Het lot van Biden hangt als een door Shakespeare opgeroepen spook boven de NAVO-top

Het hete politieke evenement dit jaar is de NAVO-top in Washington, DC. Alle westerse wereldleiders kwamen opdagen, niet om de toekomst van de NAVO te bespreken, maar om te kijken of Joe Biden de bijeenkomsten overleeft zonder in zijn broek te poepen of dood neer te vallen, schrijft Larry Johnson.

Een beetje dezelfde reden waarom mensen naar een autorace gaan — namelijk, ze wachten op de crash. Niets is zo goed als een heftig auto-ongeluk om de adrenaline te laten stromen.

Als Shakespeare nog over de aarde zou zwerven en iconisch proza ​​zou schrijven, zou hij op de NAVO-top centraal staan. Het is een ontmoeting van politieke geesten, oftewel “wandelende doden”. Misschien zou Will een update van Richard III maken, met de afgeleefde Joe Biden in de hoofdrol. Biden wordt op het podium vergezeld door de politiek gecastreerde Rishi Sunak, het impotente stel — Emmanuel Macron en Olaf Scholz. Niets zegt meer over de eenheid van de NAVO dan een foto met een aantal politiek irrelevante prutsers, samen met president Orban van Hongarije, die de afgelopen dagen door veel van zijn “collega’s” is afgekraakt en een glimlach voor de camera veinst.

Biden trapte de festiviteiten af ​​en wist een autocue-toespraak te houden zonder al te veel woorden te verhaspelen of te vervallen in onzin. Missie volbracht (tot nu toe). Toch was de inhoud van Biden’s toespraak absoluut krankzinnig. Hier zijn enkele van de dieptepunten.

Oekraïne kan en zal Poetin stoppen, vooral met onze volledige collectieve steun. Ze hebben onze volledige steun,

Samen hebben we Oekraïne voorzien van wapens die het nodig heeft om zichzelf te verdedigen: tanks, gevechtsvoertuigen, luchtverdedigingssystemen, langeafstandsraketten en miljoenen stuks munitie.

De Verenigde Staten en onze partners zijn van plan om Oekraïne de komende maanden te voorzien van tientallen extra tactische luchtverdedigingssystemen.

Vergis je niet, Rusland faalt in deze oorlog. Na drie jaar oorlog zijn de verliezen van Poetin duizelingwekkend: meer dan 350.000 Russische troepen zijn dood of gewond. Bijna 1 miljoen Russen, waaronder veel jonge mensen, hebben Rusland verlaten omdat ze geen toekomst meer zien in Rusland. En Kiev, weet je nog jongens en dames, zou over vijf dagen vallen, weet je nog? Tweeënhalf jaar later staat het er nog steeds en zal het blijven staan.

Het is één ding voor de verwarde Joe Biden om geen idee te hebben van de werkelijke situatie op de grond, maar veel van de NAVO-leiders in het publiek applaudisseerden ook voor deze onzin. Ze kunnen niet schuldig pleiten door middel van cognitieve achteruitgang. De bewering dat “Oekraïne wint en Rusland verliest”, is een laffe leugen. Oekraïense troepen worden verpulverd door raketten, 3000 kg FAB-bommen en drones. En noch de Verenigde Staten noch de rest van de NAVO-landen hebben een voorraad van 155 mm artilleriegranaten en luchtverdedigingssystemen die ze naar Oekraïne kunnen sturen. Dit zijn pure wanpraktijken van Bidens speechschrijvers.

In de weken voorafgaand aan deze top stond Oekraïne onder enorme druk van NAVO-leiders om iets dramatisch te doen op het slagveld om op zijn minst de indruk te wekken dat een Oekraïens offensief, mits goed bevoorraad, de Russen terug zou kunnen dringen. Het verwachte mini-tegenoffensief kwam er nooit. In plaats daarvan valt Rusland Oekraïne aan langs het hele 1000 km lange front en trekt Oekraïne zich gestaag terug.

Misschien zullen de NAVO-leden achter gesloten deuren bekennen dat Rusland Oekraïne’s lunch opeet en de NAVO ondertussen leegzuigt. Biden pochte dat de Verenigde Staten nu 100.000 troepen in Europa heeft gestationeerd. Wauw! Ik wed dat de Russen, die 1,3 miljoen actieve soldaten hebben, op hun benen staan ​​te trillen.

De toespraak van vandaag is niets meer dan politiek theater dat primair bedoeld is voor het Amerikaanse politieke publiek. Maar de jongeren die deze onzin hebben gemaakt, hadden geen idee hoe deze woorden in Rusland gehoord zullen worden. Russische planners zullen, tenzij ze dwaas zijn, concluderen dat de NAVO van plan is Rusland aan te vallen en Rusland zal zich dienovereenkomstig voorbereiden.

John Helmer, een westerse correspondent die in Moskou woont, vat de Russische stemming treffend samen:

Amerikaanse, Britse en Canadese troepen in de vooruitgeschoven bases van de NAVO in Polen, Letland en Litouwen krijgen te horen dat ze zich moeten voorbereiden op een inzet in Oekraïne volgend jaar. Ze worden ook gewaarschuwd dat ze moeten verwachten dat ze zullen vechten onder zware Russische artillerie, raketten, geleide bommen en drone-aanvallen.

Het is ook de bedoeling dat dit bericht in de handen van de Russische militaire inlichtingendienst terechtkomt en zijn weg vindt naar het Kremlin. Daar, zo menen bronnen in Moskou, worden de inlichtingen geïnterpreteerd als provocatie – onderdeel van het plan van de VS en de NAVO om de NAVO-aanvallen in de Zwarte Zee en diep op Russisch grondgebied te laten escaleren, om Russische tegenaanvallen op NAVO-doelen aan te moedigen en zo artikel 5 van het NAVO-verdrag in werking te stellen en een collectieve NAVO-machtinterventie te laten volgen.

Bovendien interpreteren Russische bronnen de inlichtingen als een bevestiging dat de VS geen capitulatie en vervanging van Vladimir Zelensky en zijn regime in Kiev zal toestaan ​​— dus geen regime-change, wat een van de twee hoofddoelen is van de Speciale Militaire Operatie. Ook zullen er geen vredesvoorwaarden worden getolereerd, behalve de Russische terugtrekking uit de Krim en de vier regio’s van Novorossiya, en de militaire nederlaag van het Russische leger. Dus geen demilitarisering, de tweede van Ruslands langetermijnveiligheidsdoelen.

Het grootste deel van de NAVO-menigte, althans naar buiten toe, is niet bezorgd over Ruslands vermogen om te escaleren en de bijbehorende onmacht van de NAVO om te reageren. De laatste boodschap van deze top is al gebakken en klaar om te worden afgeleverd. De NAVO verandert niet van koers en is niet geneigd om een ​​vreedzame oplossing met Rusland te zoeken. De Russen begrijpen dat en voeren dienovereenkomstig hun inspanningen op.

Danny Davis en ik bespraken vandaag de stand van zaken in de oorlog in Oekraïne in zijn podcast.

Als u de artikelen van Dissident.one waardeert, kunt u HIER een donatie doen om de site in de lucht te houden.

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over