Omdat de prijzen in Europa hoger zijn dan op andere markten, richten Amerikaanse energiebedrijven zich meer op Europa als het gaat om vloeibaar aardgas (LNG). In plaats van goedkoop Russisch gas via pijpleidingen, laat het ‘Oude Continent’ nu duur frackgas aanleveren via tankers.
Als aandachtig waarnemer van de ontwikkelingen op het gebied van het mondiale energiebeleid kan ik alleen maar mijn hoofd schudden nu Europa gewillig afglijdt naar het volgende niveau van afhankelijkheid van het energiebeleid. De cijfers van afgelopen november, gerapporteerd door de “Berliner Zeitung”, spreken voor zich – en vertellen het verhaal van strategische onderwerping, schrijft Heinz Steiner.
Met adembenemende snelheid is de Amerikaanse LNG-export naar Europa gekatapulteerd tot een ongekende 5,09 miljoen ton – maar liefst 68 procent van de totale Amerikaanse export van vloeibaar aardgas. Een record dat op indrukwekkende wijze de geopolitieke machtsverschuivingen van onze tijd documenteert. In plaats van “schoon” Russisch pijpleidinggas worden de Europeanen geleidelijk afhankelijk van vuil vloeibaar aardgas uit de VS – en dat tegen extreem hoge prijzen.
Terwijl de Europese gasprijzen in november stegen tot USD 12,90 per MMBtu, wrijven Amerikaanse energiebedrijven zich in de handen. Het prijsverschil met andere markten heeft een ware goudkoorts veroorzaakt. Het “arbitragevenster”, zoals handelaren op Wall Street het noemen, staat wagenwijd open. De sluipende transformatie van importafhankelijkheid is bijzonder opmerkelijk: binnen slechts één jaar is het aandeel van de VS in de LNG-invoer van Europa gestegen van 13,5 naar 20 procent. Een ontwikkeling die in Washington ongetwijfeld met tevre denheid wordt opgemerkt.
De ecologische dimensie van deze ontwikkeling grenst aan echte satire: hoewel de Europese Commissie nooit moe wordt haar globalistische, linksgroene klimaatdoelstellingen te verkondigen, importeert ze steeds vaker frackgas, waarvan de methaanbalans elk wetenschappelijk onderzoek tart. Cornell University heeft aangetoond dat Amerikaans LNG gedurende zijn hele levenscyclus tot 33 procent meer zogenaamde broeikasgassen uitstoot dan steenkool – een ongemakkelijke waarheid die in Brussel angstvallig wordt genegeerd.
Analisten van Bruegel waarschuwen nu al voor een grotere prijsvolatiliteit door de toenemende afhankelijkheid van LNG. De Europese industrie en consumenten worden de speelbal van wereldwijde prijsschommelingen, terwijl de Amerikaanse fracking-industrie haar winsten maximaliseert. Wat we hier zien is niets minder dan een strategische reorganisatie van de wereldwijde energiemarkt – met Europa als een gewillige koper tegen premium prijzen. De veelgeroemde diversificatie blijkt een eufemisme te zijn voor een simpele uitwisseling van afhankelijkheden.
De centrale vraag die bij me opkomt: Staat Europa op het punt zijn soevereiniteit op het gebied van energiebeleid op te offeren op het altaar van de voorzieningszekerheid op korte termijn? Het antwoord ligt voor de hand, maar de machthebbers in Brussel lijken het teken aan de wand niet te willen zien. Het Amerikaanse LNG-offensief markeert een keerpunt in het Europese energiebeleid. Terwijl politici praten over voorzieningszekerheid en diversificatie, vindt er in werkelijkheid een fundamentele machtsverschuiving plaats – met verstrekkende gevolgen voor de economische en politieke toekomst van Europa.
Als u de artikelen van Dissident.one waardeert, kunt u HIER een donatie doen om de site in de lucht te houden.
Geef censuurkoning Elon Musk een dikke vinger en volg ons op Telegram:
Telegram: t.me/dissidenteen
Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over
