Een zich als trans-identificerende man die twee 9-jarige meisjes verkrachtte voordat hij zijn ontwikkelingsgehandicapte celgenoot martelde en vermoordde, heeft zijn “expertise” aangeboden aan beleidsmakers over de kwestie van de rechten van transgender gevangenen.

Op 3 juni schreef Patricia Elaine Trimble een artikel voor het Prison Journalism Project (PJP), een non-profitorganisatie die beweert dat het haar doel is “journalisten in gevangenschap” te emanciperen door hen een platform te bieden. Trimble, een vaste medewerker van PJP, schreef over de voorbereiding van een presentatie voor een klas aan een universiteit in Missouri, nadat zij was benaderd door een professor criminologie aldaar.

“Het is niet ongebruikelijk dat mij gevraagd wordt een artikel of verhaal te schrijven over zaken die in mijn straatje liggen. Ik ben immers een transgender vrouw, feminist, activist en pleitbezorger voor de opgesloten LGBTQ+ gemeenschap,” schreef Trimble, eraan toevoegend dat een van zijn papers over discriminatie van Queer gedetineerden in 2019 werd gepubliceerd door het LGBTQ Policy Journal aan de Harvard University. Datzelfde jaar werd Trimble sympathiek geprofileerd door Vice in een artikel over opgesloten zitten terwijl je transgender bent.

Hoewel Trimble in meerdere recente nieuwsartikelen aan bod is gekomen, en veel van zijn eigen werk heeft geschreven, wordt er vaak niet vermeld waarom hij om te beginnen in de gevangenis zit.

Trimble, geboren als Patrick, werd in 1978 veroordeeld voor de brutale verkrachting van twee negenjarige meisjes in de stad St. Charles, Missouri. Trimble kwam de twee meisjes tegen toen ze aan het spelen waren in de buurt van een moerassig gebied, en hij won hun vertrouwen door hen te helpen een touw te halen dat ze uit een boom probeerden te halen om mee te spelen. Hij deed aanvankelijk vriendelijk tegen de meisjes, maar toonde hen dan enkele “trucs” met het touw, waarbij hij uiteindelijk zijn controle over het koord gebruikte om het rond de pols van elk meisje te binden onder het voorwendsel dat hij hen een knoop toonde, en hij gebruikte de hefboomwerking om hen naar zijn auto te sleuren. De meisjes werden dan naar een afgelegen bosrijk gebied gebracht waar Trimble hen oraal en vaginaal verkrachtte.

Een gedigitaliseerd arrest van het Hof van Beroep uit 1983 bevat verontrustende getuigenissen uit het onderzoek, waarin beide slachtoffers hun beproevingen in grafische details beschrijven.

Maar terwijl hij in de gevangenis wachtte op de definitieve uitspraak in zijn zaak, zou Trimble nog een gruwelijke misdaad begaan, waarbij hij, wat de rechtbank later zou omschrijven zijn ontwikkelingsgehandicapte celgenoot tot een “slaaf” zou maken, alvorens hem te vermoorden.

Jerry James Everett zat in de gevangenis in afwachting van zijn proces voor het stelen van een bestelwagen. Nadat hij bij Trimble geplaatst werd, werd Everett onderworpen aan “fysieke en seksuele vernedering” en marteling.

Volgens een gerechtelijk document “… dwong Trimble het slachtoffer tot orale en anale geslachtsgemeenschap met hem, dwong hij hem een ‘beha’ te dragen in de gevangenis tot vermaak van de andere gevangenen, en dwong hij hem op een bepaald moment om een vod dat in zijn anus gestopt was, aan de andere gevangenen te tonen”. Trimble prostitueerde Everett aan andere gevangenen, en bood zelfs aan hem te verkopen aan een lid van het gevangenispersoneel voor een slof sigaretten. Trimble martelde Everett ook door diepe wonden in zijn vlees te maken met behulp van verbrande shampooflessen.

De rechtbank merkte op dat Everett beduidend kleiner was dan Trimble, hij was 1m50 en woog 145 pond, terwijl Trimble 1m70 was en 210 pond woog.

Een paar weken na het begin van het sadistisch misbruik, adviseerde Trimble andere gevangenen dat hij van plan was Everett te vermoorden om te voorkomen dat hij ooit iemand buiten de gevangenis zou inlichten over wat er gebeurd was. Hij verklaarde ook dat hij bang was naar de gevangenis gestuurd te worden als hij alleen veroordeeld zou worden voor de verkrachting van de twee jonge meisjes, en dat hij “iets veel groters” wilde doen door een moord te plegen.

Op 12 november dwong Trimble Everett een zelfmoordbrief te schrijven, en wurgde hem met handdoeken. Op een bepaald moment draaide Trimble de stof zo hard dat hij Everett’s nek “brak”. Na hem vermoord te hebben, hing Trimble zijn lijk op met behulp van de handdoeken, om het zo te laten lijken dat hij zelfmoord gepleegd had.

Het gerechtsdocument stelt dat Everett “traag was, en misschien nooit ten volle begrepen heeft wat er met hem gebeurde.”

In 1980 werd Trimble ter dood veroordeeld voor zijn misdaden – maar in 1985 werd het vonnis omgezet in een levenslange gevangenisstraf zonder de mogelijkheid van voorwaardelijke vrijlating gedurende 50 jaar. Hij zit momenteel opgesloten in een maximaal beveiligde mannengevangenis in Missouri, die momenteel geen beleid voor gevangenen met zelfidentificatie kent.

Volgens het profiel van 2019 door Vice, begon Trimble in 2018 met hormoonvervangingstherapie nadat hij was gediagnosticeerd met genderdysforie. Trimble leerde de aandoening in 2015 kennen na het bereiken van een LGBTQ-organisatie voor ondersteunende diensten na een vermeende mishandeling die hij meemaakte door een medegevangene.

“Ik lees dat, en ik heb zoiets van ‘mijn God… dat verklaart mijn leven,'” vertelde Trimble aan Vice over het pamflet. In hetzelfde artikel zegt Trimble dat een andere mannelijke gevangene met een transidentiteit hem heeft geholpen om toegang te krijgen tot ‘genderbevestigende’ artikelen.

Minder dan een jaar nadat hij met de hormonen was begonnen, begon Trimble al bijdragen te leveren aan verschillende LGBTQ en trans-gerichte publicaties. In geen van zijn bijdragen aan verschillende publicaties vermeldt Trimble waarvoor hij in de gevangenis zit, maar blijft de nadruk liggen op zijn duidelijke strijd tegen wat hij omschrijft als een onderdrukkend, transfoob systeem.

In 2021 prees Razvan Sibii, hoofddocent journalistiek aan de Universiteit van Massachusetts, Amherst, Trimble voor zijn “pleidooi voor en begeleiding van LGBTQ-mensen in de gevangenis”. Die begeleiding, waaronder het helpen van andere trans-geïdentificeerde mannen om toegang te krijgen tot voordelen na het verklaren van een transgender identiteit, zou Trimble de bijnaam “Moeder” hebben opgeleverd.

Trimble publiceerde onlangs een boek getiteld Finding Purpose: One Transgender Woman’s Journey, dat momenteel beschikbaar is op Amazon. In Trimble’s profiel op Amazon staat dat hij een “feminist, activist en verdediger van de opgesloten LGBTQ+ gemeenschap” is. Het profiel suggereert ook dat hij ten onrechte opgesloten zat voor de verkrachting van de twee 9-jarige meisjes in 1978.

In februari onthulde Reduxx dat peuterverkrachter Jeffrey Willsea, onder de naam Xena Grandichelli een hoog aangeschreven, bekroonde transactivist was.

In 1994 pleitte Grandichelli schuldig aan 11 aanklachten van seksueel misbruik van een 3-jarig meisje en werd aangemerkt als een seksueel gewelddadige overtreder. In zijn registratie als zedendelinquent is hij ingedeeld in risiconiveau 3, wat staat voor het hoogste recidivegevaar en een bedreiging voor de openbare veiligheid. Volgens de wet van de staat New York mogen zedendelinquenten van niveau 3 zich niet binnen een straal van 1.000 voet van een school bevinden.

Maar ondanks zijn verontrustende criminele verleden was Grandichelli in 2017 panellid voor “ervaringen van vrouwen met opsluiting” aan de Columbia University. Het jaar daarvoor had hij aan de New York University gesproken over het onderwerp opsluiting en trauma, en leidde hij een workshop over transkwesties voor de National Lesbian, Gay, Bisexual, and Transgender People of Color Health Conference.