“Ik kan het gezeur van Steinmeier, Scholz en anderen over de sociale onrust die zal ontstaan als de gasprijs verdriedubbelt, niet langer aanhoren. Als je alleen energie kunt kopen van staten als de VS, Saoedi-Arabië of Qatar en Rusland, die beschuldigd worden van het voeren van oorlogen in strijd met het internationaal recht, dan moet je de voorkeur geven aan de leverancier die de beste en goedkoopste goederen heeft. Dat is Rusland. Het wordt ook steeds duidelijker dat de Duitse economie ook voor vele andere noodzakelijke grondstoffen en reserve-onderdelen nauw met Rusland verweven is”.

“Het kan niet vaak genoeg herhaald worden: Als je de banden met een land verbreekt wegens schending van de mensenrechten, dan moet je geen handel drijven met de VS, die verantwoordelijk is voor de meeste schendingen van de mensenrechten in de wereld.

Het was werkelijk gênant om Biden op de persconferentie met Scholz in Washington overduidelijk te zien maken wie beslist of de Nord Stream 2 pijpleiding door de Oostzee al dan niet in gebruik wordt genomen.

Wanneer zal er een Duitse kanselier zijn die de moed heeft Washington te zeggen dat het genoeg is en zo niet verder kan gaan? Waar komt die Duitse verslaving aan onderwerping vandaan, als je ziet hoe Duitse journalisten en politici zich tegenover Washington gedragen?”

“Als je aan je eigen bevolking denkt, is er maar één oplossing: open Nord Stream 2 om het ergste te voorkomen.”

“De Gaulle wist nog dat staten geen vrienden hebben, maar belangen. Net zoals de Amerikanen 100 jaar lang hebben geprobeerd te voorkomen dat Duitse technologie zou samensmelten met Russische grondstoffen (George Friedman), zou de Duitse regering eindelijk moeten inzien dat de sancties niet Rusland en de VS schaden, maar in de eerste plaats Duitsland en Europa.

De Duitse regering en de Duitse media kunnen niet langer ontkennen wat de befaamde Amerikaanse econoom Jeffrey Sachs onlangs in hun boeken heeft geschreven: “De oorlog in Oekraïne is het hoogtepunt van een dertig jaar durend project van de Amerikaanse neoconservatieve beweging (neocons). Dezelfde neoconservatieven die de Amerikaanse oorlogen in Servië (1999), Afghanistan (2001), Irak (2003), Syrië (2011) en Libië (2011) voorstonden, en die de Russische invasie in Oekraïne in de eerste plaats uitlokten, zitten in de regering-Biden.”

“Als je een grote fout hebt gemaakt, moet je de moed hebben om die recht te zetten. Geen enkele federale regering heeft het recht om miljoenen Duitsers armer te maken en de Duitse economie te ruïneren.”