Trump en Oekraïne

Hoe zal de aankomende president Donald Trump omgaan met de oorlog in Oekraïne ?

Ik betwijfel of hij de oorlog binnen 24 uur kan beëindigen, zoals hij had beloofd. Ik denk eerder dat hij het zal escaleren, schrijft Moon of Alabama. Zoals ik twee weken geleden al zei:

Ik verwacht dat de nieuwe president het anti-Russische project in Oekraïne zal verdubbelen …

Een nieuw artikel in de Wall Street Journal over Trumps beloften geeft mij geen enkele reden om anders te denken.

Trump beloofde de oorlog in Oekraïne te beëindigen. Nu moet hij beslissen hoe. ( gearchiveerd)

Buitenlands-politieke adviseurs die dicht bij de verkozen president staan, kwamen met verschillende versies van een plan om de frontlinie effectief te bevriezen

Net als in Trumps eerste termijn, zullen verschillende facties met elkaar concurreren om invloed uit te oefenen op het buitenlandse beleid van de Republikeinen. Meer traditioneel ingestelde bondgenoten zoals Mike Pompeo, de voormalige minister van Buitenlandse Zaken die nu in de race is om het Pentagon te leiden, zullen waarschijnlijk aandringen op een regeling die Moskou geen grote overwinning lijkt te bezorgen. Andere adviseurs, met name Richard Grenell, een topkandidaat om het ministerie van Buitenlandse Zaken te leiden of als nationaal veiligheidsadviseur te dienen, zouden prioriteit kunnen geven aan Trumps wens om de oorlog zo snel mogelijk te beëindigen, zelfs als dat betekent dat Kiev gedwongen wordt tot belangrijke concessies.

Maar hoe kunnen we dat doen ?

Eén idee dat binnen Trumps overgangskantoor werd voorgesteld, gedetailleerd door drie mensen die dicht bij de verkozen president stonden en nog niet eerder waren gemeld, zou inhouden dat Kiev belooft zich ten minste 20 jaar niet bij de NAVO aan te sluiten. In ruil daarvoor zouden de VS Oekraïne vol blijven pompen met wapens om een ​​toekomstige Russische aanval af te schrikken.

Volgens dat plan zou de frontlinie in feite vastzitten en zouden beide partijen akkoord gaan met een gedemilitariseerde zone van 800 mijl. Wie dat gebied zou bewaken, is nog onduidelijk, maar een adviseur zei dat de vredesmacht geen Amerikaanse troepen zou omvatten, noch afkomstig zou zijn van een door de VS gefinancierd internationaal orgaan, zoals de Verenigde Naties.

“We kunnen training en andere ondersteuning bieden, maar de loop van het geweer zal Europees zijn,” zei een lid van Trumps team. “We sturen geen Amerikaanse mannen en vrouwen om de vrede in Oekraïne te handhaven. En we betalen er niet voor. Laat de Polen, Duitsers, Britten en Fransen het doen.”

Het idee is om meerdere redenen lachwekkend. Het houdt geen rekening met de positie van Rusland. Oekraïne blijven bewapenen terwijl er een staakt-het-vuren wordt gehandhaafd, is een duidelijke vertragingstactiek – niets dat het conflict zal oplossen. Rusland zal alleen akkoord gaan met iets dat de oorlog voorgoed beëindigt. De veronderstelling dat Rusland Europese NAVO-troepen op de grond in Oekraïne zou tolereren, is ook waanzin.

Andere ideeën zijn slechts een variant op het bovenstaande:

Eerder dit jaar presenteerden Keith Kellogg en Fred Fleitz, die beiden in Trumps eerste Witte Huis dienden, Trump een blauwdruk die het onthouden van wapens aan Oekraïne omvat totdat Kiev akkoord gaat met vredesbesprekingen met Rusland. Oekraïne zou nog steeds kunnen proberen verloren gebied terug te winnen, maar zou dat via diplomatieke onderhandelingen moeten doen.

De enige echte manier om de oorlog te stoppen is dat de VS alle steun aan Oekraïne laat vallen. De Europeanen zouden daarover kibbelen, maar zouden, al was het maar om budgettaire redenen, waarschijnlijk doorzetten. Het zou dan aan Oekraïne zijn, dat alle steun verloren heeft, om het goed te maken met Moskou.

Trump zal waarschijnlijk (neoconservatieve) haviken selecteren om zijn defensie en buitenlands beleid te leiden. Ze zullen alle mogelijke maatregelen nemen, zelfs tegen Trumps uitgesproken wil in, om de oorlog gaande te houden. Voor hen is het een kwestie van de laatste Oekraïner, en dan de laatste Europeaan – al was het maar om te laten zien dat de VS nooit zal opgeven.

Om dit te verdoezelen, kunnen Trump en zijn aanhangers wellicht een onmiddellijk staakt-het-vuren voorstellen. Maar dat zal niet werken.

Zoals Dimitry Trenin, voormalig directeur van het Carnegie Moscow Center, schrijft in Kommersant (machinevertaling):

Als we het hebben over het staken van de vijandelijkheden langs de bestaande contactlijn, dan is het onwaarschijnlijk dat deze aanpak in Moskou serieus wordt genomen. Zo’n “stop aan de oorlog” zal niets meer zijn dan een pauze, waarna het conflict met hernieuwde kracht en waarschijnlijk met grotere intensiteit zal oplaaien. De aard van het toekomstige Oekraïense regime, het militaire en militair-economische potentieel, evenals de militair-politieke status van Oekraïne zijn van het grootste belang voor Rusland.

Al deze punten zouden serieuze concessies van de VS vereisen, die de toekomstige regering van Trump niet bereid zal zijn te doen:

Het is moeilijk te verwachten dat de regering van Trump akkoord gaat met een inhoudelijke dialoog over deze kwesties, laat staan ​​dat ze rekening houdt met de kernbelangen van Rusland. Als hij bereid is, zal de dialoog beginnen, maar zelfs in dit geval is een akkoord verre van gegarandeerd.

Er is ook nog de belangrijke kwestie van vertrouwen:

Een apart onderwerp is wat als bevredigende garanties kan worden beschouwd in omstandigheden waarin beide partijen elkaar helemaal niet vertrouwen. Twee “Minsk”-overeenkomsten (overeenkomsten van 2014 en 2015) werden geschonden, de derde poging — de “Istanbul” die in 2022 werd geparafeerd — werd verijdeld, dus de vierde zal waarschijnlijk niet plaatsvinden. De enige garantie waarop Rusland kan vertrouwen, is een garantie voor zichzelf.

De enige garantie voor Rusland is een permanente (conventionele) superioriteit over de Oekraïense strijdkrachten. Elke nieuwe wapenlevering aan Oekraïne zou dat ondermijnen. Maar het erkennen van de superioriteit van Rusland is precies het verlies dat de VS niet wil toegeven.

De auteur van Events in Ukraine komt tot een soortgelijke conclusie:

Persoonlijk is dit wat ik voorspel dat er gebeurt als Trump aan de macht komt (als de ‘als’ al nodig is op dit moment). Trump stelt Poetin een ‘compromisdeal’ voor in Oekraïne. Poetin weigert, aangezien hij aan de winnende hand is op het slagveld – zie mijn militaire nieuwsbrieven. Trump is woedend over dit gezichtsverlies en wordt aangemoedigd door zijn adviseurs die Oekraïne-haviken zijn, zoals Pompeo (die in juli opriep tot een ‘leninglease van $ 500 miljard voor Oekraïne ‘), wat gaat hij nu doen? De-escaleren? Moeilijk te geloven.

Dat is inderdaad moeilijk te geloven.

De oorlog zal doorgaan. Rusland zal, zoals Gordon Hahn voorspelt, de Dnjepr moeten oversteken, Odessa moeten heroveren en Kiev moeten bedreigen. Het is onwaarschijnlijk dat Zelenski zo’n situatie politiek zal overleven. Andere krachten zouden op de voorgrond treden:

Het scharnierpunt van de besluitvorming zal dan verschuiven naar Kiev en de vraag of Zelenskiy of een andere Oekraïense leider überhaupt vredesbesprekingen kan beginnen, laat staan ​​besprekingen die het verlies van grondgebied veronderstellen als onderdeel van een regeling met Moskou, zonder een binnenlandse politieke crisis te veroorzaken. Het resulterende couppokerspel zou een in Kiev gebaseerde coup kunnen inhouden, geleid door inlichtingen- en veiligheidsdiensten, de HRU en/of SBU, of uit de periferie aan het front kunnen komen met ultranationalisten zoals het Oekraïense Vrijwilligerskorps (DUK), Azov en anderen, goed bewapend als onderdeel van de Oekraïense strijdkrachten, hun wapens omdraaien en naar Kiev marcheren om de macht te grijpen.
…
Een door de VS gesteunde coup zou zo’n wending van gebeurtenissen kunnen voorkomen, voorafgaan of vergemakkelijken. Washington en Brussel zouden kunnen gokken dat het verzachten of toestaan ​​van de machtsovername door de radicalen de enige manier is om wat er nog over is van de Oekraïense natie te verzamelen, zodat de poging om Moskou een ‘strategische nederlaag’ toe te brengen kan worden gerealiseerd en verdere NAVO-uitbreiding kan worden veiliggesteld.

Maar een nationalistische coup, gesteund door de VS of niet, zal de situatie op de grond niet kunnen veranderen. Rusland zou nog steeds de overhand hebben en de oorlog winnen.

Alleen een directe interventie van de NAVO zou dat traject kunnen veranderen. Dat zou de oorlog echter waarschijnlijk uitbreiden tot een wereldwijde strijd die zelfs Trumps haviken niet willen nastreven.

Als u de artikelen van Dissident.one waardeert, kunt u HIER een donatie doen om de site in de lucht te houden.

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over