Waarom Jeffrey Sachs gelooft dat Amerikaanse maatregelen om de opkomst van China te beteugelen hebben gefaald en in plaats daarvan een Amerikaanse oorlog met China steeds waarschijnlijker maken.
Jeffrey Sachs, een gerenommeerd Amerikaans econoom en expert op het gebied van openbaar beleid, heeft zich uitgesproken over de strategieën van de Verenigde Staten ten aanzien van China. Zijn standpunten benadrukken de grote zorgen over de mogelijke gevolgen van het huidige Amerikaanse beleid, schrijft Rainer Rupp.
In een audio-interview met de in Singapore gevestigde South China Morning Post betoogde Sachs dat de Amerikaanse aanpak om de opkomst van China in te dammen niet alleen heeft gefaald, maar ook het risico inhoudt dat de wereld dichter bij een conflict komt te staan. Daarnaast bekritiseerde hij de reactie van de Amerikaanse diepe staat op het succes van China en biedt hij inzicht in het voortdurende proces van mondialisering. Dit artikel belicht het perspectief van Sachs en onderzoekt zijn centrale argumenten en hun implicaties.
Sachs merkte op dat de Amerikaanse containmentstrategie, die berust op een mix van economische sancties, handelsoorlogen en diplomatieke druk om China te dwingen vrijwillig zijn groei en zijn toenemende invloed te vertragen, niet alleen in Azië maar ook in het Zuiden – overeenkomstig de dictaten van Washington – niet succesvol was. Sachs voerde aan dat deze aanpak om verschillende redenen mislukte:
- Ondanks talloze sancties en tarieven heeft de Chinese economie opmerkelijke veerkracht getoond. Het land blijft sneller groeien dan de meeste andere grote economieën. Sachs wijst erop dat China’s robuuste economische beleid, strategische investeringen in technologie en groeiende handelsnetwerken het land hebben geholpen de externe druk van het Westen te weerstaan.
- China is diep geïntegreerd in de wereldeconomie. Het Belt and Road Initiative (BRI/in het Duits: Nieuwe Zijderoute) heeft bijvoorbeeld een uitgebreid netwerk van handel en investeringen in Azië, Afrika en Europa gecreëerd. Sachs is van mening dat Amerikaanse pogingen om China economisch te isoleren nutteloos zijn in het licht van deze uitgebreide mondiale integratie.
- De technologische vooruitgang van China, vooral op gebieden als ‘5G’, ‘kunstmatige intelligentie’ en ‘hernieuwbare energie’, heeft het land tot een wereldleider gemaakt. Sachs stelt dat pogingen om de technologische vooruitgang van China te vertragen door middel van beperkingen en verboden de drang naar innovatie niet hebben gestopt en ook niet kunnen stoppen.
Risico op escalatie van conflicten
Sachs waarschuwt dat de huidige Amerikaanse strategie de spanningen met China doet escaleren, wat mogelijk tot conflicten zou kunnen leiden, vooral omdat veel belangrijke communicatielijnen op regeringsniveau tussen de twee landen niet langer functioneren. Dit is uiterst gevaarlijk, vooral omdat er nu in Peking een diep wantrouwen heerst jegens de onbetrouwbare hegemon in Washington, die achteloos geldige verdragen verscheurt en meent dat het land als uitzonderlijke natie zich aan geen enkele overeenkomst hoeft te houden. Sachs schetst verschillende factoren die deze gevaarlijke ontwikkeling nog erger maken:
- De Verenigde Staten en China hebben beide hun militaire capaciteiten aanzienlijk vergroot als reactie op elkaars acties. Deze wapenwedloop vergroot het risico op toevallige of opzettelijke militaire confrontaties.
- De steeds vijandiger retoriek van Amerikaanse politici en diplomatieke acties tegen China, zoals het sluiten van consulaten en het opleggen van sancties aan Chinese functionarissen en zakenlieden, hebben de spanningen verder vergroot. Sachs is van mening dat dergelijke maatregelen ertoe kunnen leiden dat de verslechtering van de betrekkingen uit de hand loopt.
- Regio’s zoals de Zuid-Chinese Zee en de Straat van Taiwan zijn bijzonder volatiel. Sachs merkt op dat agressief gedrag van beide landen in deze regio’s de kans op een militair conflict vergroot. (Sachs schiet hier echter tekort, omdat er een belangrijk verschil is: de Amerikaanse agressiviteit komt tot uiting in duidelijke provocaties en schendingen van verdragen, terwijl de Chinese agressiviteit zich uit in krachtige afwijzing en duidelijke waarschuwingen over verdere provocaties.)
Meld je aan om onze gratis dagelijkse nieuwsbrief met het belangrijkste nieuws direct in je mailbox te ontvangen:
De reactie van de Amerikaanse Deep State op het succes van China
In het tweede deel van het interview biedt Sachs een kritische kijk op de reactie van de zogenaamde deep state in de VS op de opkomst van China. Hij definieert de Deep State als het netwerk van inlichtingendiensten, defensie-aannemers en overheidsfunctionarissen die aanzienlijke invloed uitoefenen op het buitenlands beleid van de VS. Volgens Sachs werd de reactie van deze groep op het succes van China gekenmerkt door de volgende kenmerken:
Misplaatste strategieën
- Sachs stelt dat de aanpak van de Deep State geworteld is in een ‘Koude Oorlogsmentaliteit’ die China ziet als een existentiële bedreiging vergelijkbaar met de Sovjet-Unie. Dit verouderde perspectief leidt tot strategieën die eerder confronterend dan coöperatief zijn.
- Het opleggen van tarieven, sancties en andere economische maatregelen tegen China weerspiegelt de overtuiging dat economische druk de opkomst van China kan destabiliseren. Sachs beweert dat deze maatregelen niet alleen ineffectief zijn, maar ook schadelijk zijn voor de mondiale economische stabiliteit.
Angst om de hegemonie te verliezen
- De Deep State wordt gedreven door de angst de mondiale dominantie van de VS te verliezen. Sachs gelooft dat deze angst leidt tot beleid dat erop gericht is de Amerikaanse dominantie koste wat het kost te behouden, ook al betekent dit een grotere mondiale instabiliteit.
- De focus op beheersing gaat voorbij aan de potentiële voordelen van mondiale samenwerking. Sachs pleit voor een meer coöperatieve aanpak die de rol van China in de wereldeconomie erkent en oplossingen zoekt die voor beide partijen voordelig zijn.
De voortzetting van de mondialisering
In tegenstelling tot sommige verhalen over het einde van de mondialisering, stelt Sachs dat de mondialisering niet alleen voortduurt, maar ook evolueert, maar onder heel andere omstandigheden dan onder de neoliberale dictaten. Hij geeft verschillende redenen voor deze bewering:
Veerkracht van mondiale handelsnetwerken
- De wereldeconomie is nauw met elkaar verbonden, met toeleveringsketens die zich over meerdere landen uitstrekken. Sachs wijst erop dat deze netwerken ondanks geopolitieke spanningen robuust blijven vanwege hun efficiëntie en economische voordelen.
- De opkomst van digitale technologieën heeft nieuwe vormen van mondialisering gecreëerd. E-commerce, digitale diensten en onlinecommunicatieplatforms faciliteren mondiale interacties die de fysieke grenzen overschrijden.
Regionale en bilaterale overeenkomsten
- Er is een opkomst van regionale en bilaterale handelsovereenkomsten. Sachs benadrukt dat landen nieuwe manieren vinden om economisch samen te werken om restrictieve multilaterale kaders te omzeilen.
- De proactieve handelsdiplomatie van China via initiatieven als het Regional Comprehensive Economic Partnership (RCEP) illustreert het aanhoudende momentum van de mondialisering. Sachs gelooft dat dergelijke initiatieven de mondiale economische integratie zullen blijven stimuleren.
Samenvattend biedt prof. Sachs’ kritiek op het Amerikaanse beleid ten aanzien van China een ontnuchterend perspectief op de mogelijke gevolgen van het huidige beleid. Alle pogingen om China in bedwang te houden zijn niet alleen mislukt, maar hebben ook het risico op militaire conflicten vergroot. Sachs benadrukt ook de misplaatste reacties van de Amerikaanse diepe staat op het succes van China en benadrukt de noodzaak van een meer coöperatieve aanpak. Ondanks deze spanningen blijft Sachs optimistisch over de toekomst van de mondialisering, waarbij hij wijst op de veerkracht van mondiale handelsnetwerken en de noodzaak van internationale samenwerking bij het aanpakken van mondiale uitdagingen. Zijn inzichten vragen om een herbeoordeling van strategieën en pleiten voor beleid dat prioriteit geeft aan mondiale stabiliteit en wederzijds voordeel boven confrontatie.
“In plaats van inperking of oorlog is samenwerking de oplossing!”
Als u de artikelen van Dissident.one waardeert, kunt u HIER een donatie doen om de site in de lucht te houden.
Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over
De Amerikanen lijden aan grootheids waanzin.