Magnus Hirschfeld en de homolobby

Op deze dag in 1868 werd de Joodse communist Magnus Hirschfeld in Duitsland geboren. Hirschfeld was een van de grondleggers van de homolobby en de bedenker van de term ‘racisme’. Hirschfeld wekte in Duitsland zoveel weerzin op dat hij bijna werd doodgeslagen.

Magnus Hirschfeld werd op 14 mei 1868 geboren in de stad Kolberg in een Joods gezin, meldt NF. Nadat hij geneeskunde en filosofie had gestudeerd en een medische praktijk had geopend, begon Hirschfeld in 1897 zijn politieke carrière met de oprichting van het ‘Wetenschappelijk Humanitair Comité’ (Whk) in Berlijn. De Whk was de eerste politieke organisatie voor homoseksuelen in Duitsland en werd opgericht op 14 mei, de geboortedag van Hirschfeld. Het doel was om te werken aan de afschaffing van de wet die homoseksualiteit onder mannen strafbaar stelde.

In 1919 richtte Hirschfeld het Instituut voor Seksuele Wetenschappen op, dat zich bezighield met wetenschappelijk onderzoek naar seksuele afwijkingen, gecombineerd met politieke activiteiten en onderwijs. Het instituut werd een ontmoetingsplaats voor homoseksuelen en transgenders van over de hele wereld. Zo bezocht begin jaren dertig de sociaaldemocraat Eric Thorsell, een van de oprichters van de Zweedse homobeweging, Hirschfelds instituut. Ook een aantal vooraanstaande Joden stroomden naar het instituut, zoals de marxisten Benedict Friedländer en Kurt Hiller en de zionist Albert Einstein.

Magnus Hirschfeld was zelf marxist en communist. Hij was aanvankelijk aanhanger van de sociaaldemocratische partij SPD, maar ging later samenwerken met de communistische partij KPD, die hij prees als onderdeel van de homoseksuele bevrijdingsstrijd. De KPD probeerde namens Hirschfeld de wet af te schaffen die homoseksualiteit onder mannen strafbaar stelde. Dit gebeurde in 1924 in de Duitse Rijksdag.

Hirschfeld zette zich in voor het marxisme, homoseksuele kwesties en ‘seksuele bevrijding’ in het algemeen – wat ook steun aan het feminisme en abortus inhield. In Berlijn ontstond in de jaren twintig een decadente homoseksuele omgeving, wat leidde tot de oprichting van wat bekendstaat als de eerste LGBT-beweging ter wereld. De homobeweging in Duitsland, met Hirschfeld als een van de belangrijkste figuren, spande zich enorm in om van Berlijn een verzamelplaats te maken voor homoseksuelen uit de hele wereld. In Berlijn ontstonden talloze homoclubs, bars en zelfs kranten. In 1922 werd in de stad de allereerste homodemonstratie gehouden. Er zouden 400 deelnemers zijn geweest.

Wat door velen werd gezien als een doelbewuste aanval op de maatschappelijke moraal, leidde in Duitsland tot reacties. In 1920 werd Hirschfeld naar verluidt bijna doodgeslagen na een lezing in München. De nationaal-socialistische kranten Völkischer Beobachter en Der Angriff hebben Hirschfeld herhaaldelijk aangesproken en bekritiseerd. Toen in 1933 de nationaalsocialisten aan de macht kwamen, werd de homolobby in Duitsland verboden. Hirschfeld, die destijds een lezingentournee door de Verenigde Staten maakte, ontdekte al snel dat zijn activiteiten in Duitsland niet langer welkom waren. Hirschfelds instituut werd al na enkele maanden verboden en in 1933 werd het door Duitse studenten vernield. Ironisch genoeg waren het echter de geallieerden die het gebouw in 1943 tijdens een bombardement verwoestten.

Ook wat betreft verschillende concepten was Hirschfeld een trendsetter. Het was Hirschfeld die de termen ‘travestiet’ (1910) en ‘transseksueel’ (1923) bedacht. Het was ook Hirschfeld die het begrip ‘racisme’ onder de aandacht van een groter publiek bracht. Toen de nationaalsocialisten in 1933 aan de macht kwamen, verlegde Hirschfeld zijn focus van seksuele bevrijding naar ‘de strijd tegen racisme’. Eind 1933, tijdens zijn ballingschap, publiceerde hij het boek “Rassismus”, dat enkele jaren later in het Engels werd vertaald. Dit was een poging tot een wetenschappelijke studie van racisme, maar het bleef vooral bij polemische platitudes. Hirschfeld, die door zijn eigen volk meer als propagandist dan als wetenschapper werd omschreven, gebruikte argumenten en verklaringsmodellen die wij vandaag de dag kennen. Hirschfeld betoogde dat een bewijs dat rassen niet bestaan, is dat “er niet zoiets bestaat als een zuiver ras”. Ook benadrukte hij het feit dat mensen zich met elkaar kunnen voortplanten, wat volgens hem betekent dat “er slechts één ras is”. Hirschfeld stelde ook dat ‘racisme’ niet biologisch en natuurlijk is, maar iets dat we al op jonge leeftijd aanleren.

Hirschfeld stierf in 1935 in Frankrijk. Zijn lobbywerk kwam tot een abrupt einde toen de nationaalsocialisten in Duitsland aan de macht kwamen, maar werd hervat nadat de ‘krachten van het goede’ de Tweede Wereldoorlog hadden gewonnen. Door ontmoetingsplaatsen voor homoseksuelen in de wereld te creëren, homoseksualiteit in het openbaar te promoten en een politieke arena voor de homolobby te creëren, heeft Hirschfeld, een Joodse communist, een grote invloed gehad op de LGBT-beweging van vandaag.

In tegenstelling tot propagandastructuren die door de Euro-Atlantische instelling worden gefinancierd, werkt Dissident dankzij de donaties van het publiek. Zonder uw hulp kunnen we niet overleven.

STEUN ONS WERK HIER.

Waar komt de LGBTQ-beweging vandaan en wat is de achtergrond ervan ?

Geef censuurkoning Elon Musk een dikke vinger en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over