Er is een groeiend besef in Europa dat de verkiezingsoverwinning van Trump de status quo dramatisch zal veranderen. Maar zoals vaak typisch is in Europa, trekken velen hieruit de verkeerde conclusies. Een goed voorbeeld hiervan is een bijdrage van Raphael Glucksmann – het toonbeeld van de Atlantische liberale interventionisten in de EU, schrijft Arnaud Bertrand.
Hij schrijft dat de verkiezing van Trump een teken is dat Europa in zijn eentje het Amerika moet worden dat het onder leiding van Kamala Harris had kunnen zijn: een Europa dat er alleen op uit is de liberale waarden te verdedigen.
Zijn woorden: “De verkiezing van Donald Trump is een nachtmerrie voor de democratie, de mensenrechten en Europa. Dit is een van die cruciale momenten die de loop van de geschiedenis veranderen. We zijn nu alleen in Europa. Alleen tegenover de oorlog op ons continent, alleen tegen Poetin, alleen tegen de rechtse en autoritaire golf die over onze naties en de wereld rolt, alleen tegen de klimaatcatastrofe. Alleen. […] Trump heeft al aangekondigd dat hij Oekraïne zou opofferen en met Poetin over de Europese veiligheidsarchitectuur zou onderhandelen. Europa zou zich daarom in een positie kunnen bevinden als Tsjechoslowakije in 1938 tijdens het Akkoord van München, wachtend in de wandelgangen terwijl de ‘grote mogendheden’ over zijn toekomst en bestaan beslissen. Niets garandeert dat onze democratieën en de Europese Unie deze schok zullen overleven. Alles hangt van ons af, van ons vermogen om onszelf, collectief en individueel, te transformeren in militante democraten. […] We zijn nu gedwongen onze democratieën de kracht en betekenis terug te geven die ze verloren hebben, de horizonten van rechtvaardigheid en emancipatie die ze niet langer bieden. De komende weken en maanden zullen onze rol in de geschiedenis bepalen. Democratie is geen gegarandeerd succes, het is een strijd. Het is tijd om dit met meer kracht en overtuiging dan ooit te leiden.”
Eén punt waarop hij gelijk heeft: Europa is nu feitelijk erg geïsoleerd. Maar ik vrees dat het pad dat hij heeft gekozen dit isolement alleen maar zal vergroten.
Wat de verkiezing van Trump betekent is dat zelfs de vaandeldragers van de liberale internationale orde er niet langer in geloven: Donald Trump gelooft niet in een superieur, bekerend westers ideaal dat de wereld naar zijn beeld moet vormen. Voor Trump bestaat er geen fundamenteel onderscheid tussen de waarden van Europa, Rusland of China – het zijn allemaal mondiale concurrenten, en hij wil ‘America First’ nastreven, dat wil zeggen: de Amerikaanse belangen beschermen tegen zijn concurrenten, inclusief Europa. Trump verschilt fundamenteel van eerdere Amerikaanse presidenten doordat hij geen missionair, liberaal missiegevoel heeft: hij zal landen X of Y niet onder druk zetten om hun cultuur of binnenlands beleid aan te passen alleen maar om tegemoet te komen aan liberale gevoeligheden.
Dit is de les die Europa moet begrijpen: de liberale orde is dood, en als Europa deze illusie nieuw leven wil inblazen, zal het meer geïsoleerd zijn dan ooit, omdat bijna iedereen op deze planeet – behalve het Westen – deze wereld heeft afgewezen. Ze speelden alleen maar mee omdat ze geen keus hadden en niet met de sterkste macht wilden knoeien. Maar Europa zelf is niet eens een ‘grote macht’, dus waarom zou de rest van de wereld hen steunen in hun liberale missie?
Dit betekent niet dat Europa zijn waarden moet opgeven – het is welkom om een liberale democratie te blijven, maar het is het einde van het tijdperk waarin het Westen zichzelf in alle opzichten als superieur beschouwde en zich verplicht voelde om de rest van de wereld ‘te verbeteren’. Het is niet alleen voorbij, maar met Trump is er niet eens meer sprake van een samenhangend ‘Westen’.
Wat zou dan goed zijn voor Europa? In de eerste plaats is het in deze nieuwe wereld absoluut cruciaal dat Europa anderen leert begrijpen en hen als gelijken aanspreekt, in plaats van hen van bovenaf de les te lezen. We moeten ons misplaatste gevoel van superioriteit kwijtraken; De taal van ‘waarden’ is niet alleen achterhaald, maar nu zelfs weerzinwekkend.
Ten tweede leefde Europa te lang in de valse illusie dat Amerika zijn belangen zou beschermen: dat is nooit echt het geval geweest, en dat zal onder Trump nog minder het geval zijn. Europa moet leren wat soevereiniteit betekent, om zijn eigen belangen te definiëren en te verdedigen.
Concreet betekent dit precies het tegenovergestelde doen van wat Glucksmann in zijn post voorstelt, namelijk de strijd voor Oekraïne verdubbelen. Waar is daar het belang van Europa? Stel je even voor dat Poetin en Trump inderdaad vrede sluiten en dat Europa in zijn eentje blijft vechten voor Oekraïne: wat zou het in zijn eentje kunnen bereiken dat het niet heeft bereikt met de aanzienlijke hulp van de VS? Dit is pure dwaasheid en kan alleen maar eindigen in vernedering. Bovendien was de oorlog in Oekraïne nooit in het belang van Europa: naast Oekraïne is Europa het eerste slachtoffer van de oorlog zelf en van de sancties. Rusland zelf doet het uitstekend: het zit op schema om dit jaar een groei van 3,9% te halen, na vorig jaar 3,6% te hebben gehaald… Het is pijnlijk duidelijk dat Europa er belang bij heeft dat de oorlog tot een einde komt en dat zij – en niet de VS – degene is die met Rusland onderhandelt over een Europese veiligheidsarchitectuur en over het hervatten van de energiestromen, waarvan de verstoring zoveel economische schade heeft veroorzaakt. Amerika heeft er baat bij dat Eurazië verdeeld is (“verdeel en heers”): Eurazië zelf niet…
Hetzelfde geldt voor China: onder Biden volgde Europa trouw de VS in zijn (anti-) China-beleid, van halfgeleiders tot elektrische voertuigen. Maar de VS willen aan de top van de wereld blijven; dat is hun strijd: de belangen van Europa worden feitelijk beter beschermd in een wereld met sterke tegenmachten voor de VS. Als er maar één reus is, is er sprake van tirannie; als er meerdere zijn, ontstaat er een evenwicht. Europa moet een onafhankelijke relatie met China ontwikkelen en ophouden het land vanuit een Atlantisch of, erger nog, vanuit een “waarden”-perspectief te bekijken.
Of laten we Israël nemen: veel landen in Europa, vooral Frankrijk, hebben lange tijd een tamelijk pro-Palestijns buitenlands beleid gevoerd, niet in de laatste plaats vanwege hun eigen moslimbevolking en hun moslimburen aan de andere kant van de Middellandse Zee. De recente verschuiving van Europa naar een VS-achtige, hartstochtelijke verdediging van Israël heeft vanuit het perspectief van Europees belang vrijwel geen zin.
ng vrijwel geen zin…
Uiteindelijk moet Europa leren meer aandacht te besteden aan de behoeften en stemmen van zijn burgers – dat is DE grote les uit de overwinning van Trump. Kamala Harris verloor omdat ze schrikbarend ver verwijderd was van wat de Amerikanen wilden: een klassiek geval van elitaire insulariteit. Ook hier is Europa uiterst schuldig, zoals blijkt uit de bijdrage van Glucksmann: Als hij denkt dat morele gebaren rond abstracte begrippen als waarden of het vooruitzicht op oorlog met Rusland ook maar enigszins aantrekkelijk zijn voor EU-burgers, dan heeft hij het contact met de werkelijkheid volledig verloren. Europeanen willen hun levensomstandigheden zien verbeteren na twintig jaar waarin hun leiders weinig meer deden dan de neergang in goede banen leiden en bevelen van Washington aannemen (inclusief Glucksmann zelf).
Ik wou dat ik kon zeggen dat ik hoop heb dat Europa deze lessen zou leren en eindelijk wakker zou worden, maar dat zou een leugen zijn: de meeste EU-leiders zijn helaas net als Glucksmann, volledig losgekoppeld van de realiteit van de wereld die we betreden en leiden. Europa aan de rand van de afgrond. Tijdens het eerste presidentschap van Trump hadden ze een fantastische kans om hun onafhankelijkheid te laten gelden, hun eigen stem te vinden en hun soevereiniteit te versterken, en die hebben ze volledig verspild. Nu hebben ze ongelofelijk veel geluk dat ze een tweede kans als deze krijgen, en het lijkt erop dat ze al goed op weg zijn om die ook te verspillen.
Als u de artikelen van Dissident.one waardeert, kunt u HIER een donatie doen om de site in de lucht te houden.
Hoe Trump Europa zou kunnen bevrijden – Zijn isolationisme is een kans
Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:
Telegram: t.me/dissidenteen
Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over
