Bij 92% van de symptomatische personen met postvaccinsyndroom was tot 8 maanden na de injectie sprake van spike-eiwitten in hun immuuncellen. Dit roept ernstige zorgen op over de chronische ziektelast na vaccinatie, schrijft Nicolas Hulscher, MPH.
De studie getiteld Detection of S1 spike protein in CD16+ monocytes up to 245 days in SARS-CoV-2-negative post-COVID-19 vaccin syndrome (PCVS) persons, is zojuist gepubliceerd in het tijdschrift Human Vaccines & Immunotherapeutics:
ABSTRACT
Ondanks meer dan 13 miljard doses van het SARS-CoV-2-vaccin die wereldwijd zijn toegediend, lijken aanhoudende symptomen na vaccinatie, het zogenaamde post-COVID-19-vaccinsyndroom (PCVS), op postacute gevolgen van COVID-19 (PASC). Symptomen zoals hart-, vaat- en neurologische problemen ontstaan vaak kort na de vaccinatie en houden maanden tot jaren aan, net als PASC. We hebben eerder aangetoond dat de S1-subeenheid van het SARS-CoV-2-spike-eiwit na infectie in CD16+-monocyten aanwezig blijft, wat mogelijk PASC stimuleert. Goedgekeurde vaccins (Pfizer, Moderna, Janssen, AstraZeneca) leveren synthetisch S1 om immuniteit op te wekken, wat suggereert dat er sprake is van een gedeeld mechanisme. Onze hypothese was dat de persistentie van vaccin-afgeleid S1 in CD16+-monocyten ontstekingen in stand houdt die vergelijkbaar zijn met PASC, wat bijdraagt aan PCVS. We bestudeerden 50 personen met PCVS-symptomen die langer dan 30 dagen na vaccinatie aanhielden en 26 asymptomatische controles. We gebruikten (1) machine learning-gebaseerde immuunprofilering om cytokinesignaturen te vergelijken met PASC, (2) flowcytometrie om S1 in CD16+-monocyten te detecteren, en (3) LC-MS om S1 te bevestigen voor alle vaccintypen. We correleerden S1-persistentie met de symptoomduur en ontsteking. Een eerdere infectie werd uitgesloten via de klinische voorgeschiedenis, anti-nucleocapside-antilichaamtesten en T-detect-assays, hoewel definitieve tests ontbreken. Voorlopige bevindingen suggereren dat S1-persistentie in CD16+-monocyten en een bijbehorend ontstekingsprofiel kunnen bijdragen aan PCVS. Verder onderzoek is nodig om causaliteit en prevalentie te bevestigen.
Dit zijn de belangrijkste bevindingen:
Spike-eiwit gevonden in immuuncellen maanden na vaccinatie
Het S1-gedeelte van het spike-eiwit, dat wordt geproduceerd door de COVID-19-vaccins, werd tot 245 dagen na vaccinatie gedetecteerd in circulerende immuuncellen (CD16+-monocyten), bij personen die nooit positief waren getest op COVID-19 en geen bewijs hadden van een eerdere infectie op basis van antilichaam- en T-celtesten.
Deze personen rapporteerden aanhoudende symptomen die leken op Long COVID (PASC), maar ze hadden alleen het vaccin gekregen, niet het virus.
Bij 92% van de symptomatische patiënten was er sprake van spike-eiwitten in circulerende immuuncellen
Onderzoekers ontdekten dat 92% van de symptomatische patiënten spike-eiwitten had in hun niet-klassieke monocyten, een type immuuncel dat bloedvaten bewaakt. 67% had het ook in intermediaire monocyten. Deze cellen kunnen ontstekingen veroorzaken en interacteren met de bloedvatwand, wat mogelijk veel van de gemelde symptomen veroorzaakt.
In schril contrast hiermee werd bij slechts 1 op de 10 gezonde gevaccineerde personen een detecteerbaar spike-eiwit aangetroffen. Dit onderstreept het sterke verband tussen het aanhouden van spikes en chronische ziekte na vaccinatie.
Immuunprofiel bij zieke patiënten weerspiegelt langdurige COVID
Geavanceerde immuunanalyse met behulp van machine learning toonde aan dat symptomatische vaccinontvangers een ontstekingsprofiel hadden dat vrijwel identiek was aan dat van Long COVID-patiënten. Belangrijke markers waren onder meer verhoogde IL-4, CCL3, CCL5 (RANTES), IL-8, VEGF en sCD40L, die allemaal betrokken zijn bij ontstekingen, rekrutering van immuuncellen en schade aan bloedvaten.
Ontstekingsmarkers gekoppeld aan symptomen zoals hersenmist en pijn op de borst
Uit het onderzoek bleek dat hogere niveaus van bepaalde immuunmarkers nauw verband hielden met specifieke symptomen die patiënten rapporteerden, zoals hersenmist, zenuwpijn, duizeligheid, pijn op de borst, POTS en kortademigheid. Deze symptomen correleerden sterk met inflammatoire cytokinen en de aanwezigheid van spike-eiwitten in immuuncellen, wat wijst op een waarschijnlijke biologische oorzaak van de aanhoudende ziekte.
Deze studie bevestigt meer dan 320 door vakgenoten beoordeelde studies die aantonen dat spike-eiwitten, of ze nu afkomstig zijn van het virus of het vaccin, op zichzelf zeer pathogeen zijn:
Hoewel de detectie van spike-eiwit bij gevaccineerde personen 245 dagen na de injectie opmerkelijk is, is het niet de langste persistentie die in de peer-reviewed literatuur is gerapporteerd. Een recente studie van Yale toonde aan dat circulerend spike-eiwit 709 dagen na COVID-19 mRNA-injectie detecteerbaar was:
In tegenstelling tot propagandastructuren die door de Euro-Atlantische instelling worden gefinancierd, werkt Dissident dankzij de donaties van het publiek. Zonder uw hulp kunnen we niet overleven.
STEUN ONS WERK HIER.
Geef censuurkoning Elon Musk een dikke vinger en volg ons op Telegram:
Telegram: t.me/dissidenteen
Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over
