Verschillende media in de VS, het VK en andere landen hebben gelijktijdig een verhaal gepubliceerd waarin wordt beweerd dat niet-ingeënte mensen hun eigen gezondheid op het spel zetten en potentiële fabrieken worden van coronavirusvarianten.

De artikelen zijn terug te voeren op CNN, dat met Dr. William Schaffner van de Vanderbilt Universiteit had gesproken. Hij zei dat als de infecties zich blijven verspreiden onder de niet-gevaccineerden, dit de bestrijding van de pandemie zou kunnen belemmeren. “Als dat zo is, muteert het en kan het een variant uitlokken die later ernstiger is,” zei Dr. Schaffner volgens CNN.

Ook de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) verklaarde onlangs: “Hoe meer we het virus de kans geven zich te verspreiden, hoe meer kans het virus heeft om te veranderen.”

Gezien het gebrek aan adequate follow-upgegevens van gevaccineerde personen is het werkelijke beeld van de epidemiologie van gevaccineerden versus niet-gevaccineerden ongelooflijk troebel, meldt TKP. Dit is op zichzelf al een schandaal, aangezien voor vaccins geheel nieuwe technologie wordt gebruikt waarvan de werkzaamheid nog moet worden vastgesteld. In een Israëlische studie wordt er zelfs op gewezen dat “clinici een hoge mate van wantrouwen moeten hebben ten aanzien van gemelde symptomen en moeten vermijden klachten af te doen als verband houdend met vaccinatie totdat een echte infectie is uitgesloten en de gevaccineerden zijn getest”.

En in Israël blijkt nu net dat gevaccineerde mensen evenveel kans hebben om met de nieuwe Delta-variant te worden besmet als niet-gevaccineerde mensen. Mensen die immuun zijn door een eerdere infectie worden echter drastisch minder getroffen. Dit bracht de directeur van de afdeling Infectieziekten van het Sheba-ziekenhuis, prof. Galia Rahav, tot de volgende conclusie: “Vergeleken met de gevaccineerden zijn bijna geen herstelde COVID-19-patiënten opnieuw geïnfecteerd. Immuniteit als gevolg van ziekte is waarschijnlijk veel effectiever dan een vaccin.”

Lopen de niet-gevaccineerden een volledig risico op besmetting?

De meeste mensen zullen zich er nu echter van bewust zijn dat het risico van ernstige ziekte met het SARS-CoV-2-virus groter is bij ouderen, mensen met een zwakke immuunrespons en mensen in bepaalde risicogroepen, zoals mensen die een kankertherapie ondergaan of hartpatiënten.

Het overgrote deel van de risicopopulatie is nu gevaccineerd. Het proportionele risico voor de rest van de bevolking is altijd aanzienlijk lager geweest, volgens gegevens van het Amerikaanse CDC zelfs met een factor 8700 voor 5-17-jarigen in vergelijking met >80-jarigen.

Ook deze artikelen gaan uit van de veronderstelling dat er geen immuniteit is zonder vaccinatie. Dit is gewoon niet het geval. Zo is gebleken dat tot 50% van de bevolking van het Verenigd Koninkrijk verschillende vormen van T-celimmuniteit tegen het nieuwe virus bezat als gevolg van blootstelling aan eerdere endemische virussen. In een studie in Tübingen werd kruisimmuniteit ten gevolge van vroegere infecties zelfs bij 81% van de bevolking aangetroffen. Bovendien bleek uit een recente studie dat snelle en efficiënte geheugenachtige immuunreacties op betrouwbare wijze optraden bij vrijwel alle niet-gevaccineerde personen die aan SARS-CoV-2 waren blootgesteld, ongeacht of zij symptomatisch waren of niet. Het aantal personen dat van nature immuun is, zal dus in de loop van de tijd zijn toegenomen als gevolg van blootstelling aan het virus, zelfs als er geen sprake was van symptomatische ziekte.

Wat biedt een betere bescherming, natuurlijke immuniteit of vaccinatie?

Het antwoord, dat we nu kunnen afleiden uit vele studies waarover ik hier onder meer heb bericht, is dat de natuurlijke immuniteit superieur is aan de zeer specifieke immuniteit tegen antilichamen die door vaccinatie wordt verworven. Als men vraagt wat “beter” is, moet men ook rekening houden met de extra risico’s (b.v. bijwerkingen zoals myocarditis, bloedstolling, enz.) die het gevolg zijn van de vaccinatie zelf. Deze risico-batenanalyse zal sterk verschillen per leeftijdsgroep, omdat de ziekte bij jongeren en ouderen een ander profiel heeft.

Zodra een persoon hersteld is van SARS-CoV-2, heeft hij een natuurlijke immuniteit ontwikkeld. Deze immuniteit omvat een breed scala van verdedigingsmechanismen. De meeste mensen zijn bekend met antilichamen en hun belangrijke rol bij het neutraliseren van virussen. In het geval van natuurlijke immuniteit worden deze antilichamen gemaakt tegen alle delen van het virus en niet alleen tegen het spike-eiwit

Uit een recente studie van mensen die tijdens de eerste golf van SARS-CoV-2 een natuurlijke immuniteit hadden ontwikkeld, bleek dat hun plasma vier antilichamen bevatte die zeer effectief waren tegen 23 varianten van SARS, waaronder de zorgwekkende varianten. Om deze bescherming nog te versterken, wordt zelfs gedacht dat het aangeboren immuunsysteem, dat de eerste verdedigingslinie tegen de ziekte vormt, kan worden getraind om een lagere activeringsdrempel te hebben tegen nieuwe ziekteverwekkers die structureel lijken op die welke men eerder heeft aangetroffen.

Veel van de nieuwe COVID-vaccins zijn echter zo ontworpen dat zij het aangeboren immuunsysteem grotendeels omzeilen, zodat zij dit proces niet op gang kunnen brengen. Het belang van het aangeboren immuunsysteem blijkt duidelijk bij mensen die een tekort hebben in de productie van interferon, een belangrijke signaalstof in het aangeboren immuunsysteem.

Natuurlijke immuniteit is superieur aan door vaccinatie opgewekte immuniteit omdat zij zowel aangeboren immuunafweer als specifieke immuniteit omvat die gericht is tegen meerdere delen van het virus, niet alleen tegen het spike-eiwit waarop de door vaccinatie opgewekte immuniteit is gericht. Dit is nu opnieuw bevestigd door Israël – zie hierboven.

Doen virale mutaties zich specifiek voor bij de ongevaccineerden?

Mutaties komen vrij vaak voor in mRNA-virussen. Zij doen zich meestal voor wanneer het virus onder selectiedruk staat, bijvoorbeeld door antilichamen die de virale replicatie beperken maar niet elimineren. Dan kunnen de varianten waartegen de antilichamen niet zo doeltreffend zijn, zich natuurlijk gemakkelijker vermenigvuldigen.

In maart en april 2021 ontstond er onder sommige wetenschappers opwinding dat suboptimale vaccinatiestrategieën een selectiedruk op het virus creëren die het ontstaan van varianten in de hand werkt.

Nu blijkt echter dat het sterftecijfer voor de laatste deltavariant is gedaald tot 0,1-0,2%. Voorheen was deze berekend op 1,9% voor de (Britse) Alpha-variant. Het infectiesterftecijfer ligt, afhankelijk van de berekening, een factor 10 (volgens de CDC) tot 20 (volgens de WHO) lager, omdat nooit alle gevallen worden opgespoord.

De vraag of varianten meer kans hebben bij gevaccineerden of niet-gevaccineerden is het onderwerp geweest van veel onderzoek, dat meestal verband hield met de doeltreffendheid van de vaccinatiestrategie. In een studie in Israël werd de bètavariant (Zuid-Afrika) in april 2021 aangetroffen bij acht keer zoveel gevaccineerden als niet-gevaccineerden. In een recentere studie uit Griekenland vonden de onderzoekers echter geen significant verschil in het aantal infecties met de bètavariant tussen gevaccineerden en niet-gevaccineerden onder gezondheidswerkers.

Ook zonder de invoering van vaccinatie zouden nieuwe varianten zijn opgetreden, zoals ook vóór de invoering van het vaccin het geval was. De mutatiesnelheid van het virus is constant en vaccinatie kan deze snelheid uiteraard niet veranderen. Wat echter minder duidelijk is, is of vaccinatie de snelheid waarmee bepaalde varianten zich vestigen, heeft verhoogd. Aangezien vaccinatie gericht is op een specifieke immuunrespons tegen het spike-eiwit, is het theoretisch mogelijk dat varianten die aan deze specifieke immuunrespons kunnen ontsnappen, zich bij voorkeur zullen vermenigvuldigen in de gevaccineerde populatie.

De niet-gevaccineerden hebben een zeer brede immuunrespons op alle delen van het virus door verschillende delen van het immuunsysteem, waardoor wellicht niet dezelfde selectiedruk ontstaat. Deze hypothese suggereert eerder het tegendeel van wat in de media wordt aangeprezen. Het is een kwestie die zorgvuldig wetenschappelijk onderzoek vereist, in plaats van het uitsluiten van degenen die zich momenteel niet willen laten vaccineren.

Verband tussen de invoering van massavaccinatie en het ontstaan van nieuwe varianten

De eerste drie belangrijke nieuwe varianten deden zich voor in Brazilië, Zuid-Afrika en het VK, waar proeven met vaccins werden gedaan. Sindsdien zijn er andere varianten opgedoken in verschillende andere landen na de invoering van vaccinatie. Sommige deskundigen hebben gespeculeerd over het toeval van dergelijke gebeurtenissen, en dit verschijnsel wordt momenteel bestudeerd. In een onlangs gepubliceerde studie hebben Theodora Hatziioannou, een viroloog aan de Rockefeller Universiteit in New York, en haar collega’s een “pseudo-coronavirus” gecreëerd dat een niet-variante versie van het spike-eiwit bevat. Dit werd gekweekt in aanwezigheid van individuele antilichamen uit het bloed van mensen die een van de twee door de FDA goedgekeurde COVID-19 vaccins hadden gekregen, een van Pfizer/BioNTech en een van Moderna. Sommige antilichamen spoorden het pseudo-SARS-CoV-2 aan om verschillende mutaties te ontwikkelen.

Zij probeerden het experiment opnieuw zonder antilichamen, en geen van de drie mutaties ontwikkelde dezelfde ontwijkende manoeuvres.

“Deze gegevens tonen aan dat deze mutaties die zich ophopen in het spike-eiwit, antilichaam ontsnappingsmutaties zijn,” zegt Hatziioannou. “Zodra je een specifiek antilichaam toevoegt, zie je specifieke mutaties.”

Hatziioannou en anderen denken dat er ook aanwijzingen zijn in de genomen van virussen die zich op langdurige wijze hebben gevestigd in de lichamen van immuungecompromitteerde COVID-19-patiënten. De heersende theorie is dat ontsnappingsmutaties kunnen zijn ontstaan bij mensen met chronische infecties die worden behandeld met monoklonale antilichamen of herstellend plasma, waardoor de selectiedruk waaraan het virus blootstaat, toeneemt.

Conclusie

Alle virussen muteren en de mens de schuld proberen te geven van dit verschijnsel is even dwaas als verdeeldheid zaaiend.

De huidige hospitalisatie- en sterftecijfers als gevolg van de deltavariant zijn aanzienlijk lager dan die van eerdere varianten en daarom is de paniekzaaierij rond deze variant volledig misplaatst.

Of massavaccinatie leidt tot selectiedruk waardoor varianten ontstaan die aan door vaccinatie geïnduceerde immuniteit kunnen ontsnappen, zal in de loop van de tijd duidelijk worden naarmate we internationale gegevens en het tijdstip van de invoering van vaccins bestuderen. Het is in ieder geval een kwestie die zorgvuldig moet worden bestudeerd, aangezien er een theoretische mogelijkheid bestaat dat vaccinatie de situatie van “gemuteerde varianten” zou kunnen verergeren, hetgeen nog niet is bewezen, maar niet kan worden uitgesloten.

In ieder geval kan de bewering dat de niet-gevaccineerden een “variantenfabriek” zijn, duidelijk worden geïdentificeerd als lobbywerk van de vaccinfabrikanten.

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief:

[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]

[newsletter_field name=”email” label=”Email”]

[/newsletter_form]

https://dissident.one/2021/05/20/14219/?swcfpc=1