Er is geen klimaatveranderingscrisis; er is een crisis van corrupte politici en instellingen

Recordoogsten en groeiende ijskappen vormen empirisch bewijs dat de orthodoxie van klimaatalarmisten ter discussie stelt. Het negeren van deze informatie is niet alleen onwetenschappelijk, maar ook immoreel. De crisis zit niet in onze atmosfeer; die zit in corrupte instellingen en politici, schrijft Vijay Jayaraj.

Braziliaanse gewassen en Antarctisch ijs leggen klimaatcorruptie bloot

Er zijn talloze bizarre verhalen over Antarctica – waaronder de aanwezigheid van UFO’s, een verdwenen beschaving en een doorgang naar het binnenste van de aarde. Ze worden over het algemeen afgedaan als absurd. Toch zijn sommige algemeen aanvaarde beweringen over klimaatverandering en ijskappen aan de zuidelijkste punt van de planeet even vergezocht.

De wereld krijgt dagelijks te horen dat stijgende CO2- niveaus het poolijs doen smelten, de oogsten doen dalen en de mensheid naar de rand van uitsterven duwen. “Radicale decarbonisatie invoeren of we zijn allemaal dood!” is de kreet van onze verlichte heersers, alsof het vervangen van gloeilampen door ledlampen en het verbieden van benzineauto’s ons zou behoeden voor hun voorspelde apocalyps. Ze eisen onmiddellijke economische hara-kiri om weersvoorspellingen gebaseerd op pseudowetenschap en regelrechte misleiding te vermijden.

Gegevens uit de praktijk – van de recordoogsten in Brazilië tot het herstel van het ijs op Antarctica – laten zien hoe ongegrond de klimaatkruistocht is.

De agrarische triomf van Brazilië

Het Braziliaanse Instituut voor Geografie en Statistiek voorspelt dat de productie van granen, peulvruchten en oliehoudende zaden dit jaar meer dan 325 miljoen ton zal bedragen, een stijging van 11% ten opzichte van 2024.

De productie van sojabonen, een andere belangrijke grondstof voor de wereldwijde voedselzekerheid, zal naar verwachting 161 miljoen ton bereiken in Brazilië, een stijging van 6% ten opzichte van het voorgaande jaar, aldus de Foreign Agricultural Service van het Amerikaanse ministerie van Landbouw. ​​De Braziliaanse National Supply Corporation voorspelt dat de totale graanproductie meer dan 322 miljoen ton zal bedragen, een stijging van meer dan 8% ten opzichte van de vorige oogst, waarbij rijst de koploper is met een toename van bijna 10% in beplant areaal.

Wat betekent dit voor u? Deze cijfers bewijzen dat de landbouwsector floreert en wereldwijd miljoenen mensen voedt. Het succes van Brazilië weerlegt de ernstige waarschuwingen van het Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC) van de VN over stijgende CO₂- uitstoot en temperaturen die de landbouw verstoren.

Warmere klimaten en hogere CO2 – niveaus bevorderen de plantengroei, omdat warmte de groeiseizoenen verlengt en CO2 als natuurlijke meststof fungeert. Deze feiten zijn overal ter wereld merkbaar.

Het ijs op Antarctica herstelt zich

Ver ten zuiden van Brazilië, in het ijskoude landschap van Antarctica, wordt een andere klimaatmythe ontkracht. Antarctica, een schoolvoorbeeld van klimaatrampenvoorspellingen, breidt zijn ijsvoorraad voor het eerst in decennia uit. Recente gegevens tonen aan dat de ijskap van Antarctica groeit. Tussen 2021 en 2023 nam de massa van het Antarctische ijs toe met ongeveer 108 gigaton per jaar, gedreven door abnormale neerslagaccumulatie.

Dit markeert de eerste aanhoudende ijsgroei in decennia en zou voorpaginanieuws moeten zijn. Het smelten van poolijs wordt al lang gebruikt om dringende beleidsinterventies te rechtvaardigen – van netto-nul-emissieverplichtingen tot olie- en gasbeperkingen en landbouwbelastingen. Ons werd verteld dat stijgende CO₂-uitstoot onvermijdelijk ijsverlies en een catastrofale zeespiegelstijging betekende. Maar wanneer het ijs groeit in plaats van krimpt, geeft de klimaatestablishment nauwelijks een krimp.

Waarom negeren of verwerpen de mensen die het meest verantwoordelijk zijn voor het wereldwijde klimaatbeleid dit soort data? En belangrijker nog, waarom blijven beleidsmakers zich inzetten voor economisch destructieve klimaatplannen terwijl de fysieke wereld hun modellen tegenspreekt?

Sommige onafhankelijke onderzoekers, boeren en energieanalisten hebben alarmbellen laten rinkelen over de gebrekkige aannames die ten grondslag liggen aan het klimaatverhaal. Maar ze worden vaak het zwijgen opgelegd of als “ontkenners” bestempeld – een term die bedoeld is om onderzoek te blokkeren in plaats van discussie uit te lokken.

Recordoogsten en groeiende ijskappen vormen empirisch bewijs dat de klimaatorthodoxie ter discussie stelt. Het negeren van deze informatie is niet alleen onwetenschappelijk, maar ook immoreel.

Het IPCC, de zogenaamde gouden standaard voor klimaatwetenschap, heeft complete beleidskaders ontwikkeld rond de aanname van onomkeerbaar poolijsverlies en onvermijdelijke klimaatinstorting door het gebruik van fossiele brandstoffen. Deze kaders zijn massaal overgenomen door politici zoals Mark Carney van Canada, Keir Starmer van Engeland, Anthony Albanese van Australië, Gavin Newsom van Californië en anderen.

Dus wat gebeurt er als de natuur weigert hun politieke scripts te volgen? Niets. De politieke trein blijft maar rijden, aangewakkerd door inertie, institutionele trots en persoonlijke arrogantie. De crisis zit niet in onze atmosfeer. Die zit in instellingen die gecorrumpeerd zijn door groepsdenken, winstbejag en machtswellust.

Zolang er geen sprake is van een zekere mate van integriteit bij wetenschappelijk en politiek leiderschap, zal de werkelijke catastrofe bestaan ​​uit het wegvallen van het vertrouwen in degenen die de vrijheid moeten beschermen, economische groei moeten bevorderen en de voortdurende vooruitgang van de menselijke beschaving mogelijk moeten maken.

In tegenstelling tot propagandastructuren die door de Euro-Atlantische instelling worden gefinancierd, werkt Dissident dankzij de donaties van het publiek. Zonder uw hulp kunnen we niet overleven.

STEUN ONS WERK HIER.

Geef censuurkoning Elon Musk een dikke vinger en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over