Velen vreesden dat het de perfecte winterstorm zou zijn, een nachtmerrie die onze gezondheidsdienst over de rand zou duwen: de ‘twin-demic’ van de griep, die elk jaar ongeveer 10.000 Britten doodt, en een tweede dodelijke golf van Covid-19.
De bezorgdheid was zo groot dat de regering het grootste griepvaccinatieprogramma in de Britse geschiedenis heeft uitgerold meldt de Daily Mail:
Dertig miljoen mensen – 20 procent meer dan normaal, komen nu met inbegrip van alle 50-plussers – dit jaar in aanmerking voor de griepprik.
Er is slechts één merkwaardig probleem: De griep, zo lijkt het, is zo goed als verdwenen.
De verdwijntruc begon toen Covid-19 tegen het einde van het griepseizoen in maart binnenrolde. En hoe snel de cijfers zijn gedaald, kan worden vastgesteld aan de hand van de door de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) verzamelde ‘surveillance’-gegevens.
Patiënten worden niet routinematig getest op griep, zelfs niet als het vermoeden bestaat, maar een aantal huisartsenposten en ziekenhuizen voeren wel een diagnostische screening uit op degenen die symptomen hebben, en deze gegevens geven ons een zo nauwkeurig mogelijk beeld van de hoeveelheid griep die in omloop is.
En de cijfers geven een verbluffend inzicht in wat wereldwijd een sluipende trend is geworden.
Op het zuidelijk halfrond, waar het griepseizoen tijdens onze zomermaanden plaatsvindt, suggereren de gegevens van de WHO dat het griepseizoen nooit is begonnen.
In Australië werden in april slechts 14 positieve griepgevallen geregistreerd, vergeleken met 367 in dezelfde maand in 2019 – een daling van 96 procent.
In juni, meestal de piek van het griepseizoen, waren er geen. In feite heeft Australië sinds juli geen positief geval meer gemeld aan de WHO.
In Chili werden tussen april en oktober slechts 12 griepgevallen vastgesteld. In dezelfde periode in 2019 waren er bijna 7000 gevallen.
Dakloze man krijgt boete omdat hij niet thuis was tijdens de Lockdown in Melbourne https://t.co/N3dY65lR8E via @DissidentNL
— DissidentNL (@DissidentNl) October 10, 2020
Ander onderzoek van Public Health England heeft dit bevestigd. Wereldwijd wordt geschat dat het grieppercentage met 98 procent is gedaald ten opzichte van dezelfde tijd vorig jaar.
Waar is de griep gebleven? En wat betekent het voor onze winter?
Er zijn intrigerende theorieën – de een nog vreemder dan de ander.
Er zijn mensen die beweren dat griepgevallen helemaal niet zijn verdwenen, maar in plaats daarvan worden geregistreerd als Covid-19. Sceptici zeggen dat Covid-tests geen onderscheid kunnen maken tussen coronavirus en griep, maar dit is gewoonweg niet waar.
Dr Elisabetta Groppelli, viroloog en docent wereldwijde gezondheid aan St George’s, University of London, legt uit: Griep en Covid-19 worden veroorzaakt door zeer verschillende virussen, en dit is duidelijk te zien onder een microscoop.
Er is geen kans om het een met het ander te verwarren – het fragment van het virale genetische materiaal van het coronavirus ziet een beetje uit als spaghetti, terwijl het griep-genetisch materiaal waarop we testen eruit ziet als stukjes pennepasta.
Een andere overtuigende verklaring suggereert de aanwezigheid van SARS-CoV-2, het virus dat Covid-19 veroorzaakt en dat overal ter wereld welig tiert, het griepvirus op de een of andere manier heeft ‘verdrongen’.
Er is enige wetenschappelijke steun voor het fenomeen
Wanneer een individu is geïnfecteerd met het ene virus, is het minder waarschijnlijk dat hij of zij in die tijd wordt geïnfecteerd door een ander virus door iets wat ‘virale interferentie’ wordt genoemd.
Virusdeskundige professor James Stewart van de Universiteit van Liverpool zegt: ‘Immuunsysteemcellen komen binnen en helpen de eerste infectie te vernietigen, en als er een ander virus langskomt, dan bestrij den ze die met dezelfde reactie”.
Dr. Groppelli voegt hieraan toe: ‘Virussen zijn parasieten. Als ze eenmaal een cel binnenkomen, willen ze niet dat andere virussen de concurrentie aangaan. Dus het virus dat zich al in het lichaam bevindt, schopt de andere parasiet er effectief uit.
Op populatieniveau betekent het dat als er genoeg mensen zijn die het ene virus hebben, anderen [virussen] nergens heen kunnen en zich niet kunnen verspreiden.
https://dissident.one/2020/09/29/herbesmettingen-met-corona-wijzen-er-op-dat-immuniteit-niet-altijd-wordt-bereikt/
Een studie van onderzoekers van het Amerikaanse centrum voor ziektebestrijding concludeert dat het in ieder geval mogelijk is dat dit in sommige regio’s is gebeurd en dat het coronavirus effectief de griep in de luchtwegen van het lichaam zou kunnen ‘uitbannen’.
Virale interferentie zou wel eens de reden kunnen zijn geweest dat de Mexicaanse grieppandemie van 2009 nooit op de door velen gevreesde manier heeft plaatsgevonden.
Wetenschappers van de universiteit van Yale hebben onlangs gesuggereerd dat de hoge aanwezigheid van het rhinovirus – de verkoudheid – in de herfst van dat jaar de besmetting met het dodelijke H1N1-virus kan hebben ‘geblokkeerd’. Destijds had de Britse regering een worst-case scenario gepland van 65.000 doden. Uiteindelijk stierven er 392 mensen.
Het World Economic Forum schetst hoe het de Coronacrisis wil gebruiken voor de ‘Great Reset’ https://t.co/NPjR2nqSvN via @DissidentNL
— DissidentNL (@DissidentNl) October 16, 2020
In de Yale-studie werd vastgesteld dat menselijke cellen die al met het verkoudheidsvirus waren geïnfecteerd, aanzienlijk minder kans hadden om met H1N1 geïnfecteerd te raken. Dus zou dat ook dit jaar weer kunnen gebeuren?
Public Health Engeland bestudeerde monsters genomen van ongeveer 20.000 mensen tijdens de eerste vier maanden van dit jaar, toen het coronavirus de kop opstak, en ontdekte dat degenen die griep hadden 58 procent minder kans hadden om ook coronavirus te hebben.
Dit kan te maken hebben met je gedrag wanneer je een virus hebt – in bed blijven en niet naar buiten gaan – wat betekent dat je minder snel in contact komt met een ander virus, legt Prof. James Stewart uit.
Toch theoretiseerde de studie ook ‘mogelijke pathogene concurrentie’ tussen de twee, omdat co-infectie – mensen met griep en Covid-19 tegelijk – opvallend zeldzaam was.
Een Chinese studie naar twee eerdere uitbraken van het coronavirus, SARS en MERS, heeft hetzelfde effect aangetoond. Infectie met een ander virus, zoals griep, beschermt tot op zekere hoogte tegen een coronavirusinfectie.
https://dissident.one/2020/03/02/pakistaanse-moslim-verspreidde-opzettelijk-corona-virus-in-italie-infecteerde-honderden-mensen/
‘Maar voor Covid denken we op dit moment dat slechts 15 tot 20 procent van de mensen in zwaar getroffen plaatsen zoals New York is blootgesteld. De meeste plaatsen zullen een stuk lager cijfer hebben dan dat.
‘Dat is voor Covid niet voldoende om griep door interferentie te voorkomen en zeker niet genoeg om de enorme griepdalingen in de statistieken te verklaren.’
Virale interferentie zou doorgaans ook niet zo’n plotselinge daling van het aantal griepgevallen hebben veroorzaakt, voegt dr. Strain toe.
In plaats daarvan zijn de wetenschappers het er over het algemeen over eens dat de achteruitgang veel meer te maken heeft met interventies – sociale afstand, handen wassen, lockdowns en het sluiten van scholen en winkels.
Als het coronavirus zich ergens mee bemoeit, is het ons gedrag’, zegt Dr. Foxman.
Beide virussen verspreiden zich op dezelfde manier: via aerosolen. Maar mensen met Covid worden verondersteld besmettelijker te zijn, en langer, dan mensen met griep.
Een maatstaf hiervoor is het veelbesproken reproductiegetal, oftewel R-nummer – het aantal mensen waaraan een besmette persoon een virus gemiddeld zal doorgeven.
Meld je aan voor onze nieuwsbrief:
[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]
[newsletter_field name=”email” label=”Email”]
[/newsletter_form]
https://dissident.one/2020/10/17/hoge-ambtenaar-vs-leger-er-zal-nooit-meer-een-terugkeer-naar-normaal-post-covid-zijn/
