Vandaag de dag zijn we getuige van een diepgaande transformatie. We worden steeds meer beïnvloed door algoritmische besluitvorming, kunstmatige intelligentie, dataproliferatie, dataverzameling en geavanceerde monitoring van hoe we denken en handelen.
Dit heeft invloed op de manier waarop we werken, hoe we toegang krijgen tot diensten en hoe we met anderen omgaan, schrijft Colin Todhunter.
Hoewel digitale innovaties en online platforms ongeëvenaard gemak bieden, roepen ze ook kritische zorgen op over onze onafhankelijkheid. De constante connectiviteit en datagestuurde besluitvorming die het moderne leven kenmerken, hebben grote implicaties. Technologische vooruitgang wordt gebruikt om voorkeuren en gedrag vorm te geven, en zoals te verwachten is, gebruiken machthebbers het begrip gemak om bevolkingsgroepen te manipuleren en er controle over uit te oefenen.
Grote bedrijven en de staat maken gebruik van wat vaak ’technologisch solutionisme’ wordt genoemd om een digitale ijzeren kooi van controle te creëren. Door onze gedachten en acties te monitoren en te voorspellen, leggen deze verweven entiteiten een steeds strakker wordende strop van geautomatiseerde systemen op, waardoor de persoonlijke vrijheid wordt verstikt.
We razen steeds meer richting een realiteit die doet denken aan Aldous Huxley’s Brave New World, waarin een dystopische technocratie samensmelt met een plutocratie. Huxley voorzag een maatschappij waarin de heersende klasse de controle niet behoudt door openlijke onderdrukking, maar door subtiele manipulatie en afleiding, en zo effectief een systeem creëert waarin mensen geconditioneerd worden om hun slavernij zonder verzet te accepteren. In dit opkomende landschap regeren de waarden van orde, conformiteit en inschikkelijkheid oppermachtig, waarbij ze individuele vrijheden en kritisch denken overschaduwen.
In de landbouw is technocratische controle steeds duidelijker zichtbaar in de drang naar een ‘one-world agriculture’ die wordt gedomineerd door AI, genetische manipulatie en precisielandbouw, allemaal onder de invloed van een paar machtige bedrijven. Bedrijven als Bayer, Cargill, Corteva, Syngenta, Microsoft en Amazon, samen met invloedrijke investeringsmaatschappijen die aandelen hebben in bedrijven in de hele agrofoodketen, streven naar standaardisatie van voedselsystemen.
Hun visie is een monopolistisch, cloud-gedreven landbouwkader dat controle, afhankelijkheid en uniformiteit boven diversiteit en lokale praktijken stelt. Deze aanpak dreigt onze voedselsystemen te reduceren tot een nog saaiere, meer gestandaardiseerde productlijn, waarbij traditionele landbouwmethoden en lokale kennis worden weggenomen.
Ook in de cultuur is de trend duidelijk richting standaardisatie. Het doel is om traditionele kennis, lokale gebruiken en diverse wereldbeelden te verwateren of uit te wissen, waardoor een saai, uniform, door AI aangestuurd bestaan ontstaat dat gemakkelijk kan worden gecontroleerd en gemanipuleerd. Deze push strekt zich uit tot een radicale verandering van de menselijke biologie zelf door middel van transhumanisme.
De transhumanistische agenda streeft ernaar om de fysieke en cognitieve capaciteiten van mensen te verbeteren door middel van technologie, met als doel om te overstijgen wat het betekent om mens te zijn. Deze ambitie sluit aan bij de drang naar een one-world landbouw, waarbij een gestandaardiseerde, technologisch verbeterde versie van de mensheid (genetisch gemanipuleerde mensen) wordt voorzien.
Wanneer we de transhumanistische agenda onder de loep nemen, verandert dat ons begrip van bewegingen als transgenderrechten, versoepelde grenscontroles en de afbraak van het kerngezin. We beginnen een visie te zien van wezens die ontworteld en losgemaakt zijn van landen, families of vaste geslachten — de ultieme one-world mens.
Voor diepere inzichten in deze implicaties kunt u het werk van Silvia Guerini lezen, die het transhumanisme en de verstrekkende gevolgen ervan kritisch onderzoekt.
Sommigen beweren dat dit gewoon menselijke evolutie is. Maar de geschiedenis leert ons dat er nooit een vooraf bepaald, lineair pad voor de mensheid is geweest. Ons verleden is getekend door conflicten en strijd, waarbij uitkomsten nooit gegarandeerd waren.
Bovendien, wie bepaalt dat de huidige machthebbers die deze agenda’s aansturen de ‘natuurlijke’ erfgenamen zijn van de erfenis van de mensheid? Wie geeft hen de autoriteit om het lot van miljarden te dicteren? Ze hebben deze rol voor zichzelf opgeëist.
Het zijn niet de kleine spelers als Musk, Bezos of Gates die de agenda echt orkestreren — het zijn degenen die zich in de schaduw verschuilen, niet in de laatste plaats de machtige bankfamilies. Volgens Dean Henderson zijn dit onder meer de families Goldman Sachs, Rockefeller, Lehman, Kuhn Loeb, Rothschild, Warburg, Lazard en Israel Moses Seif (zie The Federal Reserve Cartel: The Eight Families ).
Het is duidelijk uit de jaarlijkse bijeenkomst van het World Economic Forum (WEF) in Davos dat de wereldmachthebbers en hun handlangers daadwerkelijk geloven dat ze het recht hebben om te oordelen over het lot van miljarden. Ze hebben minachting voor echte democratie en denken dat ze een goddelijk recht hebben op grond van gestolen rijkdom of rijkdom die is verkregen door manipulatie of door uitgebuite loonarbeid.
Het gangbare verhaal wil ons doen geloven dat deze mensen het beste voor hebben met de mensheid, in plaats van dat het meedogenloze, arrogante en sluwe intrigeurs zijn die minachting hebben voor de massa van de mensheid.
Het is veelzeggend dat de overleden Aaron Russo, Amerikaanse filmmaker en zakenman, in een interview uit 2007 beweringen deelde over gesprekken die volgens hem hadden plaatsgevonden met Nicholas Rockefeller. Volgens Russo vonden deze gesprekken enkele maanden voor 9/11 plaats.
Russo beweerde dat Nicholas Rockefeller hem vertelde over verschillende toekomstige gebeurtenissen en plannen, niet in de laatste plaats een “gebeurtenis” die zou leiden tot de Amerikaanse invasies van Afghanistan en Irak. Russo beweerde dat Rockefeller had gezegd dat de “gebeurtenis” zou worden gebruikt om een ”oorlog tegen terreur” te beginnen zonder een echte vijand, wat Rockefeller zou hebben beschreven als een mystificatie om Amerikaanse burgers te controleren.
Rockefeller zou ook hebben verklaard dat er plannen waren om de wereldbevolking met de helft te reduceren en dat papieren valuta vervangen zouden worden door subcutane microchips met digitaal geld (dat door de staat kan worden uitgeschakeld) en persoonlijke informatie, als middel om de bevolking te controleren.
Nicholas Rockefeller zou de massa van de wereldbevolking hebben aangeduid als “horigen” of “slaven” die gecontroleerd moeten worden, en hij vroeg zich af waarom Russo zich überhaupt druk zou willen maken over het lot van zulke mensen.
Rockefeller zou ook tegen Russo hebben gezegd (tot Russo’s verrassing) dat de feministische beweging door de Rockefellers werd gefinancierd om vrouwen aan het werk te krijgen, hen belastingen te laten betalen en de autoriteit van het gezin te verzwakken, zodat de staat meer controle over toekomstige burgers kon krijgen door kinderen op jongere leeftijd te vormen.
Deze beweringen zijn niet geverifieerd, maar een kwart eeuw nadat het gesprek zou hebben plaatsgevonden, is het verstandig om te bedenken hoe dicht we inmiddels bij de wereld staan die Russo ons heeft laten zien.
Een enorme daling van het aantal zaadcellen, de destabilisatie en invasie van landen en het beknotten van individuele rechten onder het mom van de ‘oorlog tegen het terrorisme’, het verschuiven van contant geld naar de marges, een verhaal over een klimaatnoodtoestand, gepraat over klimaatlockdowns en bewegingsbeperkingen, programmeerbare digitale valuta die mogelijk verband houden met de CO2-voetafdruk, enzovoort.
Maar we hoeven niet te vertrouwen op een gesprek dat misschien een kwart eeuw geleden plaatsvond om de motieven en machinaties van deze elite te beoordelen. Een elite waarvan in 2012 werd beweerd dat ze tot wel 32 biljoen dollar had gestald in offshore banken over de hele wereld. Wie kan zeggen wat het cijfer nu is, 13 jaar later, nu de stroom van rijkdom van gewone mensen naar multimiljardairs tijdens de COVID-epidemie is versneld.
Deze zogenaamde ‘vermogensscheppers’ hebben zich eeuwenlang de rijkdom van gewone mensen toegeëigend en deze weggestopt in belastingparadijzen. Ze hebben economieën failliet laten gaan door hun roekeloze gokken en hebzucht. Ze hebben een vorm van globalisering opgelegd die heeft geleid tot verwoestende vernietiging en oorlog voor degenen die onafhankelijk van hen probeerden te blijven. Ze hebben structureel aangepast geweld bereikt via privatisering en economisch neoliberalisme voor miljoenen in landen die zich erbij hebben neergelegd.
Pogingen om het evenwicht te herstellen zijn in de afgelopen decennia bruut onderdrukt. Van democratisch linkse organisaties of regeringen die alternatieven nastreven of gewoon onafhankelijke tendensen vertonen, deze eliteklasse heeft inlichtingendiensten, frontgroepen, bedreigingen, gecoöpteerde leiders of militaire macht gebruikt om te proberen elke bedreiging voor haar wereldwijde hegemonie te ondermijnen of te vernietigen.
Iedereen die bekend is met het werk van de overleden historicus William Blum weet dankzij zijn boek Killing Hope: US Military and CIA Interventions since World War II hoeveel mensenlevens er sinds 1945 zijn verloren.
Het boek, dat voor het eerst werd gepubliceerd in 1995, onderzoekt Amerikaanse militaire acties en geheime operaties en presenteert een kritische kijk op het Amerikaanse buitenlandse beleid en zijn imperialistische motieven. Blum documenteert meer dan 50 gevallen van Amerikaanse inmenging in buitenlandse regeringen, waarvan er veel democratisch werden gekozen, en biedt een grondige analyse van de gevolgen van deze acties.
Voor een diepgaander inzicht in de mondiale elite is de driedelige serie van Robert J. Burrowes over de aard, acties en doelen ervan een absolute aanrader. Ook zijn gratis toegankelijke e-boek Historical Analysis of the Global Elite: Ransacking the World Economy Until ‘You’ll Own Nothing’ is een aanrader.
Het WEF en zijn enablers in nationale overheden praten over ‘voedseltransities’, ‘energietransities’, ‘digitale transities’ en talloze andere ’transities’. Maar deze onschuldig klinkende termen maskeren een diepgaande herstructurering van onze samenlevingen — de veelgepromote grote reset van het WEF die allesbehalve onschadelijk is.
In de kern vertegenwoordigt deze herstructurering een intense poging om rijkdom, macht en controle verder te concentreren in de handen van de zelfbenoemde meesters van de wereld. Ze streven ernaar om de massa’s eens en voor altijd volledig te onderwerpen, die zichzelf geleidelijk (digitaal) in volledige onderdanigheid zullen zien worden gehamerd.
Huxley’s kritiek op de moderne samenleving suggereert dat een elite efficiënter kan regeren door gebruik te maken van psychologische methoden, zoals conditionering en propaganda, in plaats van traditionele vormen van dwang: een ‘pijnloos concentratiekamp’ waar echte controle kan worden bereikt door mensen te laten houden van hun slavernij.
Dus bij elke stap zullen bevolkingen over de hele wereld (ook in de BRICS-landen) psychologisch gemanipuleerd (‘nudged’) worden om te geloven dat het volgen en traceren, het implanteren van chips, het injecteren van nanodeeltjes, het censureren, het ontnemen van individuele vrijheden, het strafbaar stellen van het uiten van een mening die niet overeenkomt met het officiële verhaal of het digitaal identificeren, voor hun eigen gemak en veiligheid is of om de ‘vrijheid van meningsuiting’ of ‘democratie’ te beschermen.
Democratie in naam alleen, maar al lang geleden uitgehold door overheidscrediteuren, ondermijnde en gecontroleerde oppositie en overname door het bedrijfsleven.
Wat we zien is een fundamentele reset die niet alleen onze relatie met macht bepaalt, maar ook de aard van ons bestaan en zelfs het recht om als mens te bestaan.
Dus, wat is de oplossing? Er is geen eenvoudig antwoord. Artikelen als deze worden vaak gelezen door mensen die het belang van onderwijs, organisatie, activisme en non-compliance al erkennen. De grootste uitdaging ligt in het mobiliseren van een kritische massa mensen om de nodige tegenwerking en verandering teweeg te brengen.
Terwijl sommigen misschien spotten, werken velen actief aan dit doel. En we mogen nooit vergeten — We Are Human, We Are Free.
Een aantal van de kwesties die in het artikel aan de orde komen, worden besproken in het nieuwe open access e-boek van de auteur, dat hier kan worden gelezen.
Als u de artikelen van Dissident.one waardeert, kunt u HIER een donatie doen om de site in de lucht te houden.
Geef censuurkoning Elon Musk een dikke vinger en volg ons op Telegram:
Telegram: t.me/dissidenteen
Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over
Quote ”En zoals te verwachten is, gebruiken machthebbers het begrip gemak om bevolkingsgroepen te manipuleren en er controle over uit te oefenen”
Ja, dat hebben ze altijd al gedaan, vroeger met godsdiensten, brood en spelen, het is wel zo dat, mits de AI goed geprogrammeerd is, het een bron van kennis voor onderzoekende en intelligente mensen kan zijn, en tevens spelen voor de massa.