In de internationale humanitaire respons op de aardbeving van 7,8 magnitude die op 6 februari Turkije en Syrië heeft verwoest, staat de politiek voorop. De westerse humanitaire hulpgroepen, en hun partners in de westerse media, hebben alle aandacht en hulp alleen op één kleine provincie in Syrië gericht: Idlib.

Nu er zoveel waardevolle hulp binnenstroomt via de grens met Turkije, wordt de terroristische groepering die het piepkleine Idlib controleert, overstelpt met de overtollige hulp. De gehele bevolking van de provincie Idlib wordt geschat op 3 miljoen. De hulp die in vrachtwagens aankomt is veel groter dan de behoeften van de bevolking, schrijft Steven Sahiounie.

Idlib deelt een aardbevingsbreuklijn met het epicentrum in Turkije, en met de Syrische kuststad Latakia, die geen westerse humanitaire hulp heeft ontvangen, hoewel meer dan 800 inwoners dood zijn, 142.000 dakloos, en 102 gebouwen zijn ingestort.

Aleppo is ook verstoken van hulp, en ligt dichter bij het epicentrum dan Idlib of Latakia, maar ligt niet op een breuklijn. Aleppo telt 1.500 doden en 10.000 gewonden.

De Amerikaanse regering onder Obama begon de oorlog in Syrië in 2011 als een project voor regimeverandering, dat de Europese Unie en mede-NAVO-leden steunden als onderdeel van hun voortdurende onderdanigheid aan Washington en zijn eindeloze oorlogen in het Midden-Oosten. De “rebellen” werden door het VS-EU-NAVO-blok eerst aangekondigd als “vrijheidsstrijders”, maar veranderden al snel in Al Qaida en ISIS. De VS en de EU blijven de groep die Idlib in handen heeft steunen, ondanks het feit dat zij door de VN zijn aangemerkt als een vogelvrij verklaarde radicaal-islamitische terreurgroep.

Idlib en zijn leider

Reuters meldde op 12 februari dat aardbevingshulp de toegang tot Idlib was geweigerd door Hayat Tahrir al-Sham (HTS), de terroristische groepering die Idlib in handen heeft. Locals meldden dat HTS 1000 dollar per vrachtwagen met hulp eiste.

Muhammed Al-Julani is de opperbevelhebber van HTS, voorheen het hoofd van Jibhat al-Nusra, de Al Qaeda tak in Syrië, en voorheen de rechterhand van Abu Bakr al Baghdadi, het hoofd van ISIS.

Het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken noemde Al-Julani in mei 2013 een “Specially Designated Global Terrorist” en kondigde vier jaar later een beloning van 10 miljoen dollar aan voor informatie die leidt tot zijn aanhouding. Westerse journalisten en westerse hulporganisaties hebben voortdurend contact met hem, waardoor zijn vermelding als gezochte terrorist een lachertje wordt.

Al-Julani gaf op 28 september 2014 een audioverklaring vrij, waarin hij verklaarde de “Verenigde Staten en hun bondgenoten” te zullen bestrijden en zijn strijders opriep geen hulp van het Westen te aanvaarden, ook al waren het de VS die alle wapens aan de Syrische militanten leverden.

Kort na het begin van de VS-NAVO-oorlog voor regimeverandering tegen de regering van de Syrische president Bashar al-Assad in 2011 speelde al-Julani een sleutelrol in de opmars van ISIS in Syrië. Hij vormde een terroristische groep genaamd Jabhat al-Nusra. Deze groep moest fungeren als dekmantel voor ISIS.

In december 2012 verklaarde het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken Jabhat al-Nusra tot een officieel aangewezen terroristische organisatie. Onder leiding van al-Julani groeide Nusra uit tot een van de machtigste groepen in Syrië.

Op 28 januari 2017 kondigde Julani een naamsverandering aan in Hayat Tahrir al-Sham (HTS) om de Amerikaanse aanduiding als terroristische organisatie te omzeilen en zo de VS en al haar westerse bondgenoten in staat te stellen haar steun voort te zetten. HTS controleert nu bijna de gehele provincie Idlib, onder het bestuur van de bij HTS aangesloten Syrian Salvation Government.

Charles Lister meldde dat de HTS in juni 2022 Afrin had aangevallen, maar na een telefoontje van een hooggeplaatste figuur binnen de Turkse Nationale Inlichtingenorganisatie (MIT) keerden de HTS-troepen terug naar Idlib, waaruit blijkt dat de Turkse regering, een NAVO-lid, samenspant met de terreurgroep.

In november 2022 meldde Al-Monitor dat de HTS niet alleen Idlib controleert, maar ernaar streeft uit te breiden, en dat haar Salvation Government formele contacten onderhoudt met buitenlandse regeringen en de hulp aan Idlib coördineert met de VN. Een HTS-strijder vertelde de media dat HTS haar leden maandelijkse salarissen van 100 tot 300 dollar betaalt, afhankelijk van de aard van het werk, terwijl de salarissen van strijders in het door Turkije gesteunde Syrian National Army niet meer dan 35 dollar per maand bedragen.

Volgens het rapport van Al-Monitor zei een kampbewoner in Atma dat de HTS opzettelijk moeilijke levensomstandigheden voor burgers veroorzaakt, door brandstof en elektriciteit te beperken, en heffingen op te leggen bij grensovergangen, en zelfs op eten en drinken.

Ugarit News had gemeld dat de HTS een belasting van 30 dollar heft op elke auto geladen met levensmiddelen die via de grensovergangen zijn controlegebied binnenkomt.

Al-Julani is een paar jaar geleden in de VS overgestapt op het dragen van een westers pak met stropdas om zijn imago op te poetsen. Het gecamoufleerde uniform en zijn hoofddoek werden opgeborgen toen de VS en de EU hem probeerden te verkopen als “een van ons”. Het westen was wanhopig om hun steun aan een terrorist met banden met mensenrechtenschendingen en het afhakken van hoofden te legitimeren. Vandaag bepaalt hij wie in Idlib hulp krijgt, de prijzen die voor de toegang van hulp worden gevraagd en welke extra hulp wordt verkocht. Hij heeft overal in Idlib controleposten opgezet en heeft controle over alles in Idlib, zelfs over de westerse humanitaire hulp.

Internationale hulp aan Idlib

In januari werd de VN-resolutie om humanitaire hulp uit Turkije te halen met zes maanden verlengd en werd één grensovergang overeengekomen. Gebleken is dat de Turkse grensovergang een smokkelroute is voor terroristen, wapens en illegale activiteiten.

De internationale hulporganisaties in Idlib zijn de volgende: CARE International, Danish Refugee Council, Global Communities – Syria, HI – Humanity & Inclusion, The Mentor Initiative, Sham Humanitarian, People in Need, Norwegian Refugee Council, HIHFAD, Dozana, Solidarités International, World Vision, Welt Hunger Life, Christian Aid, Syrian Relief & Development, Tamdeen Youth Foundation, Asylum Access, Rahma Worldwide, ATAA, SAMS, BINAA, International Rescue Committee, SEMA, Action for Humanity, Takaful Al Sham, CAFOD, Abs Development Organization for Woman & Child, Search for Common Ground, Save the Children, Action Aid, Relief International, Oxfam, War Child, Act Alliance, Mercy Corps.

Internationale hulp heeft ervoor gekozen niet samen te werken met de centrale regering van Syrië in Damascus. In plaats van vliegtuigen vol hulp te laten landen in Damascus en Aleppo en scheepsladingen in de haven van Latakia, staat het westen erop alleen Turkije te gebruiken als toegangspoort tot Idlib.

Het beleid van de VS, de EU en de NAVO ten aanzien van Syrië is regime change. Deze vrijheidslievende democratieën willen dat de aanhangers van de radicale islam, de HTS, Syrië overnemen. Dezelfde regeringen die de Taliban in Afghanistan afkeuren, bevorderen een soortgelijke groepering in Syrië.

Latakia, Jeblah, en Aleppo vernietiging

Turkije is een bondgenoot van de NAVO, de EU en westerse landen en is niet onderworpen aan sancties. Er stroomt hulp binnen van de NAVO, de EU en alle landen, inclusief Oekraïne. Latakia, Jeblah en Aleppo ontvangen echter geen westerse humanitaire hulp vanwege de sancties.

De landendirecteur van de Syrische Arabische Rode Halve Maan, Mohammed Hammoud, zei dat een gebrek aan zwaar materieel betekent dat 80 procent van het werk om overlevenden uit te graven met de hand wordt gedaan in gebieden buiten Idlib. Hij meldde dat de ziekenhuizen in Aleppo overstelpt zijn met slachtoffers van de aardbeving. Een soortgelijke situatie doet zich voor aan de kust van Latakia. De Syrische Arabische Rode Halve Maan werkt in alle gebieden van Syrië en is aan geen enkele regering verbonden.

VS-EU-sancties tegen het Syrische volk

De sancties tegen Syrië hebben geen gevolgen voor Idlib en de gebieden die de VS samen met de Koerdische afscheidingsbeweging SDF in het noordoosten bezet houdt. Westerse humanitaire hulporganisaties zijn aanwezig in zowel Idlib als het Koerdische gebied, maar niet elders.

Humanitaire hulpgroepen moeten geregistreerd zijn om in Turkije te mogen werken, maar die groepen wilden in Syrië niet dezelfde registratieprocedure volgen omdat zij de vernietiging van de Syrische regering steunen en ervoor gekozen hebben de terroristen te helpen.

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:

[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]

[newsletter_field name=”email” label=”Email”]

[/newsletter_form]

https://dissident.one/2023/02/21/werd-de-turkse-aardbeving-door-de-mens-veroorzaakt-nou-de-technologie-bestaat/