Het lang verwachte Russische offensief in Oekraïne is begonnen.
Het Oekraïense leger had, aangemoedigd door zijn Amerikaanse controleurs, het grootste deel van zijn middelen ingezet voor de statische verdediging van de sector Bakhmut (Artyomovsk) – Soledar van het oostelijk front, schrijft Moon of Alabama. Een waanzinnig aantal Oekraïense brigades, hoewel vele gedeeltelijk uitgedund, was geconcentreerd op dat 50 kilometer lange front. Hierdoor bleven andere sectoren vrijwel leeg van Oekraïense troepen.
Ik tel het equivalent van zo’n 27 formaties ter grootte van een brigade in dat gebied. De gebruikelijke grootte van een brigade is zo’n 3.000 tot 4.000 man met honderden voertuigen van allerlei aard. Als alle brigades hun volledige sterkte hadden, zou die troepenmacht 97.500 man tellen. In een recent interview zei de Oekraïense legercommandant Zaluzhny dat zijn leger 200.000 man heeft getraind om te vechten en 500.000 anderen met andere functies of die momenteel worden getraind. De troepen die momenteel in het Bakhmut-gebied worden aangevallen vormen 50% van de gevechtsklare troepen van Oekraïne.
In de zuidelijke en noordelijke sectoren van de gevechtslinie zijn de Oekraïense troepen uitgedund en zijn zij slechts in staat zich tegen minder belangrijke troepen te verdedigen.
De Oekraïense troepen in het noorden en zuiden bevinden zich in dezelfde positie als de Russische troepen toen het Oekraïense leger vorig jaar een bliksemaanval uitvoerde in de regio Kharkiv. De Russische beschermingsmacht van ongeveer 2.000 grenswachten en federale politie trok zich terug en gebruikte haar artillerie om de aanstormende Oekraïense troepen te vernietigen. De aanval raakte uitgeput en kwam tot stilstand na ongeveer 70 kilometer te hebben afgelegd over een vrij groot front. Maar Oekraïne heeft, anders dan de Russen destijds, niet meer de artillerie die nodig is om een grotere aanval te stoppen.
De grote Oekraïense concentratie in Bakhmut bevindt zich nu in een operationele omsingeling. De Russische troepen zijn ten noorden en ten zuiden van de stad opgerukt en hun artillerie kan gemakkelijk de westelijke uitvalswegen van Bakhmut controleren. Dit is een Verdun-achtige situatie. De Russische artillerie is veruit numeriek superieur en kan de Oekraïense troepen naar believen afslachten. Zelfs het Amerikaanse leger stelt nu voor dat Oekraïne die stad moet opgeven. Als de regering in Kiev daarmee instemt, wordt het een terugtocht onder vuur met waarschijnlijk veel slachtoffers. Maar niet terugtrekken maakt het alleen maar erger.
De Oekraïense concentratie op Bakhmut brengt de andere frontlijnen in gevaar. Ik en anderen suggereren al geruime tijd dat de Russische troepen de zuidelijke regio Zaporizhia zullen gebruiken voor een grote aanval op de achterhoede van de Oekraïense troepen rond Bakhmut.
De Russische acties tegen de derde en vierde Oekraïense verdedigingslinie zullen waarschijnlijk worden ondersteund door een actie vanuit het zuiden om de rest van de oblast Zaporizja en Donetsk te bevrijden.
Los van deze operaties heeft het Russische commando voldoende troepen beschikbaar om nog een grote aanval uit te voeren. Deze zou vanuit het noorden naar de regio Kharkiv kunnen komen, achter de Oekraïense troepen die momenteel de Russische linies verder naar het oosten aanvallen.
Oekraïense verdedigingslinies zoals weergegeven door Big Serge.
Mogelijke Russische aanvallen vanuit het zuiden en het noorden, Kaart door Big Serge.
De kaart van Military Land Deployment, die de Oekraïense kant welgezind is, toont slechts drie brigades van de Territoriale Verdediging die een 100 kilometer lange zuidelijke verdedigingslinie bestrijken. Deze brigades zijn rijk aan infanterie, maar niet mobiel. Ze hebben slechts weinig zwaar materieel. De Oekraïense 65e Gemechaniseerde Brigade is de enige capabele troepenmacht in het gebied. Zij schermt de stad Zaporizhzhia af, maar heeft haar positie al geruime tijd zwaar te lijden.
Eén gemotoriseerde infanteriebrigade, de 56e, werd zes dagen geleden aan het zuidelijke front toegevoegd. In augustus was deze brigade zwaar toegetakeld bij de verdediging van Peski aan het oostfront. Sindsdien is ze opnieuw samengesteld met nieuwe dienstplichtigen en een smorgasbord van ‘westers’ geleverd materieel. Ze kan niet worden beschouwd als een volledig capabele eenheid.
Er is geen Oekraïense artilleriebrigade in de sector. Er zijn dus geen mogelijkheden voor tegengeschut.
De aanvallende Russische troepenmacht is het 58e leger van de Russische Federatie. Dit zijn geen licht gepantserde, vanuit de lucht inzetbare VDV-troepen zoals die rond het vliegveld Hostomel bij Kiev vochten. Dit zijn geen milities van de Donbas-republieken aan het oostfront. Dit zijn geen Tsjetsjeense troepen die Mariupol bestormen. Dit zijn niet de huurlingen van Wagner die Bakhmut omsingelen.
Dit is het echte Russische leger, het Rode, met al zijn zware middelen en mogelijkheden om gecombineerde wapenoorlog te voeren.
De eerste verkennende Russische aanvallen in het gebied werden twee dagen geleden gelanceerd. De Oekraïense linies braken onmiddellijk en de Russische troepen rukten de eerste dag al zo’n 5 kilometer op. Gisteren zijn ze nog verder opgerukt.
Alles in rood en geel ten noorden van de gesloten rode lijn zijn recente Russische vorderingen.
Een paar weken geleden noemde de Oekraïense legercommandant generaal Zaluzhny in een interview met de Economist een Russische aanval op dit moment de “slechtst mogelijke” situatie:
Maar de belangrijkste reden waarom Rusland zoveel jonge mannen heeft meegesleept, denken de generaals, is om voor het eerst sinds zijn poging om Donbas onder de voet te lopen in de zomer weer in het offensief te gaan. “Net als in [de tweede wereldoorlog]… ergens voorbij de Oeral bereiden ze nieuwe middelen voor,” zegt generaal Zaluzhny, verwijzend naar het besluit van de Sovjet-Unie om de defensie-industrie naar het oosten te verplaatsen, buiten het bereik van de nazi-bommenwerpers. “Ze worden voor 100% voorbereid.” Een grote Russische aanval zou kunnen komen “in februari, in het beste geval in maart en in het slechtste geval eind januari”, zegt hij.
Zaluzhny heeft beweerd reserves op te bouwen, maar hij heeft sindsdien nog meer troepen naar Bakhmut gestuurd:
De verleiding is groot om reserves naar Bakhmut te sturen. Een verstandiger strategie is om ze achter te houden.
…
“Mogen de soldaten in de loopgraven me vergeven,” zegt generaal Zaluzhny. “Het is belangrijker om ons nu te concentreren op de opbouw van middelen voor de meer langdurige en zwaardere gevechten die volgend jaar kunnen beginnen.”
Het is onwaarschijnlijk dat zijn huidige reserves uitgerust, getraind en gevechtsklaar zijn. Zij zullen te klein zijn om een volledig gemechaniseerde Russische aanval door het tamelijk dunbevolkte zuidwesten van de provincie Donetzk tegen te houden.
Het doel van de Russische aanval in het zuiden is niet om steden als Zaporiziha in te nemen. Het doel is de belangrijkste transportroutes, spoorwegen en wegen, van West-Oekraïne naar het front in Oost-Oekraïne onder Russisch artillerievuur te brengen. Dit zal niet alleen de bevoorrading van de Oekraïense troepen aan het oostelijk front verhinderen, maar ook hun vertrek uit de frontlinie. Een opmars van 100 kilometer naar het noorden zou daar grotendeels voor zorgen. Een aanvullende stuwkracht vanuit het noorden naar het zuiden, die er al dan niet komt, zou de ketel definitief sluiten.
Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:
Telegram: t.me/dissidenteen
Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:
[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]
[newsletter_field name=”email” label=”Email”]
[/newsletter_form]
https://dissident.one/2023/01/19/oekraine-situatie-rapport-media-onwetendheid-tegenaanval-drie-verloren-legers/
