Vandaag is er een nieuwe meester toegevoegd aan de plebiscitaire oligarchie van Italiaanse slavendrijvers: BlackRock.
Giorgia Meloni’s leiderschap brengt Italianen veel vreugde: onbeperkte immigratie, belastingen en accijnzen die als paddenstoelen uit de grond schieten na een herfstbui, torenhoge voedselprijzen, ontkenning van de vrijheid om te demonstreren en zelfs een mooie prijs van de Atlantic Council. Een daverend succes. En om het nog erger te maken, heeft zij het Amerikaanse financiële monster Black Rock uitgenodigd om in Italië te komen winkelen, schrijft Lorenzo Maria Pacini.
BlackRock landt in Italië
Eind juli 2024 boekte de gigant BlackRock, ‘s werelds grootste beleggingsfonds, ongekende verliezen en zag binnen een paar maanden $1,7 biljoen in rook opgaan. In augustus werd ontdekt dat de topmanagers van het Amerikaanse fonds, zoals CEO Larry Fink en voorzitter Shapiro, hun aandelen hadden verkocht voor $54 miljoen. Het fonds waarin de rijkdom van ‘s werelds machtigste bankiersfamilies is opgeslagen, is aan het wegbloeden en de haaien die het runnen leken op te stijgen.
Bepaalde bewegingen hadden ons moeten waarschuwen dat er iets stond te gebeuren. Het is nooit makkelijk om de kern van de zaak te voorspellen, omdat het om financiële transacties op zeer hoog niveau gaat en de verborgen regio’s talrijk kunnen zijn. Wat wel zeker is, is dat een kapitaalvlucht, of beter gezegd een uitverkoop, altijd iets negatiefs suggereert.
En er is inderdaad iets gebeurd.
Meloni ging op 23 september naar New York om de Global Citizen Award in ontvangst te nemen, een prijs van de Atlantic Council, de belangrijkste denktank van de NAVO. Ze ontvangt het beeldje uit handen van Elon Musk en beweert in haar toespraak de verdediging van zogenaamde ‘westerse waarden’ als antwoord op de autocratieën van de rest van de wereld. Het evenement, moet worden opgemerkt, vond plaats in combinatie met de 79e Algemene Vergadering van de VN, gewoon om eraan te herinneren wie wie de baas is.
De verdiensten van de Italiaanse premier ? Haar steun voor de Europese Unie, de grote hoeveelheid geld en wapens die naar Oekraïne zijn gestuurd, het voorzitterschap van de G7 in 2024 en het werk dat is verricht om de Atlantische Alliantie te versterken. Een echte ‘American girl’.
De volgende dag, opgetogen over de festiviteiten, ontmoette Meloni Fink, het hoofd van BlackRock, van aangezicht tot aangezicht. Wat – zo leren we – de overheid op veel manieren zou kunnen helpen. Natuurlijk is hulp, zoals we weten, nooit ‘gratis’, maar gaat het altijd om een quid pro quo. Wat moeten die twee tegen elkaar gezegd hebben ?
De eerste financiële bewegingen
Of je het nu leuk vindt of niet, de regering van Meloni heeft BlackRock de afgelopen dagen toestemming gegeven om de drempel van 3% te overschrijden in Leonardo, het belangrijkste bedrijf in de Italiaanse defensiesector. Het Amerikaanse fonds is in feite de enige particuliere aandeelhouder met een dergelijk belang geworden. Dit is een verdere kwalitatieve sprong in de aanwezigheid in Italië van een van de drie grote investeringsfondsen, Black Rock, Vanguard en State Street, dat nu de belangrijkste buitenlandse investeerder is in bedrijven die op de beurs van Milaan zijn genoteerd. BlackRock is letterlijk overal aanwezig: banken als UniCredit, BPM, Mediobanca, Intesa San Paolo, maar ook bedrijven als Ferrari, in de telecommunicatiesector met Prysmian, in de farmaceutische sector met Stellantis, in de energiesector met Eni en Enel, en in andere multi-utilities.
Maar dat is nog niet alles: aan de horizon ligt de kwestie van de aangekondigde privatiseringen, een zeer serieuze zaak. Om de rekeningen van de begrotingswet kloppend te maken, moet de regering minstens 6 miljard euro privatiseren, waarvan de helft al is genomen via privatiseringen in Eni. De rest zal blijkbaar worden weggehaald bij Poste Italiane, een staatsbedrijf dat een uitstekende groei heeft gekend in 2024. Een andere aanval is gepland op Ferrovie dello Stato, dat al jaren grotendeels geprivatiseerd is en in het vizier ligt van regeringscommissies. We weten ook niet precies hoeveel er is beloofd aan Fink in de energie- en technologiesector, vooral met betrekking tot cyberintelligentie en digitalisering.
Deze operaties vertegenwoordigen een zeer sterke politieke wurggreep van de VS op Italië, maar op Europa in het algemeen. Er zullen waarschijnlijk grote fusies van Europese bedrijven en kapitaalfondsen zijn, of misschien iets nog groters. Wat al duidelijk is, is dat de politieke soevereiniteit, niet alleen de economische soevereiniteit, verder wordt aangevallen en in toom wordt gehouden. Want weet u, in de 20e eeuw heeft de economie de politiek ingehaald en is het de belangrijkste motor ervan geworden, in de woorden van Karl Marx.
Op de Katoenweg
Een centrale rol in deze hele operatie is de aansluiting bij de Cotton Road, waar Italië als leidend land in de eerste fase deel van uitmaakt. De PGII, Partnership for Global Infrastructure and Investment, waar we het onlangs over hadden in verband met de gebeurtenissen in Triëst, werd opgericht om te proberen de Zijderoute tegen te gaan die de BRICS+ wenste, die Europa, de Emiraten en India met elkaar wilde verbinden om gas, olie en goederen over land te vervoeren.
Nog interessanter is dat de staat Israël ook bij het project betrokken was, dat als haven aan de Middellandse Zee zou dienen… en uiteindelijk in Triëst zou arriveren !
Het wegwerken van Hamas en Hezbollah was misschien een noodzakelijke actie om deze strategie uit te voeren, die de VS en de EU met geweld bij elkaar brengt. Jammer dat de As van het Verzet niet zo zwak is als de westerse oligarchen dachten.
In New York, vergeet niet, Netanyahu liet zelfs twee kaarten zien over de Cotton Road, een met de titel ‘The Belssing’ die de Cotton Road en de getroffen gebieden liet zien, de andere met de titel ‘The Curse’ die de ‘slechte’ landen van het verzet liet zien. Weet je, als er behoefte is aan een grote financiële deal, zijn de VS erg goed in het beginnen van oorlogen.
Been studying #IMEC and its implications quite a while. Now things getting clearer it’s time to analyse what next for #Imec through #Israel and #Cyprus – how all relates to collaboration, Gulf-Israel normalisation and into Cyprus and Greece.. pic.twitter.com/kB1ZCXNcRS
— EastMed Collaboration (@EastmedC) September 30, 2024
Een probleem van slavernij
Het is zeker geen mysterie dat de regering van neoliberaal, Atlantisch rechts van Giorgia Meloni gericht is op een grote liefde voor de internationale haute finance. Er worden zoveel mooie dingen gezegd in de verkiezingscampagne, die bijna nooit overeenkomen met wat de regering daadwerkelijk zal uitvoeren. Meloni beloofde bijvoorbeeld om de grote banken aan te pakken en hun winsten te belasten… en vandaag ziet ze zichzelf in plaats daarvan het land uitverkopen aan een investeringsfonds. Grappig, nietwaar?
In werkelijkheid is dit een modus operandi die nu grotendeels de politiek in het Westen kenmerkt, van rechts tot links. De politiek in het Westen is nu volledig in handen van Amerikaanse banken en grote investeringsgroepen. Het zijn de ratingbureaus en de permanente chantage van de spread die beslissen over de politieke lijnen van regeringen, en wanneer een regering de bevelen niet opvolgt, wordt ze in een crisis gebracht of ten val gebracht. Een soort ‘financiële coup’ die verschillende landen over de hele wereld nu kennen.
Politici van rechts en links lijken steeds meer op butlers in dienst van het grote financiële kapitaal, dat soeverein de lijnen van de politiek bepaalt in naam van zijn eigen belang. Zo werkt de neoliberale financiële plutocratie.
Italië is in het spel, het moet het volledige pakket accepteren. Als het dat niet doet, zal niet alleen de regering – die al erg kwetsbaar is – instorten, maar ook het hele land, dat al totaal geruïneerd is.
Het is noodzakelijk om de woorden van de grote dichter Ovidius te citeren: ‘video meliora proboque, deteriora sequor’, ofwel ‘Ik zie het beste en keur het goed, maar het slechtste volg ik’.
Italië is een land dat sinds 1945 onder Amerikaanse militaire bezetting staat en sinds 1946 onder culturele, economische en politieke kolonisatie staat. Vandaag de dag is er een nieuwe meester toegevoegd aan de plebiscitaire oligarchie van haar slavendrijvers: BlackRock.
Als u de artikelen van Dissident.one waardeert, kunt u HIER een donatie doen om de site in de lucht te houden.
Giorgia’s Tragedie: Waarom Italië horig is aan de Amerikanen
Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:
Telegram: t.me/dissidenteen
Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over
GIORGIA “MELANCIA” MELONI is an “ASPEN INSTITUTE”
PUPPET-on-tha-STRINGSszzz