Nu Oreshnik in beeld komt, zal de Hegemoon overal waar hij China wil lastigvallen, ook Rusland moeten trotseren.
Als het gaat om de allernieuwste Russische wapens, lijkt wat de onschatbare Ray McGovern definieert als de MICIMATT – het hele Hegemonische complex – in een voortdurende staat van verdoving te verkeren, schrijft Pepe Escobar.
Ze hadden geen idee van Kalibr, Sarmat, Khinzal, Zircon of Avangard voordat ze werden geïntroduceerd. Ze hadden geen idee van Oreshnik (“Hazel”) vóór de protocollaire waarschuwing van 30 minuten door de Russen, waarin stond dat er een rakettest aan zat te komen en dat het niet nucleair was. De Amerikanen gingen ervan uit dat het gewoon weer een ballistische rakettest zou zijn, omdat die regelmatig in de buurt van de Noordpool plaatsvinden.
Zelfs president Poetin wist niet dat Oreshnik klaar was voor de close-up tot het laatste moment. En Kremlin-woordvoerder Peskov bevestigde dat alleen een uiterst schaarse kring wist dat Oreshnik überhaupt bestond.
In een notendop: de MICIMATT ziet alleen wat Rusland laat zien – en wanneer het gebeurt. Noem het een lekvrije gelofte van geheimhouding die het Russische militaire complex doordringt – dat overigens een enorm staatsbedrijf is, genationaliseerd, met een paar private componenten.
En dat levert de Russische overheid in de praktijk betere techniek, betere natuurkunde, betere wiskunde en betere praktische eindresultaten op dan wat dan ook in het zelfingenomen collectieve Westen.
Oreshnik – een kinetisch wapensysteem – is een gecertificeerde game-changer als het gaat om militaire technologie en oorlogsvoering op meer dan één manier: eigenlijk meerdere. Eenvoudige natuurkunde vertelt ons dat door het combineren van voldoende kinetische kracht en massa, totale verwoesting gegarandeerd is, vergelijkbaar met een kernwapen met een lage tot gemiddelde opbrengst. Met het extra voordeel van geen straling.
Oreshnik is een ballistische raket voor de middellange afstand (IRBM), die door Rusland werd ontwikkeld (samen met andere systemen), nog voordat Trump 1.0 de VS in 2019 terugtrok uit het INF-verdrag.
Een paar bondige analyses hebben laten zien hoe Oreshnik in intercontinentale niet-nucleaire raketten kan worden ingepast. De Russen zijn erg diplomatiek en benadrukken niet dat als Oreshnik vanuit het Russische Verre Oosten wordt gelanceerd, het gemakkelijk de meeste breedtegraden in de VS kan bereiken.
Bovendien verandert het toepassen van de Oreshnik-technologie op tactische raketten – Poetin zei eind vorige week dat dit al gebeurt – ook het hele tactische domein.
“Nowhere to run, baby, nowhere to hide.”
Het is nogal voorspelbaar dat de woke, arrogante/onwetende MICIMATT, maar ook de NAVO en het hele gehersenspoelde Westen geen idee hebben wat hen nu ineens overkomt.
Om het kort te houden: een systeem met de vernietigende kracht van een tactisch kernwapen, maar met de precisie van de kogel van een topschutter.
Dus, een makkelijk doelwit: miljarden kostende vliegdekschepen; het hele rijk van ruim 800 bases; diverse ondergrondse bunkers; ICBM-lanceerplatforms; marinewerven; en niet te vergeten het NAVO-hoofdkwartier in Brussel, de Aegis Ashore-basis in Redzikowo (Polen), het gezamenlijke NAVO-strijdkrachtencentrum in Nederland, het zuidelijke NAVO-commando in Napels – al deze immens dure middelen zijn een eerlijk doelwit voor niet-nucleaire Oreshniks die ze in een flits tot stof kunnen reduceren na slechts enkele minuten te hebben gevlogen met een snelheid van meer dan Mach 10.
Inmiddels weten massa’s mensen over de hele wereld dat Oreshnik Berlijn in 11 minuten kan bereiken en Londen in 19 minuten. Ook dat Oreshnik, gelanceerd vanuit Zuid-Rusland, de Amerikaanse luchtmachtbasis in Qatar in 13 minuten kan bereiken; gelanceerd vanuit Kamtsjatka in het Verre Oosten, Guam in 22 minuten kan bereiken; en gelanceerd vanuit Tsjoekotka, Minuteman III-silo’s in Montana in 23 minuten kan bereiken.
Om de epische Motown-hit uit de jaren zestig te citeren: “Nowhere to run, baby, nowhere to hide.”
Grafisch bewijs dat de MICIMATT en de NAVO absoluut geen idee hebben wat hen overkomt – en hen opnieuw zal overkomen – is de escalatie van dementie die zelfs van kracht is nadat Oreshniks kernkoppen een raketfabriek in Dnipropetrovsk in puin hebben geslagen. En zelfs nadat Moskou duidelijk heeft gemaakt dat ze geen kernwapens nodig hebben om overal op aarde te raken wat ze maar willen.
De MICIMATT en de NAVO hebben samen twee keer ATACMS afgevuurd op Koersk; een PR-proefballon opgelaten over de zelfmoordmogelijkheid om kernwapens naar Kiev te sturen; de NAVO waarschuwde bedrijven om een ”oorlogsscenario” in te gaan; de NAVO-kameradmiraal Rob Bauer, een Nederlandse non-entiteit, pleitte voor preventieve bombardementen op Rusland; Le Petit Roi in Frankrijk en de afschuwelijke Britse premier hervatten het spel van “troepeninzet” in Oekraïne (Starmer trok zich later terug); en last but not least begon de Leverworstregering in Duitsland plannen te maken om metrostations te gebruiken als schuilkelders voor luchtaanvallen.
Al deze escalatieparanoia klinkt als een stel schreeuwende kinderen die in hun vieze zandbak spelen. Want voor alle praktische doeleinden is het Rusland dat nu het escalatiespel regeert.
Het is moeilijk om Rusland en China te ontbinden
En dat brengt ons bij Trump 2.0.
De Deep State heeft Trump al met een wrede oorlog geconfronteerd – een de facto preventieve tegenaanval op de opstand, nog voordat hij ook maar iets praktisch probeert te doen met betrekking tot het instortende Project Oekraïne van de NAVO.
Zijn ideale afslag zou een Afghanistan-stijl exit kunnen zijn, waarbij alle lasten voor een mand vol NATO chihuahua’s liggen. Maar dat gaat niet gebeuren.
Andrey Sushentsov is programmadirecteur van de Valdai Club en decaan van MGIMO’s school of International Relations. Hij is een van Ruslands beste analisten. Sushentsov gaf onder andere deze parel vrij aan TASS:
“Trump overweegt een einde te maken aan de Oekraïense crisis, niet uit sympathie voor Rusland, maar omdat hij erkent dat Oekraïne geen realistische kans heeft om te winnen. Zijn doel is om Oekraïne te behouden als een instrument voor Amerikaanse belangen, waarbij hij zich richt op het bevriezen van het conflict in plaats van het oplossen ervan. Bijgevolg zal de langetermijnstrategie om Rusland tegen te gaan onder Trump blijven bestaan. De VS blijven profiteren van de Oekraïense crisis, ongeacht welke regering aan de macht is.”
Sushentsov beseft ten volle dat “het Amerikaanse staatssysteem een traag systeem is dat zich verzet tegen beslissingen die het in strijd acht met de Amerikaanse belangen, dus niet al Trumps ideeën zullen werkelijkheid worden.”
Dat is slechts één van de vele grafische voorbeelden van het feit dat Moskou zich absoluut geen illusies maakt over Trump 2.0. Poetins voorwaarden voor een poging om het Oekraïne-raadsel op te lossen, zijn al sinds juni bekend: een volledige terugtrekking van Kiev uit Donbass en Nieuw-Rusland; geen Oekraïne in de NAVO; een einde aan alle ruim 15.000 westerse sancties; en een niet-gebonden, kernwapenvrij Oekraïne.
Dat is het. Alles is niet onderhandelbaar, anders zal de oorlog op het slagveld doorgaan, zoals Rusland dat wil, tot Oekraïne zich volledig overgeeft.
Blijkbaar zullen de Five Eyes – eigenlijk maar 2 (VS-VK) – plus het hulpje Frankrijk, zij aan zij met de machtigste silo’s binnen de Deep State, Trump blijven dwingen om Project Oekraïne, een essentieel onderdeel van de Forever Wars-ethiek, te verdubbelen.
Het beste wat hij misschien kan doen is de aandacht afleiden van Project Oekraïne door de oudtestamentische psychopathologische genocidale maniakken in Tel Aviv, plus de Zio-con armada in D.C., tegemoet te komen in hun obsessie om Washington te dwingen hun oorlog tegen Iran te voeren. Over een kleine verandering in de focus van de eeuwige oorlogen gesproken.
Teheran exporteert niet alleen het grootste deel van zijn energie naar China, maar is ook een essentieel knooppunt van de International North South Transportation Corridor (INSTC) en het Belt and Road Initiative (BRI); dat wil zeggen, de noord-zuid- en oost-westverbinding die Eurazië doorkruist.
Dat zou de echte oorlog van keuze zijn – gelijktijdig tegen drie BRICS (Rusland, China, Iran). De Amerikaanse heersende klasse is immers al geïnvesteerd in een do-or-die Hybrid War tegen BRICS.
Toch zal de confrontatie tussen Trump 2.0 en China het middelpunt zijn van het buitenlands beleid van de Hegemon vanaf 20 januari. Vrijwel alle benoemingen van Trump – hoe misplaatst ze ook mogen zijn – geloven dat het mogelijk is om het uitgebreide strategische partnerschap tussen Rusland en China te verbreken en te voorkomen dat China energie koopt van Iran.
Er zullen pogingen worden ondernomen om scheepvaartroutes en aanvoerlijnen te verstoren – van de Maritieme Zijderoute in het kustgebied van de Indische Oceaan tot de Noordelijke Zeeroute door het Noordpoolgebied, inclusief mogelijke valse vlaggen langs de INSTC.
Maar nu Oreshnik in beeld komt, zullen overal waar de Hegemon China zal proberen lastig te vallen, ze ook Rusland onder ogen moeten komen. Dus de verleiding om Project Oekraïne en de inbreuk van de NAVO op de westelijke grenzen van Rusland te beëindigen, zal altijd in Trumps achterhoofd blijven, als onderdeel van een “Rusland verleiden om China te ondermijnen”-syndroom.
Het probleem voor de Hegemon is dat de onderling verbonden BRICS/SCO-brede strategische partnerschappen tussen Rusland, China en Iran andere – kinetische – ideeën hebben.
Als u de artikelen van Dissident.one waardeert, kunt u HIER een donatie doen om de site in de lucht te houden.
Geef censuurkoning Elon Musk een dikke vinger en volg ons op Telegram:
Telegram: t.me/dissidenteen
Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over
