Syrië – Winnaars en verliezers of beide

Syrië is gevallen. Het is nu zeer waarschijnlijk dat het land uit elkaar zal vallen. Acteurs van buiten en binnen zullen proberen zoveel mogelijk delen van het lijk te veroveren en/of te controleren.

Jaren van chaos en strijd zullen het gevolg zijn, schrijft Moon of Alabama.

Israël grijpt opnieuw een groot deel van Syrisch land. Het heeft de controle over de Syrische stad Quneitra overgenomen, samen met de steden Al-Qahtaniyah en Al-Hamidiyah in de regio Quneitra. Het is ook opgerukt tot de Syrische berg Hermon en bevindt zich nu op slechts 30 kilometer van (en boven) de Syrische hoofdstad.

Het demilitariseert Syrië ook verder door alle militaire opslagplaatsen in Syrië binnen zijn bereik te bombarderen. Luchtverdedigingsposities en zwaar materieel zijn de primaire doelen. De komende jaren zal Syrië, of wat er ook uit voortkomt, volkomen weerloos zijn tegen aanvallen van buitenaf.

Israël is voorlopig de grote winnaar in Syrië. Maar met de rusteloze jihadisten nu vlak bij de grens, is het nog maar de vraag hoe lang dat zo blijft.

De VS bombardeert de centrale woestijn van Syrië. Ze beweren ISIS aan te vallen, maar het echte doel is elk lokaal (Arabisch) verzet dat een verbinding tussen het door de VS gecontroleerde oosten van Syrië en het door Israël gecontroleerde zuidwesten zou kunnen verhinderen. Er zijn wellicht plannen om deze verbinding verder uit te bouwen tot een Eretz Israel, een zionistisch gecontroleerde staat “van de rivier tot de zee”.

Turkije heeft een grote rol gespeeld en speelt een grote rol in de aanval op Syrië. Het financiert en controleert het ‘Syrian National Army’ (voorheen het Vrije Syrische Leger), dat het voornamelijk gebruikt om Koerdische separatisten in Syrië te bestrijden.

Er zijn zo’n 3 tot 5 miljoen Syrische vluchtelingen in Turkije die de wannabe-Sultan Erdogan om binnenlandse politieke redenen terug wil sturen naar Syrië. De chaos die ontstaat, staat dat niet toe.

Turkije had de van al-Qaeda afkomstige Hayat Tahrir al-Sham gekoesterd en gepusht om Aleppo in te nemen. Het verwachtte niet dat het verder zou gaan. De val van Syrië wordt nu een probleem voor Turkije, aangezien de VS de controle over het land overneemt. Washington zal proberen HTS te gebruiken voor zijn eigen belangen die niet noodzakelijkerwijs verenigbaar zijn met wat Turkije ook maar wil doen.

Een primair doelwit voor Turkije zijn de Koerdische opstandelingen in Turkije en hun steun van de Koerden in Syrië. Georganiseerd als de Syrische Democratische Krachten, worden de Koerden gesponsord en gecontroleerd door de Verenigde Staten. De SDF vecht al tegen Erdogans SNA en elke verdere Turkse inmenging in Syrië zal door hen worden geconfronteerd.

De SDF, gesteund door de Amerikaanse bezetting van Oost-Syrië, heeft de controle over de belangrijkste olie-, gas- en tarwevelden in het oosten van het land. Iedereen die in Damascus wil regeren, heeft toegang tot die bronnen nodig om de staat te kunnen financieren.

Ondanks dat hij een beloning van 10 miljoen dollar op zijn hoofd heeft, wordt HTS-leider Abu Mohammad al-Golani momenteel door de westerse media opgevoerd als de verenigende en tolerante nieuwe leider van Syrië. Maar zijn HTS is zelf een coalitie van hardline jihadisten uit verschillende landen. Er is weinig meer te plunderen in Syrië en zodra die middelen op zijn, zal de strijd binnen HTS beginnen. Zal al-Golani de sektarische neigingen van de kameraden kunnen beheersen wanneer deze de sjiitische en christelijke heiligdommen van Damascus beginnen te plunderen?

De laatste jaren was Rusland minder betrokken bij de Assad-regering dan het leek. Het wist dat Assad een grotendeels nutteloze partner was geworden. De Russische Middellandse Zeebasis in Khmeimim in de provincie Latakia is de springplank naar Afrika. Er zal Amerikaanse druk zijn op elk nieuw leiderschap in Syrië om de Russen eruit te schoppen. Echter, elk nieuw leiderschap in Syrië zal, als het slim is, de Russen binnen willen houden. Het is nooit slecht om een ​​alternatieve keuze te hebben, mocht je die uiteindelijk nodig hebben. Rusland kan nog jaren in Latakia blijven.

Met de val van Syrië heeft Iran de belangrijkste schakel in zijn verzetsas tegen Israël verloren. Zijn vooruitgeschoven verdedigingslinies, geleverd door Hezbollah in Libanon, liggen nu in puin.

Zoals de voormalige generaal Wesley Clark meldde over een gesprek dat hij ooit in het Pentagon had:

“Dit is een memo waarin staat hoe we in vijf jaar tijd zeven landen gaan uitschakelen, te beginnen met Irak, en daarna Syrië, Libanon, Libië, Somalië, Soedan en als laatste Iran.”

Zes van de zeven landen die in dat beroemde memo worden genoemd, zijn inmiddels in chaos gestort. Iran is -tot nu toe- de enige overlevende van die plannen. Het zal dringend zijn lokale verdediging verder moeten opvoeren. Het is nu de hoogste tijd dat het eindelijk echte kernwapens verwerft.

De binnenkomende Trump-regering ziet China als haar grootste vijand. Door Syrië (en Oekraïne) in chaos te storten, heeft de vertrekkende Biden-regering gegarandeerd dat Trump betrokken zal blijven bij het Midden-Oosten (en Oost-Europa). De enorme Amerikaanse ‘Pivot to Asia’ zal opnieuw moeten wachten. Dit geeft China meer tijd om zijn invloedssfeer uit te bouwen. Het is misschien wel de enige macht die hierin heeft gewonnen.

Als u de artikelen van Dissident.one waardeert, kunt u HIER een donatie doen om de site in de lucht te houden.

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over