Deze week voerde het Volksbevrijdingsleger agressieve militaire oefeningen uit in de Zuid-Chinese Zee. Deze daad was een krachtig antwoord op de ontmoeting van de Taiwanese president met Kevin McCarthy, waar de twee figuren opnieuw een wederzijds belang bevestigden in het ‘verdedigen van de democratie’.

Het display is om twee redenen ongebruikelijk. De eerste is dat de Chinezen over het algemeen terugdeinzen voor onnodig geweld, dus dit moet serieus worden genomen. De militaire oefeningen deden opvallend veel denken aan die van Rusland aan de vooravond van de oorlog in Oekraïne, schrijft Eric Striker.

De tweede is het belachelijke feit dat Washington Taiwan niet eens als natie erkent.

De Amerikaanse regering gaf aanspraken op het gebied dat zij als semi-kolonie controleerde op bij het onderhandelen over Chinese steun voor een gemeenschappelijk front tegen de Sovjet-Unie. Het Chinese eigendom van Taiwan werd officieel erkend in het Shanghai Communique uit 1972, geschreven door Henry Kissinger en gepresenteerd door Richard Nixon. Het Chinees-Amerikaanse wederzijdse verdedigingsverdrag uit 1955, dat het Amerikaanse leger dwingt Taiwan te verdedigen in het geval van een invasie vanaf het vasteland, werd officieel beëindigd in 1980 toen Washington formeel diplomatieke banden met China aanging.

Nu de Sovjet-Unie is verdwenen en China zijn identiteit als wereldmacht begint te smeden, heeft de zelfgekozen rechter, jury en beul van de “op regels gebaseerde internationale orde” besloten dat deze overeenkomsten niet langer handig zijn en heeft zij in de loop van de decennia legalismen gebruikt om het rattige beleid van “strategische ambiguïteit” ten aanzien van Taiwan te vestigen.

Maar de zaken zijn niet meer zo dubbelzinnig. In navolging van het Oekraïense script gaan het Pentagon en het ministerie van Buitenlandse Zaken nu verder met het leveren van wapens ter waarde van miljarden dollars aan Taiwan bovenop de gestage stroom wapens die de regering-Biden al heeft gestuurd. De VS hebben een achterstand van meer dan 12 miljard dollar aan wapens die bestemd zijn om Taiwan te ‘Oekraïenseren’, in combinatie met een anti-Chinese desinformatiecampagne om jingoisme aan te wakkeren. Dit is een brutale provocatie. Voorafgaand aan deze buitenlandse inmenging was China op weg naar vreedzame hereniging, nu hebben we in een oogwenk Lindsay Graham die zegt dat hij het sturen van Amerikaanse troepen zou steunen om hen te bevechten over het eiland.

In het post-Irak-tijdperk gelooft niemand meer de schijnheilige zelfingenomen lezingen over Waarheid, Gerechtigheid en de Amerikaanse Weg, tenzij ze betaald worden om te doen alsof. Geopolitieke analisten uit het hele ideologische spectrum hebben de imperiale economie achter de oorlogszuchtige vinger van de Amerikaanse regering in het oog van China correct geïdentificeerd: Taiwan produceert het merendeel van de halfgeleiders ter wereld, die onmisbare onderdelen zijn van vrijwel alle geavanceerde elektronische innovaties, van smartphones tot moderne auto’s. Het bezit van een monopolie op de productie van deze gespecialiseerde technologie, aldus waarnemers, zou China een ongekende wereldwijde invloed geven.

De newspeak van het Pentagon over de Taiwanese soevereiniteit wordt steeds belachelijker als we luisteren naar enkele van de spastische uitbarstingen die uitgaan van onze niet-gekozen nationale veiligheidshiërarchen. Tijdens een Global Security Forum in maart in Qatar verklaarde de voormalige nationale veiligheidsadviseur van het Witte Huis, Robert O’Brien, dat de Verenigde Staten van plan waren alle halfgeleiderfabrieken in Taiwan op te blazen in het geval van een Chinese militaire interventie. Zo’n onbezonnen actie zou onmiddellijk biljoenen uit de wereldeconomie kunnen wegvagen en de wereld in een depressie kunnen storten. Sommigen zullen beweren dat O’Brien gebakken lucht heeft geblazen, maar zijn woorden volgen een patroon van incompetentie en roekeloze veronachtzaming door de homo joodse fanatici van Washington, die volgens The Times de Oekraïense troepen daadwerkelijk opdracht hebben gegeven om met HIMARs artillerie Europa’s grootste kerncentrale in Zaporizhzhia aan te vallen!

De halfgeleiderindustrie speelt zeker een belangrijke rol in de Chinees-Amerikaanse patstelling, maar economie alleen is niet het belangrijkste motief voor de overdreven agressie van Washington, die zo losgeslagen is dat zelfs enkele van zijn meest loyale vazallen er bang van worden.

Het echte dilemma voor globalisten is niet dat een niet-westerse staat de chipproductie zal beheersen, zoals sommigen hebben getheoretiseerd. Amerikaanse bedrijven die China verlaten, verplaatsen de productie van chips naar het nabijgelegen India en Vietnam . De echte bron van hun protest is dat de invloed van China landen in staat zou kunnen stellen meer zeggenschap te hebben over hun eigen zaken!

De doctrine van het buitenlands beleid van de Chinese regering is De Vijf Principes van Vreedzame Coëxistentie , die een directe uitdaging vormt voor het Open Society -model van na 1945, geïmplementeerd door de door joden gecontroleerde geallieerden, wat Xi Jinping duidelijk maakte tijdens een recente ontmoeting met Vladimir Poetin. Het Chinese model stelt een internationaal systeem voor dat wordt gedicteerd door rationeel eigenbelang en Westfaalse veronderstellingen van nationale soevereiniteit. We kunnen deze filosofie zien spelen in door Chinese bemiddeling tot stand gekomen vredesakkoorden tussen Saoedi-Arabië en Iran, een ontwikkeling die een sterke verlichting zou kunnen brengen voor het bloedige sektarisme dat de moslimwereld al tientallen jaren overspoelt, maar de woede van de joden in Amerika en Israël opwekt. Het aanbod van Xi om te bemiddelen voor vrede tussen Oekraïne en Rusland vindt gehoor in Europa en zelfs enige belangstelling in Kiev, en China neemt op de achtergrond deel aan het Russische project om Syrië en Turkije aan de onderhandelingstafel te krijgen.

Het vooruitzicht van vrede en stabiliteit spreekt de overgrote meerderheid van de mensheid aan, maar de joden en homoseksuele freaks die in Washington en New York met 200 kilometer per uur aan de verkeerde kant van de snelweg vliegen, zijn woedend omdat het verlies van het monopolie op geweld hun onnatuurlijke en gevaarlijke wereldwijde aspiraties naar de zijlijn duwt.

In de weg staat de NAVO, die zich momenteel uitbreidt tot een Indo-Pacifisch “partnerschap” met de liberale vazalstaten Japan, Zuid-Korea en Australië. Het enige doel van deze strategische alliantie is een geopolitiek probleem voor China te creëren waar het anders niet bestaat. Het doel van dit front is de economische en militaire macht van verschillende naties te combineren om willekeurig voorwaarden te dicteren aan natiestaten – niet alleen China, zoals de acties van de NAVO na de ineenstorting van de Sovjet-Unie hebben aangetoond – en hen te vervangen door één enkele wereldorde die gericht is op het afdwingen van de zelfdienende definities van “mensenrechten” en “democratie” van de geallieerden van WO2.

Deze ideologie van “mensenrechten en democratie” vertaalt zich in het oprichten van instellingen die etnische meerderheden buiten spel zetten (vooral in naties die deze ideologie omarmen), de staat afzwakken zodat sociaal en nationaal beleid wordt gedicteerd door particuliere rijken die geld en kosmopolitisme boven natie stellen, en volledige integratie in een internationaal construct van selectief gehandhaafde mensenrechtenwetten die jurisdictie verlenen over dagelijkse binnenlandse aangelegenheden en een directe invloedssfeer overdragen aan mondiale entiteiten die worden gecontroleerd door de mensen die door joden in deze onzin zijn geïndoctrineerd op elitescholen in de VS en delen van West-Europa.

Uiteraard verwerpen de meeste landen die nog niet zijn overgenomen dit. Dat is de reden waarom de liberale orde van na 1945 dood en chaos verspreidt en onze intelligentie beledigt door te zeggen dat het op humanitaire gronden is. Het exporteren van walgelijke waarden, het uitwissen van unieke volkeren en culturen en het aanzwengelen van open markten voor Wall Street-roofdieren door overal ter wereld branden te stichten, is het doel waar ze naar streven.

De jood Barry Pavel, die in het ministerie van Defensie en de Nationale Veiligheidsraad heeft gediend, vatte deze bolsjewistische ideologie samen in de publicatie van de Atlantische Raad van de NAVO in 2014. Hij beweert dat de Verenigde Staten het Westfalianisme actief moeten bestrijden door gebruik te maken van nieuwe technologieën zoals “3D en 4D” printen, een biotechnologie-explosie, robotica, algoritmen, big data en later kwantumcomputing” om ondermijning te veroorzaken en burgeroorlogen over de hele wereld te veroorzaken. “Het is deze samenhang van grotere individuele autonomie en krachtigere en gepersonaliseerde capaciteiten die het komende tijdperk van menselijke macht definieert”, verklaarde Pavel.

In plaats van dat het buitenlands beleid van de VS gericht is op het opbouwen van goede-hekken-goede buren-diplomatie, beveelt Pavel de principes van de permanente revolutie aan : “Als we nadenken over onze wereld van vandaag en de waarde die de Verenigde Staten hechten aan regionale stabiliteit, wordt het duidelijk dat deze strategie niet meer levensvatbaar is. Washington heeft een dynamisch raamwerk nodig om met een dynamische wereld om te gaan.”

Voormalig secretaris-generaal van de NAVO Javier Solana drukte een eerdere herhaling hiervan uit in een toespraak in 1998 ter ere van de bombardementen op Servië. Solana verklaarde dat principes van gezond verstand, zoals niet-inmenging en etnisch nationalisme, achterhaald en immoreel zijn, en dat liberale waarden moeten worden verspreid met sancties, kogels en bommen omdat “democratieën veel beter toegerust blijven om vreedzaam om te gaan met de uitdagingen van modernisering en globalisering” en “het blijft een feit dat open, multiculturele samenlevingen de beste verzekering zijn tegen excessen zoals we die in Bosnië hebben gezien.”

Van oudsher heeft de as Washington-Londen-Parijs gezocht naar passieve maatregelen wanneer zij werd geconfronteerd met grote, nucleair bewapende mogendheden, maar dit is veranderd in het licht van de Russische assertiviteit. Het Amerikaanse beleid ten aanzien van China sinds de jaren tachtig bestond erin het land te overspoelen met Amerikaans kapitaal ten koste van de economische belangen van de binnenlandse [amerikaanse] bevolking, hetgeen niet alleen heeft gefaald in het veranderen van China, maar er ook toe heeft bijgedragen dat een groot deel van de blanke arbeidersklasse zich thuis tegen de regering heeft gekeerd.

Vanuit het gezichtspunt van arrogante beleidsmakers zouden kapitalisten profiteren van de hoogopgeleide maar relatief goedkope Chinese beroepsbevolking en van de enorme consumentenmarkt, met als stroomafwaarts effect dat er een jonge kosmopolitische middenklasse ontstaat die doordrenkt is van de waarden van de joodse lage cultuur. Hollywood, fixaties op beroemdheden, popmuziek, sociale media, enz. Deze jonge mensen zouden dan de politieke ideologie van het Amerikaanse systeem in westerse universiteiten inademen, wat duidelijk niet werkte, aangezien zowel Trump als Biden beleid hebben geïmplementeerd om Chinese studenten nieuwe visa te weigeren terwijl FBI-agenten degenen lastig vallen die hier al zijn. Amerikaanse auteurs van het buitenlands beleid voorspelden ook dat lokale miljardairs zouden kunnen worden afgekocht en gecompromitteerd door joodse financiële invloed, waardoor een politieke uitdaging voor de Chinese staat zou ontstaan ​​die liberalisering mogelijk zou maken.

Dit project is een mislukking geworden. De Chinese staat blijft de autoriteit in het land, en serieuze binnenlandse oppositie verdween na de massale executie van dubbelagenten en door incompetentie van de inlichtingendienst verbrande CIA-activa. Jonge Chinese studenten in Amerika richten zich op het volgen van STEM-lessen en gebruiken die vervolgens om hun eigen land beter te maken, terwijl contractarbeiders bij Amerikaanse bedrijven zich vaak bezighouden met spionage en patentdiefstal. De Chinese Communistische Partij heeft vastberadenheid getoond door de belangen van miljardairs aan te pakken die in strijd zijn met het nationale welzijn, zelfs als het op korte termijn financieel pijn doet – iets dat zo ondenkbaar is in liberale plutocratieën dat zelfs de knapste koppen in Washington het niet konden voorzien.

Een hoogtepunt in deze dynamiek tussen de Chinese staat en het kapitaal is het gevecht van de regering met Alibaba-oprichter Jack Ma, die in 2019 een joint venture aanging met Wall Street hedgefonds Vanguard om de digitale bank Ant Financial op te richten. Ma werd door de westerse media klaargestoomd als een potentiële kandidaat voor Pavel’s concept van “gepersonaliseerde macht” als een Steve Jobs-type figuur die om de een of andere reden in politieke en ethische kwesties moet worden gerespecteerd omdat hij een goede zakenman is. Maar Ma’s afglijden naar de klauwen van buitenlands geld en zijn uitgesproken steun voor de liberalisering van de financiële wereld leidden tot verzet van de Chinese staat. In de jaren na zijn uitspraken kreeg Alibaba recordboetes opgelegd en werden belangrijke delen van Ant Financial overgenomen door staatsbedrijven. Nu in 2023 is Ma ontdaan van zijn invloed en uit het openbare leven gezet. Vanguard kondigde afgelopen maart aan dat het van plan was de Chinese markt te verlaten en dat kan de CCP niet schelen.

Vanguard is niet alleen. De stormram van de joodse Open Society van de Amerikaanse private equity heeft de investeringen in China op jaarbasis met 76% verminderd, wat wijst op frustraties die verder gaan dan “zero-COVID”. Sommige slechte actoren, zoals Blackrock en Michael Bloomberg, willen een voet tussen de deur houden, maar zij worden daarvoor zwaar onder vuur genomen door joodse Wall Street-collega’s zoals George Soros, die een sleutelfiguur is achter de escalatie door de regering Biden van het anti-China sabelgekletter uit het Trump-tijdperk.

https://dissident.one/2021/09/09/18769/

Andere social engineering-projecten zijn ook op een muur gestuit. Amerikaanse 5e generatie oorlogsvoerders richten zich vaak op het rekruteren en manipuleren van homoseksuelen en jonge vrouwen in relatief ontwikkelde landen, maar in China worden feministen die in de New York Times worden geprezen als wegbereiders voor het creëren van morele paniek rond seksuele intimidatie of het importeren van westerse “strijd van de seksen”-politiek, niet in de gevangenis gezet, omdat dat van hen alleen maar martelaren zou maken, maar maatschappelijk aan de schandpaal genageld en bespot. De Chinese regering kijkt de andere kant op als jonge mannen hen van het internet trollen of techbedrijven hen deplatformen. In tegenstelling tot veel andere landen die maatschappijvernietigende door joden gefinancierde NGO’s tolereren in ruil voor Amerikaanse en Europese investeringen, deinzen de Chinese autoriteiten er niet voor terug buitenlandse NGO’s hard aan te pakken met hun versie van de spionagewet, iets wat de Amerikaanse regering ook zou doen als zij ooit geconfronteerd zou worden met aanzienlijke bemoeienis van buitenaf.

In de VS maken conservatieven veel lawaai over het bestrijden van “woke” Disney, maar de joodse CEO Bob Iger is veel banger voor China. Hollywood is afhankelijk van de enorme markt van het land om winstgevend te blijven, zelfs als ze hun ongenoegen uiten over het beleid van de staat om onverbiddelijk de zieke rotzooi en propaganda te censureren die ze in kinderfilms stoppen. In tweeledige hoorzittingen van het congres zijn zelfs de hoofden van filmstudio’s over deze kwestie bijeengeroepen, met de klacht dat de angst om de Chinese gevoeligheden te beledigen er de oorzaak van kan zijn dat de joden die onze creatieve sector controleren, zich inhouden om niet nog verder te gaan in het afstoten van normale mensen.

De harde macht van de VS in Taiwan is een wanhopige laatste poging om het onvermijdelijke te dwarsbomen nadat tientallen jaren van zachte macht China’s trotse Hans niet hebben kunnen ondermijnen. De gekken in het Pentagon houden zich liever bezig met gangsterisme en kinderachtig kattenkwaad tegen een kernmacht met het grootste leger ter wereld dan dat ze zich met hun eigen zaken moeten bemoeien en te goeder trouw moeten concurreren.

De drijfveer achter elke Amerikaanse beslissing op het gebied van buitenlands beleid staat niet ter discussie, het gaat niet alleen om geld. Vrede en diplomatie zijn veel winstgevender dan oorlog. Emanant-wetenschapper Michael Hudson, die jarenlang in vooraanstaande denktanks werkte, vatte het Amerikaanse nationale veiligheidsinstituut het beste samen: “Ik heb de nationale veiligheidstypes ontmoet toen ik jarenlang bij het Hudson Instituut werkte. Ze zijn gek. Ze zijn vervuld van haat door de verhalen over het lijden van hun families in de Holocaust. Ze zien de rest van de wereld als potentiële vijanden die hen in de gaskamers willen stoppen. Dit zijn gestoorde mensen.”

In werkelijkheid is Amerika net zo goed een politiestaat als China, behalve dat ze in dat laatste het voordeel hebben dat gewelddadige misdaad onbestaande is. Hier in het land van mensenrechten en democratie hebben we FBI-agenten die mensen in onze kerken bespioneren en vage aanklachten tegen politieke tegenstanders omdat ze het niet eens zijn met misschien wel 10% van de consensus in Washington. Maar elk systeem functioneert op deze manier, wat het Chinese onderscheidt, is dat het de belangen van zijn meerderheidsras verdedigt, terwijl het Amerikaanse systeem – privé en publiek – opereert voor het exclusieve voordeel van een kleine minderheid die openlijk zegt de meerderheid te haten.

We moeten een staat hebben die onze Europese staatsopbouwende meerderheid respecteert en in stand houdt, het bedrijfsleven en de financiële wereld ter verantwoording roept en diegenen straft die dat verdienen. We moeten onmiddellijk stoppen met ons beleid van het beginnen van oorlogen, het verspreiden van anarchie en het opleggen van giftige waarden die zowel ons als anderen doden. Ons doel zou moeten zijn om sterke grenzen en een formidabele verdedigingsmacht te hebben, terwijl we op een constructieve en vreedzame manier met de wereld omgaan.

Maar eerst moeten we ons land terugnemen!

Geen oorlog voor Taiwan!

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:

[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]

[newsletter_field name=”email” label=”Email”]

[/newsletter_form]

https://dissident.one/2023/03/08/het-is-officieel-de-chinese-president-waarschuwt-voor-een-conflict-met-de-vs-het-geduld-is-op/