Ondanks de landelijke stroomstoring van vorige week tilt de Spaanse regering de criminalisering van contant geld naar een heel nieuw niveau

Geld opnemen van de bank wordt een kafkaëske nachtmerrie. Iedereen die meer dan $ 3.000 van zijn eigen geld wil opnemen, moet de staat vooraf op de hoogte stellen en de reden(en) voor de opname uitleggen, anders riskeert hij een boete, schrijft Nick Corbishley.

Het is pas acht dagen geleden dat Spanje te maken kreeg met de grootste stroomstoring in de recente geschiedenis. Zoals we die dag al meldden, zou de chaos veel erger zijn geweest zonder de wijdverbreide cultuur van contant geld in het land:

In tegenstelling tot sommige andere delen van Europa is contant geld in Spanje nog steeds koning, zij het in iets mindere mate, met 57% van de betalingen in winkels, volgens de laatste jaarlijkse huishoudenenquête van de Spaanse centrale bank. Daardoor konden de meeste inwoners noodaankopen doen en konden veel klantgerichte bedrijven hun activiteiten voortzetten. Ik kan me de chaos niet voorstellen die zou ontstaan ​​als er iets soortgelijks zou gebeuren in mijn geboorteland, het Verenigd Koninkrijk, waar de overgrote meerderheid van de mensen geen contant geld gebruikt, of in het contantloze Zweden, waar de hoeveelheid contant geld in omloop ongeveer 1% van het bruto binnenlands product bedraagt ​​– vergeleken met 8% in de VS en meer dan 10% in de EU.

Het is juist de angst voor dit soort eventualiteiten die regeringen en centrale banken in Scandinavië ertoe heeft aangezet te proberen de massale afschaffing van contant geld door het publiek, die ze zelf jaren geleden in gang hebben gezet, terug te draaien. Zoals de Zweedse Riksbank vorig jaar waarschuwde, heeft de snelle digitalisering betalingen “kwetsbaarder gemaakt voor cyberaanvallen en verstoringen van het elektriciteitsnet en de datacommunicatie”.

Simpel gezegd, contant geld redde de dag – een boodschap die de afgelopen week overal in de Spaanse media te horen was. Degenen die geen contant geld bij zich hadden of thuis hadden, bevonden zich plotseling in een economisch niemandsland, meldt de rechtse La Razón:

Deze technologische ‘fade to black’ heeft het debat over de noodzaak om contant geld te bewaren, dat door sommigen als vervangbaar wordt beschouwd, heropend…

De stroomuitval van maandag onderstreepte de kwetsbaarheid van een volledig gedigitaliseerd systeem. Mensen die een buskaartje, een brood of een taxi probeerden te betalen, realiseerden zich plotseling dat ze geen euro meer op zak hadden. Ook het geldautomatennetwerk bood geen oplossing, want ook dat lag plat. Het beeld van burgers die naar vergeten munten zoeken, vreemden om hulp vragen of krediet vragen [bij lokale bedrijven], weerspiegelt de mate van technologische afhankelijkheid.

[D]e dag na de stroomuitval stonden er lange rijen burgers te wachten om geld op te nemen bij geldautomaten, uit angst dat de situatie van uren eerder zich zou herhalen.

Spanje’s grootste financiële krant, Expansión, merkt op dat “contant geld, de meest gebruikelijke betaalmethode in Spanje, de plan B-optie is geworden in noodsituaties zoals de stroomuitval”. De linksgeoriënteerde krant El Diario benadrukt een van de belangrijkste lessen van de stroomuitval: “je moet contant geld bij je hebben”. De stroomuitval “heeft het debat over het belang van contant geld heropend, dat de enige echte manier is geworden om basisproducten en -diensten te verkrijgen”, schrijft El Confidencial, terwijl El Periodico het definitieve oordeel velt: contant geld is “duidelijk nog steeds noodzakelijk in ons dagelijks leven”.

Het Denaria Platform, een vereniging die in 2018 werd opgericht om het gebruik van contant geld in Spanje te beschermen, heeft de Spaanse regering van Pedro Sánchez opgeroepen om contant geld te behandelen als kritieke nationale infrastructuur, in overeenstemming met de richtlijnen voor beveiliging en veerkracht van essentiële diensten.

“Wat er maandag is gebeurd, is een duidelijk teken van de kwetsbaarheid van het digitale ecosysteem en de noodzaak van een fysiek, robuust en onafhankelijk alternatief voor de elektriciteits- en internetvoorziening”, aldus Javier Rupérez, president van Denaria. “Dit is geen ideologische kwestie, maar een kwestie van nationale veiligheid en de garantie van fundamentele rechten. Contant geld moet onder alle omstandigheden beschermd, toegankelijk en operationeel zijn.”

De Spaanse regering van Pedro Sánchez, die duidelijk als doel heeft het geld uit de economie te persen, lijkt echter andere plannen te hebben.

In juni 2020 diende Moncloa, de Spaanse regeringszetel, een niet-wetgevend voorstel in bij het Congres waarin werd gepleit voor “de geleidelijke afschaffing van contante betalingen” als onderdeel van plannen om de belastinginning te verhogen en de zwarte economie te bestrijden. Sindsdien heeft het de nationale limiet voor contante betalingen verlaagd van $ 2.500 naar $ 1.000, een van de laagste niveaus in Europa. Het moet gezegd worden dat het reageerde op landelijke protesten tegen de sluiting van bankfilialen en de toename van cashless bedrijven door detailhandelsbedrijven te verplichten contante betalingen te accepteren.

Maar het langetermijndoel van de regering-Sánchez blijft hetzelfde: contant geld afpakken. Vlak voor de stroomuitval onthulde de regering plannen om de criminalisering van contant geld naar een heel nieuw niveau te tillen. De Spaanse belastingdienst voerde een reeks antiwitwasmaatregelen in, waaronder een die voorschrijft dat iedereen die van plan is meer dan $ 3.000 aan eigen geld van de bank op te nemen, de staat vooraf moet informeren, anders riskeert hij of zij een boete. Ze moeten ook aan hun bank, en bij uitbreiding aan de overheid, de reden(en) voor de geldopname uitleggen.

Uit El Diario:

Er is al een nieuwe regeling van kracht die de controle op bankopnames verscherpt. De Belastingdienst heeft bepaald dat burgers en bedrijven vooraf moeten melden als ze van plan zijn grote bedragen contant geld op te nemen. Doen ze dit niet, dan riskeren ze boetes die kunnen oplopen tot € 150.000, afhankelijk van de ernst van de overtreding. Deze maatregel maakt deel uit van de onlangs gelanceerde plannen van de overheid om belastingfraude en witwassen te bestrijden.

Volgens de Schatkist moeten opnames die bepaalde drempels overschrijden, via een specifieke procedure worden gemeld. Financiële instellingen krijgen ook de verplichting om verdachte transacties te melden.

De verplichting om een ​​geldopname bij de Belastingdienst te melden, geldt wanneer het op te nemen bedrag € 3.000 of meer bedraagt. De melding moet ten minste 24 uur vóór de uitvoering van de transactie worden gedaan. Voor transacties van meer dan € 100.000 moet de melding ten minste 72 uur van tevoren worden gedaan.

De regelgeving bepaalt dat de melding gegevens moet bevatten zoals het opgenomen bedrag, het doel van de opname, de identiteit van de klant en de uiteindelijke ontvanger van het geld, indien deze twee verschillend zijn. Het niet nakomen van deze verplichting wordt beschouwd als een ernstige overtreding. Indien een opname zonder voorafgaande kennisgeving wordt vastgesteld, kan een boete worden opgelegd die varieert van 1% tot 10% van het opgenomen bedrag, met een minimum van € 600 en een maximum van € 150.000.

De melding moet worden ingediend via de officiële website van de belastingdienst met behulp van een digitaal certificaat, Cl@ve PIN of elektronische identiteitskaart. Indien goedgekeurd, ontvangt de bankklant een ontvangstbewijs dat hij of zij bij de bank moet tonen bij het opnemen van contant geld . Op de website van Banco Sabadell worden klanten erop gewezen dat als ze meer dan € 3.000 in één keer willen opnemen, de bank om een ​​bewijs van de reden voor de opname zal vragen. Dit bewijs wordt vervolgens naar de belastingdienst en de Bank van Spanje gestuurd.

Terug naar het artikel:

Deze maatregel is ook afhankelijk van de actieve medewerking van banken, die transacties tijdelijk moeten blokkeren als ze constateren dat niet aan de vereiste van voorafgaande melding is voldaan. Daarnaast moeten ze periodiek informatie aan de Schatkist sturen over contante transacties die de vastgestelde drempels overschrijden. Ook herhaalde transacties voor lagere bedragen, zoals opnames van € 800 of € 900, kunnen verdacht zijn als ze niet goed worden ondersteund.

Tot nu toe hoefden opgenomen bedragen van € 3.000 of meer alleen door de betreffende bank te worden gemeld aan de Spaanse centrale bank, die ze vervolgens doorgeeft aan de belastingdienst. Deze meldingen zullen vermoedelijk blijven plaatsvinden.

Maar de overheid wil niet alleen inzicht hebben in het geld dat van bankrekeningen wordt afgeschreven, maar ook in het geld dat erop binnenkomt.

Volgens El Español zal de Spaanse Belastingdienst om bewijs van de herkomst van de fondsen vragen indien een bedrag gelijk aan of groter dan € 3.000 op een bankrekening wordt gestort. Ook als een bankklant kleinere bedragen verspreid over meerdere dagen stort, wordt dit als verdacht beschouwd. Indien de herkomst van de fondsen niet op bevredigende wijze kan worden aangetoond, behoudt de Belastingdienst zich het recht voor om boetes op te leggen tot 150% van het gestorte bedrag, met een maximumboete van € 150.000 in de meest ernstige gevallen.

De Bank van Spanje raadt aan om alle bonnen, contracten en andere documentatie te bewaren die nodig zijn om de herkomst van het geld dat u bij de bank stort, te kunnen verklaren of waar u het geld gaat gebruiken als het wordt opgenomen.

Interessante timing

Dit alles gebeurt nu de Europese Unie zich voorbereidt op de lancering van haar digitale centralebankvaluta, de digitale euro. Zoals we eind maart al meldden, willen de twee belangrijkste EU-autoriteiten die de uitrol van de digitale euro aansturen, de Europese Centrale Bank en de Europese Commissie, de lancering graag vervroegen, ook al lijken de meeste ondervraagde burgers in de eurozone over het algemeen niet geïnteresseerd

Zoals eerder vermeld, is het niet eenvoudig om een ​​project te verkopen dat breed wordt gezien, zelfs door veel politici en sommige insiders van centrale banken wereldwijd, niet alleen als een “oplossing op zoek naar een probleem”, maar ook als een project dat vol risico’s zit. Zelfs de Duitse Europarlementariër die was aangesteld om leiding te geven aan de wetgevingsinspanningen van het Europees Parlement voor een digitale euro, rapporteur Stefan Berger, werd een van de felste critici en trad uiteindelijk af.

En er valt genoeg te bekritiseren over de voorgestelde digitale euro, waaronder de bedreiging die deze zou vormen voor de financiële privacy, vooral in een wereld waar contant geld volledig is afgeschaft, wat het uiteindelijke doel is van de Spaanse regering. Ook de manier waarop programmeerbare valuta zoals de digitale euro niet alleen gebruikt zouden kunnen worden om onze uitgaven te monitoren, maar ook om ze te controleren, is een punt van kritiek. Een digitale euro zal vrijwel zeker hand in hand gaan met de digitale identiteitswallet van de EU, wat de creatie van een bijna perfect digitaal controlenetwerk mogelijk maakt.

Door digitale valuta te combineren met digitale ID’s en tegelijkertijd het gebruik van contant geld uit te faseren of zelfs te verbieden, zouden overheden en centrale banken niet alleen elke aankoop die we doen kunnen volgen, maar ook kunnen bepalen waaraan we ons geld wel en niet mogen uitgeven. Digitale valuta zouden ook gebruikt kunnen worden om ‘wenselijk’ sociaal en politiek gedrag sterk te stimuleren en degenen die zich niet aan de regels houden, te straffen.

Zoals de Duitse financieel journalist en voorstander van contant geld Norbert Häring het stelt, is de enige waarneembare functie van de digitale euro om “contant geld te helpen vervangen en Europa dichter bij volledige digitale bewaking te brengen.”

Spanje heeft de afgelopen dagen een stortvloed aan artikelen in de mainstream media gezien waarin werd gesteld dat de voorgestelde digitale euro het goed zou hebben gedaan tijdens de stroomuitval van vorige week, omdat deze blijkbaar zowel online als offline zou kunnen functioneren (en blijkbaar ook geen elektriciteit nodig zou hebben). De ECB en de Europese Commissie proberen het project momenteel te verkopen aan de EU-burgers en hun zogenaamde vertegenwoordigers in Brussel, wier steun ze nodig zullen hebben bij de stemming in het Europees Parlement over het definitieve wettelijke kader voor de digitale euro in oktober.

Een populair argument vóór de voorgestelde CBDC die momenteel de ronde doet, is dat een digitale euro Europa in staat zou stellen zich te verdedigen, niet alleen tegen de stablecoins van de Trump-regering, maar ook tegen het Amerikaanse kaartduopolie dat het wereldwijde betalingslandschap domineert: Visa en Mastercard.

Maar er zal waarschijnlijk meer nodig zijn om Europese burgers te overtuigen de digitale euro van de ECB daadwerkelijk te omarmen. In een recent onderzoek van Ipsos gaf 65% van de Spaanse respondenten aan dat ze redelijk tevreden waren met de huidige betaalmethoden en de digitale euro niet zouden gebruiken. In Duitsland gaf minder dan de helft van de respondenten aan vertrouwen te hebben in de voorgestelde CBDC.

Er is zeker reden tot aarzeling. Zoals we al opmerkten in onze recente blogpost, Vijf redenen waarom burgers in de eurozone doodsbang zouden moeten zijn voor de (blijkbaar) snel naderende digitale euro van de ECB, praten vooraanstaande eurocraten in Brussel openlijk over het aanspreken van de particuliere spaargelden van de burgers om de herbewapening van Europa te financieren:

Europe has all it needs to take the lead in the competitiveness race.

This month, the @EU_Commission will unveil the 🇪🇺 Savings & Investments Union.

We’ll turn private savings into much needed investment.

And we’ll work with our institutional partners to get it off the ground pic.twitter.com/rtd0UqCeut

— Ursula von der Leyen (@vonderleyen) March 10, 2025

In andere tijden van wijdverbreide oorlogen konden Europese en Noord-Amerikaanse regeringen geld inzamelen door oorlogsobligaties aan de burgers te verkopen. Maar dat werkte meestal alleen wanneer de zittende regering en haar oorlogsinspanningen een minimale populariteit genoten. Dat is onwaarschijnlijk bij de pogingen van de EU om Project Oekraïne in leven te houden.

Brussel probeert daarom zijn eigen regelgeving, die primair gericht is op de bescherming van investeerders, te herschrijven om het voor beleggingsfondsen gemakkelijker te maken om te investeren in wapenproducenten, inclusief in geëffectiseerde activa. Het plan lijkt al enige tijd in de pijplijn te zitten. Ruim een ​​jaar geleden verklaarde de Franse minister van Economie, Bruno Le Maire, dat Europa niet over voldoende middelen beschikt en “alle spaargelden van de Europeanen – 35 biljoen euro – moet mobiliseren om de klimaattransitie te financieren, onze defensie-inspanningen te financieren en te investeren in kunstmatige intelligentie.”

Unreal.

This is Bruno Le Maire, France’s Minister of the Economy. You might know him as the genius strategist who said he was going to “cause the collapse of the Russian economy”…

Now he is straight out declaring that Europe has run out of money (it “does not have sufficient… https://t.co/fra7DeEoCE

— Arnaud Bertrand (@RnaudBertrand) February 23, 2024

Het feit dat een steeds meer gemilitariseerde en autoritaire EU openlijk de enorme spaarpot van haar burgers begeert en bereid is de investeringsbescherming aanzienlijk af te zwakken om die te verkrijgen, zou ook alarmbellen moeten doen rinkelen met betrekking tot haar plannen voor een digitale euro. Als de ECB en de Europese Commissie erin slagen een digitale euro succesvol te lanceren (nog steeds een grote “IF”, aangezien geen enkele centrale bank van de G20 erin is geslaagd dit voor elkaar te krijgen), zullen ze veel meer controle hebben over – en dus ook gemakkelijker toegang tot – onze financiële middelen.

Het feit dat een van de grootste economieën van het blok, Spanje, zojuist nieuwe regels heeft ingevoerd die het voor zijn burgers veel moeilijker maken om hun eigen geld van de bank te halen, zou tot nog meer verbazing moeten leiden. Aangezien dit de EU is, is het veilig om aan te nemen dat de beperkingen ook in andere EU-landen zullen worden overgenomen, zoals het geval was met de hogere limieten voor contante betalingen die als eerste in Spanje, Frankrijk, Italië en Griekenland werden ingevoerd.

In een recent bericht suggereert Häring dat er mogelijk nog een extra motief meespeelt, namelijk het voorkomen van fysieke bankruns door geld in het systeem vast te zetten (machinaal vertaald):

Het blokkeren van geld in geval van een crisis zou zelfs het hoofddoel van de nieuwe regelgeving kunnen zijn, naast het verder intimideren van potentiële geldgebruikers. De autoriteiten zijn door de banken al geïnformeerd over grotere contante transacties, zowel in Spanje als in Duitsland en de rest van de EU. Ook eisen de banken, onder het voorwendsel van beperkte kasreserves, al dat grotere opnames enkele dagen van tevoren aan hen worden aangekondigd. Dit komt feitelijk door de eisen van de bankentoezichthouders, die op hun beurt gebaseerd zijn op de eisen van de internationale schaduwautoriteit Financial Action Task Force  (FATF). Banken moeten de periode vóór de melding gebruiken om geplande opnames aan de autoriteiten te melden en hen de mogelijkheid te geven bezwaar te maken.

De banken en de staat hebben dus al een paar dagen de tijd om te waarschuwen als hun klanten massaal geld willen opnemen. Zo’n  bankrun zou het hele systeem kunnen opblazen, omdat de banken slechts een fractie van de deposito’s van hun klanten kunnen liquideren en uitbetalen. Als een bankrun  zou worden aangekondigd, zou de bankentoezichthouder simpelweg het opnemen van contant geld en overboekingen naar het buitenland verbieden. Dan kan het geld het banksysteem niet verlaten.

Nieuw aan de Spaanse regelgeving is dat het nu streng strafbaar is om je geld uit het banksysteem te halen door bijvoorbeeld dagelijks 1.000 of 2.000 euro op te nemen bij een geldautomaat, en mogelijk bij meerdere banken waar je klant bent. Hiermee wordt een van de laatste mazen in de wet gedicht die het mogelijk maakt om geld uit het banksysteem op te nemen als je vreest dat het banksysteem instort.

In tegenstelling tot propagandastructuren die door de Euro-Atlantische instelling worden gefinancierd, werkt Dissident dankzij de donaties van het publiek. Zonder uw hulp kunnen we niet overleven.

STEUN ONS WERK HIER.

Vijf redenen waarom burgers in de eurozone bang moeten zijn voor de (blijkbaar) snel naderende digitale euro van de ECB

Geef censuurkoning Elon Musk een dikke vinger en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over