weer open te stellen door de militante Houthi-groep tot overgave te dwingen, wilde president Trump binnen 30 dagen na de eerste aanvallen twee maanden geleden resultaten zien.
Volgens regeringsfunctionarissen eiste Trump, die altijd huiverig was voor langdurige militaire verwikkelingen in het Midden-Oosten, op dag 31 een voortgangsrapport.
Maar de resultaten bleven uit. De Verenigde Staten hadden nog niet eens luchtoverwicht over de Houthi’s. In plaats daarvan kwam er na 30 dagen van een intensieve campagne tegen de Jemenitische groep opnieuw een kostbare, maar niet-afdoende Amerikaanse militaire inzet in de regio naar voren.
Het hielp niet dat twee F/A-18 Super Hornets van het Amerikaanse vliegdekschip, die de opdracht hadden aanvallen op de Houthi’s, per ongeluk van het vliegdekschip in de zee stortten.
Tegen die tijd had meneer Trump er genoeg van.
Steve Witkoff, zijn gezant voor het Midden-Oosten, die al betrokken was bij de door Omani bemiddelde nucleaire onderhandelingen met Iran, meldde dat Omaanse functionarissen een suggestie hadden gedaan die Trump perfect zou kunnen gebruiken in de afzonderlijke kwestie van de Houthi’s, aldus Amerikaanse en Arabische functionarissen. De Verenigde Staten zouden de bombardementen stopzetten en de milities zouden geen Amerikaanse schepen meer aanvallen in de Rode Zee, maar zonder enige overeenkomst om te stoppen met het verstoren van de scheepvaart die de groep als nuttig voor Israël beschouwde.
Op 5 mei kregen functionarissen van het Amerikaanse Centraal Commando plotseling het bevel van het Witte Huis om de offensieve operaties te ‘pauzeren’.
Simpel gezegd, Trump gaf voorrang aan de Amerikaanse belangen boven die van Israël. Maar er was nog een andere boodschap aan de rest van de wereld: het Amerikaanse leger is niet onoverwinnelijk. Dit is niet de eerste keer dat de Amerikaanse militaire macht faalt… de debacle in Afghanistan en het onvermogen om Irak te pacificeren zijn eveneens ongemakkelijke recente herinneringen aan Washingtons onmacht. Het beeld van het kleine Jemen dat herhaaldelijk bombardementen en raketaanvallen afweert, is echter ongekend in de moderne tijd.
Dan is er China en de tarieven. Trump en zijn economische team vieren de deal waarover in Zwitserland wordt onderhandeld en doen alsof dit een geval is van Chinese overgave. Dat is gewoon weer zo’n geval van capitulatie van de Houthi’s. Wat niet wordt benadrukt, is dat de doorbraak kwam toen de VS de Chinezen belden en om een gesprek vroegen. Trump, net als bij de Houthi’s, knipperde met zijn ogen en deinsde terug voor de afgrond van een economische ramp. De Amerikaanse aandelenmarkt reageerde juichend.
Tot slot moedig ik u aan om de nieuwste bundel van nieuwe artikelen uit de Hebreeuwstalige pers van Alastair en Aisling Crooke te lezen. Deze koppen geven aan dat de interne verdeeldheid in Israël steeds groter wordt en dat de VS ervoor kiest Israël te negeren op een reeks kwesties die de zionisten als existentieel beschouwen:
Witkoff: “We willen de gijzelaars terughalen, maar Israël wil de oorlog niet beëindigen” /
Ronen Bergman: “Gedurende de oorlog stonden de gijzelaars nooit bovenaan de prioriteitenlijst” /
Een volk van Holocaust-overlevenden die medeplichtig zijn aan de uithongering van anderen?
‘Smotrich is geen marginale, hij is geen uitzondering op de Israëlische consensus: hij is de weerspiegeling ervan ‘ /
Trump zet Netanyahu aan de kant in zijn beleid ten aanzien van het Midden-Oosten, terwijl de relaties verslechteren .
“DODE GIJZERS KOSTEN MINDER”
TRUMP ZET NETANYAHU NAAR DE ACHTERGROND OMDAT DE RELATIES VERSLECHTERD ZIJN
ISRAËL DAALDE LANGZAAM NAAR DE BODEM VAN DE AFGROND
In tegenstelling tot propagandastructuren die door de Euro-Atlantische instelling worden gefinancierd, werkt Dissident dankzij de donaties van het publiek. Zonder uw hulp kunnen we niet overleven.
STEUN ONS WERK HIER.
Geef censuurkoning Elon Musk een dikke vinger en volg ons op Telegram:
Telegram: t.me/dissidenteen
Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over
