Ron Paul Institute: De VS spelen de rol van ‘bemiddelaar’ in hun eigen oorlog tegen Rusland

De regering van Trump heeft enorm veel tijd en energie gestoken in het beëindigen van de oorlog in Oekraïne. Maar iedere stap vooruit, lijkt twee stappen achteruit te betekenen. Het wordt steeds duidelijker dat de onderhandelingen tot niets leiden – ook de regering geeft dit toe. Sterker nog, ze zijn gedoemd te mislukken, schrijft Dr. Peter F. Mayer.

Amerikaanse kranten onthullen wie er achter de oorlog in Oekraïne zitten en wie de leiding erover heeft. De New York Times heeft duidelijk gesteld dat Amerikaanse generaals in Wiesbaden zitten en de Oekraïense troepen instructies geven over op welke doelen in Rusland en aan het front zij de door de VS geleverde wapens moeten richten (zie origineel citaat hieronder).

Tijdens een bijeenkomst in Brussel op 12 februari gaf de Amerikaanse minister van Defensie Pete Hegseth de Europese NAVO-landen duidelijk en publiekelijk opdracht de oorlog in Oekraïne voort te zetten en hun militaire budgetten te verhogen. Dat is wat ze nu doen, en het conflict met Washington is alleen bedoeld om daarvan af te leiden.

De Washington Post publiceerde een intern memo van de Amerikaanse minister van Defensie Hegseth, waarin hij uitlegt dat de VS van plan is om bondgenoten in Europa, het Midden-Oosten en Oost-Azië onder druk te zetten om verantwoordelijkheid te nemen voor de spanningen met Rusland, Noord-Korea en Iran, terwijl Washington zich richt op Beijing. Het plan “Project 2025” komt “van Heritage, dat een extreemrechtse agenda voor het gehele regeringsapparaat voor ogen heeft, een blauwdruk voor zijn tweede termijn.”

Amerikaanse politici, zoals Ron Paul, een Republikeins congreslid en de vader van de huidige Amerikaanse senator Rand Paul, verklaren openlijk op zijn website dat de VS oorlog voert tegen Rusland in Oekraïne. Daniel McAdams, directeur van het Ron Paul Institute for Peace and Prosperity, legt in het huidige Liberty Report onder meer het volgende uit:

Hier is het vertaalde transcript:

Soms is een opmerking op X betekenisvoller dan alle zogenaamde experts op Capitol Hill. Daarom wordt het Kellogg-plan steeds opnieuw herhaald, wat Poetins tijd verspilt. Er is een geweldig plan dat steeds opnieuw herhaald wordt.

Dit is waarom het niet zal werken. Dit is basiskennis. Dat is niet moeilijk te begrijpen. De verliezende partij in een oorlog zal nooit de voorwaarden voor vredesonderhandelingen bepalen. De VS is duidelijk de verliezer in deze oorlog. Ik vind het dan ook ronduit belachelijk dat zij zichzelf zien als bemiddelaar in dit conflict.

Ze kunnen ook eisen stellen aan de Russen, die ze met alle mogelijke middelen en via tussenpersonen hebben geprobeerd te vernietigen. Dit is een zeer scherpzinnig commentaar, zoals je dat soms op X tegenkomt, omdat het de absurditeit, zelfs de farce, van de hele operatie blootlegt. Als je een oorlog verliest, kun je niet de voorwaarden bepalen.

Als Hitler aan het einde van de Tweede Wereldoorlog geen zelfmoord had gepleegd, hadden ze niet gezegd: “Oké, wat dacht je ervan om een ​​derde van Europa te nemen en de overige twee derde aan ons over te laten?” Zo werkt het niet en zo zal het ook niet werken.

Maar deze commentator was ook zeer scherpzinnig omdat hij nog een stap verder ging, wat ik ook zou doen, door te zeggen dat de VS geen bemiddelaar is omdat ze heel erg deel uitmaken van de oorlog. Een oude vriend van mij, Brian Berletic, heeft dit punt heel goed verwoord. Ik kan zijn podcast ten zeerste aanbevelen. Hij is een zeer slimme analist die ik al heel lang ken. En nu hebben we dit artikel gepubliceerd op de website van het Ron Paul Institute.

De VS spelen de rol van bemiddelaar in hun eigen oorlog tegen Rusland. En dat is heel, heel belangrijk om te benadrukken, want de VS is geen bemiddelaar in deze oorlog. De VS is niet de moeder die tussen twee ruziënde jongens in gaat staan en ze uit elkaar haalt. De VS is een medeonderhandelaar, want dit is heel erg een proxy-oorlog van de VS tegen Rusland, die zeker is geëscaleerd onder de regering-Biden, gesteund door Trump 1.0, die veel wapens naar Oekraïne heeft gestuurd, en aangezet door de tweede regering-Obama, die we ons herinneren met mensen als Victoria Nuland.

Een proxyoorlog van de VS tegen Rusland die zeker is geëscaleerd onder de regering-Biden, gesteund door Trump 1.0 die veel wapens naar Oekraïne stuurde, en aangezwengeld door de tweede regering-Obama, waar we ons mensen als Victoria Nuland en John McCain en anderen herinneren die daar op de Maidan aandrongen op de omverwerping van de regering.

Net als elke andere kleurenrevolutie waar de VS bij betrokken is geweest, ging ook deze fout. Maar Oekraïne is geen Libië, het is een grote ramp. En dat is wat we hier zien. Dit is het resultaat van pogingen om een regimeverandering te bewerkstelligen. De VS is dus geen bemiddelaar. De VS is een onderhandelingspartner die onderhandelt over zijn vertrek uit deze oorlog.

En dus is het hele idee dat Trump en zijn team in het midden staan en met beide partijen onderhandelen om de oorlog te beëindigen een farce. Het is een schertsvertoning. En als iemand denkt dat de Russen dat niet weten, dan hebben ze nog een lange weg te gaan. Wat je ook over Poetin en de Russen zegt, ze zijn niet gek. Dus ze zien wat er gebeurt. Ze zeggen dat de regering rondjes draait, zich steeds dieper ingraaft en steeds meer kapitaal verspilt, politiek kapitaal, financieel kapitaal, gewoon kapitaal.

Er zijn dingen die waarschijnlijk een hogere prioriteit zouden moeten hebben, een hogere prioriteit voor president Trump. De uitweg uit deze oorlog is niet om Steve Witkoff met een ander Kellogg-plan naar binnen te sturen. Hé, probeer het deze keer. Probeer Selenskyj ergens toe over te halen, want Selenskyj werkt samen met de Europeanen tegen de Amerikanen. Elke keer als de Amerikanen Selenskyj neerhalen, gaat hij naar Keir Starmer en praat met hem. Hij praat met Macron. Hij heeft gesproken met de Duitse kandidaat-kanselier. En zij zeggen: Maak je geen zorgen, Vlad. We sturen je alle wapens die je nodig hebt. Blijf gewoon vechten en blijf sterven.

De Europeanen zijn tegen ons. Onze NAVO-bondgenoten zijn het in deze kwestie oneens met de Verenigde Staten. Ze dringen aan op voortzetting van de oorlog. De beste uitweg. President Trump, als u kijkt, ik weet dat u kijkt. Luister. De beste uitweg is om afstand te nemen. U was er bijna, op Air Force One. U was er bijna. Nu heb je alle kaarten in handen om er afstand van te nemen.

Hier is de volledige video en hieronder staan ​​fragmenten uit het artikel van Brian Berletic waar McAdams naar verwijst en dat u hier op de website van het Ron Paul Institute kunt vinden.

De VS spelen de rol van ‘bemiddelaar’ in hun eigen oorlog tegen Rusland

CNN meldde onlangs in een artikel:

De Verenigde Staten zouden hun pogingen om het conflict in Oekraïne binnen “dagen” te beëindigen kunnen opgeven als er geen tekenen van vooruitgang zijn, waarschuwde de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Marco Rubio vrijdag.

“Als het niet mogelijk is de oorlog in Oekraïne te beëindigen, moeten we verdergaan”, zei hij tegen journalisten voordat hij Parijs verliet, waar hij gesprekken op hoog niveau had gevoerd met Europese en Oekraïense vertegenwoordigers. “ We moeten nu heel snel beslissen, en ik heb het over dagen, of dit haalbaar is of niet”, zei hij.

Dit wordt gepresenteerd alsof de VS als een soort bemiddelaar tussen Rusland en Oekraïne optreedt. In werkelijkheid zijn de VS een van de twee belangrijkste partijen in het conflict. De andere is Rusland, waarmee deze oorlog is uitgelokt.

Een Amerikaanse oorlog tegen Rusland sinds het einde van de Koude Oorlog…

Sinds het einde van de Koude Oorlog hebben de Verenigde Staten miljarden dollars geïnvesteerd in politieke inmenging in Oekraïne, inclusief pogingen tot regimewisseling in 2004 en de uiteindelijke succesvolle regimewisseling in 2014. Vanaf 2014 werd Oekraïne omgevormd tot een militair verlengstuk van de Verenigde Staten, met als specifiek doel de Russische Federatie te bedreigen, net zoals het politiek gekaapte Georgië in 2003 werd gebruikt om in 2008 Russische vredeshandhavers aan te vallen.

De daaruit voortvloeiende groeiende veiligheidsdreiging voor Moskou leidde in februari 2022 tot de lancering van de Russische Speciale Militaire Operatie (SMO) en tot de voortdurende gevechten die sindsdien gaande zijn.

Uit een aantal westerse media-artikelen van de afgelopen jaren is gebleken in hoeverre de VS Oekraïne niet alleen politiek heeft gecoöpteerd, maar ook institutioneel de militaire en inlichtingendiensten ervan heeft gecontroleerd. Daarmee zijn ze omgevormd tot gewapende verlengstukken van de VS langs de grens van Oekraïne met Rusland en zelfs over die grens binnen Rusland zelf.

Een van deze bekentenissen is een artikel uit februari 2024 in de New York Times met de titel “The Spy War: How the CIA is Secretly Helping Ukraine Fighting Putin“, waarin wordt toegegeven dat ” er de afgelopen acht jaar een door de CIA gesteund netwerk van spionagebases is opgebouwd, dat twaalf geheime locaties langs de Russische grens omvat.”

Het artikel geeft ook toe:

Rond 2016 begon de CIA met de training van een elite-eenheid uit Oekraïne, bekend als Unit 2245, om Russische drones en communicatieapparatuur te veroveren, zodat CIA-technici deze konden kopiëren en de encryptiesystemen van Moskou konden kraken. (Een van de officieren in de eenheid was Kyrylo Budanov, nu generaal en hoofd van de Oekraïense militaire inlichtingendienst.)

En de CIA hielp ook bij het trainen van een nieuwe generatie Oekraïense spionnen die opereerden in Rusland, in heel Europa, op Cuba en andere plaatsen waar de Russen sterk aanwezig waren.

Terwijl de New York Times beweert dat de CIA de Oekraïners niet heeft geholpen bij het uitvoeren van dodelijke offensieve operaties, geeft de krant later toe dat de door de CIA getrainde Unit 2245 niet alleen dodelijke operaties uitvoerde, maar dat ook deed op Russisch grondgebied. De krant beweert:

Destijds was de toekomstige chef van de Oekraïense militaire inlichtingendienst, generaal Boedanov, een rijzende ster binnen Eenheid 2245. Hij stond bekend om zijn gewaagde operaties achter de vijandelijke linies en had nauwe banden met de CIA. De CIA had hem opgeleid en stuurde hem zelfs naar het Walter Reed National Military Medical Center in Maryland om te revalideren nadat hij tijdens de gevechten in de Donbass in zijn rechterarm was geschoten.

Gekleed in Russische uniformen leidde de toenmalige luitenant-kolonel Boedanov commando’s in opblaasbare speedboten door een smalle zeestraat en landde ’s nachts op de Krim.

Maar een Russische elitecommando-eenheid stond hen al op te wachten. De Oekraïners boden weerstand en doodden meerdere Russische strijders, waaronder de zoon van een generaal. Daarna trokken ze zich terug naar de kust, sprongen in de zee en probeerden urenlang te zwemmen om het door Oekraïne gecontroleerde gebied te bereiken.

Met andere woorden: de VS trainde, bewapende en leidde dodelijke operaties vanuit Oekraïne naar Russisch gecontroleerd gebied, voordat Rusland zijn SMO 2022 lanceerde.

In hetzelfde artikel werd erkend dat deze CIA-agenten die naar Oekraïne waren gestuurd en daar toezicht hielden op de operaties, een centrale rol speelden nadat Rusland in 2022 zijn SMO lanceerde.

De NYT gaf toe:

Binnen enkele weken keerde de CIA terug naar Kiev en stuurde de dienst tientallen nieuwe officieren om de Oekraïners te helpen. Een hoge Amerikaanse functionaris zei over de aanzienlijke aanwezigheid van de CIA: “Halen ze de trekker over? Nee. Helpen ze bij het bepalen van de doelwitten? Absoluut.”

Een aantal CIA-agenten was gestationeerd op Oekraïense bases. Ze bestudeerden lijsten met potentiële Russische doelwitten die de Oekraïners hadden voorbereid voor een aanval en vergeleken de informatie van de Oekraïners met die van de Amerikaanse inlichtingendiensten om er zeker van te zijn dat deze klopte.

In andere artikelen in de New York Times werd nog gedetailleerder uitgelegd hoe nauw de VS bij de gevechten betrokken was. Hierdoor was de oorlog in alle opzichten een Amerikaanse oorlog, uitgevochten door de Oekraïners.

Washingtons oorlog tegen Rusland

In een artikel uit maart 2025 in de New York Times met de titel “The Partnership: The Secret History of the War in Ukraine” werd uitgelegd dat de VS niet alleen tientallen miljarden dollars aan militair materieel, wapens en munitie heeft geleverd, waaronder ” een half miljard stuks handvuurwapens en granaatmunitie, 10.000 Javelin-antitankwapens, 3.000 Stinger-luchtafweersystemen, 272 houwitsers, 76 tanks, 40 zeer mobiele artillerieraketsystemen, 20 Mi-17-helikopters en drie Patriot-luchtafweerbatterijen”, maar dat het Amerikaanse leger zelf een centrale rol heeft gespeeld (en nog steeds speelt) bij het selecteren en aanvallen van doelen aan beide zijden van de Oekraïens-Russische grens.

Er werd erkend dat de Amerikaanse inlichtingendienst veel van de succesvolste aanvallen op Russische militaire hoofdkwartieren uitvoerde, waaronder de havenstad Sebastopol op de Krim. Deze stond al onder Russische controle vóór de Amerikaanse omverwerping van Oekraïne in 2014 en de daaropvolgende hereniging van de Krim met Rusland.

Washington’s controle over het conflict werd voor een groot deel gecoördineerd via een operatiecentrum in Wiesbaden. Hoewel veel militaire operaties van Oekraïne aan Oekraïense planning werden toegeschreven, heeft de New York Times inmiddels onthuld dat ze in plaats daarvan door de VS en andere NAVO-leden via Wiesbaden werden aangestuurd.

Het artikel meldt:

Amerikaanse en Oekraïense officieren werkten zij aan zij in het operatiecentrum in Wiesbaden om de tegenaanvallen van Kiev te plannen. Een uitgebreide Amerikaanse inlichtingenoperatie vormde de basis voor de algemene oorlogsstrategie en de verspreiding van precieze doelinformatie onder de Oekraïense soldaten op de grond.

Een Europese inlichtingendienstchef vertelde hoe verbaasd hij was toen hij hoorde hoe nauw zijn NAVO-collega’s betrokken waren bij de operaties in Oekraïne. “Je bent nu onderdeel van de moordketen”, zei hij.

De New York Times gaf ook toe:

Militairen en CIA-officieren in Wiesbaden hielpen bij de planning en ondersteuning van een Oekraïense aanval op de Krim, die door Rusland was geannexeerd. Uiteindelijk kregen het leger en vervolgens de CIA groen licht om gerichte aanvallen uit te voeren tot diep in Rusland.

Het artikel geeft toe dat westerse militaire officieren – niet Oekraïners – de uiteindelijke beslissing namen over welke doelen er moesten worden aangevallen en hoe.

Hierbij werden onder meer de M777-houwitsers en het HIMARS-raketlanceersysteem van de VS ingezet.

De New York Times gaf toe:

Wiesbaden zou elke HIMARS-aanval in de gaten houden. [VS] Generaal Donahue en zijn staf zouden de doelwittenlijsten van de Oekraïners doornemen en hen adviseren over de positionering van hun lanceerplatforms en de timing van de aanvallen. De Oekraïners mochten alleen de door de Amerikanen verstrekte coördinaten gebruiken. Om een ​​kernkop af te vuren, hadden de HIMARS-operatoren een speciale elektronische sleutelkaart nodig, die de Amerikanen op elk gewenst moment konden deactiveren.

Alle grootschalige Oekraïense operaties, waaronder de offensieven in Cherson en Charkov in 2022 en het mislukte offensief in 2023, werden gepland, georganiseerd en geleid door Amerikaanse militaire officieren vanuit Wiesbaden. Hiertoe behoorde de oprichting van nieuwe Oekraïense brigades, die volgens de New York Times onder leiding stonden van de Amerikaanse luitenant-generaal Antonio Aguto jr.

Ook is gebleken dat het niet Oekraïne was dat om wapens met een groter bereik, zoals het Army Tactical Missile System (ATACMS), vroeg, maar Amerikaanse generaals.

De New York Times geeft toe:

Generaals Cavoli en Aguto adviseerden de volgende grote stap voorwaarts te zetten en adviseerden dat tactische raketsystemen – raketten die bekendstaan ​​als ATACMS en een bereik van maximaal 300 kilometer hebben – ter beschikking zouden worden gesteld aan het Oekraïense leger om het voor Russische troepen op de Krim moeilijker te maken Melitopol te verdedigen.

Ook werd onthuld dat de Oekraïense commandanten al in een vroeg stadium hadden erkend dat het door de VS geplande en geleide offensief van 2023 tot mislukken gedoemd was, maar dat de Amerikaanse commandanten er bij Oekraïne op aandrongen om ‘door te gaan’.

Er werden verschillende opties bedacht om het mislukte offensief te redden. Volgens de New York Times zijn de oorzaken voor de mislukking toe te schrijven aan een aantal factoren, waaronder interne conflicten tussen Oekraïense commandanten en zelfs spanningen tussen Oekraïense commandanten en hun Amerikaanse bondgenoten. In werkelijkheid mislukte het offensief vanwege de materiële beperkingen van de westerse militaire industriële productie en hun onvermogen om de soort uitputtingsoorlog te voeren die Rusland al jaren voorbereidde en aan hen oplegde.

Tegen het einde van het artikel in de New York Times werd erkend dat “de coalitie simpelweg niet alle uitrusting kon leveren voor een grootschalig tegenoffensief. De Oekraïners konden evenmin een leger opstellen dat groot genoeg was om zo’n offensief uit te voeren.”

In het artikel worden verschillende operaties beschreven, waaronder pogingen van de VS en het VK om de Kertsj-brug tussen de Krim en het vasteland van Rusland te vernietigen, die allemaal mislukten.

Hoewel het artikel de geleidelijke terugtrekking van de Amerikaanse steun aan Oekraïne probeert toe te schrijven aan de verkiezing van president Donald Trump en zijn verlangen naar ‘vrede’, is het duidelijk dat de VS simpelweg niet langer over de middelen beschikten om een ​​proxy-oorlog voort te zetten tegen een Russisch leger dat veel beter in staat was zijn verliezen te compenseren dan Oekraïne en zijn westerse sponsors.

De New York Times geeft in feite toe dat dit een Amerikaanse oorlog tegen Rusland was, waarbij Oekraïne slechts als tussenpersoon fungeerde.

Alle grote militaire operaties, tot aan de specifieke doelen die aangevallen moesten worden en de wapensystemen die door de VS en Europa werden geproduceerd en geleverd om deze aan te vallen, werden gepland door Amerikaanse, niet door Oekraïense generaals.

Speel ‘bemiddelaar’ en probeer een mislukte proxy-oorlog te bevriezen

Tegenwoordig probeert de Amerikaanse regering de rol van gefrustreerde bemiddelaar op zich te nemen en vrede te brengen tussen Oekraïne en Rusland, terwijl er in werkelijkheid altijd al sprake is geweest van oorlog tussen de VS en Rusland.

In werkelijkheid sprak de huidige Amerikaanse minister van Defensie Pete Hegseth in een toespraak op 12 februari 2025 over het sturen van “Europese en niet-Europese troepen” naar Oekraïne als een “veiligheidsgarantie”, wat in de praktijk zou leiden tot een bevriezing van het conflict of tot directe vijandelijkheden tussen Rusland en Europa.

Defensieminister Hegseth instrueerde Europa ook dat de volgende stappen met betrekking tot Oekraïne zouden zijn om Oekraïne te voorzien van “meer munitie en uitrusting” en om “de defensie-industriële basis uit te breiden.”

Wat minister Hegseth feitelijk presenteerde, was geen beleid voor vrede in Oekraïne, maar een hernieuwde bevriezing van het conflict, zoals de VS en Europa hadden gedaan tijdens de Minsk-akkoorden. Gedurende deze periode konden de VS en Europa hun eigen militaire industrie opbouwen, die de Russische productie evenaarde of overtrof. Daarnaast konden ze de Oekraïense strijdkrachten herbewapenen en reorganiseren, zodat ze in de toekomst de vijandelijkheden konden hervatten, wanneer de omstandigheden gunstiger waren voor Washington dan voor Moskou.

….

In tegenstelling tot propagandastructuren die door de Euro-Atlantische instelling worden gefinancierd, werkt Dissident dankzij de donaties van het publiek. Zonder uw hulp kunnen we niet overleven.

STEUN ONS WERK HIER.

Geef censuurkoning Elon Musk een dikke vinger en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over