Terwijl Libanezen terugkeren naar hun dorpen, blijven Israëliërs weg – Een symbool van de Libanese overwinning

2

Beelden van Libanezen die naar huis terugkeren, maken Israëlische media en functionarissen woedend.

Israëlische media hebben uitgebreid aandacht besteed aan de terugkeer van Libanezen naar Zuid-Libanon, ondanks waarschuwingen van de woordvoerder van het leger, Avichay Adraee.

Zodra de wapenstilstandsdeal van kracht werd, begonnen veel gedwongen ontheemde Libanezen naar huis te gaan. Enkele ogenblikken nadat de overeenkomst was geïmplementeerd, gaf de woordvoerder van het Israëlische leger een verklaring af dat de Israëlische bezettingstroepen gestationeerd blijven in Zuid-Libanon, in overeenstemming met de voorwaarden van de wapenstilstand, en waarschuwde het Libanese volk om niet terug te keren naar dorpen langs de bezette Palestijnse grenzen, zeggende dat zij [bezettingstroepen] hen zullen vertellen wanneer ze moeten terugkeren, meldt Al Mayadeen.

Toch laten beelden die we van het zuiden tot het noorden van Libanon zien, een enorme veerkracht zien, terwijl de mensen terug naar huis gingen en de Israëlische waarschuwingen volkomen negeerden.

Terwijl hij terugblikte op hun frustratie, meldde de correspondent van Al Mayadeen dat de Israëlische artillerie vijf granaten afvuurde in de richting van de Fatimapoort, een belangrijke grensovergang, waardoor de spanningen in het gebied toenamen.

Ze deed verslag vanuit de buitenwijken van de westelijke wijk Khiam, in het zuiden van Libanon, en zag dat Israëlische tanks door de oostelijke delen van de stad reden.

Onze correspondent benadrukte ook dat het erop lijkt dat de Israëlische bezetting terugkerende ontheemde burgers doelbewust intimideert, waarbij de impact van het bombardement op de lokale bevolking wordt genegeerd.

Terwijl Libanezen terugkeren naar hun dorpen, blijven Israëliërs weg – Een symbool van de Libanese overwinning

Te midden van dit alles uitte Amichai Shtern, de burgemeester van Kiryat Shmona, zijn sterke verzet tegen het idee om Israëliërs terug te laten keren naar noordelijke nederzettingen, en vergeleek het met het sturen van hen naar hun ondergang. Hij legde uit dat hij zich, ondanks zijn rol als burgemeester, niet langer veilig voelt om zijn kinderen op te voeden in Kiryat Shmona, en merkte op dat de huizen in Libanese dorpen strategisch gepositioneerde buitenposten zijn.

Terugblikkend op de gebeurtenissen van 7 oktober beweerde hij dat de kolonistengemeenschap zich nu terdege bewust is van de gevaren die Zuid-Libanon met zich meebrengt. Shtern waarschuwde ook dat niemand de kolonisten van Kiryat Shmona in de komende jaren nog een keer zal kunnen vragen om te evacueren.

Israëlische media hebben uitgebreid bericht over de terugkeer van het Libanese volk naar Zuid-Libanon, aan de grens met het bezette Palestina. De berichten lieten een mengeling van frustratie en desillusie zien, ondanks waarschuwingen van de woordvoerder van het leger, Avichay Adraee.

Volgens de Times of Israel zijn de inwoners van Zuid-Libanon na het staakt-het-vuren alweer naar huis teruggekeerd, maar de situatie aan de Israëlische kant van de grens blijft onzeker. Veel kolonisten mijden de regio nog steeds.

Seth Frantzman, journalist bij de Jerusalem Post, betreurde de situatie en deelde beelden van de Libanese bevolking die naar huis terugkeerde. Hij klaagde dat dit bij de andere kant niet het geval is en bekritiseerde de Israëlische beweringen dat zij de ‘overwinning’ hadden behaald.

“Dit gebeurt vandaag de dag niet in Israël, ondanks de verschillende verhalen dat dit een ‘overwinning’ zou zijn”, postte hij op X.

Gabby Neeman, burgemeester van de noordelijke Israëlische stad Shlomi, werd door het nieuwsmedium geciteerd toen hij op Army Radio zei dat er momenteel geen plan is voor de terugkeer van kolonisten. Hij uitte zijn frustratie over het gebrek aan compensatie van de overheid voor verliezen en het ontbreken van een toezegging om te investeren in de wederopbouw van de getroffen kolonistengemeenschappen.

Advertisement

“Er gebeurt niets,” klaagde hij.

Dit gebeurt terwijl de inwoners van Zuid-Libanon sinds het ingaan van het staakt-het-vuren met opgeheven hoofd en een glimlach op hun gezicht naar huis gaan, trots op hun overwinning.

Uitzendingen lieten zien dat mensen terugkeerden naar hun dorpen, Hezbollah-vlaggen hijsten en dat het opruimen van puin in de zuidelijke buitenwijk van Beiroet gaande was. Ondertussen zijn Israëlische kolonisten aan de andere kant van de grens nog niet teruggekeerd naar hun gemeenschappen.

Op de snelweg die Beiroet met Zuid-Libanon verbindt, reden duizenden mensen naar het zuiden met hun bezittingen en matrassen vastgebonden op hun auto’s. Het verkeer stond vast bij de noordelijke ingang van de havenstad Saida.

Een commentator merkte sarcastisch op: “Wat een ultieme overwinning”, verwijzend naar de bewering van Netanyahu.

David Azulai, de burgemeester van Metulla, uitte zijn scepsis over de bewering van het Israëlische leger dat het zich in de buurt van de Litani-rivier bevindt. Hij merkte op dat de positie van het leger slechts twee kilometer van Metulla ligt en dat er geen significante vooruitgang is geboekt. Hij ontkrachtte de Israëlische militaire beweringen en benadrukte dat het leger niet tientallen kilometers was opgerukt.

Kolonisten in noordelijke Israëlische nederzettingen uitten hun frustratie over de overeenkomst met Libanon, waarbij velen kritiek hadden op de voorwaarden ervan. In deze context veroordeelde Azulai, die zijn rechtse standpunt weerspiegelde, de deal krachtig, noemde het een “schandelijk concessie” aan Hezbollah en beschuldigde de regering ervan de noordelijke kolonistengemeenschappen aan hun lot over te laten.

Hij stelde dat het Israëlische leger zijn missie nog niet had voltooid en dat de veiligheidssituatie in het noorden sinds 7 oktober zelfs was verslechterd.

Amit Sofer, hoofd van de regionale raad van Merom Hagalil, betoogde dat de overeenkomst weliswaar tijdelijk rust kan brengen, maar dat het geen veiligheid biedt, waardoor kolonisten niet bereid zijn om in een gebied te wonen waar de veiligheid onzeker is. Ondertussen voedden beelden van mensen die massaal naar Zuid-Libanon trokken de ontevredenheid onder Israëliërs in het noorden verder.

Israëlische mediaplatformen uitten hun frustratie en stelden: “De Libanezen vieren hun ‘overwinning’. Het enige wat ze nu nog nodig hebben is een toespraak van Nasrallah om hun moraal verder op te krikken.”

Avi Issacharoff, een Arabische zakenanalist voor Yedioth Ahronoth, erkende dat kritiek op de overeenkomst met Libanon theoretisch geldig is. Hij betoogde echter dat de overeenkomst het minste van twee kwaden vertegenwoordigt en beschouwde het als een redelijke benadering. Hij benadrukte het belang van het waarderen van het Israëlische leven, zowel burgerlijk als militair, en suggereerde dat extreme slogans die oproepen tot de vernietiging of overgave van Hezbollah onrealistisch zijn. Zulke acties, waarschuwde hij, zouden “Israël” waarschijnlijk in een langdurig en onproductief conflict leiden.


Als u de artikelen van Dissident.one waardeert, kunt u HIER een donatie doen om de site in de lucht te houden.


Het Israëlische kabinet heeft een staakt-het-vuren in Libanon goedgekeurd

Geef censuurkoning Elon Musk een dikke vinger en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over

Meer Laden
Abonneer
Laat het weten als er
guest
2 Comments
Oudste
Nieuwste Meest gestemd
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties
Hagar
Hagar
4 maanden geleden

Ik denk dat de “body-count” voorlopig toch nog in het voordeel van de zionisten is.

Hagar
Hagar
4 maanden geleden

Dan Bilzerian neemt geen blad voor de mond:

comment image