Een Trump-Poetin-deal over Oekraïne ziet er niet goed uit voor Europa

“Stop met het pushen van Zelensky in vredesbesprekingen”, zegt de EU-buitenlandchef tegen Europese leiders. Voor de EU is een onderhandelde vredesovereenkomst een overwinning voor Poetin en een nederlaag voor Europa. Begrijp de redenen, schrijft Ricardo Martins.

Europa heeft te veel geïnvesteerd om genoegen te nemen met ‘slechts’ een vredesakkoord: het doel was Rusland te verpletteren.

Het totale bedrag aan militaire hulp aan Oekraïne sinds het begin van het conflict in februari 2022 bedraagt ​​$ 119 miljard, inclusief 62 miljard van de VS, zoals bevestigd door Pentagon-chef Lloyd Austin. Het bedrag dat onder het humanitaire label is toegewezen, is meer dan het dubbele.

Europa heeft aanzienlijke middelen naar Oekraïne gekanaliseerd, van financiële hulppakketten tot militaire uitrusting en trainingsprogramma’s. Groot-Brittannië, samen met de VS, is ook cruciaal geweest in inlichtingenondersteuning. Daarnaast heeft Europa ook zwaar geïnvesteerd in het beïnvloeden van de publieke opinie met verhalen als “Poetin zal Europa als volgende binnenvallen.” De omvang van deze oorlogsondersteunende inspanningen is zo groot dat veel Europese landen zowel hun wapenvoorraden als hun overheidsfinanciën hebben uitgeput.

Annalena Baerbock, de Duitse minister van Buitenlandse Zaken, heeft de financiële last van de voortdurende steun aan Oekraïne benadrukt en onthuld dat de toegewezen € 37 miljard bezuinigingen op sociale uitgavenprogramma’s in Duitsland noodzakelijk heeft gemaakt. De gevolgen van deze financiële verplichting zijn verbijsterend, aldus de minister: cruciale investeringen in programma’s voor jonge kinderen en modernisering van de infrastructuur zijn opzijgezet ten gunste van militaire hulp aan Oekraïne.

Deze inspanningen waren bedoeld om Europa te positioneren als een stabiele bondgenoot van Oekraïne, toegewijd aan het verdedigen van democratische waarden en regionale stabiliteit. De dreigende mogelijkheid van een uiteindelijke Trump-Poetin-deal brengt Europa echter in een precaire positie, worstelend met het ontbreken van een duidelijke, gezichtsreddende strategie.

Europa loopt het risico zijn geloofwaardigheid te verliezen, zowel binnen zijn grenzen als op het wereldtoneel

Daarom bagatelliseerde de EU-buitenlandchef, Kaja Kallas, de discussies over vrede tijdens haar eerste ontmoeting met EU-buitenlandministers in Brussel, waarbij ze een Gallup-peiling negeerde waaruit bleek dat een meerderheid van de Oekraïners (52%) vredesonderhandelingen steunt, terwijl 38% het voortzetten van de gevechten steunt. Kallas ging nog verder en vermaande de EU-staatshoofden tijdens de laatste EU-top: “Stop met het pushen van Zelensky in vredesbesprekingen.”

Het meest opvallende aspect van deze uitspraak is dat het afkomstig is van iemand die de titel draagt ​​van EU-diplomatiechef, een rol die traditioneel gericht is op het bevorderen van dialoog en onderhandelingen. Toch lijkt deze persoon het belang van diplomatie te negeren, ook al heeft Poetin herhaaldelijk aangegeven bereid te zijn om onderhandelingen aan te gaan.

Eerder, toen Hongarije in juli 2024 het voorzitterschap van de Raad van Europa op zich nam, ging president Viktor Orbán op vredesmissie naar Kiev en Moskou. In plaats van steun te ontvangen, kreeg Orbán te maken met scherpe kritiek, dreigementen dat het Hongaarse voorzitterschap opzij zou worden gezet en zelfs sabotage van activiteiten die onder zijn leiding werden georganiseerd. Dergelijke vijandigheid onderstreept de diepgewortelde weerstand in Europa tegen een vredesakkoord met betrekking tot het conflict.

Angst voor geopolitieke onbeduidendheid?

Leiders van de Europese Unie hebben hun groeiende zorgen geuit over de mogelijke gevolgen van de voorgestelde aanpak van de Amerikaanse president-elect Donald Trump om de oorlog in Oekraïne op te lossen. Trumps belofte om prioriteit te geven aan een snelle oplossing van het conflict heeft in Brussel angsten aangewakkerd dat zo’n deal, waarschijnlijk rechtstreeks onderhandeld met Moskou, hoge kosten met zich mee zou kunnen brengen voor Oekraïne en de veiligheidsarchitectuur van het Europese continent.

Een dergelijke deal zou het geopolitieke landschap drastisch kunnen veranderen, waardoor Europa mogelijk buitenspel komt te staan ​​in cruciale onderhandelingen of haar investeringen en offers worden ondermijnd. Europa’s inzet is gepresenteerd als een moreel en strategisch standpunt tegen agressie, maar als Washington overschakelt op verzoening met Moskou, zou Europa overbelast en politiek buitenspel kunnen komen te staan ​​in haar eigen Europese aangelegenheden.

Deze situatie is bijzonder ongemakkelijk gezien de afhankelijkheid van de EU van de VS voor bredere veiligheidsgaranties. Zelensky begreep het en zei botweg: “Veiligheidsgaranties zonder de VS zijn niet voldoende voor Oekraïne

Zonder een samenhangend plan om de gevolgen van een mogelijke overeenkomst tussen Trump en Poetin aan te pakken, loopt Europa het risico haar geloofwaardigheid te verliezen, zowel binnen haar grenzen als op het wereldtoneel.

Het conflict framen als Poetins persoonlijke oorlog: simplistische verhalen zijn overtuigender

Het mantra “Rusland mag niet winnen” is een strijdkreet geworden in de EU, waar elke overeenkomst wordt gepresenteerd als een “overwinning voor Poetin.” Dit verhaal reduceert de oorlog op een handige manier tot een persoonlijke kruistocht van Vladimir Poetin, waarbij de bredere strategische en nationale belangen die de acties van Moskou sturen, worden genegeerd. Door het conflict te personaliseren, wordt het gemakkelijker om het te presenteren als een duidelijke strijd tussen goed en kwaad, een verhaal dat gretig wordt versterkt door de media en politieke analisten. Deze voorstelling heeft effectief publieke angsten aangewakkerd met beweringen dat “Europa in gevaar is”, wat steun voor voortdurende militaire betrokkenheid stimuleert.

Echter, niet iedereen heeft deze oversimplificerende dichotomie omarmd. Onafhankelijke analisten en kritische waarnemers hebben zich verzet en gewezen op de gevaren van het negeren van de complexe geopolitieke realiteit die speelt. Zij betogen dat het bekijken van het conflict door een lens van rationele strategische belangen, in plaats van moreel absolutisme, mogelijkheden zou kunnen bieden voor zinvolle dialoog en oplossing – opties die momenteel terzijde worden geschoven ten gunste van escalatie.

Deze weigering om alternatieve perspectieven te overwegen, riskeert het conflict te verlengen, waardoor Europa steeds meer onder druk komt te staan ​​door de economische en politieke kosten van zijn onwrikbare toewijding aan een militaire oplossing. Ondertussen worden stemmen die oproepen tot pragmatisme en vrede overstemd door de kakofonie van oorlogsretoriek.

Kortom, Europa moet dringend zijn aanpak heroverwegen, en prioriteit geven aan diplomatieke wendbaarheid en langetermijnstrategieën die het in staat stellen zijn eigen invloed te laten gelden, ongeacht de schommelingen in het Amerikaanse beleid. Ondertussen lijkt Trumps bewering dat hij de oorlog binnen 24 uur kan beëindigen steeds onrealistischer. De zogenaamde ‘Deep State’, bestaande uit het informatie-, inlichtingen- en militaire apparaat, lijkt zijn eigen agenda te hebben, die Trump mogelijk laat weten waar de echte macht ligt. Bovendien blijft de oorlog, ondanks de immense menselijke, infrastructurele en maatschappelijke verliezen in Oekraïne, zeer winstgevend voor bepaalde entiteiten.

Als u de artikelen van Dissident.one waardeert, kunt u HIER een donatie doen om de site in de lucht te houden.

Er komt geen Trump-Poetin deal, omdat Trump geen idee heeft en een imbeciel is. Er komt een onvoorwaardelijke overgave en dan mogen Trump, de NAVO en de EU bij het kruisje tekenen. Wij hebben nooit anders gezegd hier.

De vraag zal zijn of de EU en de NAVO die blamage overleven. Wij hopen van niet, want beiden zijn onderdeel van de Europese bezettingsmacht. Als Europa zich daar niet aan kan ontworstelen gaat het slechte tijden tegemoet en zal het leeggeplunderd worden door Trump. Wij moeten de Yanks buiten schoppen en ons aansluiten bij de winnaars van deze eeuw: Eurazië. Goedkope Russische energie om onze de-industrialisatie te stoppen en China voor de handel. Daar ligt de toekomst voor een Europa dat welvarend wil zijn, niet bij een toekomst als geknechte vazal van de ploertige Verenigde Staten van Satan.

NAVO-chef Rutte wil de fondsen van de Nederlandse gezondheidszorg, pensioenen en sociale zekerheid leegroven om er oorlog mee te voeren tegen Rusland voor zijn Amerikaanse baas

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over