Aangezien de VS niets doen tenzij het financieel loont, verken ik hier hoe de VS op dit moment grof geld verdienen aan de Oekraïne-crisis, schrijft Thomas Röper.

Voor de VS zijn oorlogen altijd eerst en vooral een business geweest. Met uitzondering misschien van de oorlog in Vietnam, is er in de laatste 100 jaar geen oorlog geweest waarbij de VS direct of indirect betrokken waren, die geen economisch succes voor de VS is geweest. Dit is algemeen bekend en daarom krijg ik voortdurend e-mails met vragen van lezers die willen begrijpen hoe de VS – afgezien van de zeer goede zaken voor hun wapenindustrie – geld verdienen aan wat er in Oekraïne gebeurt.

Daarom wilde ik hier al lang een artikel over schrijven, maar ik heb nog niet de kans gehad om dat te doen. Nu heb ik een artikel gevonden bij het Russische persbureau TASS dat het heel goed samenvat. Daarom heb ik de analyse van een deskundige van TASS vertaald.

Begin van de vertaling:

Een voorproefje van het grote geld: de VS maakt zich op om geld te verdienen aan Oekraïne

Washington profiteert, gemeten in geld, van de impasse tussen Moskou en Kiev.

Slechts twee cijfers: 40 miljard dollar, het bedrag dat de Amerikaanse Senaat heeft toegezegd om Kiev te steunen. En 100 miljard dollar is de omvang van de Europese gasmarkt, die dit jaar door Rusland wordt bezet. Door ons land van de Europese gasvoorziening af te snijden en zijn plaats in te nemen, verdienen de VS hun kosten voor de steun aan de Oekraïense strijdkrachten binnen enkele maanden terug.

Een winstgevende zaak

De conclusie dat de escalatie in Oekraïne voor de VS financieel lonend zou zijn, kon al in maart worden getrokken, toen de Europese Commissie in het kader van haar afwijzing van Russische energieleveranties instemde met de aankoop van 15 miljard kubieke meter extra Amerikaans vloeibaar aardgas.

Dit bleek slechts het begin te zijn van de grootschalige Amerikaanse marktverovering op het continent: er werden leveringen tot 50 miljard kubieke meter aangekondigd. De VS streven er serieus naar om de belangrijkste leverancier voor de Europese markt te worden, hetgeen volgens deskundigen één tot drie jaar zal duren. De groei die daarbij aan de dag wordt gelegd, zal een van de indrukwekkendste in de geschiedenis zijn, aangezien de Amerikanen in 2021 slechts 6,3 procent van de levering aan de Oude Wereld voor hun rekening namen.

Het gebrek aan belangstelling voor Amerikaanse fossiele brandstoffen in het verleden kan worden verklaard door de duidelijke nadelen ervan in de ogen van de Europese consument. Aangezien Amerikaanse bedrijven geen pijpleiding kunnen aanleggen, zijn zij afhankelijk van de levering van gas per tanker, wat op zijn beurt alleen mogelijk is als het gas vloeibaar wordt gemaakt en in tanks wordt gevuld. Deze technologie is uiterst energie-intensief en schadelijk voor het milieu wanneer zij op grote schaal wordt toegepast. De fracking-methode die in de VS wordt gebruikt, is nog vernietigender voor het milieu. Het resulterende gas laat sporen na in de bodem, de lucht en het drinkwater, wat ertoe heeft geleid dat de technologie in verschillende landen over de hele wereld is verboden.

Vóór het uitbreken van de vijandelijkheden waren de kansen van de Verenigde Staten om hun gas en olie op de Europese markt te krijgen bescheiden. Europa was noch technologisch, noch moreel klaar voor een verandering van zijn gebruikelijke normen. Voor de invoer van vloeibaar aardgas waren hervergassingsterminals nodig, die in de meeste landen niet beschikbaar waren en waarvan de bouw duur was. In het voorjaar van 2022 zijn de Europeanen met de bouw begonnen en passen zij in allerijl hun economieën aan om de VS de grootst mogelijke winst te laten boeken.

Het leger opent deuren

Er zijn ook grote mogelijkheden voor de Amerikanen op een ander exportgebied dat traditioneel voor hen is. Na het uitbreken van de vijandelijkheden in Oekraïne heeft de wapenlobby in de Europese Unie de overhand gekregen. In maart kondigde Duitsland aan 100 miljard euro te willen besteden aan de modernisering van zijn strijdkrachten. Het leeuwendeel van de toekomstige orders zal waarschijnlijk naar de Amerikanen gaan, hetgeen tot uiting kwam in de koersen van de Amerikaanse defensie-industrie: de aandelen van de grootste Amerikaanse defensiebedrijven – Lockheed Martin en Raytheon Technologies – stegen met 30 procent.

Hoewel Duitsland en Frankrijk hun eigen gezamenlijke bewapeningsprogramma’s ontwikkelen, is de snelle aankoop van grote hoeveelheden tanks en vliegtuigen alleen mogelijk met de Amerikanen. In deze omstandigheden is er voor de Bundeswehr geen ander referentiepunt dan de NAVO : het project van de Europese strijdkrachten blijft, ondanks de Franse inspanningen, doodgeboren. Binnen de NAVO hebben de Amerikaanse militaire normen altijd overheerst, hetgeen een bewuste politieke dimensie heeft. De aankoop van bewapening van hoge kwaliteit veronderstelt een samenwerking op lange termijn tussen koper en verkoper. Door nog meer Amerikaans materieel te kopen dan voorheen, zullen de Duitsers nog tientallen jaren afhankelijk zijn van onderhoudsdiensten die alleen de Verenigde Staten kunnen bieden. Een van de voordelen is dat de VS, door de Duitse defensie-uitgaven te verhogen, eigen geld besparen.

Boter en geweren

De derde sterk concurrerende markt waar de Amerikanen terecht winst verwachten is de landbouw, en een van de verliezers zou wel eens Oekraïne kunnen zijn. Tegen de achtergrond van paniek in de tweede en derde wereld, stijgen de graanprijzen. Langdurige gevechten in Oekraïne hebben een gevolg op langere termijn: het land verliest zijn status als betrouwbare leverancier. In deze situatie zouden de Verenigde Staten, die over uitgestrekte landbouwgronden beschikken en bereid zijn hun produktie op te voeren, gemakkelijk hun plaats kunnen innemen.

Dat dit niet eerder is gebeurd, is, net als in het geval van fracking gas, te wijten aan de concurrentienadelen van Amerikaanse producten. In de eerste plaats belemmeren afstanden de uitbreiding. Het is goedkoper om graan en zonnebloemolie van Europa naar Afrika of Azië te verschepen, wat lagere logistieke kosten betekent. Maar als de Oekraïense boeren voor lange tijd uit het spel worden gehaald, zullen kopers over de hele wereld geen andere keuze hebben dan over te schakelen op een andere leverancier, als die maar groot genoeg is. Alleen al om deze reden zou een lange duur van de militaire operatie de VS in het geheel geen zorgen moeten baren.

Een andere reden die tot dusver de landbouwexport uit de VS heeft belemmerd, is de wijdverspreide scepsis ten aanzien van de genetisch gemodificeerde produkten van de Amerikaanse boeren. Vanuit Amerikaans perspectief is de schadelijkheid van genetisch gemodificeerd voedsel niet bewezen, en daarom is het nergens in de VS verboden. Voorheen stond de Europese markt sceptisch tegenover leveringen uit de VS, omdat deze duidelijk niet aan de normen van de Oude Wereld voldeden.

Oostwaarts

Afgezien van de zuiver economische voordelen, kunnen de VS ook politiek voordeel halen uit de confrontatie in Oekraïne, en dat doen zij nu al. De Amerikaanse oorlogsmachine heeft een nieuwe impuls gekregen om op te rukken – ditmaal naar het Europese Oosten. De landen van het voormalige Warschaupact dringen aan op een uitbreiding van de militaire aanwezigheid van de VS en de NAVO in hun landen.

De eeuwige anti-Russische retoriek van de Europese elites is uiterst kostbaar. In tegenstelling tot het Donald Trump-tijdperk, toen Duitsland en Frankrijk discussieerden over de vorm van hun eigen strijdkrachten en de Europese Commissie Washington dreigde met tarieven, lijkt de Europese oppositie tegenwoordig volledig gesmoord te zijn. De VS maken gebruik van de gunstige constellatie om de Oude Wereld in het gareel te brengen, niet alleen wat de politieke koers ten opzichte van Rusland betreft, maar ook ten opzichte van China. In 2022 verklaarde Duitsland, China’s belangrijkste economische partner, voornemens te zijn de intensiteit van de bilaterale betrekkingen te verminderen. De natuurlijke weg naar geopolitieke autonomie voor de Europese Unie is voor de afzienbare toekomst afgesneden.

Zondebok

Naast alle andere voordelen heeft de regering-Biden de kans om de crisis in Oekraïne en in eigen land te gebruiken om de aandacht af te leiden van de opeenstapeling van mislukkingen in het binnenlands beleid. Het Witte Huis geeft Rusland graag de schuld van de economische problemen in de VS, die te wijten zijn aan de zwakke post-pandemische groei. President Joe Biden noemde het inflatiecijfer, dat in april opliep tot 8 procent, “Poetin-inflatie”.

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:

[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]

[newsletter_field name=”email” label=”Email”]

[/newsletter_form]

https://dissident.one/2022/05/30/reden-voor-exodus-miljoenen-oekrainers-vluchten-uit-angst-voor-zelenski-regime/?swcfpc=1