Oekraïense post-mortems beginnen te verschijnen

1

De oorlog in Oekraïne blijft voortduren en Oekraïense troepen vallen terug over het 900 kilometer lange front. Geen goed begin van het nieuwe jaar voor Zelensky en de toekomst is op zijn best somber, schrijft Larry Johnson.

Rusland vernietigt methodisch Oekraïense fabrieken die zijn opgezet om militaire tactische kleding, munitie, drones en voertuigen te vervaardigen. Ook reparatiefaciliteiten zijn getroffen en vernietigd. Idem voor militaire trainingsfaciliteiten oftewel bases. Bij het recente gebruik door Oekraïne van clustermunitie op Belgorod en Donetsk kwamen enkele burgers om het leven, maar dit maakte Poetin en zijn militaire commandanten woedend. Als reactie daarop heeft Rusland een verwoestende reeks raket-, drone- en raketaanvallen over de hele breedte van Oekraïne ontketend en beloofd dat te zullen blijven doen. Tot zover de westerse hoop om fabrieken in Oekraïne te bouwen om het land in de oorlog te kunnen houden.

De paniek onder westerse analisten over de dreigende nederlaag van Oekraïne is geëscaleerd. Robert Clark, die in de UK Telegraph schreef, jammerde zijn klaagzang in een opiniestuk met de titel: Oekraïne’s nieuwe jaar kan eindigen met bruut westers verraad. Clark geeft de westerse leiders de schuld van het debacle van Oekraïne:

De stemming in 2024 is heel anders. Het tegenoffensief heeft de troepen van Poetin in het zuiden geen beslissende slag toegebracht.

De Russische economie heeft de westerse sancties doorstaan ​​en is snel gaan militariseren om een ​​voortdurende stroom munitie aan het front te leveren. Oekraïne ondergaat intussen een van de grootste luchtbombardementen sinds het begin van de oorlog, en het eenheidsfront begint te wankelen nu de dienstplicht zijn tol eist. . . .

Om het Oekraïense volk nu zo snel de rug toe te keren na maanden van brute gevechten, is moreel bankroet en strategisch nalatig. 

Het is begrijpelijk, zo niet vergeeflijk, dat regeringen zijn begonnen te twijfelen aan de mate waarin zij zich inzetten voor een diep destructieve oorlog zonder einde in zicht. In het beste geval lijkt er nu waarschijnlijk sprake te zijn van een impasse op korte tot middellange termijn over een groot deel van de 1.000 kilometer lange frontlinie. 

Ondertussen worstelen de westerse economieën en begrotingen nog steeds met het herstel van de pandemie en de energieschok van vorig jaar. De mondiale toeleveringsketens zijn nog steeds in beweging, en nu het Midden-Oosten oplaait, zijn de Houthi’s steeds beter in staat de handelsvoorwaarden en de doorvaart in de Rode Zee te dicteren, waardoor een nieuwe klap wordt toegebracht aan een fragiele wereldeconomie.

En de spreekwoordelijke olifant in de oorlogskamer van Oekraïne – een Republikeinse regering die mogelijk over twaalf maanden terugkeert naar het Witte Huis – roept het schrikbeeld op van een plotselinge stopzetting van de Amerikaanse financiering. Zelfs de huidige reger ing-Biden heeft te kampen gehad met een muitend Congres. In de EU blokkeert Viktor Orbán ondertussen de overdracht van geld.

Advertisement

Clark, die eerder in het Britse leger diende, heeft niets geleerd tijdens zijn verblijf in Irak en Afghanistan. Hij vecht niet tegen geitenherders en kamelenjockeys. (Nu ik erover nadenk, die kameeljockeys hebben het Westen in elkaar geschopt.) Hij blijft, net als veel andere waanvoorstellingen in het Westen, volhouden dat de huidige staat van de oorlog een patstelling is. Hoe kan er sprake zijn van een patstelling als Rusland Oekraïne en alle NAVO-landen in tanks, artilleriegranaten en drones overtreft en zijn staande leger opbouwt met een omvang van 42.000 man per maand? Terwijl de oorlogsmachine van Poetin draait, kan Oekraïne niet eens met een werkbaar plan komen om nieuw kanonnenvoer in te lijven. Zeg tegen Clark: dit is geen patstelling.

Kolonel Jacque Baud, een Zwitserse officier, een strategische inlichtingendienst en voormalig hoofd van de vredesoperatiedoctrine van de Verenigde Naties, wordt niet opgezadeld met de analytische tekortkomingen van de heer Clark. Baud is auteur van een nieuw boek, The Russian Art of War: How the West Led Ukraine to Defeat, en presenteert een gedetailleerd overzicht van de hopeloze taak van Oekraïne. Hij vat het probleem kort en bondig samen:

Het probleem met de overgrote meerderheid van onze zogenaamde militaire experts is hun onvermogen om de Russische benadering van oorlog te begrijpen. Het is het resultaat van een aanpak die we al hebben gezien in golven van terroristische aanslagen: de tegenstander wordt zo dom gedemoniseerd dat we zijn manier van denken niet kunnen begrijpen. Als gevolg hiervan zijn we niet in staat strategieën te ontwikkelen, onze strijdkrachten te formuleren of ze zelfs uit te rusten voor de realiteit van oorlog. Het gevolg van deze aanpak is dat onze frustraties door gewetenloze media worden vertaald in een verhaal dat haat voedt en onze kwetsbaarheid vergroot. We zijn dus niet in staat rationele, effectieve oplossingen voor het probleem te vinden. . . .

De reden dat de Russen in Oekraïne beter zijn dan het Westen is dat zij het conflict als een proces zien; terwijl wij het zien als een reeks afzonderlijke acties. De Russen zien de gebeurtenissen als een film. Wij zien ze als foto’s. Zij zien het bos, terwijl wij ons concentreren op de bomen. Daarom plaatsen we het begin van het conflict op 24 februari 2022, of het begin van het Palestijnse conflict op 7 oktober 2023. We negeren de contexten die ons hinderen en voeren conflicten uit die we niet begrijpen. Daarom verliezen we onze oorlogen…

De Postil heeft het eerste hoofdstuk van zijn boek gepubliceerd en het is verplichte lectuur voor iedereen die wil begrijpen waarom Oekraïne en het Westen in deze oorlog op de korrel worden genomen. Hulde aan Baud.

Ik zal u een aantal van de laatste videobeelden over de afnemende fortuinen van de Oekraïense troepen nalaten.

Het maakt niet uit of het Amerikaanse Congres besluit nog eens 60 miljard dollar in de gapende muil van Oekraïne te stoppen. Geld kan Kiev geen getrainde soldaten kopen. Met geld kan Kiev geen effectieve luchtverdediging kopen om de Russische aanval van hypersonische raketten te stoppen. Dat is wat Jacque Baud snapt en Robert Clark mist.


Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Meld je aan om onze gratis dagelijkse nieuwsbrief met het belangrijkste nieuws direct in je mailbox te ontvangen:

We sturen je geen spam! Lees ons privacybeleid voor meer informatie.

Vergeet niet de bevestigingsmail te openen om de nieuwsbrief te activeren (check je spambox als je hem niet ziet)


Rusland neemt wraak: Bombardeert de westerse huurlingenbasis in Kharkov – strategische bommenwerpers van de RuAF bereiden zich voor op een ingrijpende aanval

Er wordt vooraf gemodereerd dus het kan even duren voor je comment verschijnt.

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over

Meer Laden
Abonneer
Laat het weten als er
guest
1 Comment
Oudste
Nieuwste Meest gestemd
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties
John
John
1 jaar geleden

Geld kan Kiev geen getrainde soldaten kopen.

Met geld kan Kiev geen effectieve luchtverdediging kopen.

Dat snap ik nog wel
Maar het geld zal toch wel ergens zijn bestemming vinden, toch?
Iemand zal er heel blij mee zijn.