Er is weer een winter voorbij en de lente is weer begonnen met de oorlog in Oekraïne. Temidden van de dooi en de daarmee gepaard gaande modder hebben Russische troepen – waaronder de ontembare Wagner Group – de Oekraïense groepering in Bakhmut naar de rand geduwd, waarbij de AFU nu haar laatste defensieve steunpunt in de stad vasthoudt. Bakhmut is de grootste veldslag van de 21e eeuw geworden en gaat nu de climaxfase in.

Desalniettemin zijn de ontwikkelingen op het slagveld tot op zekere hoogte achterhaald door het klaarblijkelijke uitlekken van geheime documenten van de Amerikaanse militaire inlichtingendienst, die een veelomvattend beeld geven van de innerlijke werking van de oorlog van het Pentagon, schrijft Big Serge.

Ik ben niet helemaal op de hoogte van het inhoudelijke beleid van Substack met betrekking tot dergelijke documenten. Het is zeker te laat voor de Amerikaanse regering om het lek te dichten, aangezien de beelden nu al ontelbare keren gedeeld, gescreenshopt en gedownload zijn, maar dat sluit niet uit dat men kan proberen de verspreiding ervan te beperken via een whac-a-mole campagne om inhoud te verwijderen. In ieder geval, omdat ik noch de Amerikaanse wet wil overtreden, noch de inhoudsregels van Substack wil overtreden, moet ik voorzichtigheidshalve de afbeeldingen niet rechtstreeks in dit bericht opnemen, maar ze zijn niet moeilijk te vinden – het Telegram-kanaal “Rus Fleet” heeft ze momenteel bijvoorbeeld. Gebruik uw eigen discretie.

Hoewel ik de uitgelekte documenten noch hier noch op twitter zal plaatsen, wil ik er toch over praten. Als ze inderdaad authentiek zijn (en daar lijkt het op), bieden ze een belangrijk inzicht in de opbouw van de troepenmacht en de gevechtskracht in Oekraïne – en misschien nog belangrijker, in het inlichtingenkader waarmee het Pentagon werkt. Geen van de aangevoerde items schetst een bijzonder rooskleurig beeld voor de AFU of zijn financiers aan de Atlantische kust.

https://dissident.one/2023/04/07/dit-zijn-de-geheime-navo-documenten/

Een korte geschiedenis van de lekken

Laten we even genieten van een overzicht van de gelekte documenten als zodanig voordat we nadenken over de inhoud ervan. Ze nemen de vorm aan van foto’s van fysieke stukjes papier van een Amerikaanse inlichtingenbriefing. Dit houdt in dat de specifieke aard van de inbreuk eerder een lek is (personeel met legitieme toegang tot de documenten die deze illegaal onder het publiek verspreidt) dan een hack (iemand die zich op een of andere manier onrechtmatig toegang verschaft tot de documenten). De pagina’s hebben zichtbare vouwen en op de achtergrond ligt een jachtmagazine op een tafel. Veel van de pagina’s zijn gemarkeerd om te delen met NAVO-bondgenoten, maar sommige alleen voor Amerikaanse ogen.

De algemene indruk is dat een Amerikaan de briefingdocumenten opvouwde, ze in zijn/haar/hun/xer/xem/plur zak stopte (het Amerikaanse leger is een diverse en inclusieve instelling, en de gelekte persoon kon elk, alle of geen geslacht hebben), de pagina’s mee naar huis nam en ze fotografeerde. Het was vrijwel zeker geen Russische bron – als de documenten door de Russische inlichtingendienst waren verkregen, zouden ze het intern hebben gehouden.

De voor de hand liggende vraag is nu of de documenten echt zijn. Er is waarschijnlijk op zijn minst een rationele basis om een desinformatieoperatie te vermoeden. Alle legers houden zich bezig met een reeks vermengde inlichtingen (zien wat de vijand aan het doen is), contraspionage (verbergen wat je doet) en desinformatie (liegen over wat je doet). Misschien, zou je kunnen denken, zijn deze documenten helemaal niet gelekt, maar onuitwisbaar op internet geplant om te misleiden.

Ik was oorspronkelijk nogal agnostisch over de authenticiteit van de documenten, maar ik ben tot de conclusie gekomen dat ze echt zijn (laten we het een kans van 90% op authenticiteit en een kans van 10% op vervalsing of verkeerde informatie geven). Mijn redenen zijn in grote lijnen als volgt:

Dit alles suggereert voor mij dat deze documenten een echt beeld geven van de wijze waarop het Pentagon de oorlog heeft aangepakt. We kunnen een zekere mate van voorzichtigheid en twijfel behouden, maar laten we uitgaan van de aanname van hun authenticiteit en nadenken over wat we ervan kunnen leren.

Oekraïense Kracht Generatie

De belangrijkste implicatie van de documenten is eenvoudig: de gevechtskracht van Oekraïne is aanzienlijk verminderd, en met name hun gemechaniseerde eenheden en artillerie zijn in zeer slechte staat.

Het relevante materiaal hier in het bijzonder is een pagina met de titel “US Allied & Partner UAF Combat Power Build”, die details geeft over de kracht-generatie, training en uitrustingstranches die het gemechaniseerde pakket zullen creëren dat Oekraïne zal gebruiken in zijn voorjaarsoffensief. Het plan voorziet in een troepenmacht van twaalf nominale brigades, waarvan er negen door de NAVO zullen worden uitgerust en drie intern door de Oekraïners zullen worden gegenereerd. Het lek biedt geen inzicht in de drie Oekraïense brigades, maar de beoogde bezetting van de negen NAVO-brigades wordt minutieus opgesomd.

Alles bij elkaar vereist de opbouw van gevechtskracht dat deze brigades in totaal 253 tanks, 381 infanteriegevechtsvoertuigen, 480 gepantserde personeelsdragers en 147 artilleriestukken inzetten. Dit houdt in dat dit alleen in naam brigades zullen zijn, en in feite veel te zwak zullen zijn. Als deze systemen worden verdeeld over negen brigades, levert dat een gemiddelde sterkte op van slechts 28 tanks per brigade, samen met zo’n 95 IFV’s/APC’s en 16 artilleriebuizen. Vergelijk dit met een US Army Armoured Brigade Combat Team, dat bijna 90 tanks en bijna 200 IFV’s/APC’s zou hebben. Een Amerikaanse Stryker Brigade (een lichtere, snel inzetbare formatie) zou ongeveer 300 Strykers hebben – de Oekraïense 82ste Brigade zou er slechts 90 ontvangen.

In termen van gevechtskracht zullen deze nieuwe brigades daarom veel te zwak zijn. Hun tanksterkte, verre van volledig brigadeniveau, bedraagt minder dan die van een Amerikaans gepantserd bataljon.

Een ander belangrijk aspect van het krachtopbouwdocument zijn de trainingsschema’s. Dit document dateert van begin maart, toen stonden vijf van de negen brigades op “Opleiding 0% Voltooid”. Slechts één van de brigades was meer dan halverwege getraind, beoordeeld op 60% voltooid. Desondanks zouden zes van de negen eind maart klaar moeten zijn en de rest eind april. Dit kan alleen worden bereikt met aanzienlijk ingekorte trainingstijden, en deze worden gedetailleerd beschreven in het document. Leopard-tanktraining staat bijvoorbeeld vermeld op slechts zes weken. Even voor de context: Amerikaanse tankbemanningen moeten 22 weken trainen voor de Abrams.

Het algemene beeld is daarom nogal onheilspellend voor Oekraïne. De gelekte documenten geven ons geen inzicht in de drie brigades die Oekraïne naar verwachting zal genereren met hun inheemse middelen, maar de negen door de NAVO getrainde en uitgeruste brigades zullen aanzienlijk onderbemand zijn en worden bemand door personeel dat een enorm versnelde training krijgt. Deze brigades zullen vrijwel zeker in gegroepeerd moeten worden ingezet om de vereiste gevechtstaken te kunnen uitvoeren.

Een bijkomstige maar belangrijke opmerking is dat, voor zover we uit deze documenten kunnen opmaken, het vooroorlogse tankpark van Oekraïne bijna volledig verdwenen is. Oekraïne trok ten strijde met ongeveer 800 van zijn werkpaard T-64, maar volgens het NAVO-rapport over de gevechtskracht zijn er nog maar 43 beschikbaar. Er zijn er natuurlijk meer, die momenteel door Oekraïense frontlijneenheden worden gebruikt, maar het bouwplan geeft aan dat Oekraïne er vrijwel geen in reserve heeft om dit vitale aanvalspakket, waarvan al hun hoop afhangt, uit te rusten.

Ondertussen schetst een ander element van het lek een vergelijkbaar somber beeld van Oekraïnes afstandsvuur. Op een pagina met de vermelding “NOFORN” – wat betekent dat geen buitenlanders, zelfs geen geallieerden, het mogen zien – staat een logistieke tabel met leveringen en uitgaven voor 155mm granaten. Dit stukje is nogal schokkend.

We weten al geruime tijd dat Oekraïne kampt met een kritiek granaattekort, maar de gelekte documenten laten zien hoe acuut dit probleem is. Het gebruikspercentage van Oekraïne is momenteel erg laag – het rapport beweert dat er de afgelopen 24 uur slechts 1.104 granaten zijn gebruikt – vergelijk dit met de ongeveer 20.000 granaten die het Russische leger dagelijks afvuurt. Nog verontrustender voor Oekraïne is de opmerking dat ze slechts 9.788 granaten bij de hand hebben.

Zelfs met een lage verbruikssnelheid waardoor de AFU zwaar onderbewapend is, hebben ze net genoeg in voorraad om de strijd iets meer dan een week vol te houden, en ze vertrouwen op een stroom van leveringen uit de VS om deze voorraden stabiel te houden. Het rapport vermeldt een zending van 1.840 granaten die in de komende 24 uur vertrekt. Partijen van deze omvang zijn duidelijk onvoldoende voor Oekraïne om zijn voorraden op te bouwen, en kunnen alleen dienen om de dagelijkse gebruik te ondersteunen en aan te vullen. Amerika kan de omvang van deze leveringen niet snel opvoeren, omdat er slechts 14.000 granaten per maand worden geproduceerd. Amerikaanse functionarissen hopen dit aantal dit jaar op te voeren tot 20.000, maar dit is nog steeds minder dan de huidige verbruikssnelheid van Oekraïne.

De implicatie is vrij eenvoudig. Oekraïne heeft een granaatrantsoen waardoor het niet meer kan bieden dan symbolisch vuur, en het zal waarschijnlijk voor de duur van de oorlog met dit granaatrantsoen moeten leven.

Het algemene beeld van de Oekraïense gevechtskracht is afgrijselijk. Hun algehele gevechtseffectiviteit staat voor een hard plafond vanwege systemische tekorten aan granaten, en het gemechaniseerde pakket dat gepland staat voor het voorjaarsoffensief zal veel minder krachtig zijn dan geadverteerd. Die negen door de NAVO gecreëerde brigades zullen het slagkrachtequivalent hebben van (als we genereus zijn) misschien wel vier echte brigades op volle sterkte, aangevuld met drie intern gegenereerde Oekraïense brigades van twijfelachtige kwaliteit. De hoop van Oekraïne op een glorieuze aanval op de Russische landbrug naar de Krim zal gevestigd zijn op maximaal 400 tanks en misschien wel 30.000 manschappen.

Mocht deze troepenmacht zichzelf in stukken slaan tegen de goed voorbereide Russische troepen in het zuiden, dan dringt zich een belangrijke vraag op. Als dit de beste troepenmacht is die de NAVO voor Oekraïne kan samenstellen, hoe zal het tweede team er dan uitzien? Zal er zelfs een volgende troepenmacht zijn? Dit ondersterkte en ondergetrainde gemechaniseerde pakket zou wel eens de laatste serieuze worp met de ijzeren dobbelsteen voor Oekraïne kunnen zijn.

Het Amerikaanse analytische raamwerk

Hoewel de gelekte documenten zeker geen bemoedigend beeld schetsen van de gevechtssterkte van Oekraïne, bieden ze ook een even schokkende inkijk in de toestand van de Amerikaanse militaire inlichtingendienst.

Een van de dingen die meteen opvalt als je naar de operationele rapporten kijkt (de pagina’s met gedetailleerde situatiekaarten) is dat het Pentagon blijkbaar veel meer informatie heeft over Russische disposities dan over Oekraïense eenheden. Er wordt veel rekenschap afgelegd van Russische eenheden – hun locaties zijn nauwkeurig gemarkeerd, de aanduidingen van eenheden zijn geïdentificeerd, er zijn beoordelingen over welke Russische eenheden al dan niet gevechtsbekwaam zijn, en er zijn zeer specifieke schattingen van de Russische frontliniesterkte (IE, 23.250 man op de Zaporizhzhia as en 15.650 mannen op de Kherson-as).

Oekraïense eenheden krijgen daarentegen geen aanduidingen van gevechtscapaciteiten, hun locaties zijn algemener aangegeven en er zijn enorme marges op de geschatte mankracht (10.000 tot 20.000 man op de Donetsk-as – een enorme foutmarge!) Dit is overigens nog een reden waarom ik denk dat de documenten echt zijn. Als het de bedoeling was om desinformatie naar buiten te brengen om de Russen in verwarring te brengen of te misleiden, zou men bruikbare (maar valse) informatie over Oekraïense inzet verwachten – maar zoiets bestaat hier niet. De Oekraïense sterke punten en neigingen worden vaag en onduidelijk gepresenteerd, dus het enige dat het Russische leger uit dit rapport zou kunnen extrapoleren, is dat de Amerikanen niet echt weten wat er aan de hand is met de Oekraïense strijdkrachten.

Dit is inderdaad de onontkoombare conclusie. Het Pentagon lijkt geen goed beeld te hebben van de sterkte, locatie of activiteiten van Oekraïense eenheden. Ze schatten het aantal Oekraïense slachtoffers op slechts 16.000-17.500. Dit is een absurd laag getal – hoe komen ze daaraan? In feite is het een directe kopie van de aantallen slachtoffers die het Oekraïense ministerie van Defensie publiekelijk heeft gemeld.

Het is schokkend dat het Pentagon niet beschikt over onafhankelijk gegenereerde informatie over het Oekraïense leger. Het lijkt erop dat het vertrouwt op Oekraïense propaganda cijfers en openbaar beschikbare inzetgegevens, zoals de open source Deployment Map. Voor de goede orde, dit is geen kritiek op de Deployment Map site – ik gebruik deze bron vaak en vind hem zeer nuttig. Het punt is natuurlijk dat het Pentagon, met zijn bijna onbeperkte middelen, in dit opzicht geen eigen unieke inzichten of inlichtingenstromen lijkt te hebben. Ze gebaren vaag naar de kaart en mompelen, “er is waarschijnlijk een brigade of twee in dit gebied, misschien 8.000 man. Of 4000. We weten het niet echt. In feite hebben al hun sterkteberekeningen voor Oekraïne een foutmarge van 100% (dat wil zeggen, de bovengrens van het bereik is het dubbele van de ondergrens).

Men kan alleen maar concluderen dat de Oekraïne de VS maar wat voorspiegelt. De Oekraïners zijn in staat om materiaal, training en geld uit het westen te halen, maar er is weinig verantwoording of eerlijke informatiestroom voor terug. Eerder in de oorlog waren hier aanwijzingen voor – dat Oekraïne een soort zwarte doos is die hulpbronnen opzuigt maar in ruil daarvoor niet eerlijk communiceert; Amerikaanse functionarissen hebben geklaagd (en Oekraïense leiders hebben bevestigd) dat Kiev DC gewoon niet zo veel vertelt. Blijkbaar blijft dit een probleem tot ruim een jaar na het conflict. Een bijzonder alarmerende voetnoot in de gelekte documenten luidt:

“We hebben weinig vertrouwen in de Russische (RUS) en Oekraïense (UKR) verloopcijfers en voorraden vanwege informatielacunes, OPSEC- en IO-inspanningen en mogelijke vooringenomenheid bij het delen van UKR-informatie.”

Goeie genade.

Een ander probleem is de schatting van het Pentagon van Russische voertuigverliezen. Het lijkt erop dat ze ook hier externe schattingen copy-pasten. In dit geval lijken ze de “gedocumenteerde” voertuigverliezen van het Oryx-project te gebruiken. Oryx is… interessant. In theorie zijn ze een tabel met visueel gedocumenteerde apparatuurverliezen, wat erg wetenschappelijk klinkt en moeilijk te betwisten is. Bovendien is de enorme hoeveelheid foto’s die ze hebben verzameld een soort afschrikmiddel voor verificatie – niemand wil echt duizenden foto’s doorzoeken en de score bijhouden.

Oryx is echter gecontroleerd en tekortgeschoten. Er zijn verschillende problemen waardoor ze de Russische verliezen overtellen, in sommige gevallen drastisch. Daartoe behoren dubbeltellingen (meerdere foto’s van hetzelfde voertuig), het ten onrechte identificeren van Oekraïense voertuigen als Russische verliezen, het tellen als verloren voertuigen zonder zichtbare schade, het accepteren van beelden die duidelijk gefotoshopt zijn, enzovoort. In een bijzonder flagrant geval werd een foto van een Oekraïense Msta houwitser met de bemanning weggefotoshopt en gemarkeerd als vernietigd Russisch artilleriestuk. Ik bedoel, kijk hier eens naar:

Het probleem is in wezen dat Oryx passief gegevens verzamelt, door mensen op sociale media foto’s te laten sturen, die ze vervolgens bekijken en markeren als geverifieerde verliezen. Sociale media hebben echter een pro-Oekraïense vooringenomenheid, wat leidt tot een stortvloed aan vermeend vernielde Russische voertuigen, en Oryx lijkt een zwak filter te hebben dat bijna al deze beweringen kritiekloos verifieert. Als gevolg hiervan worden Russische verliezen drastisch overgeteld en worden Oekraïense verliezen onderschat.

Oké, dus wat? Laat Oryx hun telproject uitvoeren, geen schade, toch? Blijkbaar niet. De gelekte documenten van het Pentagon vermelden 6.000 geschatte voertuigverliezen per 1 maart, wat overeenkomt met de beweringen van Oryx (nu tot 6.486 vernietigde voertuigen per 10 april). Dit is een sterk gegeven dat de vermoedens bevestigt dat het Amerikaanse Ministerie van Defensie in toenemende mate inlichtingen baseert op OSINT (Open Source Intelligence). Het is vrij duidelijk op dit punt dat er een incestueuze versterking is tussen OSINT en het Amerikaanse defensie- en politieke establishment. Wanneer Oryx absurde photoshop hack jobs telt als vernietigde Russische hardware, wordt dit een betekenisvol datapunt dat de slagveldbeoordelingen van het Pentagon voedt.

Het lijkt erop dat het Pentagon, net als in het geval van het genereren en verliezen van de Oekraïense troepenmacht, simpelweg geen enkel robuust of zinvol inzicht van zichzelf heeft. Er lijken hier geen onafhankelijke inlichtingenstromen aan het werk te zijn – alleen een hersenloze oprisping van Oekraïense MOD-propagandacijfers en dubieuze open source-projecten zoals Oryx. Het Amerikaanse leger lijkt steeds meer een uitgehold simulacrum te zijn van zijn vergane glorie, vervallen achter een façade van glimmende machines en opgeblazen budgetten – een technobureaucratisch banenprogramma van biljoenen dollars dat uitrolt op de resterende patriottische dampen van Amerikaanse jongens uit de rode staat.

Het is al lang duidelijk dat het regime in Kiev geen echt plan heeft, geen vaste weg naar de overwinning en slechts een zwakke en onvriendelijke relatie met de realiteit. Veel angstaanjagender is de gedachte dat het Pentagon vrijwel hetzelfde is.

Luchtverdediging is uitgeput

Een laatste belangrijke onthulling uit het lek is de sterk verminderde staat van de Oekraïense luchtverdediging. Heel eenvoudig: Oekraïne raakt snel door zijn munitie heen, vooral voor zijn cruciale S-300- en BUK-systemen, en het kan nog maar twee of drie aanvalsgolven verdragen voordat het volledig instort.

Luchtverdedigingssystemen kunnen ingewikkeld zijn om over te praten voor mensen die niet bekend zijn met de nomenclatuur. Dit komt omdat er een groot aantal verschillende systemen nodig zijn voor een moderne luchtverdediging, die moeten worden “gelaagd” met verschillende systemen die doelen onderscheppen op verschillende hoogten, vluchtfasen en trajecten. Het gesprek kan snel nog verwarder worden omdat de lanceersystemen zowel een Russische aanduiding als een NAVO-aanduiding hebben, en hun munitie nog steeds verschillende aanduidingen heeft – bijvoorbeeld, het luchtverdedigingssysteem dat de Russen de S-300 noemen, wordt de SA genoemd. -10 door de NAVO, en het vuurt verschillende onderscheppingsraketten af die hun eigen naam hebben, zoals de 9M83. Vermenigvuldig dit met de vele verschillende soorten luchtverdedigingssystemen die momenteel in Oekraïne worden gebruikt, en je kunt zien hoe het gemakkelijk kan vervallen tot een moeras van acroniemen en serienummers.

Hoe dan ook, het belangrijkste dat men moet begrijpen van luchtverdedigingssystemen is het aspect van de gelaagdheid – als één knooppunt in de laag uitvalt, verliest men niet alleen de volledige spectrumdekking, maar neemt ook de verbruikssnelheid van de overige systemen toe omdat zij nu een onnodige belasting moeten dragen. Oekraïne heeft nu bijna geen interceptoren meer voor de S-300- en BUK-systemen, die bijna zijn gehele verdediging op middellange tot lange afstand omvatten. Met de huidige verbruikssnelheid zullen ze naar verwachting in de eerste week van mei op zijn en zullen ze moeilijke keuzes moeten maken over waar en wat ze gaan verdedigen. Er is geen uitzicht op de aankoop van meer interceptoren voor deze systemen omdat zij in Rusland worden vervaardigd.

Ter ondersteuning van deze capaciteit heeft de NAVO haar eigen systemen met spoed naar Oekraïne gestuurd en spoedtrainingen gegeven. Opvallend is echter dat de NAVO ervoor kiest Oekraïne nieuwe systemen te sturen. Duitsland bijvoorbeeld stuurde Oekraïne in oktober vier gloednieuwe IRIS-T-systemen. Dit was een geavanceerd wapen dat voor het eerst uit de fabriek kwam. Het nadeel is natuurlijk dat, omdat het nieuw is, er geen grote voorraden munitie van eerdere productieseries zijn om te gebruiken – daarom, surprise surprise, beweren de uitgelekte Pentagon-documenten dat Oekraïne al zonder IRIS-T onderscheppers zit.

Het lek onthulde verder dat Oekraïne zal worden uitgerust met twee nieuwere NAVO-systemen: de in Amerika gemaakte Patriot PAC-3 en de Aster 30-SAMP/T dat is een gezamenlijke Italiaans-Franse creatie.

Dit is het probleem. Het Amerikaanse ministerie van Defensie koopt slechts 230 PAC-3-onderscheppers per jaar, en het nieuwe aankoopschema verhoogt dit aantal helemaal niet. Het Aster-systeem komt nu pas online en Italië en Frankrijk hebben een contract gesloten voor de levering van 700 raketten in de komende jaren.

Wat dit allemaal betekent, is vrij eenvoudig: het plan van het Pentagon om de Oekraïense luchtverdediging te versterken, zal de NAVO dwingen om zeer binnenkort in haar eigen voorraden te duiken, en we zullen de artilleriesituatie herhalen met onderscheppingsraketten van de luchtverdediging. Er is simpelweg geen overschot of grootschalige productie om Oekraïne te bevoorraden; ze kunnen alleen worden ondersteund door direct de eigen voorraden van de NAVO op te eten. Dit alles gebeurt op hetzelfde moment dat de Russische luchtmacht steeds assertiever wordt en nieuwe conversiekits voor glijbommen gebruikt om kolossale FAB-bommen vanaf veilige afstanden af te vuren.

Conclusie: in slaap achter het stuur

Op het eerste gezicht is het ergste van dit opmerkelijke lek het feit dat het is gebeurd. Dit is een verbijsterende en gênante inbreuk; een Amerikaans staatsburger lijkt gewoon naar buiten te zijn gelopen met zeer geheime documenten, die vervolgens een maand lang op een Minecraft Discord-server mochten staan zonder dat iemand het door had. Je moet je afvragen hoe, en misschien nog belangrijker, waarom iemand dit zou doen. (*

Toch is het lek als uitvlucht of verraad minder belangrijk dan wat de documenten laten zien. Ze tonen een opvallend gebrek aan alertheid of langetermijnplanning van de kant van het Pentagon. Het Amerikaanse leiderschap heeft ogenschijnlijk te maken met Oekraïne als een zwart gat dat geld en munitie opzuigt en niets teruggeeft; er is geen sterk gevoel van Oekraïense frontlinie, verliezen of planning, en het Pentagon lijkt geen enkele vorm van onafhankelijke inlichtingenstromen te hebben. (*2

Ondertussen verslechtert de materiële situatie in Oekraïne snel. Hun artillerie-arm draait op dampen, met een minuscuul granaatrantsoen en geen noemenswaardige reservevoorraden, gevoed door een straaltje leveringen uit de VS. Ook de luchtverdediging is versleten, en het plan om deze cruciale paraplu te repareren dreigt snel vampirisch te worden en de NAVO-interceptieraket-rvoorraden uit te putten. De hele strategische logica van Oekraïne is omgedraaid. In plaats van een goedkope manier te worden om het Russische leger leeg te zuigen, moet de NAVO haar eigen voorraden legen om de bloedende Oekraïense staat overeind te houden, zonder dat er een duidelijk eindspel in zicht is. De proxy is een parasiet geworden. (*3

Er lijkt geen langetermijnplan te zijn om de oorlog in Oekraïne te ondersteunen. De inkoopplannen van het Pentagon wijzen niet op enige echte intentie om de productie van sleutelsystemen op te voeren. Voor FY2024 hebben ze een bescheiden 5.016 GMLRS besteld – de raketten gelanceerd door het beroemde HIMARS-systeem. Oekraïne heeft al bijna 10.000 GMLRS afgevuurd, waardoor dit weer een systeem is waarbij het Oekraïense verbruik het aanbod ruimschoots overtreft. (*4

Om de situatie te redden, moet Kiev zijn hoop vestigen op een wanhopige worp met dobbelstenen met een gemechaniseerd aanvalspakket bestaande uit halfsterke brigades die een ongelijksoortige inventaris van verschillende voertuigen en systemen hanteren. Dit monster van legers van Frankenstein – aan elkaar genaaid met een schare van verschillende tanks, IFV’s, APC’s en artilleriesystemen uit alle hoeken van de NAVO-alliantie, zal waarschijnlijk worden gevraagd om door de zwaar versterkte en robuust bemande Russische linies in het zuiden te breken, waar het zal worden verpulverd en alleen zoveel meer moes zal worden voor de Pontische steppe.

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:

[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]

[newsletter_field name=”email” label=”Email”]

[/newsletter_form]

(*1 – Het moet iemand vrij hoog in de hiërarchie geweest zijn. En de voor de hand liggende reden om dit te lekken is om erger te voorkomen.

(*2 – Er werken alleen nog vrouwen, transgenders en negers bij het Amerikaanse leger. Zo onverklaarbaar is de incompetentie niet.

(*3 – Mooi he. Rusland demilitariseert niet alleen Oekraïne, wat het in het begin van de SMO gestelde doel was, maar de hele NAVO. Beter voor ons, want wij worden ook al veel te lang bezet door de NAVO.

(*4 – Niet zo vreemd. Het Westen is al decennia bezig te de-industrialiseren, we hebben de productiecapaciteit niet meer om een uitputtingsoorlog te voeren. Dat is ook de reden dat Rusland de oorlog langzaam voert. Om het Westen uit te putten.

De Russen wachten geduldig

af tot het wanhopige Oekraïense-NAVO offensief komt om de laatste NAVO voorraden op te ruimen. Ze liggen te wachten. En als dan de hele NAVO uitgeput is, willen de VS in 2025 een oorlog tegen China beginnen. Wat een timing. En omdat de Petrodollar elke dag verder instort en daarmee de mogelijkheid om de militaire ‘macht’ te financieren met de dag verdampt, hebben de VS er alle belang bij die oorlog te vervroegen. Het is allemaal zo kansloos voor de VS. Tijd dat Europa dat beseft.

European leaders are becoming increasingly favorable of French President Emmanuel Macron's push for "strategic autonomy" away from the United States — according to European Council boss Charles Michel.https://t.co/k60YEE42C2

— POLITICOEurope (@POLITICOEurope) April 11, 2023

https://dissident.one/2023/04/10/macron-wil-dat-europa-zijn-afhankelijkheid-van-de-vs-vermindert-en-een-autonome-derde-supermacht-wordt/