Iran in het vizier

Trumps buitenlandse beleid is gereduceerd tot dwingende eisen, vulgaire dreigementen en dreigend gegrom. Ik denk dat Trumps frustratie over de omgang met Poetin een hoogtepunt zal bereiken, net op tijd om samen te vallen met de lancering van een Amerikaanse/Israëlische luchtaanval op Iran. – Will Schryver, militair analist

Trumps streven naar een staakt-het-vuren in Oekraïne heeft minder te maken met Oekraïne dan met Israël, schrijft Mike Whitney.

Met andere woorden, Trumps overhaaste onderhandelingen met Poetin zijn niet gericht op het beëindigen van de proxy-oorlog met Rusland, maar meer op het verplaatsen van de frontlinies van de Donbas naar Iran. Deze ‘verschuiving in focus’ is de afgelopen week pijnlijk duidelijk geworden, met name met betrekking tot Trumps steeds vijandiger wordende uitspraken jegens Iran. Dinsdag dreigde Trump de Islamitische Republiek verantwoordelijk te stellen voor aanvallen van de Houthi’s op schepen die de Rode Zee overstaken. Hij zei dat er “ernstige gevolgen” (voor Iran) zouden zijn als de aanvallen zouden doorgaan. Hij gaf de Iraanse regering ook “een deadline van twee maanden om een ​​nieuwe nucleaire deal te bereiken”. (Hoewel het Trump was die de oorspronkelijke deal dwarsboomde.) Kortom, Trump doet wat veel van zijn critici vanaf het begin zeiden dat hij zou doen; hij paait zijn rijke campagnedonoren door een buitenlands beleid te ontwikkelen dat hun ambitieuze regionale agenda promoot. Hij sleept de Verenigde Staten mee in een oorlog met Iran om de machtige zionisten die hem aan de macht hebben geholpen, terug te betalen.

Dit helpt ook verklaren waarom Trump de relaties met Rusland wil normaliseren. Het is niet alleen omdat de president de zinloze moordpartijen wil stoppen of “een duurzame vrede” wil bewerkstelligen. Het is omdat hij garanties van Poetin wil dat hij Iran niet zal helpen wanneer de Verenigde Staten hun aanval op Teheran lanceren. Hij moet weten dat Poetin zich niet aan de kant van Iran zal aansluiten.

Zoals sommige lezers weten, tekenden Rusland en Iran begin 2025 een strategisch partnerschapsverdrag. De overeenkomst verplicht beide partijen tot wederzijdse defensiesamenwerking als er oorlog uitbreekt. “Het verdrag bepaalt dat als een partij wordt aangevallen, de andere partij de agressor niet zal helpen en zal proberen om de verschillen diplomatiek op te lossen, wat duidt op een niveau van steun zonder directe militaire interventie te garanderen.” Dus hoewel Rusland niet verplicht zou zijn om ‘laarzen op de grond’ te zetten, zou het wel van het land verwacht worden om wapens, inlichtingen en logistieke ondersteuning te leveren. (Rusland heeft Iran al geavanceerde technologie geleverd, waaronder Su-35 straaljagers, Yak-130 trainers en mogelijk S-400 luchtverdedigingssystemen).

Militair analist Will Schryver gelooft dat Rusland Iran direct zou helpen als het door de Verenigde Staten zou worden aangevallen. In een Substack-post van april 2024 met de titel “The Triple Alliance, For Dummies And Neocons” schreef hij:

In een veronderstelde oorlog tussen de Verenigde Staten en Iran zouden zowel Rusland als China Iran actief steunen… Iran zou simpelweg worden aangevuld met wapens en andere logistieke benodigdheden van beide partners — en heel goed mogelijk onder hun nucleaire paraplu worden gebracht in een expliciete daad van afschrikking.

Schryver suggereert dat deze steun, mogelijk met inbegrip van geavanceerde wapens of nucleaire steun, de Amerikaanse voordelen zou neutraliseren, waardoor een duidelijke overwinning onwaarschijnlijk zou worden zonder te escaleren tot een breder, onwinbaar conflict. Hij voegt ook deze huiveringwekkende observatie toe die de Top Brass van het Pentagon ’s nachts wakker moet houden:

Als de Verenigde Staten oorlog willen voeren tegen Rusland, China of Iran, moeten ze alle grote Amerikaanse basissen op de planeet ontruimen. Zo kunnen ze genoeg militaire macht concentreren om de missie uit te voeren.

Dit suggereert dat een conflict met Iran de Amerikaanse middelen tot een breekpunt zou brengen, waardoor het op alle andere fronten kwetsbaar zou worden. Schryver ziet dit niet als een recept voor de overwinning, maar als een blauwdruk voor de nederlaag.

Op X heeft Schryver twijfels geuit over de Amerikaanse militaire effectiviteit tegen de verdediging van Iran. In een bericht van oktober 2024 merkte hij het volgende op over de raketcapaciteiten van Iran na de aanvallen op Israël:

Iraanse raketten lijken indrukwekkend te hebben gepresteerd… Amerikaanse/Israëlische luchtverdediging was niet in staat om veel van hen te stoppen.” Hij contrasteert dit met wat hij ziet als overgehypte Amerikaanse capaciteiten, en suggereert dat Irans vermogen om schade toe te brengen een Amerikaans offensief zou kunnen compliceren. Elders heeft hij de Amerikaanse zeemacht belachelijk gemaakt door vliegdekschepen “piñatas van $13 miljard” te noemen die kwetsbaar zijn voor moderne anti-scheepsraketten, die Iran in grote hoeveelheden bezit.

Schryver is niet de enige die sceptisch staat tegenover de militaire macht van de VS. De gepensioneerde kolonel van het Amerikaanse leger en voormalig stafchef van minister van Buitenlandse Zaken Colin Powell, Lawrence Wilkerson, heeft herhaaldelijk gewaarschuwd dat de VS niet zo sterk is als velen denken en niet zou zegevieren in een oorlog met Iran. Volgens Wilkerson:

Een oorlog met Iran zou 10 tot 15 keer erger zijn dan de oorlog in Irak in termen van slachtoffers en kosten… En we zouden verliezen. We zouden ongetwijfeld verliezen ….. Iran is niet Irak… Het heeft een terrein dat ongelooflijk is… Het heeft een leger dat veel capabeler is: 500.000 actieve troepen, waarschijnlijk een miljoen reservisten die onmiddellijk op de voorgrond zouden treden.

In een interview met journalist Chris Hedges verklaarde Wilkerson het volgende:

Israël probeert Amerika mee te sleuren in een oorlog met Iran. Dit zou het Midden-Oosten kunnen destabiliseren en mogelijk het einde betekenen van het experiment dat Israël is. Ook zou het onherstelbare schade kunnen toebrengen aan het imperium dat Amerika is geworden.

Net als Wilkerson is econoom en politiek analist Jeffrey Sachs van mening dat de VS afstevent op een oorlog met Iran. In een recent interview dat door miljoenen mensen over de hele wereld werd bekeken, legde Sachs de schuld voor de dreigende Derde Wereldoorlog volledig bij Benjamin Netanyahu, de leider van de Israëlische bliksemafleider die achter de aanhoudende genocide in Gaza zit. Dit is wat hij zei:

Netanyahu mikt al jaren op oorlog met Iran, en wij hebben het gevolgd… Zes oorlogen in het Midden-Oosten geleid door Israël met steun van de VS, en nu willen ze een zevende.

1 minuut video – Jeffrey Sachs; ‘Netanyahu verantwoordelijk voor alle Amerikaanse oorlogen in het Midden-Oosten’ Sachs over Bibi

Iran is niet alleen, en zij zullen ook niet alleen zijn, waarschuwde Sachs. Rusland zal er zijn, China zal er zijn… Dit zou de struikeldraad voor de Derde Wereldoorlog kunnen zijn, en we hebben het over een nucleaire oorlog.

Hoewel hij niet zo pessimistisch is als Wilkerson of Sachs, denkt voormalig CIA-analist Larry Johnson dat Trump gewoon zijn tijd uitzit totdat de Houthi’s een Amerikaans oorlogsschip aanvallen met een hypersonische raket die zal worden gebruikt als rechtvaardiging voor het starten van een luchtoorlog op Teheran. Hier is Johnson in een bericht van woensdag:

Er zijn onbevestigde beweringen uit Jemen dat ze een combinatie van raketten en drones hebben afgevuurd op de USS Harry S Truman, een vliegdekschip. De regering van Trump heeft tot nu toe niets gezegd over een dergelijke aanval. Ik weet zeker dat Jemen raketten en drones zal afvuren op Amerikaanse en Israëlische schepen in de Rode Zee en dat de VS aanvallen in Jemen zal blijven uitvoeren. Als de Houthi’s erin slagen een Amerikaans schip te raken, denk ik dat de regering van Trump dit zal gebruiken als casus belli om Iran aan te vallen .

In plaats van bang te zijn, denk ik dat Iran zich voorbereidt op de waarschijnlijkheid van een Amerikaanse aanval en wraak zal nemen op Amerikaanse militaire installaties in de regio. Dit kan snel uit de hand lopen. Als de Saoedi’s Amerikaanse gevechtsvliegtuigen toestaan ​​om op Iran te vliegen, dan zullen Saoedische olie-installaties waarschijnlijk ook in brand worden gestoken. Gebruikt de Trump-regering Jemen als excuus om Iran aan te vallen?, Sonar 21

Johnson schetst een zeer aannemelijk scenario, vooral als we de ontwikkelingen in ogenschouw nemen waarvan het Amerikaanse volk zich totaal niet bewust is, zoals dit verslag uit een column van 6 maart in de Times of Israel:

De Israëlische luchtmacht hield deze week een gezamenlijke oefening met de Amerikaanse luchtmacht, waarbij piloten “de operationele coördinatie tussen de twee legers oefenden om hun vermogen om verschillende regionale bedreigingen aan te pakken te verbeteren.”

Bij de oefening waren Israëlische F-15I en F-35I straaljagers betrokken die naast een Amerikaanse B-52 bommenwerper vlogen.

“De oefening was gericht op het versterken en onderhouden van de langdurige samenwerking tussen de strijdkrachten, terwijl de connectiviteit werd uitgebreid en geïntegreerde capaciteiten werden opgebouwd voor een reeks scenario’s”, aldus de IDF.

De oefening is mogelijk bedoeld om het Israëlische leger klaar te stomen voor een mogelijke gezamenlijke aanval met de VS op Iran. De IAF heeft al twee aanvallen op Iran uitgevoerd zonder Amerikaanse steun, maar zou waarschijnlijk de zware capaciteiten van de B-52’s nodig hebben om de zwaar versterkte ondergrondse nucleaire sites van Iran effectief te raken. Times of Israel

Of dit:

Er komen berichten naar buiten dat de Revolutionaire Garde opdracht heeft gekregen om alle raketstrijdkrachten in staat van volledige paraatheid te brengen.

De Iraanse regering heeft deze onheilspellende ontwikkelingen onder de aandacht gebracht van de VN-Veiligheidsraad, maar de reguliere media hebben er uiteraard voor gezorgd dat de massa vrijwel onwetend blijft over de provocaties en het wapengekletter van de VS en Israël.

Het is het vermelden waard dat Iran aanzienlijke vooruitgang heeft geboekt in het moderniseren van zijn militaire capaciteit, terwijl de VS geleidelijk achterop raakt. Het lijdt geen twijfel dat de luchtverdedigingssystemen en hypersonische raketten van Iran technologisch geavanceerder zijn dan alles wat vergelijkbaar is in het Amerikaanse arsenaal. Iran heeft ook een groot en goed gedisciplineerd leger dat is getraind om indringers af te weren, en een ruig, bergachtig terrein dat elk potentieel militair offensief zou afstompen. Belangrijker nog, het is helemaal niet zeker dat de VS in een oorlog met Iran zou winnen. In feite zouden de Amerikaanse troepen verliezen, afgaande op de oorlogsspellen die zijn gebruikt om de brand te simuleren. En dat komt niet omdat Iran een machtiger leger heeft dan de Verenigde Staten, maar simpelweg omdat het zijn militaire doctrine heeft aangepast aan zijn eigen defensieve vereisten en zijn eigen unieke geografische situatie. Kortom, Iran zou het voordeel van het “thuisspelende team” hebben. Bekijk dit fragment uit een artikel van Jordan Cohen van het Cato Institute:

Een campagne die afhankelijk is van lucht- en zeemacht om Iran snel tot overgave te dwingen, zal met aanzienlijke uitdagingen te maken krijgen. Het Iraanse leger is ontworpen om een ​​dergelijke invasie te voorkomen en brengt aanzienlijke kosten met zich mee voor elke mogelijke aanval via de lucht of over zee. Ze hebben kruisraketten met een bereik van 600 mijl, geavanceerde luchtverdedigingssystemen met een groot bereik, luchtverdedigingssystemen met een klein bereik, luchtafweerraketten, 3.000 ballistische raketten, 6.000 zeemijnen en de meest capabele onbemande luchtvaartuigen in de regio.

… Eerdere analisten hebben de kans op succes afgewogen voor een campagne die afhankelijk is van Amerikaanse lucht- en zeemacht. Een oorlogsspel uit 2002 waarbij Amerikaanse planners de regels halverwege het conflict moesten veranderen, toonde aan dat Iran gemakkelijk Amerikaanse schepen tot zinken kon brengen, en in 2012 schatten Pentagon-functionarissen dat een dergelijke strategie minimaal 100.000 troepen zou vereisen….

Als het de bedoeling is om lucht- en zeemacht te gebruiken om grondoperaties mogelijk te maken, is Iran er net zo goed op voorbereid. Een dergelijke aanval zou enorme kosten met zich meebrengen om toegang tot het land te krijgen. Analisten schatten dat een grondinvasie 1,6 miljoen Amerikaanse troepen zou vereisen, bijna tien keer zoveel als de VS op enig moment aan Irak heeft toegezegd. Bij aankomst in Iran zal Washington te maken krijgen met de 13e grootste fit-for-service populatie ter wereld, de 13e meest gepantserde voertuigen en zelfrijdende artillerie ter wereld, de 9e meest gesleepte artillerie ter wereld en de 8e meest mobiele raketprojectoren ter wereld. De menselijke en materiële kosten zouden immens zijn.

De strategie van Iran om de VS te bestrijden is erop gericht om zee- en luchtaanvallen kostbaar en traag te maken en is gebaseerd op de veronderstelling dat de Amerikanen uiteindelijk niet meer bereid zullen zijn om oorlog te blijven voeren. Iran wordt omringd door water en zal zijn antischip- en luchtdoelraketten gebruiken om zijn 2400 kilometer lange zuidelijke kustlijn te bedekken en het gebrek aan Amerikaanse mijnenvegers uitbuiten om het tempo van een marineaanval te vertragen. Door het oorlogstempo te vertragen zal Iran de politieke wil van de Amerikaanse beleidsmakers en het Amerikaanse publiek aanvallen, terwijl het zichzelf ook de tijd geeft om beslissingen te nemen en mogelijk zelfs de Straat van Hormuz naar de Golf van Oman te blokkeren. – Despite Washington’s Confidence, US War with Iran Would Be Disastrous, CATO

Hoe grimmig Cohens analyse ook klinkt, de realiteit voor de VS (als Trump Iran aanvalt) is nog grimmiger. Volgens een uitgebreid rapport over de huidige staat van het Amerikaanse leger door de RAND Corporation, “is de opgeblazen, aftakelende wereldwijde oorlogsmachine van het Imperium… op geen enkele zinvolle manier “voorbereid” op serieuze “concurrentie” met zijn belangrijkste tegenstanders – (en is) aanzienlijk overtroffen op elk gebied van oorlogsvoering… de wereldwijde dominantie van het Imperium wordt beoordeeld als op zijn best jammerlijk ontoereikend, op zijn slechtst ronduit waanvoorstellingen. Bekijk het:

Uit het Rand-rapport:

“Wij geloven dat de omvang van de bedreigingen waarmee de VS wordt geconfronteerd, wordt onderschat en aanzienlijk erger is … Op zijn minst zouden de VS ervan uit moeten gaan dat als het een direct conflict aangaat waarbij Rusland, China, Iran of Noord-Korea betrokken zijn, dat land zal profiteren van economische en militaire hulp van de anderen … Deze nieuwe opstelling van landen die tegen de Amerikaanse belangen zijn, creëert een reëel risico, zo niet waarschijnlijkheid, dat een conflict waar dan ook een multitheater- of wereldwijde oorlog kan worden …

Zoals het rapport van de commissie in forensisch detail uiteenzet, zou Washington in zo’n scenario vrijwel volledig weerloos zijn en waarschijnlijk vrijwel direct verslagen worden… De RAND-commissie ontdekte dat Washingtons “defensie-industriële basis” volledig “niet in staat is om te voldoen aan de behoeften aan apparatuur, technologie en munitie” van de VS, laat staan ​​die van haar bondgenoten. “Een langdurig conflict, vooral in meerdere theaters, zou een veel grotere capaciteit vereisen om wapens en munitie te produceren, onderhouden en aan te vullen” dan momenteel het geval is…

….Deze “veronderstelling van onbetwiste technologische superioriteit”…. Die dagen zijn allang voorbij….. Amerika’s “defensie-industriële basis” brokkelt vandaag de dag af…

We zijn een vreemd, laat-imperiumtijdperk binnengegaan, vergelijkbaar met de Glasnost van de Sovjet-Unie, waarin elementen van het Amerikaanse imperialistische brein met verblindende helderheid kunnen zien dat het hele hegemonische mondiale project van Washington snel en onomkeerbaar richting uitsterven struikelt… Instortend imperium: China en Rusland schaakmat Amerikaans leger, Kit Klarenberg, Substack

Hoewel er geen twijfel over bestaat dat de VS enorme schade kan toebrengen aan Iraanse nucleaire sites, kritieke infrastructuur en olieproductiefaciliteiten, bestaat er ook geen twijfel over dat de VS niet zouden zegevieren in een langdurig conflict met Iran. De VS heeft simpelweg niet de industriële capaciteit, de wapen- en raketvoorraden, of zelfs de technologische superioriteit die nodig is om een ​​land zo machtig als Iran te verslaan. Er is natuurlijk een zeer reële mogelijkheid dat president Trump zich niet bewust is van deze flagrante tekortkomingen en nog steeds gelooft dat de Amerikaanse supermacht ‘Iran als een insect kan verpletteren’. Als dat het geval is – en ik vermoed dat dat het geval is – zal hij waarschijnlijk doorgaan en luchtaanvallen op Teheran uitvoeren, wat een reactie zal veroorzaken die de olieprijzen de pan uit zal laten rijzen, de aandelenmarkten zal doen kelderen en schokgolven door de wereldeconomie zal veroorzaken. De Straat van Hormuz zal worden gesloten en Trump zal de omstandigheden hebben gecreëerd die de VS uiteindelijk uit de regio zullen dwingen.

Een oorlog met Iran zou een onvoorstelbare catastrofe zijn voor Iran, de Verenigde Staten en de wereld. Het moet gestopt worden.

In tegenstelling tot propagandastructuren die door de Euro-Atlantische instelling worden gefinancierd, werkt Dissident dankzij de donaties van het publiek. Zonder uw hulp kunnen we niet overleven.

STEUN ONS WERK HIER.

Geef censuurkoning Elon Musk een dikke vinger en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over