De Alliantie Sahra Wagenknecht (BSW) won de deelstaatverkiezingen in Thüringen en Saksen en werd de derde sterkste partij. Het succes is te danken aan de zelfpresentatie als anti-stoplichtpartij. Maar vooral op het gebied van het binnenlands beleid mikt ze vooral op de uitbreiding van de groene politiek, schrijft Jonas Aston.
De BSW heeft binnen slechts een paar maanden een snelle stijging gerealiseerd. De pas dit jaar opgerichte partij van Sahra Wagenknecht kon met 6,2 procent het Europees Parlement binnenkomen. Bij de deelstaatverkiezingen in Thüringen en Saksen werd de BSW comfortabel de derde sterkste macht. In Thüringen bestaat zelfs de mogelijkheid dat Katja Wolf premier wordt.
Maar het succes van BSW is vooral te danken aan de zelfpresentatie van Sahra Wagenknecht. Zij presenteert zichzelf als de anti-Ampel. De partij gedijt ook op het gevoel dat je groene politiek kunt voorkomen door op de BSW te stemmen. Van de BSW wordt regelmatig gezegd dat het een “black box” is. Afgezien van de Oekraïne-kwestie weet niemand echt waar BSW inhoudelijk staat.
Vooral in de binnenlandse politiek gaapt er echter een enorme kloof tussen de kwesties die verband houden met de BSW en de standpunten van haar politici. Wat migratiekwesties betreft, is Wagenknecht grotendeels geïsoleerd binnen haar eigen partij. Katja Wolf ziet alleen problemen bij het ‘financieren’. Ze vindt de toestroom zelf niet problematisch, maar vindt simpelweg dat staten en gemeenten niet voldoende financiële subsidies krijgen. Toonaangevende vertegenwoordigers van de partij, zoals Mohamed Ali en Fabio de Masi, riepen nog maar een paar maanden geleden op tot het einde van de verbrandingsmotoren of tot open grenzen. Maar de BSW is nu gekozen voor een beleid dat zich precies daartegen verzet.
Het wordt steeds duidelijker dat de BSW aardig gevonden wil worden en zich een weg naar de regering baant. Nadat politiek Berlijn aanvankelijk tegen de BSW vocht, leggen mensen zich nu steeds meer neer bij het bestaan van de partij. Van Maischberger tot Hart aber fair en Caren Miosga, er is de afgelopen dagen nauwelijks een talkshow geweest zonder een vertegenwoordiger van de BSW. De redenen hiervoor zijn duidelijk. De BSW zal erin blijven slagen om de AfD bij belangrijke beslissingen te marginaliseren en vooral uit regeringsfuncties te houden.
De BSW heeft zichzelf lange tijd afgeschilderd als een anti-firewall partij. Ze wilde de voorstellen van de AfD altijd kritisch bekijken en zou ermee instemmen als ze het eens was met de inhoud van het voorstel. Nu wordt echter duidelijk dat ze de AfD net als alle andere partijen willen marginaliseren. Slechts een paar dagen na de verkiezingen in Thüringen verklaarde Katja Wolf dat de BSW een deelstaatparlementsvoorzitter van de AfD niet zou steunen. Wolf geeft een rechtvaardiging in de beste stoplichtstijl.
Meld je aan om onze gratis dagelijkse nieuwsbrief met het belangrijkste nieuws direct in je mailbox te ontvangen:
Ze ziet de AfD – vooral in Thüringen – als “zeker extreemrechts”. De partij zou daarom “de verantwoordelijkheid van een deelstaatparlementsvoorzitterschap niet kunnen dragen”. Het is nu noodzakelijk om met de andere democratische parlementaire fracties tot overeenstemming te komen over hoe om te gaan met de situatie. Het belangrijkste doel is om “de democratie in Thüringen te beschermen”. De BSW had zich juist in deze kwestie kunnen onderscheiden. Het is zeker geen “dambreuk” om een deelstaatparlementsvoorzitter van de AfD te kiezen. Dit is immers precies wat het reglement van het Thüringer parlement voorschrijft.
Robert Crumbach, de topkandidaat van de BSW in Brandenburg, is zelfs nog verder betrokken bij de strijd tegen de AfD. Hij roept op om het verbod op de partij te onderzoeken. “De inhoud van de AfD is volkomen onaanvaardbaar – en in haar regionale vereniging zijn er actoren met wie je niet kunt praten en ook niet mag praten”, zei Crumbach tegen de Nordkurier. En verder: “Een partij die bewust moties indient die doen denken aan de Neurenbergse rassenwetten is voor ons geen gesprekspartner.”
Maar net zo snel als BSW gestegen is, kan het ook weer dalen. Op het gebied van personeel heeft de BSW (in ieder geval nog steeds) een groot gebrek aan middelen. De organisatie heeft landelijk slechts 840 leden. De topkandidaten voor Thüringen, Saksen en Brandenburg werden op drie partijcongressen van de deelstaten gekozen door respectievelijk 31, 41 en 53 aanwezige leden. Daardoor staat bijna elk tweede lid van de deelstaatvereniging op de 30-koppige Saksische deelstaatlijst. De BSW is dus helemaal niet verankerd op gemeentelijk niveau.
Bovendien staat de BSW nu pas voor de politieke test. In plaats van de typische interne conflicten en discussies over personeelskwesties bij jonge partijen, lijkt de partij naar de buitenwereld opmerkelijk gesloten en zelfgenoegzaam. Dit komt zeker door het rigoureuze opnameproces. Maar er zullen binnenkort gewelddadige conflicten ontstaan in de BSW. De BSW zal waarschijnlijk regeren in Thüringen, Saksen en mogelijk ook in Brandenburg. Dan moet er ineens de verantwoordelijkheid voor een heel land genomen worden en moeten er beslissingen genomen worden. Het lijkt onwaarschijnlijk dat de BSW dan aan de hoge verwachtingen van de burgers zal kunnen voldoen. De politieke halveringstijd van de BSW zou veel korter kunnen zijn dan de partij zou willen.
Als u de artikelen van Dissident.one waardeert, kunt u HIER een donatie doen om de site in de lucht te houden.
Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over