Kunt u zich 2010 nog herinneren? Merkel en Sarkozy speelden de redders van Griekenland – een schitterende productie waarin Mario Draghi op het einde de deus ex machina moest geven met zijn ‘Whatever it takes’. Tegenwoordig zou zelfs dat trucje niet werken. Want deze keer is het niet een mediterrane kanttekening die wiebelt; het is Frankrijk, de voormalige modelstudent van de Europese klasse, meldt Report24.
De Grande Nation presenteert zichzelf momenteel als een Grande Catastrofe: ruim 110 procent van de staatsschuld van het bbp, een begrotingstekort van ruim 6 procent (de EU staat genereus 3 procent toe) en een overheidsquotum dat met 57 procent de economie gelijk zou maken. De Duitse sociaal-democraten blozen van schaamte. Maar goed, de Fransen kunnen tenminste op 64-jarige leeftijd met pensioen gaan – als het land tegen die tijd niet failliet is.
De nieuwste act in deze tragikomedie: Michel Barnier, de laatste Mohikaan van de fiscale rede, werd met een motie van wantrouwen de woestijn in gestuurd. Zijn onvergeeflijke overtreding? Hij wilde eigenlijk geld besparen. 40 miljard euro minder uitgeven en 20 miljard meer verdienen – blijkbaar een politiek doodvonnis in Frankrijk.
Terwijl Duitsland nog steeds profiteert van zijn industriële erfgoed (hoewel de omvang ervan snel afneemt), heeft Frankrijk dit voordeel al lang verloren. Slechts 18,8 procent van de economische productie komt uit de industrie. De rest? Diensten, bureaucratie en een paar luxemerken die je je in China nog kunt veroorloven.
De cijfers zijn brutaal: 25 procent stijging van de kosten sinds 2019, 65.000 verwachte faillissementen dit jaar, een handelsbalans zo rood als een oude Bordeaux. En president Macron? Zit in zijn Élysée-paleis en kan niet aftreden, noch nieuwe verkiezingen uitschrijven.
In tegenstelling tot de Griekse crisis zijn er dit keer geen rijke ooms meer die tussenbeide kunnen komen. Duitsland zelf vecht voor economisch overleven, en de ECB heeft haar kruit grotendeels opgebruikt met de goocheltrucs van Draghi. Frankrijk is, zoals ze op Wall Street zouden zeggen, “too big to fail” – en dat is precies wat de zaken zo gevaarlijk maakt.
De combinatie van Frans verzet tegen hervormingen, Duitse economische zwakte en geopolitieke spanningen zou een giftige cocktail voor de euro kunnen blijken te zijn. De ECB heeft sinds de Griekse crisis inderdaad nieuwe instrumenten ontwikkeld, maar zelfs de beste centrale bank staat machteloos tegen de politieke ontkenning van de realiteit.
Wat blijft er over? Een euro die balanceert tussen Franse ellende en Duitse malaise. De gemeenschappelijke munt is misschien nog geen ‘junk currency’, maar de weg ernaartoe is korter geworden. En deze keer zal geen ‘wat er ook maar nodig is’ genoeg zijn om de zaken om te draaien. De bittere ironie: terwijl we nog steeds de Griekse problemen belachelijk maakten, broeide er een veel grotere crisis in het hart van Europa. Frankrijk is niet het nieuwe Griekenland – het is veel erger. Het is Frankrijk.
Als u de artikelen van Dissident.one waardeert, kunt u HIER een donatie doen om de site in de lucht te houden.
Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:
Telegram: t.me/dissidenteen
Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over
Gelukkig staat de CBDC al in de startblokken.
En het digitale basisinkomen van de Staat die dan bepaald of en waar je het aan moet besteden en dat op vanaf de eerste dag van iedere volgende op nul springt. Met andere woorden, het moet in de betreffende maand besteed worden waardoor sparen tot het verleden behoort.
Los van de eindeloze stroom van parasieten, het is opvallend dat Nederland het op economisch vlak en wat betreft spaartegoeden van burgers er meestal beter voorstaat dan andere EU landen.
Als je hypotheekschulden meerekent hebben Nederlanders de hoogste schuld ter wereld.
Waarschijnlijk begrijp ik dit soort materie niet goed genoeg, maar ik ken mensen die voor 60000 gulden of minder een doorzonrijtjeshuis ‘kochtten’, en vanaf dat moment hypotheetrenteaftrek ontvingen. Na het afbetalen verkopen ze het huis voor 200000 euro of meer, of een kind erft het na overlijden. Degenen die zo’n zelfde huis huren voor 1000 euro huren komen er beroert vanaf.