Technocratie in opkomst: Vertrouw me, ik ben een technocraat

0

Deel 1  van deze serie beschreef een korte geschiedenis van de beweging die Technocracy Inc. in de jaren 30 startte om Noord-Amerika volledig te transformeren in een wetenschappelijke dictatuur. Hun visie op een technocratisch regime vereiste dat alle industrie, hulpbronnen en bestuur werden beheerd door wetenschappers, ingenieurs en technici, schrijft Jesse Smit.

Tegenwoordig worden veel aspecten van hun oorspronkelijke plannen uitgevoerd door opzettelijke samenwerking tussen Big Tech, de overheid en NGO’s, waarbij de macht voortdurend verschuift naar de huidige techgiganten. De vragen die deze aflevering probeert te beantwoorden zijn: (1) wie heeft de technocraten van vandaag gemachtigd om te handelen in het belang van de mensheid, (2) wat is hun overkoepelende wereldbeeld en (3) wat hopen ze te bereiken?

Door San Francisco Examiner – https://john-adcock.blogspot.com/2015/12/merkls-dinomania-mccay-dinosaur.html, Publiek domein, Link

Hoewel ze zouden beweren dat technocratische regeringen neigen naar elitaire heerschappij. Hoe zou dat ook kunnen, aangezien het kernbeginsel van de technocratie stelt dat alleen de besten en de slimste (en vaak de rijkste) in STEM-gerelateerde vakgebieden geschikt zijn om de maatschappij te leiden? Technocraten hebben een afkeer van alle politieke systemen, omdat ze geloven dat zij alleen de kennis en vaardigheden bezitten die nodig zijn om het “algemeen belang” in alle samenlevingen te bereiken. Niettemin werken ze vaak achter de schermen binnen alle vormen van overheid om hun middelen te bereiken. Hoewel ze gelijkheid beloven, kan hun heerschappij nauwkeuriger worden beschreven als een technische oligarchie, vandaar de noodzaak tot extreme voorzichtigheid.

Een dergelijke organisatie heeft geen precedent in welke politieke vorm dan ook. Het is noch een democratie, noch een aristocratie, noch een plutocratie, noch een dictatuur, noch een van de andere bekende politieke vormen, die allemaal volkomen ontoereikend en incompetent zijn om de klus te klaren. Het is in plaats daarvan een technocratie, die wordt opgebouwd langs de technologische lijnen van de klus die voorhanden is.” – Technocracy Study Course, 1934. p.234

Vroege technocraten zagen in dat de wereld op weg was naar grotere niveaus van technologische vooruitgang. Als gevolg daarvan zouden de meesten afhankelijk worden van deze innovaties voor essentiële behoeften.

In het heden, in tegenstelling tot het verleden, bevindt de grote meerderheid van de bevolking zich in een positie van absolute afhankelijkheid van de ononderbroken werking van een technologisch mechanisme.” – Technocracy Study Course, 1934. p. 211

Technocraten dachten dat de beste manier om goederen en diensten te leveren was om de apparatuur te vorderen die nodig was om basisbehoeften te produceren. Ze creëerden een systeem waarin gelijke distributie van goederen en diensten zou worden bevorderd door de energiekosten te vervangen door geld. Om deze radicale transformatie volledig te kunnen doorvoeren, moesten technocraten eigenaar zijn van en toezicht houden op de spoorwegen, elektriciteitscentrales, telecommunicatiesystemen, fabrieken, boerderijen, enz. Dit systeem werd volledig beschreven in de Technocracy Study Course, gepubliceerd in 1934. De te bereiken eindproducten waren:

“(a) een hoge fysieke levensstandaard, (b) een hoge standaard van volksgezondheid, (c) een minimum aan onnodige arbeid, (d) een minimum aan verspilling van onvervangbare hulpbronnen, (e) een onderwijssysteem om de gehele jongere generatie zonder onderscheid te trainen met betrekking tot alle andere overwegingen dan inherente bekwaamheid – een continentaal  systeem van menselijke conditionering.”

Zoals eerder aangestipt, geloofden technocraten dat het op “prijzen gebaseerde” economische systeem zou crashen en verbranden, en een spoor van rampen zou achterlaten. Zij zagen de Grote Depressie als bewijs van de naderende ondergang van het kapitalisme. Met het volste vertrouwen in hun plannen om het (Noord-Amerikaanse) continent opnieuw vorm te geven, pochten zij dat:

“Technocratie zal niet vergaan. Na de onvermijdelijke ineenstorting van onze geweldige financiële en politieke structuur, nadat de vele palliatieven zijn geprobeerd en hebben gefaald, zal het nog steeds blijven bestaan. Technocratie is het enige werkbare antwoord op het angstaanjagende dilemma waarin we ons bevinden.” – Technocracy in Plain Terms, p. 6

Sommige van de eerste plannen van Technocracy Inc. in de jaren 1930 zijn ver buiten de Noord-Amerikaanse grenzen overgenomen en hebben verschillende iteraties ondergaan voordat ze zijn wat we nu zijn. Veel van hun opschepperij is accuraat gebleken en dreigt de wereld in een neo-feodale staat te storten die erger is dan alles wat eraan voorafging.

Waarom verschuift vertrouwen richting technocraten?

Technocratie wordt een vorm van redding nadat samenlevingen beseffen dat democratie geen garantie is voor nationaal succes. Democratie raakt uiteindelijk ziek van zichzelf en stemt voor technocratie.” – Parag Khanna, Technocracy in America: The Rise of the Info State, 2017, p. 21

Technocratie (het systeem) en technologie (de tools) zijn de hand en handschoen van de nieuwe orde die over de hele planeet wordt gevestigd. Overal ter wereld roepen politici en leiders de hulp in van technocraten om gebroken economieën en regeringen te helpen repareren.

Technocratie heeft al eerder wortel geschoten of wordt momenteel bepleit in landen als het  Verenigd KoninkrijkCanadaChina,  ItaliëIndiaSingaporeLibanonFrankrijkPakistan,  Indonesië,  Mexico,  Soedan,  Tunesië,  Ghana en Nigeria, om er maar een paar te noemen.

Technocraten in het Caribische land  Saint Lucia  werken samen met Duitse functionarissen om financiering veilig te stellen voor schade als gevolg van de zogenaamde klimaatveranderingscrisis.  Technocraten in Iran hebben gepleit voor het beëindigen van de vijandelijkheden met de Verenigde Staten, in de veronderstelling dat ze kunnen samenwerken met de binnenkomende Trump-regering, die zich ook heeft omringd met technocraten voor zijn tweede termijn.

Illustratie in een editie van het tijdschrift The Technocrat uit 1933, getiteld “Technocracy A Bloodless Revolution”

Pew Research heeft twee recente onderzoeken uitgevoerd waaruit blijkt dat de tevredenheid met democratische regeringen  afneemt onder rijke landen, met meer mensen  die kritisch zijn over hun effectiviteit. Daarnaast heeft Pew ook bevestigd dat de publieke houding ten opzichte van technocratische regimes steeds gunstiger wordt, door te stellen dat “meerderheden in twee derde van de (vierentwintig) onderzochte landen zeggen dat dit een goede manier van regeren zou zijn.” Pew voegde toe dat “sinds 2017 het aantal technocratische voorstanders in de meeste onderzochte landen is toegenomen.”

Technocratie begint met de feiten die aangeven wat de volgende meest waarschijnlijke staat van de maatschappij zal zijn, en of die staat wenselijk zal zijn vanuit het standpunt van de meningen van mensen of niet, heeft niets te maken met de vraag. Echter, en gelukkig, lijkt het allemaal zeer wenselijk, zelfs voor de meest sceptische.” – Technocracy in Plain Terms, p. 9

Als enquêtes betrouwbare indicatoren zijn, lijkt het publieke vertrouwen te zijn verschoven van democratische regeringen naar vertrouwen in CEO’s, tech-wizards en wetenschappelijke geleerden. Maar is de aard van deze verschuiving een organisch verschijnsel of iets dat zorgvuldig is gefabriceerd?

Vertrouwen in technocratische redders

Een van de belangrijkste doelen van deze serie is om te laten zien dat technocratie geen nieuw concept is en niet zomaar op het toneel verscheen met bekende namen als Elon Musk en Peter Thiel. Ondanks de ogenschijnlijk nobele bedoelingen van vroege technocraten, hebben mensen die hunkeren naar geld en macht een manier om op frisse ideeën te springen die hun plannen kunnen versnellen.

De overleden Zbigniew Brzezinski voorspelde in 1970 dat:

Een andere bedreiging… confronteert de liberale democratie. Meer direct verbonden met de impact van technologie, betreft het de geleidelijke verschijning van een  meer gecontroleerde en gestuurde samenleving. Zo’n samenleving zou worden gedomineerd door een elite wiens claim op politieke macht zou rusten op zogenaamd  superieure wetenschappelijke knowhow . Ongehinderd door de beperkingen van traditionele liberale waarden, zou deze elite niet aarzelen om haar politieke doelen te bereiken door  gebruik te maken van de nieuwste moderne technieken om het publieke gedrag te beïnvloeden  en de samenleving  onder nauwlettend toezicht en controle te houden. – Brzezinski, Zbigniew. Between Two Ages: America’s Role in the Technetronic Era, Viking Press, 1970, pp. 252-253.

In een eerder artikel geschreven voor Encounter, een Brits literair tijdschrift dat in het geheim door de CIA werd gefinancierd om de Amerikaanse buitenlandse politiek te promoten, schreef Brzezinski:

“In de technetronische samenleving lijkt de trend te zijn gericht op de bundeling van de individuele steun van  miljoenen ongecoördineerde burgers, die gemakkelijk binnen het bereik liggen van  magnetische en aantrekkelijke persoonlijkheden die de nieuwste communicatietechnieken gebruiken om emoties te manipuleren en de rede te controleren” (p. 19).

“Tegelijkertijd zal het vermogen om  sociale en politieke controle over het individu uit te oefenen  enorm toenemen” (p. 21).

“De macht zal in handen komen van degenen die de informatie controleren en deze het snelst kunnen correleren. Onze bestaande post-crisis managementinstellingen zullen waarschijnlijk steeds meer worden vervangen door  pre-crisis managementinstellingen, waarvan de taak zal zijn om van tevoren waarschijnlijke sociale crises te identificeren en programma’s te ontwikkelen om hiermee om te gaan. Dit zou de komende decennia tendensen kunnen aanmoedigen richting  een technocratische dictatuur, waardoor er  steeds minder ruimte overblijft voor politieke procedures zoals we die nu kennen” (p.21).

Brzezinski was niet zomaar een profetische academicus, maar een actief lid van een joodse cabal die eraan werkte zijn profetieën te verwezenlijken. Als je simpelweg de term “technetronisch” vervangt door technocratie, wordt het allemaal duidelijk. Denk eens aan de overeenkomsten tussen Brzezinski’s uitspraken en die van Technocracy Inc.

“Technocratie is de wetenschap van  sociale engineering …”
De Technocraat , 1937, p. 3

“Technocratie houdt zich niet bezig met menselijke emoties of antagonismen, of  politieke dogma’s  of overtuigingen… Technocratie staat voor wederopbouw en  een nieuwe vorm van controle …”
– Technocratie in duidelijke bewoordingen , p. 14

“Als de mensen van Noord-Amerika – zowel de rijken als de armen, want niemand is immuun – willen ontsnappen aan de grimmige verschrikkingen van hongersnood en barbarij die op deze crash kunnen volgen, zal Technocratie hen moeten redden. Alleen Technocratie kan dat – Technocratie, de  wetenschappelijke controle van alle sociale functies .”
– Technocratie in duidelijke bewoordingen, p. 6

“Alle wetenschappelijke indicatoren wijzen erop dat de  volgende sociale staat een technocratie zal zijn .”
– Wilton Ivie, The Technocrat, december 1964, blz. 

De wereld die Brzezinski beschreef is bijna volledig gearriveerd, maar steeds positievere houdingen ten opzichte van technocratie weerspiegelen geen grassroots-fenomeen. Mindsets worden doelbewust ontworpen om een ​​nieuwe vorm van sociale controle te produceren, zoals zowel Brzezinski als de vroege technocraten uitlegden. Emoties worden gemanipuleerd en de rede wordt gecontroleerd om traditionele waarden en overtuigingen te verpletteren onder de laars van een elite-agenda die heimelijk bezit neemt van regeringen en industrieën. De (opzettelijk gearrangeerde) chaos die de wereld teistert, heeft de deur geopend voor technocraten die oplossingen bieden om fiscale stabiliteit, sociale cohesie en comfort en gemak te bereiken in een hightech-utopie. Velen happen toe.

Advertisement

Als je ze vraagt ​​wie hen machtigt om zulke brede en revolutionaire veranderingen door te voeren, dan zullen de meeste technocraten antwoorden dat jij en ik dat hebben gedaan. Hoewel je je misschien hevig tegen hun agenda verzet, is je toestemming impliciet via de groep vertegenwoordigers van de overheid en NGO’s die namens jou handelen. De wereldvisie van technocraten plaatst hen aan de top van de samenleving, waar ze fungeren als eigenaren en exploitanten, terwijl ze lippendienst bewijzen aan ideeën als democratie, gelijkheid en rechtvaardigheid. Het spel is gemanipuleerd en velen zijn verleid om te juichen voor de “fixers”, onwetend van de echte plannen om een ​​meer gecontroleerde en bewaakte samenleving te creëren, net zoals Brzezinski voorzag in Between Two Ages:

…het zal binnenkort mogelijk zijn om bijna continu toezicht te houden op elke burger en om up-to-date, complete bestanden bij te houden, die zelfs de meest persoonlijke informatie over de gezondheid of het persoonlijke gedrag van de burger bevatten, naast meer gebruikelijke gegevens. Deze bestanden zullen onmiddellijk door de autoriteiten kunnen worden opgevraagd”.

Hoe technocraten een stille staatsgreep pleegden

Het eindspel van Technocracy werd al onthuld in Deel 1. Toekomstige delen zullen de huidige plannen beschrijven die zijn ontworpen om ons tot dit stadium te brengen. Maar voordat we de huidige situatie bespreken, is een verdere analyse van het verleden op zijn plaats.

Brzezinski was professor aan de Columbia University, een school met diepe banden met de Rockefeller-dynastie en een springplank voor hun uitstapje naar farmaceutica en allopathische geneeskunde. In een merkwaardige connectie werd Technocracy Inc. ook opgericht aan de School of Engineering van de Columbia University in 1931 door oprichters Howard Scott en Walter Rautenstrauch. Technocracy is misschien begonnen op een universiteitscampus in New York City, maar het begon zich snel te verspreiden, zelfs na de hoogtijdagen in de jaren 30-40, toen het een half miljoen leden telde. (Dissident: Columbia University is ook de universiteit waar de cultuur-marxistische joden van de Frankfurter Schule zich verzamelden om de VS te ondermijnen nadat ze uit Duitsland moesten vluchten)

Als protégé van Rockefeller hielp Brzezinski David Rockefeller, CEO en voorzitter van Chase Manhattan Bank (nu JP Morgan Chase en een tak van het Rothschild-bankenkartel), in 1973 de Trilaterale Commissie op te richten. De Trilateralen probeerden een “Nieuwe Internationale Economische Orde” te creëren met een grotere samenwerking tussen de VS, Europa en Azië.

Deze samenwerking diende om de Rockefellers en hun rijke kliek te bevoordelen door het aannemen van gunstige beleidsmaatregelen en overeenkomsten. Het verbreedde de wereldhandel en creëerde omstandigheden waardoor de techno-oligarchen de overvloedige natuurlijke hulpbronnen van gebieden die ooit ontoegankelijk waren, konden exploiteren.

President Jimmy Carter en Zbigniew Brzeziński aan boord van de Air Force One

De Trilaterale Commissie wist eind jaren zeventig een stille staatsgreep te plegen met de regering van Carter. President Carter, vicepresident Walter Mondale en Brzezinski, die als nationale veiligheidsadviseur fungeerde, waren allemaal lid, maar de penetratie ging veel dieper.

Op 25 december 1976 waren er dus negentien commissarissen, waaronder Carter en Mondale, die een enorme politieke macht hadden. Deze door de president benoemde commissarissen vertegenwoordigden bijna een derde van de leden van de Trilaterale Commissie uit de Verenigde Staten.” – Sutton, Anthony en Wood, Patrick,  Trilaterals Over Washington , 1978, The August Corporation, p. 2

De Rockefellers waren felle voorstanders van een wereldregering en waren instrumenteel in de oprichting van de Verenigde Naties om dat doel te bereiken nadat hun oorspronkelijke plan voor een Volkenbond mislukte. Naast hun Standard Oil-dynastie, beïnvloedden de Rockefellers de volksgezondheid door een langdurig partnerschap met de Wereldgezondheidsorganisatie.

Via de Rockefeller Foundation, Rockefeller Brothers Fund, Rockefeller Family Fund en Rockefeller Philanthropy Advisors hebben ze tientallen NGO’s, universiteiten en bedrijven gefinancierd die hun invloed over de hele wereld hebben uitgebreid. Ze waren ook instrumenteel in de oprichting, financiering en/of leiderschap van elitaire organisaties zoals de Council on Foreign Relations (CFR),  Bilderberg Group en The Club of Rome  die ideologieën zoals eugenetica en bevolkingscontrole, wereldwijde religie en wereldwijd bestuur propageerden terwijl ze in het geheim bijeenkwamen.

Over zijn rol in het pleiten voor een wereldregering zei David ooit:

Maar [vandaag] is de wereld verfijnder en beter voorbereid om op weg te gaan naar een wereldregering.” – Toespraak op de Bilderbergbijeenkomst in Berlijn in 1991

In zijn memoires bevestigde hij zijn medeplichtigheid aan de poging om een ​​wereldregering te vormen:

“Sommigen geloven zelfs dat wij (de familie Rockefeller)…samenzweren met anderen over de hele wereld om een ​​meer geïntegreerde mondiale politieke en economische structuur te bouwen — één wereld, als je wilt. Als dat de aanklacht is, beken ik schuldig en ben ik er trots op.”

Brzezinski bevestigde de overeenstemming met technocratische doelen en schreef:

“Technologische ontwikkelingen maken het zeker dat de moderne samenleving steeds meer planning nodig zal hebben. Doelbewust beheer van de Amerikaanse toekomst zal wijdverspreid raken, waarbij de planner uiteindelijk de advocaat zal verdringen als de belangrijkste sociale wetgever en manipulator…Hoe sociale planning te combineren met persoonlijke vrijheid komt nu al naar voren als het belangrijkste dilemma van het technetronische Amerika…” – Between Two Ages: America’s Role in the Technetronic Era, p. 260

De Rockefellers en hun handlangers waren niet de enigen in deze bezigheden, want de rijke titanen van eind 19e en begin 20e eeuw sloten zich bij hen aan om andere filantropische instellingen op te richten.

De belangrijkste filantropische stichtingen die door de Amerikaanse ‘robber baron’-industriëlen en bankiers zijn opgericht, zijn niet opgericht om de mensheid te bevoordelen, zoals hun uitgesproken doel was, maar om de bankiers en industriële elites te bevoordelen om zich bezig te houden met social engineering. Via banken controleerden deze machtige families de wereldeconomie; via denktanks beheren ze de politieke en buitenlandse beleidsinstellingen; en via stichtingen ontwerpen ze de samenleving zelf volgens hun eigen ontwerpen en belangen.” – Andrew Gavin Marshall

Zelfs AI is hip in het spel van de globalist. Tijdens de jaarlijkse Trilaterale Commissie-vergadering van 2023, waarin een anonieme spreker 2023 uitriep tot “jaar één van deze nieuwe wereldorde”, vroegen de aanwezigen ChatGPT om een ​​gedicht te schrijven over de organisatie. Het volgende is een van de inzendingen:

“In geheime vergaderingen, plannen en samenzweren jullie,
Om een ​​nieuwe orde te creëren, waar jullie naar streven.
Jullie doelen zijn onduidelijk, maar sommigen zien het einde,
Als een wereldregering, met jullie als vriend.”

Technocratie in opkomst, een voldongen feit?

Is technocratisch bestuur een voldongen feit dat te machtig is om te weerstaan? Zoals eerder vastgesteld, draait technocratie helemaal om controle. Controle over hulpbronnen, overheid, economieën, goederen en diensten, data en mensen. Voorstanders aarzelen niet om massasurveillance uit te voeren, mind control te bedrijven en propaganda te gebruiken  om menselijk gedrag te sturen.

Ze rechtvaardigen strikte controle en alomtegenwoordige bewaking als methoden om burgerlijke onrust te onderdrukken terwijl de maatschappelijke omstandigheden blijven verslechteren. Totdat een kritische massa mensen zich bewust is van en zich actief verzet tegen de technocratische agenda, kan deze grotendeels onverminderd doorgaan, maar het is verre van een onverslaanbare vijand.

Veel technocraten zien zichzelf als redders en hebben zichzelf gemachtigd om de talloze problemen op te lossen waarmee de mensheid kampt. Ze geloven dat ze de bezitters zijn van het “ene werkbare antwoord” en proberen een wereld te creëren die niet wordt beïnvloed door de grilligheid van de menselijke conditie. Ze verachten spontaniteit en onverwachte uitkomsten, en geven in plaats daarvan de voorkeur aan een wetenschappelijk, op feiten gebaseerd wereldbeeld dat inconsistenties en variabelen vermindert die voorkomen bij huidige bestuursmodellen. Hun oplossingen zijn afhankelijk van het uitgebreide en efficiënte gebruik van digitale slangenolietechnologie en -data en de openlijke of impliciete toestemming van de mensen.

Technocratische interventie in de maatschappij is vaak een kortstondig experiment geweest, tot grote ergernis van de utopische hopiummakelaars. Om dit te verhelpen, werd een uitgebreider langetermijnplan bedacht, waarin technocratie en milieuactivisme werden samengevoegd om de verschuiving van wereldwijde rijkdom en maatschappelijke controle naar boven te versnellen. Deze wereldwijde beweging dreigt de hele maatschappij tegen het jaar 2030 op zijn kop te zetten.


Als u de artikelen van Dissident.one waardeert, kunt u HIER een donatie doen om de site in de lucht te houden.


Hoewel de Rockefellers niet etnisch-joods zijn (wel aangetrouwd met de Rothschilds), vertelt een blik op het bestuur van de Foundation je wat je moet weten over wiens belangen deze ‘stichting’ nastreeft:

Rockefeller Foundation: er is nauwelijks een Blanke te vinden

Geef censuurkoning Elon Musk een dikke vinger en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over

Meer Laden
Abonneer
Laat het weten als er
guest
0 Comments
Oudste
Nieuwste Meest gestemd
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties