Poetin heeft tijdens een bijeenkomst met factieleiders in het Russische parlement een toespraak gehouden die vele belangrijke uitspraken bevatte, schrijft Thomas Röper.
Tijdens zijn ontmoeting met de hoofden van de parlementaire partijen in het Russische parlement hield president Poetin een korte toespraak die veel interessante uitspraken bevatte, reden waarom verschillende media in hun koppen zeer verschillende accenten hebben gelegd. RT-DE, bijvoorbeeld, kopte: “Poetin: “Het Westen wil ons verslaan op het slagveld – Laat ze het maar proberen” – terwijl Der Spiegel kopte: “Poetin over de oorlog in Oekraïne – “We zijn nog niet echt begonnen”.
— DissidentNL (@DissidentNl) July 8, 2022
In zijn toespraak bedankte Poetin vooral de Russische partijen en hun afgevaardigden voor hun parlementaire werk en legde hij nogmaals uit dat de westerse sancties tegen Rusland wel wat moeilijkheden opleveren, maar dat ze over het geheel genomen niet al te doeltreffend zijn en gerust als mislukt kunnen worden beschouwd, omdat ze hun doel, het vermorzelen van de Russische economie, duidelijk niet hebben bereikt.
Putin to West: You want to defeat Russia on the battlefield? Try it! But keep in mind that we haven’t even started anything serious yet. pic.twitter.com/JZF62zQbUh
— Putin Direct (@PutinDirect) July 7, 2022
Ik heb het deel van de toespraak van Poetin vertaald dat gaat over de meest geciteerde uitspraken van Poetin in de media. Het gedeelte gaat over geopolitiek, de oorzaken van het huidige conflict in Oekraïne, dat eigenlijk een conflict is van het Westen tegen Rusland (en niet omgekeerd), uitgevochten over de rug van Oekraïne nadat het Westen Oekraïne in een anti-Russische voorpost had veranderd, waardoor een gewapend conflict in feite onvermijdelijk werd.
Het punt van Poetin is dat het begin van het conflict meer dan 20 jaar in het verleden ligt, toen de betrekkingen van de NAVO met Rusland onder Jeltsin officieel goed waren. Zoals in Rusland bekend is, heeft Poetin na zijn ambtsaanvaarding aan de VS onder president Clinton voorgesteld om Rusland tot de NAVO toe te laten en zo een gemeenschappelijke veiligheidsarchitectuur in Europa te creëren. De VS wilden hier echter niet over praten.
Dit werd gevolgd door de beëindiging van het ABM-verdrag onder VS-president Bush Junior en de aankondiging van de opbouw van een Amerikaans raketafweersysteem in Europa, dat duidelijk tegen Rusland is gericht en geen defensief maar een agressief systeem is. Als dit nieuws voor u is, kunt u hier de redenen lezen.
Als gevolg daarvan verslechterden de betrekkingen tussen het Westen en Rusland steeds meer en toen Rusland uiteindelijk in 2021 duidelijk aan zijn rode lijnen herinnerde en ultiem wederzijdse veiligheidsgaranties van het Westen eiste, maar het Westen weigerde dit te doen, was de weg ingeslagen.
Ik heb het geopolitieke gedeelte van de toespraak van Poetin vertaald, zodat u de passages die eruit geciteerd worden in de media kunt zien en in hun algemene context kunt plaatsen.
Begin van de vertaling:
Zoals bekend gedraagt het zogenaamde collectieve Westen, aangevoerd door de VS, zich al tientallen jaren uiterst agressief tegenover Rusland. Onze voorstellen voor een gelijkwaardig veiligheidssysteem in Europa werden verworpen. Initiatieven voor samenwerking op het gebied van raketafweer werden afgewezen. Waarschuwingen over de onaanvaardbaarheid van de uitbreiding van de NAVO, vooral ten koste van voormalige Sovjetrepublieken, werden genegeerd. Alleen al het idee van een mogelijke integratie van Rusland in ditzelfde NAVO-bondgenootschap op een moment dat zijn relatie met de NAVO onbelemmerd leek, leek voor de leden absurd.
En waarom? Omdat ze het bestaan van zo’n land als Rusland gewoon niet nodig hebben, daarom. Daarom steunden zij het terrorisme en het separatisme in Rusland, de binnenlandse destructieve krachten en de “vijfde colonne” in ons land. Die allemaal de onvoorwaardelijke steun kregen en nog steeds krijgen van het collectieve Westen.
Ons wordt vandaag verteld dat we een oorlog zijn begonnen in de Donbass, in Oekraïne. Nee, het werd ontketend door ditzelfde collectieve Westen, dat in 2014 de ongrondwettelijke gewapende staatsgreep in Oekraïne organiseerde en steunde, en vervolgens de genocide op de bevolking van Donbass aanmoedigde en rechtvaardigde. Het is juist dit collectieve Westen dat de directe aanstichter, de schuldige is van wat er vandaag gebeurt.
Als dit Westen het conflict wilde uitlokken om over te gaan naar een nieuwe fase in de strijd tegen Rusland, naar een nieuwe fase van indamming van ons land, dan kan worden gezegd dat het daar tot op zekere hoogte in is geslaagd. Zowel de oorlog is ontketend als de sancties zijn opgelegd. Onder normale omstandigheden zou dit waarschijnlijk moeilijk te bereiken zijn geweest.
Waar zou ik op willen wijzen? Zij zouden moeten begrijpen dat zij reeds verloren hebben met het begin van onze militaire operatie, omdat het begin daarvan ook het begin betekent van de fundamentele ineenstorting van de wereldorde naar Amerikaans model. Dit is het begin van de overgang van het liberaal-globalistische Amerikaanse egocentrisme naar een waarlijk multipolaire wereld. Een wereld die niet gebaseerd is op egoïstische regels die iemand voor zichzelf heeft uitgevonden en waarachter niets anders schuilgaat dan het streven naar hegemonie, niet op hypocriete dubbele maatstaven, maar op het internationaal recht, op de ware soevereiniteit van volkeren en beschavingen, op hun wil om hun historische bestemming, waarden en tradities te beleven en een samenwerking op te bouwen die gebaseerd is op democratie, rechtvaardigheid en gelijkheid. En men moet begrijpen dat dit proces niet meer te stoppen is.
De loop van de geschiedenis is onverbiddelijk en de pogingen van het collectieve Westen om zijn nieuwe wereldorde aan de wereld op te leggen zijn tot mislukken gedoemd.
Tegelijkertijd wil ik zeggen en benadrukken: Wij hebben veel aanhangers, ook in de Verenigde Staten zelf en in Europa, en nog meer op andere continenten en in andere landen, en het worden er steeds meer, daar bestaat geen twijfel over.
Zelfs in de landen die tot nu toe nog satellieten van de VS zijn, groeit het besef dat de blinde gehoorzaamheid van hun heersende elites aan de overheerser meestal niet overeenstemt met hun nationale belangen, maar daar vaak radicaal mee in strijd is. De groei van dit sentiment in de samenleving is iets waar zij uiteindelijk rekening mee moeten houden.
Vandaag de dag manipuleren zij, de heersende elites, in toenemende mate het publieke bewustzijn. De heersende klassen in het Westen, supranationaal en globalistisch van aard, hebben ingezien dat hun beleid zich steeds verder verwijdert van de werkelijkheid, van het gezond verstand en van de waarheid, en zijn begonnen openlijk repressieve methoden te gebruiken.
Het Westen, dat ooit de beginselen van de democratie verkondigde, zoals vrijheid van meningsuiting, pluralisme en respect voor andere meningen, is nu aan het ontaarden in precies het tegenovergestelde – totalitarisme. Dit omvat censuur, sluiting van media en willekeurige behandeling van journalisten en publieke figuren.
Deze praktijk van het verbieden strekt zich niet alleen uit tot de informatieruimte, maar ook tot de politiek, de cultuur, het onderwijs, de kunst – tot alle gebieden van het openbare leven in de westerse landen. En dit model – het model van totalitair liberalisme, met inbegrip van de beruchte Cancel Culture, de alomtegenwoordige verboden – willen zij opleggen, proberen zij op te leggen aan de hele wereld.
Maar de waarheid en de realiteit is dat de bevolking van de meeste landen zo’n leven en zo’n toekomst niet wil, en in feite geen formele en decoratieve soevereiniteit nastreeft, maar substantiële, echte soevereiniteit, en er gewoon genoeg van heeft om te knielen en zich te vernederen voor degenen die denken dat zij uitzonderlijk zijn, en ook hun belangen te dienen tot hun eigen nadeel.
Vandaag horen we dat ze ons op het slagveld willen verslaan. Wat kunnen we daarop zeggen? Laat ze het proberen. We hebben vaak gehoord dat het Westen ons wil bevechten “tot de laatste Oekraïner”. Dit is een tragedie voor het Oekraïense volk, maar het lijkt erop dat het deze kant op gaat. Maar iedereen moet weten dat we over het algemeen nog niets serieus zijn begonnen.
Tegelijkertijd weigeren wij geen vredesonderhandelingen, maar degenen die ze weigeren moeten weten dat hoe verder het gaat, hoe moeilijker het voor hen zal zijn om tot een akkoord met ons te komen.
Einde vertaling
Rusland is serieus
Westerse politici en media zouden deze toespraak zorgvuldig moeten lezen. Ze hoeven het niet eens te zijn met Poetin, maar ze moeten begrijpen dat dit het Russische standpunt is. Rusland ziet zichzelf in oorlog met het collectieve Westen. Het Westen bestrijdt Rusland met alle middelen (wapens, sancties, geld, media, diplomatie) die men in een oorlog zou gebruiken. Het enige wat het Westen ervan weerhoudt om met eigen soldaten in te grijpen is het gevaar van een nucleaire oorlog.
Oekraïne is slechts de zielige pion van het Westen, dat al sinds 2014 op deze rol is voorbereid en waarmee het Westen Rusland zo lang heeft geprovoceerd (Maidan-coup in 2014, wapenleveranties, bouw van NAVO-bases, enz.) totdat Rusland geen andere keuze zag dan militair actief te worden om zijn eigen veiligheidsbelangen te beschermen. Het Westen heeft immers begin februari 2022 de door Rusland in december 2021 voorgestelde veiligheidsgaranties verworpen en zelfs geweigerd daarover besprekingen te voeren.
Nu is Rusland niet meer bereid veel met het Westen te onderhandelen omdat het Westen Rusland te vaak heeft verraden. Rusland heeft het Westen grotendeels afgeschreven als een betrouwbare gesprekspartner. Bovenal neemt niemand in Rusland de EU, die zich in blinde gehoorzaamheid aan de VS heeft onderworpen – zelfs ten koste van zichzelf – nog serieus. Waarom met de vazal praten als hij toch niets kan beslissen?
Maar Poetin zei iets anders duidelijk, wat men nu steeds vaker in Moskou hoort: Als het Westen niet wil praten, praat dan niet. Het Westen, zoals veel Westerse politici openlijk zeggen, wil een beslissing op het slagveld in plaats van aan de onderhandelingstafel? Rusland wil dat niet, maar als het Westen aandringt, dan is dat wat het kan krijgen.
Hoe langer het conflict voortduurt, hoe meer de eisen van Rusland zullen toenemen. Als de oorspronkelijke zorg van Rusland alleen was dat de expliciet anti-Russische regering in Kiev zou worden vervangen door een neutrale regering, dan is de situatie nu al anders. Aangezien Kiev eind maart alle onderhandelingen heeft afgebroken, zullen grote delen van Oost- en Zuid-Oekraïne aan Rusland toevallen. Aangezien Kiev niet wil praten, worden daar nu al Russische paspoorten afgegeven en zijn referenda over de toetreding van de gebieden tot de Russische staat slechts een kwestie van tijd. Ik heb reeds verslag uitgebracht over deze wijziging van de Russische doelstellingen en de redenen daarvoor.
Poetins uitspraak dat “hoe verder het gaat, hoe moeilijker het voor hen zal zijn om met ons tot een overeenkomst te komen” moet niet zozeer worden opgevat als een waarschuwing aan Kiev, maar als een waarschuwing aan het Westen, vooral aan de EU. Mocht de EU – al was het maar uit zelfbehoud – op enig moment met Rusland willen praten over verzachting van de (voor de EU zelf) suïcidale sancties, dan zullen de tegeneisen van Rusland waarschijnlijk toenemen met elke dag dat de EU haar huidige koers aanhoudt.
De mening van de mensen in Rusland
Ik had zojuist een ontmoeting in Moskou met enkele vertegenwoordigers van de Russische media en een van hen zei tegen mij in een privé-gesprek: “Het verschil tussen het Westen en ons is dat het Westen gewoon niet wil verliezen, maar wij zijn bereid om voor ons land te sterven indien dat nodig is.
Deze formulering geeft heel goed de stemming weer die ik momenteel in Rusland ervaar. De meeste Russen zien zichzelf op zijn minst in een strijd – zo niet in oorlog – met het Westen. Voor de overgrote meerderheid van de Russen zijn de “waarden” waar het Westen zogenaamd voor staat leugenachtig. Over wat voor persvrijheid en vrijheid van meningsuiting kunnen wij in het Westen spreken wanneer de censuur daar voortdurend wordt aangescherpt? Over welke mensenrechten hebben ze het in het Westen als ze tegelijkertijd Guantanamo runnen? De lijst van voorbeelden van de overduidelijke dubbele moraal van het Westen is ongelooflijk lang geworden.
En zelfs de eigenlijk vrij pro-Westerse jeugd in Rusland, die iets meer dan een jaar geleden nog voor Nawalny de straat op ging, staat nu in zeer grote meerderheid achter de besluiten van hun regering. De jongeren waren inderdaad tegen de Russische regering, maar niet tegen Rusland zelf. Door expliciet toe te staan dat Facebook oproept tot geweld tegen Russen, door een regime in Oekraïne te steunen waarvan de vertegenwoordigers openlijk oproepen tot de moord op Russen – waaronder vrouwen en kinderen – enzovoort, heeft het Westen zijn masker laten vallen en heeft het ook elk aanzien verloren bij de meeste van zijn vroegere aanhangers onder de jongeren in Rusland.
De meeste voormalige tegenstanders van Poetin in Rusland zien nu in dat Poetin gelijk had met zijn jarenlang herhaalde verklaringen dat het Westen niet tegen Poetin was, maar tegen een welvarend, sterk en zelfbewust Rusland als zodanig. En de tegenstanders van Poetin rond Navalny en andere radicalen zijn het altijd over één ding eens geweest met de aanhangers van Poetin: ze wilden allemaal een sterk, welvarend en zelfverzekerd Rusland. Zij hadden ruzie over de weg naar dit doel, niet over het doel zelf.
Nu het Westen openlijk laat zien dat dit precies is wat het niet wil en waartegen het strijdt, steunen plotseling zelfs veel van de mensen die nog maar een jaar geleden opriepen tot de afzetting van Poetin, Poetin.
Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:
Telegram: t.me/dissidenteen
Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:
[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]
[newsletter_field name=”email” label=”Email”]
[/newsletter_form]
https://dissident.one/2022/07/03/de-navo-heeft-zowel-rusland-als-china-de-oorlog-verklaard-en-dreigt-met-een-nucleaire-aanval/
