De NHS heeft geheime plannen opgesteld om ziekenhuiszorg te onthouden aan mensen in verpleeghuizen in het geval van een pandemie.
Uit vertrouwelijke Whitehall-documenten blijkt dat de NHS-plannen behandeling weigerden aan mensen in de 70 en dat in plaats daarvan “ondersteuning” zou worden geboden om gebruik te maken van zogenaamde “levenseindepaden”.
De strategie werd opgesteld door NHS England na een pandemische planningsoefening in 2016 en was bedoeld om te voorkomen dat ziekenhuizen zouden worden overweldigd, meldt The Telegraph.
In de strategie wordt voorgesteld dat de minister van Volksgezondheid bij een “ernstige” grieppandemie aan artsen toestemming kan geven om bepaalde patiënten voorrang te geven op andere en zelfs helemaal te stoppen met het verlenen van kritieke zorg.
Ministers hebben er herhaaldelijk op aangedrongen dat verzorgingshuizen tijdens de coronaviruscrisis niet door de NHS in de steek zijn gelaten, ondanks steeds meer bewijzen van het tegendeel. Meer dan 42.000 bewoners in Engeland en Wales stierven tijdens de pandemie en ziekenhuizen gaven duizenden patiënten vrij in verzorgingstehuizen zonder ze te testen.
The Telegraph onthulde eerder dit jaar dat verzorgingshuizen op het hoogtepunt van de pandemie door NHS-managers en huisartsen werden gevraagd om alle bewoners “niet reanimeren“-bevelen te geven om ziekenhuisbedden vrij te houden – wat in strijd was met de richtlijnen.
De documenten onthullen dat de regering voorstelde om patiënten te triageren op basis van hun “overlevingskans” in plaats van op basis van hun “klinische behoefte” als de middelen uitgeput waren.
De documenten over “NHS surge and triage” en sociale zorg voor volwassenen – gelabeld als “vertrouwelijk” en “officieel gevoelig” – werden in 2017 en 2018 gemaakt en naar regeringsadviseurs gestuurd. In beide documenten werd bekeken hoe diensten zouden reageren op een ernstige griepuitbraak.
De rapporten werden verkregen door een NHS-arts, die samenwerkte met advocaten Leigh Day, die bezorgd was over de paraatheid voor een pandemie. De regering wees zijn verzoek op grond van de Freedom of Information Act aanvankelijk af, maar de Information Commissioner zei dat de openbaarmaking ervan in het algemeen belang was.
Parlementslid Barbara Keeley, die in het select committee voor gezondheid en sociale zorg zit, zei: “Het wordt tijd dat de regering schoon schip maakt met haar beleid inzake verzorgingshuizen.”
Dr Moosa Qureshi, die de rapporten doorgaf aan The Telegraph, zei dat het “onprofessioneel” was dat de plannen niet aan medici werden gegeven.
{…}
Toen de Covid-pandemie toesloeg, ontdekte The Telegraph dat het beperken van de zorg een van de vele manieren bleek te zijn waarop verzorgingshuizen blijkbaar in de steek werden gelaten.
Geleid door haar mantra om “de NHS te beschermen”, heeft de regering het Covid-probleem in feite op de zorgsector afgewenteld door hen begin april vorig jaar te vertellen dat ziekenhuispatiënten naar zorgtehuizen konden worden ontslagen, ongeacht of zij Covid-positief waren of zelfs maar waren getest.
Door de druk op de sector was het zorgpersoneel gedwongen verminderde zorg te leveren, aldus de manager van een verpleeghuis in Nottinghamshire, die toegaf dat zij soms bewoners de hele dag in bed verpleegden omdat er zo’n tekort aan personeel was.
Uit de door The Telegraph verkregen documenten blijkt dat dit voor thuis verzorgde kwetsbare mensen een van de onderzochte benaderingen was. “Zorggebruikers die in hun eigen huis worden verzorgd, zullen overdag in bed moeten blijven, met veel verminderde hygiënische ondersteuning,” staat in een document.
In een tabel in het verslag over de sociale zorg staat dat bij een “gematigde” pandemie het verplegend personeel zou “stoppen” met het helpen van patiënten bij het “in en uit bed komen” of het “nemen van een bad/douche”, zodat zij andere basisdiensten zouden kunnen verlenen.
Bij een “ernstige” pandemie zouden ze zelfs stoppen met “het verzorgen van het toilet” – iets wat volgens het document zou kunnen worden verlicht “door de verstrekking van hulpmiddelen, bijvoorbeeld commodes”.
Lucy Easthope, professor in rampenbestrijding aan de Durham University en regeringsadviseur, liet de documenten zien en zei dat de briefingdocumenten over een grieppandemie erop leken te wijzen dat de sociale zorg in geval van een ernstige pandemie waarschijnlijk zou worden opgeofferd, en dat het “plan” van deze regering voor de sector zo ondoordacht was dat het onvermijdelijk tot onnodige sterfgevallen zou hebben geleid.
Uit de documenten blijkt ook dat overheidsambtenaren zich blijkbaar totaal niet bewust waren van de gevaren van de verspreiding van een besmettelijk virus in verzorgingstehuizen met kwetsbare ouderen, waarbij ambtenaren voorstelden extra bedden in tehuizen te plaatsen zodat meer ziekenhuispatiënten daarheen konden worden overgebracht.
Dit oogkleppen denken bleef van kracht toen de Covid-pandemie uitbrak, met vroege richtsnoeren van Public Health England waarin vol vertrouwen werd gesteld dat het “zeer onwaarschijnlijk” was dat het virus zich in verzorgingstehuizen zou verspreiden. Dit advies bleef van kracht tot medio maart vorig jaar, toen er in het Verenigd Koninkrijk ongeveer 800 gevallen van Covid werden geregistreerd.
Peter Kyle, het Labour-parlementslid voor Hove, zei dat tijdens de eerste golf een verzorgingstehuis hem om hulp had geroepen omdat, toen het een huisarts had gecontacteerd om een stervende patiënt bij te staan, de arts niet naar binnen was gekomen.
In plaats van morfine toe te dienen, was de arts halverwege de oprijlaan gelopen om een kit neer te leggen om de laatste uren van de patiënt comfortabeler te maken en gaf hij aanwijzingen via de telefoon.
“Het was onmenselijk en betekende dat ongetraind personeel het levenseinde van de patiënt verzorgde,” zei Kyle. “Voor ouderen is het niet alleen een kwestie van recht op leven, maar ook van een goede dood.”
Een eigenaar van een verzorgingshuis in het noorden van Engeland, die anoniem wenst te blijven, zei dat zijn personeel het in het begin van de pandemie “erg moeilijk” vond om de bewoners medisch te laten behandelen, vooral als ze ervan verdacht werden Covid te hebben.
“Huisartsenpraktijken wilden niet langskomen, op de ontslagbrieven van sommige patiënten die we uit het ziekenhuis hadden ontslagen, stond ‘niet voor heropname’ geschreven, dus als ze nog zieker werden, mochten ze niet meer terug naar het ziekenhuis,” zei hij.
“Soms konden we niet altijd de zuurstof krijgen die we wilden voor bewoners die terugkeerden uit het ziekenhuis na de diagnose Covid. Het personeel voelde zich hulpeloos en schuldig. Zuurstof had hun kwaliteit van leven kunnen verbeteren voordat ze stierven.”
Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:
Telegram: t.me/dissidenteen
Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief:
[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]
[newsletter_field name=”email” label=”Email”]
[/newsletter_form]
https://dissident.one/2021/06/10/mensen-met-psychische-aandoeningen-en-leermoeilijkheden-kregen-niet-reanimeren-bevel-tijdens-plandemie/?swcfpc=1
